Τρίτη 11 Δεκεμβρίου 2012

Βένετο-Μονή Φλαμουρίου-Άνω Κερασιά

 Απόσταση: 12,9 χλμ.
Διάρκεια: 5,5 ώρες με στάσεις (καθαρός χρόνος πορείας 4.15΄)
Υψόμετρο: από 250 μ. (Βένετο) σε 780 μ. (Σταυρός) σε 650 μ. (Άνω Κερασιά)
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (μονή Φλαμουρίου)


Κατεβάστε ίχνος GPS:    Η διαδρομή στο Wikiloc     Η διαδρομή στο Everytrail         

      Μια πολύ όμορφη διαδρομή στο Βόρειο Πήλιο, κυρίως σε καλντερίμι και μονοπάτι με μικρά τμήματα χωματόδρομου, η οποία μας δίνει την ευκαιρία να επισκεφθούμε το μοναστήρι του Φλαμουρίου. Από την Άνω Κερασιά, μπορούμε  να συνεχίσουμε βαδίζοντας για μιάμιση ώρα ακόμα (βλέπε διαδρομή Κάτω Κερασιά-Άνω Κερασιά) για να φθάσουμε στην Κάτω Κερασιά. Mια άλλη δυνατότητα είναι να επιστρέψουμε στην αφετηρία με την διαδρομή Άνω Κερασιά-Βένετο (μέσω Γερακοφωλιάς). Να σημειωθεί επίσης ότι στην Άνω Κερασιά πηγαίνει ασφαλτόδρομος, ο οποίος όμως δεν δέχεται μεγάλα λεωφορεία.

Τρίτη 20 Νοεμβρίου 2012

Xάνια-Σχιτζουράβλι-Μέγα Ίσωμα-Τσαγκαράδα


Απόσταση: 14,5 χλμ.
Διάρκεια: 7 ώρες με στάσεις (καθαρός χρόνος πορείας 5.10΄)
Υψόμετρο: από 1300 μ. (καταφύγιο ΕΟΣ) σε 1470 μ. (Αγριόλευκες) σε 490 μ. (πλατεία Ταξιαρχών)
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: όχι

Kατεβάστε ίχνος GPS:   Η διαδρομή στο Wikiloc   Η διαδρομή στο Everytrail

       Κλασική μεγάλη διάσχιση στο Κεντρικό Πήλιο, στην οποία περνούμε από τις κορυφές Αγριόλευκες, Γολγοθά, Σχιτζουράβλι, Δραμάλα και από το Μέγα Ίσωμα, κινούμενοι προς τα ανατολικά για να καταλήξουμε στην πλατεία Ταξιαρχών της Τσαγκαράδας. Είναι πολύ ευχάριστη και το καλοκαίρι, γιατί κινείται σε μεγάλο υψόμετρο μέσα σε σκιερό δάσος οξιάς. Επιπροσθέτως, προσφέρει μερικά σημεία με καταπληκτική θέα. H μετάβαση από το Βόλο στα Χάνια και η επιστροφή από  Τσαγκαράδα μπορεί να γίνει με λεωφορείο του ΚΤΕΛ (www.ktelvolou.gr). Από την Τσαγκαράδα μπορούμε να συνεχίσουμε περπατώντας ακόμα δύο ώρες σε καλντερίμι, για να βγούμε στην τουριστική παραλία της Νταμούχαρης και του Αι Γιάννη (δείτε τις διαδρομές Διάσχιση Τσαγκαράδας και Τσαγκαράδα-Νταμούχαρη-Αι Γιάννης).
            Η αφετηρία μας είναι στο καταφύγιο του ΕΟΣ Βόλου στο χιονοδρομικό κέντρο των Χανίων. Αριστερά από το κτίριο του καταφυγίου, συνεχίζει ανηφορικός χωματόδρομος, ο οποίος τερματίζει στην φαρδιά πίστα σκι ''Πανόραμα''. Ακολουθώντας την πίστα φθάνουμε στο κολονάκι της κορυφής Αγριόλευκες (1470 μ.). Αν δεν θέλουμε να ανεβούμε στην κορυφή, υπάρχει σηματοδοτημένο μονοπάτι στην απέναντι πλευρά της πίστας, που  παρακάμπτει την κορυφή από τα ανατολικά.
Αγριόλευκες. Στο βάθος οι κορυφές Πλιασίδι και Αηδονάκι
          Αφού σταθούμε λίγο για να θαυμάσουμε τη θέα, συνεχίζουμε στην ίδια κατεύθυνση σε κατηφορικό μονοπάτι με κόκκινα σημάδια, που παρακάτω ενώνεται από αριστερά με το μονοπάτι της παράκαμψης που προανέφερα και σε λίγο ανηφορίζουμε ξανά προς το ξέφωτο του Γολγοθά σε υψόμετρο 1430 μ.  Στην κορυφή αυτή έπεσαν πριν λίγα χρόνια δύο πολεμικά αεροσκάφη F-16 με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τέσσερις αεροπόροι, και αν ψάξουμε λίγο τριγύρω θα βρούμε μεταλλικά κομμάτια από τα συντρίμμια.
Φθινοπωρινή εικόνα στο δάσος οξιάς
     Από το Γολγοθά το μονοπάτι μας κατηφορίζει προς τα νοτιοανατολικά. Προσπερνούμε διασταύρωση στα δεξιά που πηγαίνει προς Άγιο Λαυρέντιο και μια δεύτερη προς Άγιο Γεώργιο και φθάνουμε σε νέα διασταύρωση, όπου διασχίζουμε στενό δασικό δρόμο. Η περιοχή εδώ λέγεται Μοναστηράκι. Στην άλλη πλευρά του δρόμου συνεχίζουν δύο μονοπάτια. Το αριστερότερο, που έχει γαλάζια σημάδια, κατηφορίζει ελαφρά πηγαίνοντας προς λάκκα Μορογιάννη-Φτιρίτσα. Εμείς παίρνουμε το δεξιότερο, που έχει κόκκινα σημάδια και ανηφορίζει στην πλαγιά με ανατολική κατεύθυνση πηγαίνοντας προς Δραμάλα.
Σχιτζουράβλι, Δραμάλα, Μέγα Ίσωμα
      Αφού βαδίσουμε για λίγο ακόμα στο μονοπάτι, το αφήνουμε ακολουθώντας τα σημάδια στα δεξιά (προσοχή) και ανηφορίζουμε έντονα σε δύσβατη ατραπό, η οποία παραπάνω έχει και σχοινί ασφαλείας. Η κορυφή Σχιτζουράβλι, όντας βραχώδης και σχετικά δύσβατη, δεν είχε επίσημο κανονικό μονοπάτι να περνά από εκεί. Ετσι δημιουργήθηκε από τους ορειβάτες αυτή η σηματοδοτημένη παράκαμψη. Αν δε θέλουμε να περάσουμε από το Σχιτζουράβλι, μπορούμε να συνεχίσουμε ευθεία ομαλά στο μονοπάτι που βαδίζαμε, για να βγούμε στη  Δραμάλα.
Σχιτζουράβλι

