Πέμπτη 26 Ιουνίου 2014

Xάνια - Ζαγορά

Καλντερίμι στο δάσος οξιάς

Απόσταση: 9,5 χλμ.
Διάρκεια: 3,5 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 2.50')
Υψόμετρο: από 1218 μ. (Χάνια) σε 477 μ. (Ζαγορά)
Συνολική ανάβαση: 108 μ. Συνολική κατάβαση: 818 μ.
Σήμανση: πινακίδες, κόκκινα σημάδια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (βρύση στην άσφαλτο προς Ζαγορά)
Κατεβάστε ίχνος GPS:   από το Wikiloc    από το Everytrail


         Aυτή ήταν η βασική οδός επικοινωνίας της Ζαγοράς με το Βόλο έως τη δεκαετία του 1930, όταν διανοίχθηκε ο αμαξιτός δρόμος. Παλιά ήταν ολόκληρη με καλντερίμι (το υπόλοιπο μέχρι το Βόλο βρίσκεται στη διαδρομή Άλλη Μεριά (Βόλος)-Χάνια). Έχει τρία μέρη: στο πρώτο, κατηφορίζουμε από τα Χάνια σε ωραίο καλντερίμι μέσα σε δάσος οξιάς, μέχρι να φθάσουμε στον Προφήτη Ηλία (1,5 ώρα). Το δεύτερο μέρος διατηρεί αρκετό καλντερίμι, που κατηφορίζει πλέον ανάμεσα σε κτήματα με μηλιές, μέχρι να φθάσουμε στη γέφυρα στον ασφαλτόδρομο (1 ώρα). Στο τρίτο μέρος βαδίζουμε αναγκαστικά στην άσφαλτο για μία ώρα μέχρι τη Ζαγορά, καθώς έχει περάσει ακριβώς πάνω στην πορεία του παλιού καλντεριμιού.
ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 2022: Το καλντερίμι κάτω από τον Προφήτη Ηλία είναι σχεδόν κλεισμένο από βλάστηση σε κάποια κομμάτια του, με αποτέλεσμα να περνιέται με μεγάλη δυσκολία.
        Από τη Ζαγορά μπορούμε να συνεχίσουμε βαδίζοντας για μια ώρα και δεκαπέντε λεπτά ακόμη για να φθάσουμε κάτω στην τουριστική παραλία του Χορευτού και να βουτήξουμε στην πεντακάθαρη θάλασσα του Αιγαίου (βλέπε τη διαδρομή Ζαγορά-Χορευτό). Μπορούμε να επιστρέψουμε από Χορευτό στη Ζαγορά και από Ζαγορά στα Χάνια (και στο Βόλο) με το λεωφορείο του ΚΤΕΛ (www.ktelvolou.gr). Μια άλλη δυνατότητα, αν διαθέτουμε μέσο μεταφοράς (πούλμαν, ΙΧ ή βανάκι) είναι να μας παραλάβει μόλις φθάσουμε στον ασφαλτόδρομο και να μας πάει στη Ζαγορά ή στο Πουρί (για να συνεχίσουμε στη θαυμάσια διαδρομή Πουρί-Χορευτό), γλιτώνοντας έτσι την πορεία στην άσφαλτο, η οποία πάντως γίνεται μέσα σε ένα καταπράσινο και όμορφο περιβάλλον.
Καλντερίμι σε άριστη κατάσταση κοντά στα Χάνια
          Ξεκινούμε από το χάνι του Κοκκίνη (πρώην Θεοδώρου) στον κεντρικό δρόμο των Χανίων και, βλέποντας την πινακίδα, ανηφορίζουμε στην άσφαλτο που πάει στο ξενοδοχείο Πηλέας, το οποίο βρίσκεται λίγα μέτρα πιο πάνω. Από την άκρη του πάρκινγκ του Πηλέα φεύγει ένας χωματόδρομος ελαφρά ανηφορικός, ενώ παράλληλα δίπλα του στα δεξιά υπάρχει άλλος μη χρησιμοποιούμενος δρόμος.  Αυτόν τον δεύτερο ακολουθούμε, ο οποίος σε πενήντα μέτρα τερματίζει και αμέσως βρίσκουμε το καλντερίμι. Περνάμε ένα ρεματάκι και σε λίγο βγαίνουμε σε μικρό πλάτωμα, όπου έκαναν κάρβουνα. Εδώ έρχεται λοξά από αριστερά ένας χωματόδρομος. Στην άλλη άκρη του πλατώματος ξαναβρίσκουμε το καλντερίμι σε αρίστη κατάσταση, φαρδύ και καθαρό, να κατηφορίζει μέσα στο δάσος οξιάς. Στο βάθος βλέπουμε τις πίστες του σκι στις Αγριόλευκες.
Αγριόλευκες
                                                                         Κατεβαίνοντας, συναντούμε την άσφαλτο Ζαγοράς-Χανίων και τη διασχίζουμε για να ξαναβρούμε το καλντερίμι από την άλλη πλευρά. Αυτό θα γίνει δέκα φορές, καθώς οι κορδέλες του δρόμου κόβουν το καλντερίμι, και βρίσκουμε τη συνέχεια  απέναντι ή λίγο αριστερότερα. Τη δεκάτη φορά που θα συναντήσουμε την άσφαλτο, βαδίζουμε για λίγο προς τα αριστερά και βλέπουμε την είσοδο για το ήσυχο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία. Εδώ είναι κατάλληλο μέρος για μια στάση.  
Στον Προφήτη Ηλία
   
