Παρασκευή 15 Νοεμβρίου 2013

Βένετο-Κεραμίδι (Ο2)

Στο δρόμο για Προφήτη Ηλία

Απόσταση: 14,4 χλμ.
Διάρκεια: 6 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 4.40΄)
Υψόμετρο: από 240 μ.(Βένετο) σε 590 μ. (μέγιστο) σε 330 μ. (Κεραμίδι)
Σήμανση: πινακίδες Ο2, κόκκινα σημάδια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (πηγή Μπροβοκονίκο)
 Κατεβάστε ίχνος GPS:    η διαδρομή στο Wikiloc    η διαδρομή στο Εverytrail

       H διαδρομή αυτή, τμήμα του εθνικού μονοπατιού Ο2, ενώνει τα δύο βορειότερα χωριά του Πηλίου, Βένετο και Κεραμίδι. Οι ντόπιοι την προτιμούσαν τους καλοκαιρινούς μήνες, ενώ το χειμώνα, που ρίχνει αρκετό χιόνι, έπαιρναν τη χαμηλότερη διαδρομή που περνά από το Καμάρι (βλέπε τις διαδρομές Κεραμίδι-Καμάρι και Βένετο-Καμάρι). Είναι καλά σηματοδοτημένη και βατή, όμως κοντά στον Προφήτη Ηλία του Βενέτου παραμένουν κάποια προβλήματα βλάστησης, έτσι καλό είναι  να έχουμε μαζί μας ένα κλαδευτήρι ή πριονάκι.