     Βγαίνουμε εν τέλει επάνω στη βραχώδη ράχη και βαδίζουμε προς τα ανατολικά για να φθάσουμε στο ψηλότερο σημείο, όπου βρίσκεται το κολονάκι (1450 μ.). Η θέα από το σημείο αυτό είναι μεγαλειώδης. Προς το βορρά βλέπουμε την κορυφή του Πουριανού Σταυρού με τα στρατιωτικά ραντάρ, και δυτικότερα το Πλιασίδι, το Αϊδονάκι και τις Αγριόλευκες. Στο βάθος, αν υπάρχει διαύγεια,  φαίνεται ο Κίσσαβος, ο Όλυμπος και ο Άθως. Νότια βλέπουμε τη Δίρφυ και πιο δεξιά την Όθρυ, τον Παρνασσό και δυτικά τα βουνά της Πίνδου. Η θάλασσα του Παγασητικού απλώνεται από κάτω μας μέχρι το Τρίκερι και πιο πέρα το απέραντο γαλάζιο του Αιγαίου.
Σχιτζουράβλι, θέα προς τον Παγασητικό
      Αφού χορτάσουμε τα μάτια μας με την ομορφιά της φύσης, πράγμα δύσκολο, προχωρούμε προς τα ανατολικά ακολουθώντας τα κόκκινα σημάδια, που μας κατεβάζουν πάλι στο δάσος και συνεχίζουμε προς την ίδια κατεύθυνση σε ίσιωμα. Λοξά δεξιά φεύγει κατηφορικό μονοπάτι προς Άγιο Γεώργιο. Σε λίγο φθάνουμε σε ξέφωτη περιοχή με φτέρες και ανηφορίζοντας λίγο ακόμα βρίσκουμε το τριγωνομετρικό κολονάκι της Δραμάλας (1455 μ.).
Το Σχιτζουράβλι, κοιτάζοντας από ανατολικά (καλοκαίρι)

     Από το κολονάκι συνεχίζουμε στο μονοπάτι, που σε λίγο αλλάζει κατεύθυνση προς το νότο κατηφορίζοντας. Από αριστερά έρχεται μονοπάτι από το Μούρεσι και ενώνεται με το δικό μας. Βγαίνουμε σε ανοικτό τόπο, έχοντας θέα των κορυφών προς τη δύση.  Σύντομα φθάνουμε σε διασταύρωση με πινακίδα, όπου πάμε αριστερά προς Τσαγκαράδα, αλλάζοντας πάλι κατεύθυνση σε ανατολική-βορειοανατολική (ενώ ευθεία μπροστά συνεχίζει κατηφορικό μονοπάτι προς Άγιο Γεώργιο).  Αφού ανηφορίσουμε λίγο ακόμα, διασχίζουμε μικρό ξέφωτο, περπατώντας σε επίπεδο έδαφος, πάντοτε μέσα σε πυκνό δάσος οξιάς. Εδώ είμαστε στην τοποθεσία  Mέγα Ίσωμα.
      Περπατώντας σταθερά προς τα ανατολικά-βορειοανατολικά, αρχίζουμε πλέον να κατηφορίζουμε πάνω στη ράχη και οι οξιές γίνονται όλο και ψηλότερες. Το μονοπάτι παραμένει ασαφές, αλλά μας βοηθούν τα σημάδια στα δέντρα. Καρβουνόλακκοι και γράμματα χαραγμένα σε κορμούς μας υπενθυμίζουν την άλλοτε συχνή ανθρώπινη παρουσία εδώ, με ομάδες υλοτόμων οι οποίοι κατασκήνωναν για μήνες στο δάσος, που τότε αντηχούσε από τα τσεκούρια και τις φωνές τους. Τεράστιοι μονοκόμματοι βράχοι δίπλα σε πολύ μεγάλες και ψηλές οξιές δημιουργούν ένα εντυπωσιακό σκηνικό, ειδικά αν υπάρχει και ομίχλη, έτσι που νομίζεις ότι θα δεις τους Κενταύρους να εμφανίζονται μπροστά σου.
      Καθώς συνεχίζουμε να κατηφορίζουμε ακολουθώντας τη ράχη, τα σημάδια παρακάτω μας οδηγούν σε ένα φυσικό μπαλκόνι ή βίγλα σε υψόμετρο 1090 μέτρων. Εδώ είναι ένα σημείο απ` όπου δε θέλεις να φύγεις, η θέα σε καθηλώνει. Αμέσως από κάτω μας στο γκρεμό η βαθιά ρεματιά του Μυλοποτάμου, κατάφυτη από καστανιές και οξιές. Αριστερά η θάλασσα του Αιγαίου αφρισμένη και από πάνω της τα πρώτα σπίτια της Τσαγκαράδας και το Ξουρίχτι. Στο βάθος και δεξιά φαίνεται το Νεοχώρι, χτισμένο σε μια πλαγιά κοιτάζοντας προς τη δύση. Σκιάθος, Σκόπελος και Αλόννησος στέκουν ανατολικά η μία δίπλα στην άλλη. Μόνο και μόνο για αυτό το εκπληκτικό μέρος, αξίζει κανείς να βαδίσει στην πορεία αυτή.
Βίγλα

        Ωστόσο, έρχεται και η ώρα που πρέπει να συνεχίσουμε. Κατηφορίζοντας πιο έντονα και πάντα με οδηγό τα σημάδια, διασχίζουμε  στενό δασικό δρόμο λοξά προς τα δεξιά και παρακάτω βγαίνουμε πάλι σε δρόμο και τον ακολουθούμε για λίγο προς τα κάτω. Το μονοπάτι συνεχίζει αριστερά και στη συνέχεια ξαναβγαίνει σε δρόμο. Τον ακολουθούμε κατηφορικά και σε λίγα μέτρα έχουμε διασταύρωση με φαρδύτερο δρόμο, όπου πάμε δεξιά (αριστερά πάει προς το ξωκλήσι Αγ. Αθανασίου εν Άθω). Ο δρόμος αυτός έρχεται από την Τσαγκαράδα.
      Προσέχοντας αριστερά μας, βλέπουμε αμέσως τη συνέχεια του μονοπατιού, το οποίο παρακάτω ξαναβγαίνει στο δρόμο και πάλι σε τριάντα μέτρα το ξαναβρίσκουμε αριστερά και το ακολουθούμε. Ξαναβγαίνουμε στο δρόμο κατηφορίζοντας συνεχώς και  λίγα μέτρα παρακάτω, εκεί όπου ο δρόμος κάνει δεξιά στροφή, πάμε αριστερά στο εξωτερικό της στροφής και βρίσκουμε αμέσως δεξιά μας το μονοπάτι που κατηφορίζει στο καστανωτό. Παρακάτω βαδίζουμε πλάι στο φράκτη ενός εξοχικού που είναι δεξιά μας και βγαίνουμε πάλι στο δρόμο. Σε τριάντα μέτρα (προσοχή), έχοντας ένα ερειπωμένο καλύβι δίπλα στο δρόμο και μικρό προσκυνητάρι, βλέποντας τα σημάδια στρίβουμε δεξιά στο στύλο της ΔΕΗ σε στενό  δρόμο-καλντερίμι και σε είκοσι μέτρα  στην τσιμεντένια δεξαμενή πάμε αριστερά.
Πλατεία Ταξιαρχών Τσαγκαράδας
      Κατηφορίζοντας ανάμεσα στα πρώτα σπίτια του χωριού, φθάνουμε τελικά με καλντερίμι στην κύρια άσφαλτο Βόλου-Τσαγκαράδας και στην πλατεία των Ταξιαρχών, που είναι λίγο δεξιότερα, κάτω από το δρόμο.