               Βαδίζουμε πέντε μέτρα ακόμα στην άσφαλτο και αμέσως βρίσκουμε τη συνέχεια του καλντεριμιού (ενημέρωση 2022: εδώ αρχίζουν και τα προβλήματα με τη βλάστηση, πρέπει οπωσδήποτε να φοράμε μακριά  παντελόνια και καλό είναι να έχουμε ένα εργαλείο κήπου μαζί μας). Από δώ και κάτω πορεύεται ανάμεσα σε κτήματα με μηλιές και θέλει αυξημένη προσοχή για να μη μπερδευτούμε σε ορισμένα σημεία. Διασχίζουμε έναν πρώτο αγροτικό δρόμο και παρακάτω μπαίνουμε σε άλλο στενό δρόμο, τον οποίο ακολουθούμε για λίγο (έχει πινακίδα). Λίγο πιο κάτω, στο σημείο όπου ο δρόμος πάει ν` ανηφορίσει ελαφρά, φεύγουμε λοξά αριστερά απ` το δρόμο στο χορταριασμένο καλντερίμι που δε φαίνεται καλά (προσοχή στα σημάδια).
Χορταριασμένο καλντερίμι στο κτήμα με μηλιές
                Παρακάτω, το καλντερίμι στρίβει αριστερά, διασχίζει ένα κτήμα και φτάνουμε πάλι σε αγροτικό δρόμο. Τον διασχίζουμε βλέποντας τα σημάδια (προσοχή) και συνεχίζουμε σε καλντερίμι μέσα σε ωραίο δάσος καστανιάς. Δυστυχώς, το όμορφο αυτό κομμάτι τελειώνει σύντομα, καθώς βγαίνουμε σε τσιμενταρισμένο αγροτικό δρόμο, τον οποίο ακολουθούμε πλέον κατηφορίζοντας συνεχώς.
Κατηφορίζοντας μέσα στο δάσος καστανιάς
             Σε δύο διασταυρώσεις πάμε δεξιά και σε λίγο κατεβαίνουμε στην άσφαλτο, δίπλα στη γέφυρα που περνάει το μεγάλο ρέμα (Γαλανόρεμα). Εδώ, σύμφωνα με το Νίκο Χαρατσή, υπήρχε παλιά πέτρινο γεφύρι, το οποίο έχει από καιρό γκρεμιστεί.
           Από δω και πέρα, η άσφαλτος έχει καλύψει το καλντερίμι και έτσι είμαστε αναγκασμένοι να βαδίσουμε σ` αυτήν για μία ώρα περίπου, μέχρι να φθάσουμε στη Ζαγορά. Στην πορεία μας περνούμε από μια βρύση με τρεχούμενο νερό δίπλα στο δρόμο. Μπαίνοντας στη Ζαγορά, έχουμε τη βρύση ''Καμάρα'' αριστερά μας, απ` όπου ανηφορικός τσιμεντόδρομος-καλντερίμι οδηγεί προς την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής. Συνεχίζοντας στην άσφαλτο, συναντούμε σε λίγο δεξιά μας την εκκλησία της Αγίας Κυριακής, όπου αξίζει να κάνουμε μια στάση για ξεκούραση στην όμορφη πλατεία.
Η πλατεία Αγίας Κυριακής στη Ζαγορά
                Το ίχνος της πορείας μας τερματίζει στον κεντρικό δρόμο κοντά στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου, στο σημείο όπου συναντάμε το καλντερίμι που κατηφορίζει για Χορευτό.



