Κατηγιώργης-Προμύρι-Ροδιά-Κατηγιώργης (κυκλική)

Προμύρι

 

Απόσταση: 18,2 χλμ.

Χρόνος: 7,5 ώρες με στάσεις

Υψόμετρο: από 0 μ. (Κατηγιώργης) σε 234 μ. (Προμύρι, πλατεία) σε 373 μ. (μέγιστο)

Συνολική ανάβαση/κατάβαση: 622 μ.

Σήμανση: κόκκινα σημάδια και στρογγυλά πινακιδάκια

Πόσιμο νερό στη διαδρομή: Προμύρι

Αρχή/τέλος: παραλία Κατηγιώργη

Κατεβάστε ίχνος GPS: από το Wikiloc

LINK TO ENGLISH PAGE

      

Powered by Wikiloc

        Στο βιβλίο του αείμνηστου Νίκου Χαρατσή ''Οδηγός Πηλίου για περιπατητές'', που εκδόθηκε το 1995, υπάρχει περιγραφή της διαδρομής Προμύρι-Ροδιάς, με την επισήμανση ότι ''η διαδρομή έχει εγκαταλειφθεί τελείως από πολλά χρόνια, και γι αυτό έχει κλείσει σε πολλά σημεία''. Μετά από ακόμα 28 χρόνια παντελούς εγκατάλειψης, φαντάζεται κανείς πόσο περισσότερο κλεισμένο ήταν το μονοπάτι-καλντερίμι σήμερα.

Το μονοπάτι πριν τον καθαρισμό

         Ωστόσο, τον χειμώνα του 2022 με εθελοντική εργασία και με πολλή υπομονή και επιμονή, κατορθώσαμε να το βρούμε και να το διανοίξουμε. Ετσι τώρα, αποκατεστημένο και σηματοδοτημένο, μπορεί  να χρησιμοποιηθεί είτε σε συνδυασμό με την  άλλη διαδρομή Προμύρι-Κατηγιώργης μέσω Λύρης ώστε να δημιουργηθεί μια κυκλική πορεία, όπως κάναμε εδώ, είτε να το περπατήσουμε μόνο του σε διάσχιση (Προμύρι-Ροδιά-Βρωμονέρι-Κατηγιώργης, μια απόσταση δέκα χιλιομέτρων). Στην τελευταία περίπτωση, πρέπει να έχουμε κανονίσει πώς θα επιστρέψουμε στο Προμύρι και μια λύση είναι να πάρουμε το λεωφορείο του ΚΤΕΛ που κάνει τη διαδρομή από Κατηγιώργη προς Προμύρι-Βόλο κάθε μέρα στις 15.15' το μεσημέρι.

Προμύρι

        Στην κυκλική πορεία που κάναμε εδώ, ανηφορίσαμε αρχικά από τον Κατηγιώργη στο Προμύρι μέσω Λύρης και επιστρέψαμε από το νέο μονοπάτι μέσω Ροδιάς-Βρωμονερίου. 

Η παραλία του Κατηγιώργη τον Μάιο

        Ξεκινώντας λοιπον από την παραλία του Κατηγιώργη, ανηφορίζουμε στον κύριο δρόμο. Σε εκατό μέτρα, καθώς ο δρόμος στρίβει, εμείς πάμε ευθεία σε στενό ανηφορικό τσιμεντόδρομο, που μάλλον ήταν καλντερίμι παλιότερα. Πιο πάνω διασχίζουμε την άσφαλτο λοξά προς τα δεξιά και συνεχίζουμε σε χωματόδρομο μέσα σε πευκοδάσος. Σε διασταύρωση πάμε δεξιά, προσέχοντας για τα κόκκινα σημάδια.  Εδώ το κομμάτι αυτό του δρόμου μοιάζει εγκαταλελειμμένο. Η πορεία μας είναι γενικά βόρεια-βορειοδυτική. Πιο πέρα, βαδίζοντας σε χωματόδρομο, μετά από μια περίφραξη που έχουμε στα δεξιά μας, αφήνουμε το  δρόμο προς τα δεξιά και βρίσκουμε μονοπάτι που κατεβαίνει και περνά ένα ρεματάκι.