Δευτέρα 29 Οκτωβρίου 2012

Mακρινίτσα-Πουριανός Σταυρός-Πουρί

To ρέμα στο Φλάμπουρο, μετά από βροχή

Απόσταση: 17,2 χλμ.
Διάρκεια: 7-7,5 ώρες με στάσεις, καθαρός χρόνος πορείας 5.50΄
Υψόμετρο: από 620 μ. (Μακρινίτσα) σε 1590 μ. (Πουριανός Σταυρός) σε 490 μ. (Πουρί)
Συνολική ανάβαση: 920 μ.  Συνολική κατάβαση: 1122 μ.
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, λίγες πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: Αγία Παρασκευή Μακρινίτσας

Κατεβάστε ίχνος GPS:  Η διαδρομή στο Wikiloc   Η διαδρομή στο Everytrail

          Η διαδρομή μέσω Πουριανού Σταυρού αποτελούσε παλιά τον συντομότερο δρόμο για να πάει κανείς από το Βόλο στο Πουρί, 5 ώρες με τα ζώα (σύμφωνα με μαρτυρία παλιού αγωγιάτη στον Νίκο Διαμαντάκο, στο βιβλίο ''Το Πουρί, το πολύδροσο χωριό του Πηλίου''). Είναι επίσης και η ψηλότερη πορεία που μπορεί να περπατήσει κανείς στο Πήλιο, φθάνοντας σε υψόμετρο σχεδόν 1600 μέτρων. Με την κατασκευή στρατιωτικών ραντάρ στον Πουριανό Σταυρό στα τέλη της δεκαετίας του 60, η κορυφή έγινε απαγορευμένη στρατιωτική περιοχή και η διαδρομή εγκαταλείφθηκε. H επιλεγείσα διαδρομή αποφεύγει να περάσει από τις εγκαταστάσεις στην κορυφή, αλλά τις παρακάμπτει περνώντας λίγο ανατολικότερα. 
Προσοχή, μην επιχειρήσετε να περάσετε χωρίς προηγούμενη άδεια από την Αεροπορία (τηλ. 2421076180) γιατί αλλιώς υπάρχει η περίπτωση να συλληφθείτε και να ταλαιπωρηθείτε, καθώς η περιοχή γύρω από τα ραντάρ παραμένει ελεγχόμενη στρατιωτική ζώνη. Αν δεν έχετε άδεια, μπορείτε να συνεχίσετε προς Πουρί μέσω του Δυτικού Καταφυγίου (βλέπε παρακάτω).

Τετάρτη 24 Οκτωβρίου 2012

Άγιος Γεώργιος - Κάτω Γατζέα


Απόσταση: 5,7 χλμ.
Διάρκεια: 2 ώρες (με στάσεις)
Υψόμετρο: από 620 μ. (Άγιος Γεώργιος) σε 0 μ. (Κάτω Γατζέα)
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (Άνω Γατζέα)


  Κατεβάστε ίχνος GPS:   Η διαδρομή στο Wikiloc    Η διαδρομή στο Everytrail      

         Μια πολύ όμορφη διαδρομή στο καλντερίμι που συνδέει τον Άγιο Γεώργιο Νηλείας με τον παραθαλάσσιο οικισμό της Κάτω Γατζέας, περνώντας και από το σταθμό του τρένου στην Άνω Γατζέα. Μπορεί να περπατηθεί ως μεμονωμένη, ή μπορεί να συνδυαστεί με άλλες πορείες στην περιοχή, π.χ. να έρθουμε στον Άγιο Γεώργιο από τα Άνω Λεχώνια ή τα Χάνια και να κατεβούμε στη Γατζέα.

Παρασκευή 19 Οκτωβρίου 2012

Nταμούχαρη - Μούρεσι (κυκλική)

Νταμούχαρη

Απόσταση: 5,6 χλμ. (με επιστροφή)
Διάρκεια: 2,5 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 1.50΄ με επιστροφή)
Υψόμετρο: από 0 μ. (Νταμούχαρη) σε 385 μ. (πλατεία Μούρεσι)
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: Νταμούχαρη, Μούρεσι


 Kατεβάστε ίχνος GPS:   Η διαδρομή στο Wikiloc    Η διαδρομή στο Εverytrail   

         Το φυσικό λιμανάκι της Νταμούχαρης είναι το μόνο μέρος σε όλη την ανατολική ακτή του Πηλίου, όπου μπορούσαν τα πλεούμενα να προφυλαχτούν από τον καιρό. Η σημασία του φαίνεται και από τα ερείπια του βυζαντινού κάστρου που υπήρχε εδώ, όπως και από την παρουσία τελωνείου και αποθηκών για τα εμπορεύματα. Πέρα από το καλντερίμι που τη συνδέει με την Τσαγκαράδα (βλέπε τη διαδρομή Τσαγκαράδα-Νταμούχαρη-Αι Γιάννης), υπάρχουν άλλα δύο που τη συνδέουν με το Μούρεσι, στο οποίο και ανήκε. Σήμερα, η Νταμούχαρη είναι παραθεριστικός οικισμός με ξενώνες και εστιατόρια. Η φήμη της διευρύνθηκε μετά τα γυρίσματα σκηνών της χολλυγουντιανής ταινίας Mamma mia! το 2006 με πρωταγωνίστρια τη Μέριλ Στριπ.

Τετάρτη 17 Οκτωβρίου 2012

Aγριά-Άγιος Λαυρέντιος-Χάνια

Ο Παγασητικός από το καλντερίμι

Απόσταση: 15 χλμ.
Διάρκεια: 6 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 4.40΄)
Υψόμετρο: από 8 μ. (Αγριά) σε 1430 μ. (Γολγοθάς) σε 1300 μ.(καταφύγιο ΕΟΣ)
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (Άγιος Λαυρέντιος, Κρύα Βρύση)