Σάββατο 7 Ιουνίου 2014

Συκή-Ξινόβρυση

Απόσταση: 6,2 χλμ.
Διάρκεια: 2.20' (καθαρός χρόνος πορείας 1.50')
Υψόμετρο: από 291 μ. (Συκή) σε 47 μ. (Μπουρμπουλήθρα) σε 240 μ. (Ξινόβρυση)
Συνολική ανάβαση: 241 μ. Συνολική κατάβαση: 300 μ.
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, στρογγυλά πινακιδάκια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: όχι
Κατεβάστε ίχνος GPS:   από το Wikiloc   


Powered by Wikiloc

             Aυτή η διαδρομή ήταν παρατημένη και κλεισμένη για πολλές δεκαετίες, μέχρι που διανοίχθηκε (από το χειμώνα του 2014 μέχρι το 2017) με πολυήμερη εθελοντική εργασία από τους Φίλους των Καλντεριμιών Νοτίου Πηλίου και τον Ορειβατικό Σύλλογο Βόλου. Υπάρχει όμως και δεύτερη δυτικότερη διαδρομή ανάμεσα στα δύο χωριά, που παραμένει προς το παρόν κλειστή.
           Στην πλατεία της Ξινόβρυσης θα βρούμε ανοικτό εστιατόριο όλο το χρόνο, ενώ στη Συκή κατά την θερινή περίοδο. Από την Ξινόβρυση μπορούμε να βαδίσουμε προς Αργαλαστή ή προς την παραλία των Ποτιστικών. Από τη Συκή ακόμα μπορούμε να βαδίσουμε προς το Νεοχώρι.
          Ξεκινώντας από την πλατεία της Συκής, παίρνουμε τον τσιμεντόδρομο (πρώην καλντερίμι) που κατηφορίζει. Δυστυχώς στο χωριό αυτό τα περισσότερα καλντερίμια έχουν καλυφθεί με τσιμέντο ή άσφαλτο. Στην πρώτη διασταύρωση πάμε δεξιά (νότια) και σε λίγο βγαίνουμε από το χωριό, περνώντας λίγο πιο πάνω από το νεκροταφείο (βλέπουμε τα κυπαρίσσια αριστερά μας). Βαδίζουμε πλέον σε άσφαλτο, που ενώνεται λοξά με τον φαρδύτερο δρόμο που πάει προς την παραλία Ποτόκι. Λίγο παρακάτω, εκεί που η άσφαλτος στρίβει αριστερά, εμείς προχωρούμε ευθεία σε αγροτικό δρόμο, μέσα στον οποίο διακρίνουμε καλντερίμι για μεγάλα διαστήματα.
Αγροτικός δρόμος-καλντερίμι κοντά στη Συκή