         Ανηφορίζουμε μέσα σε ελαιώνα αφήνοντας δεξιά μας ένα στέγαστρο και φθάνουμε στη ράχη, όπου συνεχίζουμε ευθεία βόρεια, μπαίνοντας σε πευκώνα. Σε λίγο κατηφορίζουμε πάλι μέσα σε ελαιώνα με την ίδια βόρεια κατεύθυνση και περνούμε άλλο ρεματάκι.

Μέσα στον ελαιώνα

        Βγαίνουμε πάλι σε ελαιώνα και ανηφορίζουμε δίπλα στο όριό του με τη δασώδη βλάστηση, που την έχουμε αριστερά μας. Φθάνουμε πάλι στη ράχη, όπου υπάρχει διασταύρωση χωματόδρομων και πάμε ευθεία κατηφορικά. Λίγο πιο κάτω έχουμε διασταύρωση, όπου πάμε ευθεία.  Μπροστά μας είναι το κτήμα Λάσκου. Το μονοπάτι βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του δρόμου. Μετά τον καθαρισμό του το 2018, είναι πάλι σήμερα (Μάιος 2022) μισοκλεισμένο από βλάστηση και θα χρειαστεί νέο καθαρισμό. Εν πάση περιπτώσει, το ακολουθούμε από δίπλα μέχρι να το δούμε να ξαναγίνεται βατό, οπότε μπαίνουμε και βαδίζουμε  σε αυτό. Πολύ σύντομα γίνεται καλντερίμι. 

Στο κτήμα Λάσκου

        Πιο πέρα βγαίνει σε χωματόδρομο, ο οποίος με τη σειρά του βγαίνει στην άσφαλτο, απέναντι από στέγαστρο στάσης  λεωφορείου.

        Βαδίζουμε στην άσφαλτο προς τα αριστερά και διασχίζουμε τον οικισμό της Λύρης. Στην έξοδο του οικισμού διασταυρωνόμαστε με ρέμα (Γερογιάννη). Εδώ στη δεξιά πλευρά του δρόμου υπάρχει μεταλλικό γεφύρι. Εμείς στρίβουμε αριστερά βαδίζοντας σε ασαφές μονοπάτι με κόκκινα σημάδια δίπλα στο ρέμα. Πιο πέρα διασχίζουμε το ρέμα και περνάμε στην αριστερή του όχθη. Οταν περάσαμε εμείς (Iούνιος 2019 και Μάιος 2022) το μονοπάτι είχε συντηρηθεί και δεν είχαμε πρόβλημα. Σε περίπτωση όμως που το τμήμα αυτό είναι ασυντήρητο και μισοκλεισμένο από βλάστηση, μπορούμε να βαδίσουμε μέσα στην κοίτη του ρέματος, το οποίο είναι συνήθως στεγνό, παρεκτός σε περίπτωση βροχής.

Στο ρέμα Γερογιάννη, κοντά στη Λύρη

         Τελειώνοντας το τμήμα αυτό του μονοπατιού, περνάμε στη δεξιά όχθη και βαδίζουμε παράλληλα με το ρέμα, μέσα σε ελαιώνα. Διασχίζουμε άλλες δυο-τρεις φορές το ρέμα, μέχρι που συναντούμε χωματόδρομο που και αυτός διασχίζει το ρέμα. Βαδίζουμε πλέον στο δρόμο αυτόν, στην δεξιά πλευρά του ρέματος. Σε λίγο, σε διχάλα δρόμων παίρνουμε τον αριστερό δρόμο, που πηγαίνει ομαλά δίπλα στην κοίτη. Καθώς ανηφορίζουμε, βλέπουμε τμήματα καλντεριμιού μέσα στο δρόμο. Πλησιάζοντας στο Προμύρι, γίνεται άσφαλτος και μετά λιθόστρωτο.