  Kατεβάστε ίχνος GPS:   Η διαδρομή στο Wikiloc      Η διαδρομή στο Everytrail   

         Αυτή είναι μια απαιτητική αλλά και χορταστική ανάβαση, υψομετρικής διαφοράς 1400 μέτρων, που μας φέρνει από το επίπεδο της θάλασσας στο χιονοδρομικό κέντρο των Χανίων. Στο πρώτο μισό μέχρι τον Άγιο Λαυρέντιο βαδίζουμε κυρίως σε καλντερίμι και στο υπόλοιπο σε μονοπάτι σε δάσος καστανιάς και οξιάς.  Μπορούμε να επιστρέψουμε με λεωφορείο του ΚΤΕΛ από τα Χάνια στο Βόλο (www.ktelvolou.gr).
      Η αρχή είναι στο φανάρι στην έξοδο της Αγριάς προς Λεχώνια, μετά το ξενοδοχείο Valis. Στρίβουμε αριστερά, δίπλα στο ξενοδοχείο Barbara, και βαδίζουμε στον ασφαλτόδρομο (οδός Λάμπη). Στο τέρμα πάμε δεξιά σε στενό τσιμεντόδρομο και σε λίγο συναντούμε την οδό Αγίου Λαυρεντίου, όπου πάμε αριστερά  ανηφορίζοντας ελαφρά. Ακολουθούμε το δρόμο και μετά από 600 μέτρα περίπου (προσοχή), παρατηρώντας τα κόκκινα σημάδια, στρίβουμε δεξιά σε  στενό χωματόδρομο και βαδίζουμε έχοντας αριστερά μας περίφραξη και δεξιά μας ελαιώνα. Μετά από πενήντα μέτρα ακόμα, καθώς συναντάμε αβαθές ρεματάκι, πάμε αριστερά ανηφορικά στη γωνία της περίφραξης και σύντομα μπαίνουμε σε φαρδύ καθαρό καλντερίμι σε άριστη κατάσταση, το οποίο πορεύεται ανάμεσα σε δύο πεζούλες με ξερολιθιά.  Κατόπιν μπαίνουμε σε αγροτικό δρόμο που ακολουθούμε προς τα δεξιά (ανατολικά).
Η ρεματιά του Βρύχωνα
    Βαδίζουμε ανάμεσα σε ελαιοπερίβολα και τα λίγα σπίτια του συνοικισμού της Βροχιάς και συναντούμε την άσφαλτο που πάει προς Άγιο Λαυρέντιο πάνω σε κλειστή στροφή της, όπου υπάρχει και παρατημένη βρύση. Εκατό μέτρα πιο κάτω βρίσκεται το παλιό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Εμείς βαδίζουμε ανηφορικά στην άσφαλτο και περνούμε τη ρεματιά του Βρύχωνα από το γεφύρι του Κανταρτζή, πλάι στο ομώνυμο ερειπωμένο ελαιοτριβείο. Μετά από λίγα μέτρα ακόμη στην άσφαλτο, βρίσκουμε στα αριστερά μας το καλντερίμι και το ακολουθούμε ανηφορίζοντας σταθερά σε ελαιώνα.
Ανηφορίζοντας το εντυπωσιακό καλντερίμι προς Άγιο Λαυρέντιο

       Συναντούμε αγροτικούς δρόμους και περνούμε δίπλα από ένα σπίτι. Για ένα διάστημα στην πορεία μας συνυπάρχουν πυκνά κόκκινα σημάδια από τον ορειβατικό μαραθώνιο που διοργανώνει στο Πήλιο ο Νίκος Μαγγίτσης. Παραπάνω όμως, περνώντας από τον οικισμό Σερβανάτες, το καλντερίμι διασχίζει τσιμεντόδρομο, όπου τα σημάδια του μαραθωνίου στρίβουν αριστερά. Προσοχή, εδώ εμείς πάμε ευθεία συνεχίζοντας στο καλντερίμι. Διασχίζουμε δύο φορές την άσφαλτο λοξά προς τα αριστερά και παραπάνω  το καλντερίμι μπαίνει σε αγροτικό δρόμο για τριακόσια μέτρα και κατόπιν συνεχίζει ανηφορικά δεξιά. Περνούμε μικρό ρέμα από πέτρινο γεφυράκι και αρχίζουμε να συναντούμε τα πρώτα σπίτια  του Αγίου Λαυρεντίου.  Σε διασταυρώσεις καλντεριμιών διαλέγουμε την πιο φαρδιά και ανηφορική και, αφού  διασχίσουμε την άσφαλτο στο τέρμα των λεωφορείων, φθάνουμε λίγο παραπάνω στην πλατεία του χωριού σε υψόμετρο 568 μέτρων. Μέχρις εδώ χρειαστήκαμε περίπου δυόμιση ώρες για 6,9 χιλιόμετρα διαδρομής (με τις στάσεις).
Πλατεία Αγίου Λαυρεντίου

     Μόλις αρχίσουμε να κατηφορίζουμε από την πλατεία προς τα πίσω, αμέσως αριστερά υπάρχει μνημειακή μαρμάρινη βρύση και δίπλα της ανηφορίζει καλντερίμι, το οποίο ακολουθούμε. Παραπάνω φθάνουμε σε άλλη βρύση χωρίς νερό, όπου τα κόκκινα σημάδια του μαραθωνίου στρίβουν αριστερά σε τσιμεντόδρομο (προσοχή). Εμείς όμως συνεχίζουμε στο ανηφορικό καλντερίμι από δεξιά, που αμέσως μας φέρνει στο μοναστήρι του Αγίου Λαυρεντίου, το οποίο έδωσε και το όνομά του στο χωριό. Είναι από τα παλαιότερα του Πηλίου και χτίστηκε το 1378 από τον αγιορείτη μοναχό Όσιο Λαυρέντιο, πάνω σε θεμέλια ακόμη παλαιότερου κτίσματος (ίσως των αρχών του 11ου αιώνος) βενεδικτίνων μοναχών από το Αμάλφι της Ιταλίας. Σήμερα είναι γυναικείο με τρεις μοναχές και γιορτάζει στις 10 Μαΐου.
Μονή Αγίου Λαυρεντίου

       Αφού επισκεφθούμε το ιστορικό μοναστήρι, συνεχίζουμε να ανηφορίζουμε αριστερά από τον περίβολο, βγαίνουμε στον ασφαλτόδρομο στην επάνω πλευρά της μονής δίπλα στις κατασκηνώσεις και σε λίγα μέτρα φθάνουμε σε διασταύρωση, όπου πάμε αριστερά. Λίγο παραπάνω, ο δρόμος κάνει απότομη δεξιά στροφή ανηφορίζοντας. Μπορούμε και να κόψουμε δρόμο από στενό μονοπάτι που περνά δίπλα από μια στέρνα και να ξαναβγούμε στον δρόμο από πάνω. Εδώ υπάρχει πινακίδα που δείχνει τη συνέχεια της διαδρομής προς Χάνια και ανηφορίζουμε μέσα σε καστανωτό. Ακολουθώντας τα κόκκινα σημάδια, συναντούμε αρκετές φορές τον χωματόδρομο ανηφορίζοντας και τον διασχίζουμε ή τον ακολουθούμε για λίγα μέτρα προς τα επάνω, μέχρι να ξαναβρούμε τη συνέχεια του μονοπατιού.
Θέα από το μονοπάτι προς τα ανατολικά, στο βάθος ο Άγιος Γεώργιος Νηλείας