             Μετά από σχεδόν ένα χιλιόμετρο, ο δρόμος κατηφορίζει πιο απότομα και είναι τσιμενταρισμένος για τριάντα μέτρα. Αμέσως μετά το τσιμεντάρισμα (προσοχή!), βρίσκουμε δεξιά μας τη συνέχεια του μονοπατιού-καλντεριμιού, που κατηφορίζει ανάμεσα σε ελαιώνες, και μας βγάζει παρακάτω σε άλλον αγροτικό δρόμο, στον οποίο βαδίζουμε κατηφορικά προς τα αριστερά. Σε τριάντα μέτρα υπάρχει διασταύρωση και πάμε δεξιά κατηφορικά. Ο δρόμος τερματίζει σε έναν ελαιώνα και συνεχίζουμε σε μονοπάτι, που αρχικά βαδίζει στην επάνω άκρη του κτήματος. Περνούμε μια νεροσυρμή όπου υπάρχει λίγη ξερολιθιά και ακολουθούμε το μονοπάτι, που πορεύεται κάτω από έναν άλλο ελαιώνα και το οποίο τελικά μας κατεβάζει στην κοίτη του Μεγάλου Ρέματος, στην τοποθεσία Μπουρμπουλήθρα. Στο παραδεισένιο αυτό σημείο, με τα ψηλά πλατάνια και τα τρεχούμενα νερά, αξίζει να κάνουμε μια στάση και να θυμηθούμε τους ανθρώπους που σκοτώθηκαν εδώ από τους Γερμανούς στην Κατοχή (υπάρχει ένας σταυρός λίγο παρακάτω στο ρέμα).
Μπουρμπουλήθρα
                  Διασχίζουμε το ρέμα και ανηφορίζουμε στην άλλη όχθη, λίγο απότομα στην αρχή, συνεχίζοντας στο καθαρισμένο μονοπάτι που ανηφορίζει στην πλαγιά, παράλληλα και με ένα χωματόδρομο που βλέπουμε σε λίγο αριστερά μας, μέχρι που βγαίνουμε επάνω στη ράχη σε διασταύρωση δρόμων.
              Στη διασταύρωση αυτή πάμε ευθεία μπροστά και κατηφορίζουμε. Αμέσως βγαίνουμε σε νέα διασταύρωση, όπου ο δρόμος αριστερά πάει προς Ποτιστικά. Εμείς ακολουθούμε το δρόμο προς τα δεξιά (δυτικά), πηγαίνοντας παράλληλα με μια ρεματιά. Μετά από κάμποση ομαλή πορεία δίπλα στο ρέμα, περνούμε και από βρύση που τρέχει λίγο νεράκι (μόνον το χειμώνα) και βρίσκουμε τσιμεντένιο γεφυράκι αριστερά. Εδώ μπορούμε ή να συνεχίσουμε στο δρόμο, ο οποίος λίγο παραπάνω περνά το ρέμα προς τα αριστερά, ή να περάσουμε από το γεφυράκι και να βαδίσουμε σε ασαφές μονοπάτι παράλληλα στο ρέμα και γρήγορα ξαναβγαίνουμε στον ίδιο δρόμο, ο οποίος τώρα ανηφορίζει. Αμέσως βρίσκουμε το καθαρισμένο καλντερίμι στα δεξιά, που ανηφορίζει σταθερά στην πλαγιά.
Φθάνοντας στην Ξινόβρυση
           Πιο πάνω βγαίνουμε στο δρόμο και αμέσως συναντάμε την άσφαλτο Ξινόβρυσης-Ποτιστικών. Την ακολουθούμε ανηφορίζοντας και μπαίνοντας στο χωριό πάμε αριστερά για να φθάσουμε στην πλατεία.
Πλατεία Ξινόβρυσης