Ο ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου Προμυρίου

        Περνούμε πάνω από την κεντρική εκκλησία Κοιμήσεως της Θεοτόκου, χτισμένης το 1760. Λίγο πιο πάνω ακόμα βρίσκεται η πλατεία του χωριού, όπου σίγουρα θα κάνουμε μια μεγάλη στάση για καφέ ή αναψυκτικά. Ως εδώ έχουμε χρειαστεί περίπου τρεις ώρες πορείας από τον Κατηγιώργη.

Πλατεία Προμυρίου

        Παίρνουμε λοιπόν το δρόμο της επιστροφής, βαδίζοντας στο κεντρικό καλντερίμι προς την έξοδο του χωριού.  Μετά το βενζινάδικο υπάρχει στο πλάι του δρόμου ενημερωτική πινακίδα των Φίλων των Καλντεριμιών Νοτίου Πηλίου. Λίγα μέτρα μετά, φεύγει το μονοπάτι-καλντερίμι λοξά,  κατηφορίζοντας μέσα στη ρεματιά, πηγαίνοντας προς Πλατανιά και το ακολουθούμε. Σε λίγα λεπτά φθάνουμε σε διασταύρωση με στύλο (προσοχή!) όπου,  ενώ το καλντερίμι προς Πλατανιά συνεχίζει ευθεία, εμείς πάμε αριστερά, αλλάζοντας κατεύθυνση τώρα προς Ροδιά. Σε λίγα μέτρα έχουμε αριστερά μας παλιά βρύση χωρίς νερό.

Στο Καναλάκι, το ''Μαγικό Δάσος''

         Βρισκόμαστε τώρα στην τοποθεσία ''Καναλάκι'', σε ένα εντυπωσιακό σκηνικό με βράχους, τρεχούμενα νερά στα ρέματα, μεγάλα πλατάνια που οι κορμοί τους παίρνουν περίεργα σχήματα, ένα μαγικό δάσος. Το παλιό μισοχαλασμένο καλντερίμι, αφού περάσει δύο ρεματάκια,  στη συνέχεια αρχίζει να ανηφορίζει με ελιγμούς. Εδώ διατηρείται σε καλή κατάσταση. 

        Βγαίνοντας από τη δασωμένη ρεματιά, συνεχίζουμε να ανηφορίζουμε σε χορταριασμένο παλιό δρόμο και σε λίγα μέτρα βλέπουμε το μονοπάτι στα αριστερά μας και το ακολουθούμε. Συνεχίζουμε στην ίδια κατεύθυνση στο δεξιό όριο ενός ελαιώνα και παραπάνω διασχίζουμε έναν χωματόδρομο. Εδώ η διάνοιξη του δρόμου έχει κάνει ένα σκαλοπάτι στο χώμα και μας υποχρεώνει να σκαρφαλώσουμε μισό μέτρο για να συνεχίσουμε ευθεία στο μονοπάτι-καλντερίμι. Ανηφορίζουμε παράλληλα με το δρόμο που είναι αριστερά μας, αλλά σε λίγο το μονοπάτι ενώνεται με αυτόν για ένα διάστημα, μέχρι που ξαναβρίσκουμε το μονοπάτι  αριστερά επάνω (ένας κούκος επισημαίνει το σημείο μαζί με κόκκινα σημάδια). Είμαστε στο Μαύρον Όρος, έναν λόφο (και όχι όρος) 422 μέτρων που βρίσκεται νότια από το Προμύρι. Εμείς στην πορεία μας φθάνουμε σε μέγιστο υψόμετρο 373 μέτρα. 

        Στο διάσελο περνά αγροτικός δρόμος και τον διασχίζουμε, δίπλα σε στύλο με πινακιδάκια. Από το σημείο αυτό έχουμε ωραία θέα προς το Αιγαίο και τη Σκιάθο.