       Φθάνουμε σε εκκλησάκι που χτίστηκε στη μνήμη των τεσσάρων αεροπόρων  που σκοτώθηκαν το 2006, όταν δύο F-16 κατέπεσαν στο Γολγοθά. Εδώ διασχίζουμε για τελευταία φορά το δρόμο (ο οποίος συνεχίζει προς Χάνια) και πλέον μπαίνουμε σε δάσος οξιάς με γενική  κατεύθυνση ανατολική. Περνούμε από την πηγή της Κρύας Βρύσης και πιο πάνω φθάνουμε σε διασταύρωση, όπου συναντούμε το μονοπάτι Χάνια-Σχιντζουράβλι. Εδώ πάμε αριστερά προς βορράν και ανηφορίζοντας για λίγο ακόμα, φθάνουμε στο ψηλότερο σημείο της διαδρομής μας, στο ξέφωτο του Γολγοθά σε υψόμετρο 1430 μέτρων.
Ανηφορίζοντας στο δάσος οξιάς

       Κατηφορίζοντας πλέον προς τα Χάνια, πάντοτε σε καθαρό σηματοδοτημένο μονοπάτι μέσα σε δάσος οξιάς, βρίσκουμε πιο πέρα διχάλα, όπου ο αριστερός κλάδος ανεβαίνει στην κορυφή Αγριόλευκες (1470 μ.) και από εκεί κατεβαίνει στο καταφύγιο, ενώ ο δεξιός την παρακάμπτει από τα ανατολικά, διασχίζει λοξά την πίστα του σκι και στη συνέχεια βαδίζουμε σε χωματόδρομο, που μας φέρνει και αυτός στο καταφύγιο του ΕΟΣ Βόλου. Από εδώ κατηφορίζοντας το δρόμο, φθάνουμε σε είκοσι λεπτά στον οικισμό των Χανίων με τα εστιατόρια και τους ξενώνες.
Θέα διασχίζοντας την πίστα Πανόραμα. Στο βάθος  η Ζαγορά.

Δευτέρα 17 Σεπτεμβρίου 2012

Μηλιές-Λαμπινού-παραλία Λαμπινούς

Παραλία Λαμπινούς

Απόσταση:  9,5 χλμ.
Διάρκεια: 3,5 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 2.50')
Υψόμετρο: από 380 μ. (Μηλιές) σε 660 μ. (μέγιστο) σε 0 μ.
Συνολική ανάβαση: 384 μ.  Συνολική κατάβαση: 756 μ.
Σήμανση: πινακίδες, κόκκινα σημάδια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: Λαμπινού (πλατεία)

Κατεβάστε ίχνος GPS:   Η διαδρομή στο Wikiloc    Η διαδρομή στο Everytrail    

        Το μονοπάτι-καλντερίμι που πήγαινε από τις Μηλιές στη Λαμπινού ήταν κλεισμένο και ξεχασμένο για πολλά χρόνια. Τώρα, χάρη στη φροντίδα του Manuel (Mανώλη) Baud-Bovy, εγγονού του Daniel (ενός από τους τρεις πρώτους ορειβάτες που ανέβηκαν στον Όλυμπο το 1913) και της συζύγου του Ρίτας Τζάνου, είναι ξανά ανοικτό και μπορεί να περπατηθεί χωρίς κανένα πρόβλημα.
Θέα προς τον Παγασητικό

        Προγραμματίζοντας την πορεία αυτή θα πρέπει να έχουμε φροντίσει για την επιστροφή μας, καθώς το λεωφορείο του ΚΤΕΛ (www.ktelvolou.gr) που περνά από την κύρια άσφαλτο δεν κατεβαίνει στη Λαμπινού.  Από την παραλία μπορούμε να συνεχίσουμε περπατώντας σε χωματόδρομο προς Λημνιώνα και Μυλοπόταμο (περίπου 1 ώρα). Στην παραλία της Λαμπινούς λειτουργεί τους θερινούς μήνες μια ταβέρνα.

Κυριακή 16 Σεπτεμβρίου 2012

Κισσός-Μούρεσι-Αη Γιάννης


Απόσταση: 7,8 χλμ.
Διάρκεια: 3 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 2.20')
Υψόμετρο: από 530 μ. (Κισσός) σε 380 μ.(πλατεία Μούρεσι) σε 0 μ.
Σήμανση: πινακίδες, κόκκινα σημάδια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (Μαυρούτσα, Μούρεσι)

Kατεβάστε ίχνος GPS:   H διαδρομή στο Wikiloc     Η διαδρομή στο Everytrail    

        Άλλη μια διαδρομή μεγάλης ομορφιάς στο Ανατολικό Πήλιο, με πολύ καλντερίμι, που μας φέρνει από τον Κισσό στο Μούρεσι και κατόπιν στην τουριστική παραλία του Αη Γιάννη. Από εκεί μπορούμε να επιστρέψουμε στην είσοδο του Κισσού ή και στο Βόλο με το λεωφορείο (www.ktelvolou.gr). Aπό το Μούρεσι, μια άλλη επιλογή είναι να κατηφορίσουμε προς το γραφικό λιμανάκι της Νταμούχαρης.

Τρίτη 28 Αυγούστου 2012

Άγιος Γεώργιος-Μούρεσι

Κατηφορίζοντας για Μούρεσι, θέα προς την Τσαγκαράδα

Απόσταση: 14,1 χλμ.
Διάρκεια: 5,5 ώρες με στάσεις, καθαρός χρόνος πορείας 4.15΄
Υψόμετρο: από 605 μ. (πλατεία Αγ. Γεωργίου) σε 1410 μ. (μέγιστο) σε 460 μ.
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (πηγή Πετρόστρουγκα, Ανατολικό Καταφύγιο)


 Kατεβάστε ίχνος GPS:   Η διαδρομή στο Wikiloc    Η διαδρομή στο Everytrail      

             Η διαδρομή αυτή, βαδίζοντας κατά κύριο λόγο σε δάσος οξιάς αλλά και καστανιάς, μας φέρνει από τον Άγιο Γεώργιο Νηλείας στο Μούρεσι, περνώντας ανάμεσα στις κορυφές Δραμάλα και Μέγα Ίσωμα σε υψόμετρο 1400 μέτρων. Aπό την πλατεία του Μούρεσι μπορούμε, αν θέλουμε, να συνεχίσουμε προς τα κάτω και να φθάσουμε σε μία ώρα στις όμορφες τουριστικές παραλίες του Αι Γιάννη ή της Νταμούχαρης (δέστε τις αντίστοιχες διαδρομές).

Τετάρτη 1 Αυγούστου 2012

Πουρί-Χορευτό

Πουρί

Απόσταση: 5,7 χλμ.
Διάρκεια: καθαρός χρόνος 1.50΄, με στάσεις 2,5 ώρες
Υψόμετρο: από 423 μ. (Πουρί) σε 0 μ. (Χορευτό)
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή:  παραλίες Ανάληψη, Τουρκοπηγή, Παρίσαινα

      Αυτή είναι μια θαυμάσια διαδρομή, με κομμάτια μοναδικής ομορφιάς που προσφέρει απλόχερα ο επίγειος παράδεισος του Πηλίου. Κατηφορίζουμε σε καλντερίμι από το Πουρί προς το ξωκλήσι του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου (τον κάτω Αι Γιάννη στο Καστέλι, όπως τον λένε οι ντόπιοι), και κατόπιν βαδίζουμε παράλληλα με την ακτογραμμή του Αιγαίου, περνώντας από μικρές και μεγάλες πανέμορφες παραλίες για να καταλήξουμε στο επίνειο της Ζαγοράς, το Χορευτό. Εδώ, όπως και στο Πουρί και στη Ζαγορά φυσικά, θα βρούμε εστιατόρια και ξενώνες και μπορούμε να επιστρέψουμε με το λεωφορείο (www.ktelvolou.gr). Η διαδρομή είναι καθαρή χωρίς κανένα πρόβλημα βλάστησης, εκτός ίσως από ένα μικρό κομμάτι μονοπατιού κοντά στον Αι Γιάννη, που μπορεί όμως στην ανάγκη να παρακαμφθεί. Από το Χορευτό μπορούμε να συνεχίσουμε ανεβαίνοντας προς Ζαγορά (δύο διαδρομές) ή παραλιακά προς Αγίους Σαράντα και Αι Γιάννη.