Νεοχώρι-Συκή

Θέα προς το Αιγαίο και τη Σκιάθο 
Απόσταση: 6,8 χλμ.
Διάρκεια: 2,5 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 2 ώρες)
Υψόμετρο: από 460 μ. (Νεοχώρι) σε 210 μ. (ρέμα Γκρανίτσα) σε 310 μ. (Συκή)
Συνολική ανάβαση: 373 μ. Συνολική κατάβαση: 401 μ.
Σήμανση: στρόγγυλες πινακίδες, κόκκινα σημάδια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: όχι
Κατεβάστε ίχνος GPS:   από το Wikiloc    από το Everytrail


        Η διαδρομή αυτή, που  περνά από το ξωκλήσι του Αγίου Ευσταθίου, ήταν για πολλά χρόνια κλεισμένη και καθαρίστηκε με πολύ κόπο από εθελοντές το 2013-14. Υπάρχει και δεύτερη νοτιότερη διαδρομή που περνά από τον Άγιο Γεώργιο στη Λάη, η οποία παραμένει προς το παρόν κλειστή. Το Νεοχώρι έχει ταβέρνα που λειτουργεί όλο το χρόνο, ενώ στην πλατεία της Συκής είναι κλειστά το χειμώνα. Για τα δρομολόγια των λεωφορείων δείτε στο ktelvolou.gr. Aπό τη Συκή μπορούμε να συνεχίσουμε βαδίζοντας για Ξινόβρυση (δείτε τη διαδρομή Συκή-Ξινόβρυση).
         Ξεκινώντας από την πλατεία του Νεοχωρίου, παίρνουμε το πλακόστρωτο που ανηφορίζει δεξιά από τη βρύση, με κατεύθυνση ανατολική. Στη διασταύρωση πάμε αριστερά ανηφορικά, και περνούμε ανάμεσα στην εκκλησία και το σχολείο. Προσέχοντας τα κόκκινα σημάδια, λίγο πιο πάνω στρίβουμε δεξιά σε ανηφορικό καλντερίμι, που μας βγάζει στον δρόμο στην επάνω πλευρά του χωριού, στον οποίο και βαδίζουμε. Βγαίνοντας από το χωριό, ο δρόμος κάνει στροφή αριστερά και γίνεται χωματόδρομος. Μετά από λίγη πορεία, βλέπουμε το πινακιδάκι αριστερά που μας βάζει στο μονοπάτι.
        Ξαναβγαίνουμε στο δρόμο πάνω σε διασταύρωση και πάμε ευθεία ανατολικά σε ίσιωμα, αφήνοντας αριστερά έναν άλλο δρόμο που ανηφορίζει. Μέσα στο δρόμο μας διακρίνουμε ένα τμήμα καλντεριμιού.  Λίγο πιο πέρα, υπάρχει ένα κτήμα στην επάνω πλευρά του δρόμου. Φθάνοντας στην άκρη του, αφήνουμε το δρόμο και ανηφορίζουμε σε μονοπάτι δίπλα στο όριο του κτήματος και αμέσως βρίσκουμε τη συνέχεια του μονοπατιού να ανηφορίζει ομαλά ευθεία προς τα ανατολικά. Δεξιά μας απολαμβάνουμε άπλετη θέα προς το ρέμα της Γκρανίτσας, τη Συκή και το Αιγαίο.
Φουντωμένη βλάστηση στην καμένη πλαγιά
            Περνάμε από μια συστάδα πεύκων που γλίτωσαν από τη φωτιά και μετά κατηφορίζουμε σε εγκαταλελειμμένο δρόμο, που μας βγάζει σε διασταύρωση. Ακολουθώντας την πινακίδα, παίρνουμε το στενό εγκαταλελειμμένο δρόμο που ανηφορίζει ευθεία νοτιοανατολικά. Φτάνοντας στο τέλος της ανηφόρας, αφήνουμε το δρόμο προς τα δεξιά στην πινακίδα και μπαίνουμε στο μονοπάτι που κατηφορίζει. Πιο πέρα μπαίνουμε πάλι σε δρόμο και φθάνουμε στο ξωκλήσι του Αγίου Ευσταθίου, του οποίου η σκεπή δυστυχώς έχει καταρρεύσει.
Φθάνοντας στον ερειπωμένο Άγιο Ευστάθιο
        Λίγο παρακάτω από την εκκλησία ξαναμπαίνουμε στο μονοπάτι, που κατηφορίζει στην πρόσφατα καμένη πλαγιά, όπου η βλάστηση έχει κιόλας ξαναφουντώσει. Στα σέρβικα η λέξη Γκρανίτσα σημαίνει σύνορο, και πράγματι το ρέμα αποτελεί το σύνορο μεταξύ Νεοχωρίου-Συκής. Βγαίνει στη θάλασσα στην παραλία Πανταζή Άμμος.
Κατηφορίζοντας στη Γκρανίτσα με φόντο το Αιγαίο
             Μετά από κάμποση πορεία, ξαναβγαίνουμε σε δρόμο, όπου πάμε δεξιά και κατηφορίζουμε λίγο ακόμα για να περάσουμε το ρέμα, περνώντας δίπλα από δεξαμενές του υδραγωγείου. Ο δρόμος τώρα ανηφορίζει με στροφές. Στην πρώτη αριστερή στροφή που κάνει, υπάρχει ένα κομμάτι του μονοπατιού που ανηφορίζει δίπλα παράλληλα με το δρόμο και ξαναβγαίνει σ` αυτόν λιγο πιο πάνω και έτσι αποφεύγουμε ένα κομμάτι του τσιμεντόδρομου. Πιο πάνω, βγαίνουμε στη ράχη λοξά στο δρόμο που πάει για Πανταζή Άμμο και συναντούμε τα πρώτα σπίτια της Συκής. Βαδίζουμε για λίγο στην άσφαλτο και μετά, βλέποντας το πινακιδάκι στο στύλο της ΔΕΗ, πάμε αριστερά σε πλακόστρωτο που κατηφορίζει, περνά από το πάρκινγκ και την κεντρική εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και μας βγάζει αμέσως στην πλατεία της Συκής.

ΥΓ. Αφιερώνεται στη μνήμη του Χρήστου Βαΐτση από τη Συκή, που βοήθησε τα μέγιστα για να ανευρεθεί και να καθαριστεί η διαδρομή. 
Πλατεία Συκής