Στο βάθος, η Σκιάθος

        To μονοπάτι κατηφορίζει πλέον συνεχώς προς τα νοτιοανατολικά. Περνούμε το ρέμα της Κρυόβρυσης με καλντερίμι και στη συνέχεια ανηφορίζουμε σε δασώδη περιοχή, μέχρι που φθάνουμε σε ελαιώνα.

Ρέμα Κρυόβρυσης

        Από εδώ και μπρος, μέχρι το Βρωμονέρι θα βαδίζουμε σε αγροτικούς δρόμους. Στο καλύβι που  συναντούμε πάμε δεξιά και σε νέα διασταύρωση πάμε επίσης δεξιά στον φαρδύτερο δρόμο. Βγαίνουμε σε νέα διασταύρωση όπου πάμε αριστερά στον φαρδύτερο δρόμο,  βλέποντας το στρόγγυλο πινακιδάκι στο δέντρο.  Πάλι σε νέα διασταύρωση πάμε αριστερά (δεξιά πάει στον οικισμό της Ροδιάς, εμείς περνάμε έξω από τον οικισμό). Σε λίγο έχουμε μπροστά μας το ξωκλήσι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, ένα καλό μέρος για μια στάση. 

Αγιος Ιωάννης ο Θεολόγος

        Συνεχίζουμε στον χωματόδρομο προς τα ανατολικά, μετά παίρνουμε την άσφαλτο για 500 μέτρα και κατόπιν ακολουθούμε την πινακίδα προς την παραλία Βρωμονέρι.

Βρωμονέρι

        Από το Βρωμονέρι συνεχίζει μονοπάτι παράλληλο με την ακτογραμμή. Διάφορες πινακίδες βοηθούν στον προσανατολισμό. Περνούμε στο ενδιάμεσο από την ερημική παραλία Βλαχόρεμα.

Βλαχόρεμα

     

Βλαχόρεμα

   Κατεβαίνουμε μέσα από την αυλή του ξενώνα ''Αύρα''και τελικά φθάνουμε στην παραλία του Κατηγιώργη και στα καφεστιατόρια που υπάρχουν εκεί. 

Κατηγιώργης

 

 

Διάσχιση Τισαίου (ανατολικό μέρος): Παναγία-Εύζωνος 644 μ.-Φλόκα 547 μ.

 

LINK TO ENGLISH PAGE

Απόσταση: 9,9 χλμ.

Χρόνος: 5-6 ώρες

Υψόμετρο: από 31 μ. (πάρκινγκ ναού  Παναγίας) μέχρι 644 μ. (κορυφή Εύζωνος)

Συνολική ανάβαση: 741 μ.   Συνολική κατάβαση: 697 μ.

Σήμανση: κόκκινα σημάδια, λίγα στρογγυλά πινακιδάκια, ορειβατικοί κούκοι

Πόσιμο νερό στη διαδρομή: όχι

Αρχή: 1,5 χλμ μετά την πινακίδα ''προς Κουκουλέικα'', στο δεύτερο χωματόδρομο αριστερά καθώς κινούμαστε προς Τρίκερι

Τέλος: ναός Παναγίας (πινακίδα δίπλα στο δρόμο)

Τελευταίος έλεγχος: Μάιος 2022

Κατεβάστε ίχνος GPS (.gpx): από το Wikiloc 

  

Powered by Wikiloc

          Η μεγάλη διάσχιση του Τισαίου είναι δελεαστική σαν ιδέα για κάθε ορειβάτη, ωστόσο παρουσιάζει και σημαντικές δυσκολίες. Με ξεκίνημα από τα νταμάρια, έχοντας δύσκολη πρόσβαση από στενούς χωματόδρομους, ο ορειβάτης κινείται  επί μακρόν σε ένα σκληρό, βραχώδες τοπίο χωρίς νερό και σκιά, σε ανώμαλο έδαφος ως επί το πλείστον, χωρίς μονοπάτι μέχρι να φθάσει κοντά στο Τρίκερι. Αντιθέτως, η μικρή διάσχιση, πέρα από τη μικρότερη απόσταση, έχει την ευκολία ότι ξεκινά και καταλήγει στην άσφαλτο και ανεβαίνει-κατεβαίνει από μονοπάτι, ενώ δεν παραλείπει να προσφέρει και την εμπειρία της κίνησης στο γυμνό βραχώδες έδαφος με την ανεμπόδιστη θέα σε βουνά και σε πέλαγα. 