Τρίτη 31 Ιουλίου 2012

Ζαγορά - Χορευτό (κυκλική)

Χορευτό

Aπόσταση: 3,1 χλμ (με επιστροφή 6,2 χλμ)
Διάρκεια: καθαρός χρόνος πορείας 2 ώρες (με επιστροφή), με στάσεις περίπου 2,5 ώρες
Υψόμετρο: Από 472 μ. (Άγιος Γεώργιος Ζαγοράς) σε 0 μ. (Χορευτό)
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: όχι

          Υπάρχουν δύο διαδρομές με καλντερίμι που ενώνουν τη Ζαγορά με το Χορευτό. Η πρώτη ξεκινά από την κεντρική εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και η δεύτερη από τη Μεταμόρφωση (Σωτήρα). Έτσι μπορεί κανείς, αν θέλει, να πάει από τη μία και να γυρίσει από την άλλη, κάνοντας έναν κύκλο. Αυτό κάναμε κι εμείς, κατεβαίνοντας στο Χορευτό από τον Άγιο Γεώργιο και επιστρέφοντας από τη Σωτήρα. Μπορούμε επίσης να κατεβούμε από τη Ζαγορά στο Χορευτό από την μία ή την άλλη διαδρομή (θα χρειαστούμε λίγο παραπάνω από μία ώρα) και μετά να επιστρέψουμε με το ΚΤΕΛ (www.ktelvolou.gr). Από το Χορευτό μπορούμε ακόμα να πάμε βόρεια παραλιακά προς Ανάληψη και Πουρί ή νότια προς Αι Γιάννη.   Επειδή υπάρχουν πολλές αναφορές ότι το μονοπάτι είναι ακαθάριστο από βλάστηση, με αποτέλεσμα οι περιπατητές να δυσκολεύονται να το ακολουθήσουν σε κάποια σημεία του, καλό είναι πριν ξεκινήσει κανείς να επικοινωνήσει με το δήμο Ζαγοράς (τηλ. 24263 50103), και να ρωτήσει αν το μονοπάτι είναι καθαρισμένο.

Τετάρτη 4 Ιουλίου 2012

Tσαγκαράδα-Νταμούχαρη-Αι Γιάννης

Nταμούχαρη

Απόσταση: 4,3 χλμ.
Διάρκεια: 1.45΄ (καθαρός χρόνος πορείας 1.15΄)
Υψόμετρο: Από 480 μ. (Αγία Παρασκευή) σε 0 μ.
Σήμανση: πινακίδες, κόκκινα σημάδια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (βρύση Αγίας Κυριακής, βρύση Βαϊνά, Νταμούχαρη)

 Kατεβάστε ίχνος GPS:  Η διαδρομή στο Wikiloc   H διαδρομή στο Everytrail

           Σε αυτήν τη διαδρομή, που είναι μια από τις κορυφαίες πορείες στο Πήλιο, κατηφορίζουμε σε καλντερίμι από την Αγία Παρασκευή Τσαγκαράδας στο λιμανάκι της Νταμούχαρης, μέσα σε ένα περιβάλλον μεγάλης φυσικής ομορφιάς, για να καταλήξουμε κατόπιν στη μεγάλη αμμουδερή παραλία Παπά Νερό στον Αι Γιάννη. Εδώ, όπως και στη Νταμούχαρη, μπορούμε να βουτήξουμε στη θάλασσα του Αιγαίου και να φάμε σε μία από τις ταβέρνες που υπάρχουν στην παραλία. Μπορούμε να επιστρέψουμε από τον Αι Γιάννη με λεωφορείο του ΚΤΕΛ (www.ktelvolou.gr) ή με ταξί (6944718863).


            Ξεκινώντας από τη διασταύρωση με την κύρια άσφαλτο της Τσαγκαράδας, στο ύψος της Αγίας Παρασκευής, κατηφορίζουμε αρχικά στον ασφαλτόδρομο. Μετά από εκατό μέτρα, ο δρόμος κάνει στροφή δεξιά και λίγο παρακάτω είναι η πλατεία της Αγίας Παρασκευής με τον περίφημο αιωνόβιο πλάτανο. Εμείς αφήνουμε το δρόμο πάνω στη στροφή, βλέποντας την πινακίδα προς Νταμούχαρη αριστερά και βρίσκουμε το καλντερίμι, που κατηφορίζει ευθεία βορειοανατολικά ανάμεσα στα σπίτια του χωριού.

         Διασχίζουμε δύο φορές την άσφαλτο και συνεχίζουμε σε καλντερίμι. Τη δεύτερη φορά είναι για λίγα μέτρα τσιμεντοστρωμένο, αλλά αποκαλύπτεται ξανά και μας φέρνει σε μνημειακή μαρμάρινη βρύση με κεφαλή λιονταριού. Η σκαλισμένη επιγραφή μας πληροφορεί ότι η βρύση κατασκευάστηκε το 1907 με δαπάνη του Δημητρίου Φοινικόπουλου.
Αγία Κυριακή

        Αμέσως μετά τη βρύση, το καλντερίμι κάνει έναν ελιγμό αριστερά αφήνοντας τσιμεντόδρομο στα δεξιά, και περνάει δίπλα από την εκκλησία της Αγίας Κυριακής. Η μικρή πλατεία με τον πλάτανο πάνω από την εκκλησία είναι άδεια και έρημη. Διασχίζουμε για τρίτη φορά την άσφαλτο και συνεχίζουμε σε εντυπωσιακό φαρδύ καλντερίμι, που κατηφορίζει με ελιγμούς μέσα σε δάσος καστανιάς, για να περάσει ένα ρέμα από τσιμεντένιο γεφυράκι. Εδώ, δίπλα στην κοίτη του ρέματος, υπάρχει η βρύση του Βαϊνά.
       Ανηφορίζοντας, φθάνουμε στη ράχη και μπαίνουμε λοξά σε στενό ασφαλτόδρομο. Σε λίγα μέτρα φθάνουμε στην τοποθεσία Βίγλα. Εδω υπάρχει μικρή πλατεία με ένα πλατάνι και μια βρυσούλα, απ` όπου αγναντεύουμε τη θάλασσα. Συνεχίζουμε για λίγα μέτρα ακόμα ευθεία σε χωματόδρομο και κατόπιν έχουμε διχάλα (προσοχή), όπου o δρόμος φεύγει δεξιά και το καλντερίμι πάει λοξά αριστερά, πλάι σε μια περίφραξη.
Κοιτάζοντας προς το βορρά