      Στο Κεραμίδι μπορούμε να πάμε και με λεωφορείο του ΚΤΕΛ, αλλά το Βένετο δεν έχει συγκοινωνία. Μια λύση στο πρόβλημα είναι να πάρουμε ταξί από το Κεραμίδι (τηλ. 6977893576) ή και από τα Κανάλια (τηλ. 6945277835). Mια άλλη περίπτωση είναι να κάνουμε τη διαδρομή αντιστρόφως (δηλαδή από Κεραμίδι προς Βένετο) και να συνεχίσουμε την επομένη βαδίζοντας προς Πουρί (Ο2), μονή Φλαμουρίου, Άνω και Κάτω Κερασιά ή ακόμα να επιστρέψουμε στο Κεραμίδι από το Καμάρι (βλέπε τις αντίστοιχες διαδρομές). Στο Βένετο και στο Κεραμίδι θα βρούμε ανοικτό εστιατόριο στην πλατεία. Στο Βένετο υπάρχει πλέον δυνατότητα διαμονής (Apartments Veneto), όπως επίσης και ξενώνες στο Καμάρι.
Βένετο
        Αρχίζοντας από την πλατεία στο Βένετο, βγαίνουμε στο πάρκινγκ και βαδίζουμε στο στενό κεντρικό τσιμεντόδρομο, ο οποίος προφανώς παλιότερα ήταν καλντερίμι. Στη συνέχεια γίνεται άσφαλτος, περνούμε από το νεκροταφείο βγαίνοντας από το χωριό και μετά από λίγη πορεία, βλέπουμε στα δεξιά τις πινακίδες που σηματοδοτούν την είσοδο του μονοπατιού. Στο σημείο αυτό, αριστερά του δρόμου υπάρχει τσιμεντένια δεξαμενή νερού.
Το μονοπάτι για Προφήτη Ηλία
          Βαδίζουμε πλέον σε πολύ ωραίο μονοπάτι με μικρά τμήματα καλντεριμιού, ανάμεσα σε πυκνή σκιερή βλάστηση που σχηματίζει τούνελ. Σε κάποια σημεία η βλάστηση πυκνώνει πολύ και μας δυσκολεύει, ιδίως εκεί όπου έχει βάτια. Εδώ χρειάζεται συχνή συντήρηση και καθάρισμα. Αφού περάσουμε το Τρανό Ρέμα, ανηφορίζουμε σε τμήμα καλντεριμιού και τελικά φθάνουμε στο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία, χτισμένο στο πλάτωμα πάνω στη ράχη.
Προφήτης Ηλίας Βενέτου
        Από δώ βαδίζουμε πάλι στην άσφαλτο για διάστημα ενός χιλιομέτρου. Στην απέναντι ράχη βλέπουμε μεγάλο νταμάρι μαρμάρου. Αφού ο δρόμος περάσει ρέμα, προσέχοντας τα κόκκινα σημάδια στα μαύρα βράχια αριστερά, ανηφορίζουμε σε στενό μονοπάτι που κόβει δρόμο παρακάμπτοντας το νταμάρι και παραπάνω ξαναβγαίνουμε στην άσφαλτο. Σε πεντακόσια μέτρα υπάρχει μεταλλική πινακίδα Ο2 και ανεβαίνουμε στον όχθο του δρόμου δεξιά, ακολουθώντας πάλι στενό μονοπάτι.  Σύντομα βγαίνουμε σε χωματόδρομο, στον οποίο βαδίζουμε για λίγο δυτικά. Εκεί που κάνει ανηφορική στροφή, πάμε ευθεία δυτικά μπαίνοντας στο δάσος από βελανιδιές και ανηφορίζουμε ομαλά, έχοντας ένα ρεματάκι στα δεξιά μας. Το υπέροχο αυτό δρυοδάσος στα Κάτω Καρόγεια είναι ίσως το ομορφότερο κομμάτι όλης της διαδρομής.
Δρυοδάσος στα  Κάτω Καρόγεια