         Πολλή προσοχή χρειάζεται όμως όταν περπατάμε στο βραχώδες τμήμα της διαδρομής, καθώς τα βράχια μπορεί να γλιστράνε αν είναι βρεγμένα από την πρωινή υγρασία και μια πτώση μπορεί να έχει δυσάρεστες συνέπειες...(γεγονός). Η πορεία συνιστάται για το χειμώνα και την άνοιξη, όταν ο ήλιος δεν καίει (νερό δεν υπάρχει πουθενά, ούτε σκιά στην κορυφογραμμή), ενώ έχει μεγάλη σημασία το να υπάρχει διαύγεια στην ατμόσφαιρα, για να μπορέσουμε να απολαύσουμε τη μεγαλειώδη πανοραμική θέα που είναι το μεγάλο ατού αυτής της διάσχισης. 

         Η πορεία μπορεί να έχει φορά είτε από Μηλίνα προς Τρίκερι,  είτε αντίθετα. Στην πρώτη περίπτωση, ερχόμενοι από Μηλίνα, 1,5 χλμ. περίπου μετά την πινακίδα προς τον οικισμό Κουκουλέικα, και πριν φθάσουμε στον Μαραθιά, κινούμενοι στην άσφαλτο με κατεύθυνση προς Τρίκερι, βλέπουμε κόκκινο σημάδι αριστερά, και αρχίζουμε να βαδίζουμε σε χωματόδρομο βατό και από ψηλό ΙΧ, μπαίνοντας μέσα σε έναν ελαιώνα. Σε 2 χλμ. περίπου φθάνουμε σε μαντρί. Εδώ πάμε δεξιά και σε εκατό μέτρα περίπου αφήνουμε το δρόμο προς τα αριστερά ανηφορίζοντας σε φαρδύ μονοπάτι. (Παρένθεση: υπάρχει και άλλος χωματόδρομος που ανηφορίζει από την άσφαλτο μετά τον Μαραθιά, σε 4 χιλιόμετρα απόσταση από την πινακίδα προς Κουκουλέικα και μας φέρνει στο ίδιο αυτό σημείο στην αρχή του μονοπατιού, ενώ η απόσταση που περπατάμε είναι και στις δυο περιπτώσεις ίδια, περίπου 2 χλμ).

Αρχή του μονοπατιού από Παναγία

        Το φαρδύ μονοπάτι όπου αρχικά βαδίζουμε, φαίνεται να είναι μάλλον εγκαταλελειμμένος δρόμος. Ακολουθούμε τα κόκκινα σημάδια ανηφορίζοντας συνεχώς προς νότον, άλλοτε σε πετρώδες έδαφος και άλλοτε μέσα σε δάσος, ενώ διασχίζουμε και ένα ξέφωτο. Κάποια στιγμή το μονοπάτι στο δάσος τελειώνει και βγαίνουμε επάνω στην βραχώδη κορυφογραμμή. Είμαστε κοντά στην κορυφή Φλόκα (547 μ.), όπου υπάρχει πεσμένος ανεμολογικός ιστός.  