         Σε λίγο φθάνουμε σε ξύλινο κιόσκι. Αριστερά υπάρχει μπαλκονάκι με θαυμάσια θέα προς το βορρά μέχρι το Πουρί. Το καλντερίμι αρχίζει να κατηφορίζει πιο έντονα με ζικ ζακ (καγκιόλια) ανάμεσα σε θαμνώδη βλάστηση. Νιώθουμε το θαλασσινό αέρα καθώς πλησιάζουμε ολοένα και ακούμε μέσα στην ησυχία τα κύματα να σκάνε στις βραχώδεις ακτές. Όλες μας οι αισθήσεις  συμμετέχουν στη γιορτή.
Τα  Καγκιόλια

       Κατεβαίνοντας το καλντερίμι, βλέπουμε να φεύγει προς τα δεξιά ένα μονοπάτι, το οποίο πηγαίνει προς Κρυφό Σχολειό-Φακίστρα. Το καλντερίμι έχει προστατευτικό τοιχίο στο πλάι, γιατί η πλαγιά είναι πολύ απότομη. Τελικά φθάνουμε κάτω και περνούμε το Χαλόρεμα από ξύλινο γεφυράκι που πατά σε λιθόκτιστες βάσεις. Ωσάν για να δικαιολογήσει το όνομά του, το ρέμα έχει χαλάσει τον τσιμεντένιο διάδρομο όπου βαδίζουμε στην άλλη όχθη του.
Το γεφύρι στο Χαλόρεμα

      Αμέσως φθάνουμε στην κροκαλωτή παραλία της Νταμούχαρης, κάτω από τα ερείπια του αρχαίου κάστρου (για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε το βιβλίο του Κώστα Λιάπη ''Τα Παλιόκαστρα του Πηλίου'', Βόλος 2010).
Παραλία Νταμούχαρης

      Βαδίζοντας σε πλακόστρωτο, περνούμε αμέσως πάνω από το λιμανάκι, όπου το 2007 γυρίστηκαν σκηνές από την ταινία Mamma mia. Σε μια ταβέρνα μάλιστα, υπάρχουν φωτογραφίες της ιδιοκτήτριας με τη Μέριλ Στριπ.
Λιμανάκι Νταμούχαρης
     Συνεχίζουμε ανάμεσα από σπίτια και ξενώνες και, εκεί όπου το πλακόστρωτο γίνεται τσιμεντόδρομος, βλέπουμε αριστερά το καλντερίμι, το οποίο ανηφορίζει και μας φέρνει στην είσοδο της Νταμούχαρης, εκεί που τερματίζει η άσφαλτος. Βαδίζοντας τώρα στην άσφαλτο, μετά από τριακόσια μέτρα υπάρχει μια βρύση. Στο σημείο αυτό o δρόμος κάνει διχάλα και πάμε δεξιά. Μετά από εκατό μέτρα ακόμα, υπάρχει ξύλινο κιόσκι δίπλα στην άσφαλτο. Εδώ φεύγει τσιμεντόδρομος προς τον ξενώνα ''Κατερίνα'' και το καλντερίμι κατηφορίζει ακριβώς πλάι του από αριστερά. Λίγα μέτρα πιο κάτω, το καλντερίμι συνεχίζει αριστερά από την είσοδο της ''Κατερίνας'' και μας φέρνει σύντομα στη νότια άκρη της παραλίας Παπά Νερό.
       
 Παπά Νερό


         Για επίλογο, θα παραθέσουμε τα λόγια του αείμνηστου Νίκου Χαρατσή:  ''Καλότυχος αυτός που θα βαδίσει αυτό το καλντερίμι. Είναι πολλά τα ευχάριστα ξαφνιάσματα που θα αισθανθεί και είμαι σίγουρος πως τούτη η διαδρομή, όσο μακριά κι αν φύγει από το Πήλιο, θα μείνει άσβεστη θύμηση μέσα στην ψυχή του. Χαρά σ` αυτόν που  σφίγγει το ζωνάρι του κι αρχίζει να κατηφορίζει σε τούτα τα μέρη, που ταίρι τους δεν υπάρχει πουθενά''.


Δευτέρα 25 Ιουνίου 2012

Μηλιές-Νεοχώρι


Το καλντερίμι προς Παυλάκια
Απόσταση: 11,4 χλμ.
Διάρκεια: 4 ώρες με στάσεις (καθαρός χρόνος πορείας 3,5 ώρες)
Υψόμετρο: από 380 μ. (Μηλιές) σε 460 μ. (Νεοχώρι)
Συνολική ανάβαση: 509 μ.  Συνολική κατάβαση: 428 μ.
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, στρόγγυλα πινακιδάκια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: Παναγία Τουρκογιάννη

         
           Το πρώτο μισό της πορείας αυτής γίνεται σε ωραίο καλντερίμι και το δεύτερο μισό σε αγροτικό δρόμο, με τμήματα μονοπατιού. Περνούμε από τα δύο παλιά μοναστήρια του Αγίου Νικολάου και της Παναγίας Τουρκογιάννη, από τα οποία σώζεται σήμερα μόνο το καθολικό. Επίσης είμαστε κοντά στην τεχνητή λίμνη του φράγματος Παναγιώτικου στο Πλατανόρεμα.
        Στο Νεοχώρι, όπως και στις Μηλιές, υπάρχει ανοικτή ταβέρνα για φαγητό όλο το χρόνο. Από το Νεοχώρι μπορεί κανείς να συνεχίσει περπατώντας προς Συκή και Νιάου (Αφέτες) (δείτε τις αντίστοιχες διαδρομές). Μπορούμε να πάμε στις Μηλιές και να επιστρέψουμε από Νεοχώρι στον Βόλο με λεωφορείο του ΚΤΕΛ (www.ktelvolou.gr)
        Το πρώτο τμήμα είναι το ίδιο όπως στη διαδρομή Μηλιές-Φράγμα Παναγιώτικο-Μπούφα . Ξεκινoύμε από την πλατεία των Μηλεών και ακολουθούμε την άσφαλτο κατηφορίζοντας. Εκατό μέτρα πιο κάτω, μόλις περάσουμε ένα πάρκινγκ που βρίσκεται κάτω δεξιά μας, εκεί που η άσφαλτος κάνει ελαφρά στροφή δεξιά, πάμε λοξά αριστερά σε φαρδύ πλακόστρωτο που ανηφορίζει. Φτάνουμε σε διασταύρωση και παίρνουμε το δεξιό φαρδύ πλακόστρωτο, που σε λίγο αρχίζει να κατηφορίζει. Γίνεται καλντερίμι και μετά τσιμεντόδρομος και διασχίζουμε την άσφαλτο στην έξοδο του χωριού προς Τσαγκαράδα, δίπλα στο τελευταίο σπίτι του χωριού, σε σημείο όπου ο δρόμος κάνει αριστερή στροφή και υπάρχει καθρέπτης ελέγχου της κυκλοφορίας. 
Κατεβαίνοντας στη ρεματιά
          Κατηφορίζουμε πλέον σε ωραίο καλντερίμι, που συνεχίζει απέναντι προς μια κατάφυτη ρεματιά. Σε μια αριστερή στροφή που κάνει το καλντερίμι παρακάτω, έρχεται από δεξιά διακλάδωση που εξυπηρετούσε αυτούς που έρχονταν από το σταθμό του τρένου. Αυτή η διακλάδωση καταλήγει στην κύρια άσφαλτο Μηλεών-Βόλου, διακόσια μέτρα πιο κάτω από τη διασταύρωση που οδηγεί στο σταθμό του τρένου, πάνω σε μια απότομη δεξιά στροφή του δρόμου καθώς αυτός κατηφορίζει για Βόλο. 
Ρέμα στα Παυλάκια
        Το καλντερίμι μας, που διατηρείται καθαρό και σε καλή κατάσταση, περνάει τη ρεματιά (Κακόρεμα) και ανηφορίζει στην απέναντι πλαγιά, έχοντας στα δεξιά έναν ελαιώνα. Φθάνοντας επάνω στη ράχη, συναντάμε αγροτικό δρόμο και υπάρχει διακλάδωση του καλντεριμιού. Ο δεξιός κλάδος συνεχίζει προς το χωριό Νιάου (Αφέτες), ακολουθώντας για ένα διάστημα το δρόμο.
Εσωτερικό Αγίου Νικολάου (ο νάρθηκας)
        Εμείς εδώ διασχίζουμε τον αγροτικό δρόμο και συνεχίζουμε ευθεία στο καλντερίμι κατηφορίζοντας ελαφρά. Πιο πέρα βγαίνουμε σε άλλον αγροτικό δρόμο, ο οποίος εκατό μέτρα πιο κάτω τερματίζει στην εκκλησία του Αγίου Νικολάου, απομεινάρι από το μοναστήρι που υπήρχε παλαιότερα εδώ. Δυστυχώς, δεν θα μπορέσουμε να δούμε τις αξιόλογες τοιχογραφίες στο εσωτερικό του ναού, αφού οι πόρτες του παραμένουν κλειδωμένες.  
Ο Άγιος Νικόλαος στα Παυλάκια