       Πιο πέρα, το μονοπάτι μας ξαναβγαίνει στην άσφαλτο ανηφορίζοντας και σε λίγα μέτρα, μετά από αριστερή στροφή, ξαναβρίσκουμε δεξιά μας το μονοπάτι που μετά γίνεται εγκαταλελειμμένος στενός δρόμος. Από το τέρμα του δρόμου συνεχίζει μονοπάτι, που μας φέρνει σε πηγή με τσιμεντένια ποτίστρα και λιθόστρωτο, στην τοποθεσία Μπροβοκονίκο.
       Συνεχίζουμε στο μονοπάτι και ανηφορίζουμε λοξά αριστερά. Εδώ στην καταγραφή λαθέψαμε προς στιγμήν και πήγαμε λίγο δεξιότερα, αλλά το λάθος διορθώθηκε βάζοντας κόκκινα σημάδια. Πιο πέρα βγαίνουμε σε χωματόδρομο, τον οποίο ακολουθούμε μέχρι το τέρμα του και μετά ξαναμπαίνουμε σε μονοπάτι με μικρά τμήματα καλντεριμιού, το οποίο πορεύεται σε βραχώδες έδαφος. Εδώ δεν υπάρχουν διασταυρώσεις για να μας μπερδέψουν.
       Φθάνουμε στη ράχη με θέα στο Αιγαίο και αρχίζουμε να κατηφορίζουμε ευθεία προς τα δυτικά. Στο βάθος διακρίνουμε την άσφαλτο που πάει προς Κεραμίδι (το χωριό δε φαίνεται). Παρακάτω βγαίνουμε λοξά σε δρόμο και σύντομα ξαναβρίσκουμε το μονοπάτι στα δεξιά. Κατηφορίζουμε ομαλά και ευθεία, περνούμε αριστερά από νερόλακκο (σουβάλα) και αμέσως μπαίνουμε σε δρόμο, στον οποίον και βαδίζουμε. Λοξά από αριστερά έρχεται και ο άλλος δρόμος και ενώνεται μαζί μας.
     Σε λίγο, ο δρόμος κάνει δεξιά στροφή (προς βορράν). Εδώ συναντούμε τη διαδρομή Κανάλια-Κεραμίδι (αριστερά πάει το μονοπάτι προς Κανάλια). Μετά από εκατό μέτρα ακόμα στο δρόμο, εκεί που κάνει αριστερή στροφή, συνεχίζουμε ευθεία στο μονοπάτι και κατεβαίνουμε σε μια λάκκα. Κατόπιν ανηφορίζουμε και ξανασυναντούμε το δρόμο, ο οποίος πιο πέρα κάνει πάλι αριστερή στροφή και εμείς συνεχίζουμε ευθεία στο καλντερίμι, περνώντας δίπλα από ένα μαντρί.
Καλντερίμι σε άριστη κατάσταση κοντά στο Κεραμίδι
           Το ωραίο καλντερίμι, που διατηρείται σε άριστη κατάσταση, κατηφορίζει ομαλά, περνά ένα ρέμα και ανηφορίζοντας συναντούμε την άσφαλτο και τη διασχίζουμε λοξά. Στην άλλη πλευρά του  δρόμου υπάρχει μαντρί και δίπλα του μια σουβάλα. Εμείς εδώ πάμε ανάμεσα, αριστερά από τη σουβάλα, και αμέσως βρίσκουμε το χορταριασμένο καλντερίμι να κατηφορίζει προς τα βορειοδυτικά. Λίγο πιο πέρα, κόβεται απότομα από τη διάνοιξη του δρόμου και πάμε σε μονοπάτι αριστερά, περνούμε ένα ρεματάκι και κατηφορίζουμε σε χωματόδρομο, ο οποίος βγαίνει σε τσιμεντένιο γεφυράκι στην άσφαλτο, στην είσοδο του Κεραμιδίου. Από το πάρκινγκ στο τέρμα του δρόμου συνεχίζει πλακόστρωτο κατηφορικό δρομάκι-καλντερίμι, που μας φέρνει σε λίγο στην πλατεία του χωριού.
Η εκκλησία του Αγίου Γεωργίου (1787) στην πλατεία του Κεραμιδίου

Παρασκευή 1 Νοεμβρίου 2013

Άγιος Γεώργιος-Κισσός

Δάσος οξιάς στα Tρία Ρέματα

Απόσταση: 14 χλμ.
Διάρκεια: 6 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 4.20')
Υψόμετρο: από 600 μ. (Άγιος Γεώργιος) σε 1275 (Μοναστηράκι) σε 530 μ. (Κισσός)
Σήμανση:  κόκκινα σημάδια, πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: πηγές Πετρόστρουγκα, Μαυρομάτη

 Κατεβάστε ίχνος GPS:   Η διαδρομή στο Wikiloc   Η διαδρομή στο Εverytrail      

      Στα παλιότερα χρόνια, αν κάποιος ήθελε να πάει από τον Άγιο Γεώργιο στον Κισσό, αυτήν τη διαδρομή θα ακολουθούσε. Το θαυμάσιο μονοπάτι από το Μοναστηράκι μέχρι τα Τρία Ρέματα, που ήταν ως τώρα άγνωστο, αποτελεί το ωραιότερο κομμάτι της διαδρομής. Το τελευταίο τμήμα κοντά στον Κισσό γίνεται σε χωματόδρομο μέσα σε δάσος καστανιάς.

      Αρχίζοντας από την βρύση στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου Νηλείας, ανηφορίζουμε στο καλντερίμι ανάμεσα στα σπίτια του χωριού. Αφήνουμε αριστερά μας την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, όπου τερματίζει τσιμεντόδρομος και συνεχίζουμε να ανηφορίζουμε σε καλντερίμι, το οποίο, αφού βγούμε από το χωριό, γίνεται φαρδύ μονοπάτι.
Φθάνουμε σε διασταύρωση, όπου πάμε επάνω και αμέσως συναντούμε τσιμενταύλακα νερού. Εδώ, ένα μονοπάτι διασχίζει τον τσιμενταύλακα προς τα δεξιά (ανατολικά) και συνεχίζει προς Κουρβέντελη-Τσαγκαράδα, ενώ εμείς ακολουθούμε το μονοπάτι που ανηφορίζει ευθεία, παράλληλα με τον τσιμενταύλακα.    
Ανηφορίζοντας με θέα το Σχιτζουράβλι
      Διασχίζουμε στενό χωματόδρομο και συνεχίζουμε στο μονοπάτι, βλέποντας μπροστά μας την κορυφή Σχιτζουράβλι. Παραπάνω βγαίνουμε σε πλάτωμα και συναντούμε άλλον δρόμο, τον οποίο ακολουθούμε πλέον προς τα αριστερά. Η περιοχή εδώ λέγεται Λαγούσα. Παραπάνω, ο δρόμος μας στρίβει απότομα δεξιά ανηφορίζοντας (προσοχή), ενώ ευθεία μπροστά φεύγει άλλος στενότερος δρόμος που πάει προς Προφήτη Ηλία και πηγή Κρεμμύδας.
        Ανηφορίζοντας συνέχεια προς τα βορειοανατολικά στον κύριο δρόμο, αφήνουμε αριστερά μας την πηγή Πετρόστρουγκα και λίγο παραπάνω (προσοχή) βρίσκουμε ανηφορικό μονοπάτι αριστερά δίπλα στην πινακίδα, με λιθόστρωτο για λίγα μέτρα, το οποίο μας φέρνει στην πηγή Μαυρομάτη, όπου υπάρχει και τσιμεντένια ποτίστρα.
Στο μονοπάτι προς πηγή Μαυρομάτη
          Από δώ και πάνω βαδίζουμε σε δρόμο και παραπάνω σε διασταύρωση πάμε αριστερά. Ανηφορίζοντας σταθερά, φθάνουμε στην τοποθεσία Μοναστηράκι, όπου βρίσκεται το υψηλότερο σημείο της διαδρομής μας (1275 μ.). Εδώ διασταυρωνόμαστε κάθετα με το μονοπάτι, το οποίο δεξιά πηγαίνει προς τις κορυφές Σχιτζουράβλι-Δραμάλα (υπάρχει πινακίδα καρφωμένη σε δέντρο), ερχόμενο από Χάνια αλλά και από Άγιο Λαυρέντιο. Έτσι, η πορεία μας θα μπορούσε εναλλακτικά να είχε αρχίσει και από κεί, π.χ. Χάνια-Μοναστηράκι-Κισσός ή Άγιος Λαυρέντιος-Μοναστηράκι-Κισσός.
Πηγαίνοντας προς το Μοναστηράκι
        Συνεχίζουμε για λίγο ακόμα κατηφορικά στο δρόμο (ο οποίος πιο πέρα τερματίζει στην πηγή Καραχάλιου) και, βλέποντας αριστερά τα κόκκινα σημάδια και το πινακιδάκι (προσοχή), βρίσκουμε το μονοπάτι που κατηφορίζει μέσα σε ωραίο δάσος από ψηλές οξιές, με γενική κατεύθυνση βορειοανατολική. Στο δρόμο μας παρατηρούμε κάπου-κάπου παλιά σημάδια ανθρώπινης δραστηριότητας, όπως καρβουνόλακκους και λιθοσωρούς-πεζούλες. Πιο κάτω, συναντούμε δασικό δρόμο και το μονοπάτι κατηφορίζει παράλληλα, εναλλάξ δεξιά και αριστερά του, περνώντας και από ένα ρεματάκι με πηγή που τρέχει λίγο νερό.
Παιχνίδια της οξιάς
         Ακολουθώντας τη σήμανση,  κατηφορίζουμε σε τμήματα δρόμου και μονοπατιού, μέχρι που  παρακάτω βγαίνουμε ξανά σε δρόμο, ο οποίος κατηφορίζοντας μας φέρνει να περάσουμε το μεγάλο Κισσώτικο ρέμα. Μεγάλα βράχια κομμένα απότομα στην κοίτη δημιουργούν ένα υποβλητικό θέαμα. Μόλις περάσουμε και το δεύτερο ρέμα που συμβάλλει εδώ, βρίσκουμε τη συνέχεια του μονοπατιού με τα κόκκινα σημάδια και το ακολουθούμε για λίγο ακόμα, μέχρι που μπαίνει σε στενό χορταριασμένο ανηφορικό δρόμο και σε λίγο βγαίνουμε πάλι στον κύριο χωματόδρομο.
Θέα από το δρόμο, πηγαίνοντας προς Κισσό
        Από εδώ και πέρα, ο δρόμος πάει ομαλά, έχοντας βαδίσει γενικά πάνω στην πορεία του παλιού μονοπατιού μέσα σε δάσος καστανιάς. Στον ορίζοντα βλέπουμε την επιβλητική κατάφυτη πλαγιά που κατεβαίνει από την κορυφή Δραμάλα. Περνούμε από την τοποθεσία Χελιδονόπετρα και, πλησιάζοντας στον Κισσό, έχουμε δεξιά μας το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία.
Σπίτι στον Κισσό

    Φθάνοντας στο χωριό, συναντούμε το καλντερίμι της διαδρομής Χάνια-Κισσός και το ακολουθούμε πλέον μέχρι να φθάσουμε στην πλατεία με την κεντρική εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, που κτίστηκε το 1745 μ.Χ. και κοσμείται από ένα περίτεχνο ηπειρώτικο τέμπλο και αγιογραφίες του ζωγράφου Παγώνη. 

       Από τον Κισσό, μπορούμε να συνεχίσουμε βαδίζοντας προς Μούρεσι, Αι Γιάννη και Νταμούχαρη ή να ανηφορίσουμε προς Χάνια (βλέπε τις αντίστοιχες διαδρομές).