      Γυρίζοντας τώρα  από την εκκλησία, βρίσκουμε εύκολα τη συνέχεια του καλντεριμιού στην άλλη πλευρά του δρόμου. Αυτό το κομμάτι ήταν προηγουμένως εντελώς κλεισμένο για είκοσι μέτρα από βλάστηση και έπρεπε να κάνουμε μια παράκαμψη, αλλά μετά τον πρόσφατο καθαρισμό με πρόγραμμα του Δήμου (τέλη 2015) είναι πλέον καθαρό και το ακολουθούμε προς τα ανατολικά. Προσπερνούμε εγκαταλελειμμένα κτήματα, ένα παλιό καλύβι και περνάμε δύο μικρές ρεματιές. Το καλντερίμι τελειώνει οριστικά καθώς βγαίνει σε αγροτικό δρόμο, στον οποίο βαδίζουμε ανηφορίζοντας. Η ευρύτερη περιοχή όπου βαδίζουμε λέγεται Παυλάκια.
    
          Παραπάνω, βγαίνουμε στον χωματόδρομο που έρχεται από τον οικισμό Σταυροδρόμι. Πάμε αριστερά (ανατολικά) και μετά από εκατό μέτρα δεξιά (νοτιοανατολικά) σε στενό χωματόδρομο, που μας βγάζει σε πλάτωμα, όπου υπάρχει ένα αλώνι και μια σειρά από κυπαρίσσια στα δεξιά. Αμέσως μετά το αλώνι, πάμε αριστερά και βρίσκουμε καθαρό μονοπάτι που κατηφορίζει προς τα ανατολικά. Περνάμε μικρή ρεματιά, αφήνουμε γκρεμισμένο καλύβι δεξιά μας και μετά σε διχάλα μονοπατιών πάμε δεξιά. Κινούμαστε σε περιοχή που κάηκε από πυρκαγιά, αλλά έχει κιόλας πρασινίσει ξανά. Περνούμε και άλλο ρέμα, ανεβαίνουμε στην πλαγιά και μετά συναντούμε χωματόδρομο, τον οποίον ακολουθούμε κατηφορίζοντας. Προς τα κάτω βλέπουμε το φράγμα Παναγιώτικο και την λίμνη που έχει δημιουργηθεί μέσα στο Πλατανόρεμα, μια όμορφη και γαλήνια εικόνα.   
H λίμνη-βιότοπος στο Πλατανόρεμα
        Λίγο παρακάτω έχουμε διασταύρωση δρόμων, όπου πάμε αριστερά. Βαδίζουμε πάνω από τη λίμνη προς τα ανατολικά. Μετά από πορεία δύο χιλιομέτρων (μισής ώρας) περίπου, συναντούμε διασταύρωση έχοντας ένα κτήμα αριστερά μας. Εδώ παίρνουμε τον δρόμο που κατηφορίζει δεξιά και αμέσως φθάνουμε στο παλιό μοναστήρι της Παναγίας Τουρκογιάννη, από το οποίο διατηρείται ανακαινισμένο μόνο το καθολικό. Η εικόνα της Παναγίας φυλάσσεται στο Νεοχώρι και μεταφέρεται εδώ την ημέρα της γιορτής της.  
Παναγία Τουρκογιάννη
   Συνεχίζουμε στο δρόμο, που κατηφορίζει προς ένα ρέμα. Παλαιότερα δυο σειρές από κυπαρίσσια όριζαν το μονοπάτι-είσοδο του μοναστηριού, αλλά τώρα έχουν καεί και χαθεί. Φθάνουμε σε αντλιοστάσιο, όπου πάμε αριστερά και βαδίζουμε για λίγο σε μονοπάτι παράλληλα με το ρέμα, κατόπιν το περνούμε και ανηφορίζουμε στην άλλη όχθη σε χωμάτινο φαρδύ μονοπάτι με κατεύθυνση ευθεία νοτιοανατολικά. Αυτό καθαρίστηκε και σηματοδοτήθηκε πρόσφατα (Ιανουάριος 2015) από το σύλλογο Φίλων των Καλντεριμιών και τον Ορειβατικό Βόλου.
Tο μονοπάτι κοντά στην Παναγία Τουρκογιάννη
             Τελικά βγαίνουμε σε αγροτικό δρόμο, που ακολουθούμε ανηφορίζοντας λίγο ακόμα και σύντομα βλέπουμε μπροστά μας το Νεοχώρι. Μπαίνουμε στην κύρια άσφαλτο πάνω σε στροφή που κάνει και περνούμε ένα γεφυράκι μπαίνοντας στο χωριό. Αμέσως μετά το γεφύρι αφήνουμε την άσφαλτο και παίρνουμε ανηφορικό τσιμεντόδρομο αριστερά. Στις διασταυρώσεις ακολουθούμε τα κόκκινα σημάδια και πιο πέρα ο δρόμος γίνεται καλντερίμι, που μας βγάζει στη βορειοδυτική άκρη της πλατείας, δίπλα στην παλιά βρύση.   
Πλατεία Νεοχωρίου