     Συνεχίζουμε ευθεία  επάνω στην κορυφογραμμή (χωρίς σημάδια πλέον καθώς είναι αχρείαστα) μέχρι την ψηλότερη κορυφή Εύζωνας (644 μ.) Εδώ, αν η ατμόσφαιρα είναι διαυγής, θα απολαύσουμε μεγαλειώδη θέα, ευρισκόμενοι ανάμεσα σε δύο θάλασσες, τον Παγασητικό και το Αιγαίο. Βλέπουμε τις Σποράδες (Σκιάθος, Σκόπελος, Αλόννησος), την Εύβοια, ο Παρνασσός φαίνεται στο βάθος και τα άλλα βουνά της Στερεάς, μέχρι τον Ολυμπο. Μερικές φορές φαίνεται και ο Άθως. Απέναντι το Χλωμό όρος στην είσοδο του Παγασητικού, το Τρίκερι, η Τζάστενη (ίσως το πιο πολυφωτογραφημένο σημείο του Πηλίου), τα χωριά που έχουν νότιο προσανατολισμό και ο Βόλος φαίνονται επίσης. Η πλαγιά είναι δασωμένη και κατεβαίνει πιο ομαλά προς τον Παγασητικό, ενώ από τη μεριά του Αιγαίου κόβεται απότομα με γκρεμό εκατοντάδων μέτρων. Λίγα χαμηλά δεντράκια μπορούν και επιβιώνουν εδώ επάνω στην βραχώδη κορυφογραμμή. 

Χωριό Τρίκερι

        Από τον Εύζωνο κατεβαίνουμε τη βραχώδη πλαγιά προς τα δυτικά προς το ξέφωτο που φαίνεται μπροστά μας στη βάση του επόμενου υψώματος, περνώντας από διαδοχικούς ''κούκους''. Κατεβαίνοντας, το βραχώδες έδαφος αποκτά χαμηλή βλάστηση από πουρνάρια, ενώ μετά το πρώτο ξέφωτο υπάρχει κανονικό μονοπάτι. Στη συνέχεια βγαίνουμε στο μέσον ενός στενόμακρου δεύτερου ξέφωτου (λάκκα Καρατάσου). Από εδώ, εάν βαδίσουμε δυτικά, μπορούμε να συνεχίσουμε τη διάσχιση του Τισαίου προςς Τρίκερι-Αγία Κυριακή. 

        Εμείς εδώ ακολουθούμε τα κόκκινα σημάδια κατηφορικά σε μονοπάτι περνώντας από τρίτο μικρότερο ξέφωτο και τελικά φθάνουμε στην άσφαλτο, αμέσως πάνω απο το εκκλησάκι της Παναγίας που είναι λίγο πιο χαμηλά κοντά στη θάλασσα και δε φαίνεται από το δρόμο (δίπλα στο δρόμο υπάρχει η πινακίδα ''Ιερός Ναός Παναγίας'', καθώς και μια μαρμάρινη πλάκα σε ανάμνηση των μαχών που έγιναν εκεί το 1823 ανάμεσα στους επαναστατημένους Έλληνες με αρχηγό τον Καρατάσο και στο στρατό του Κιουταχή).

        Αυτά, αν πάμε με φορά προς Τρίκερι. Μπορούμε όμως και να περπατήσουμε αντιστρόφως, αν αυτό μας βολεύει καλύτερα. Στην περίπτωση αυτή ξεκινάμε φυσικά από την Παναγία. Ανηφορίζουμε, φθάνουμε στο ξέφωτο ''λάκκα Καρατάσου'' όπου στρίβουμε αριστερά και φθάνουμε στον Εύζωνο (η ψηλότερη κορυφή του Τισαίου, 644 μ.). Συνεχίζουμε ανατολικά πάνω στην κορυφογραμμή και φθάνουμε στη Φλόκα (547 μ.), όπου υπάρχει κολονάκι και πεσμένος ανεμολογικός ιστός. (παρένθεση: δυστυχώς σχεδιάζονται αιολικά πάρκα που θα καταστρέψουν για πάντα το πανέμορφο Τισαίο, αν δεν υπάρξει αντίδραση).

    Από τη Φλόκα ακολουθούμε τα κόκκινα σημάδια και μπαίνουμε στο μονοπάτι μέσα σε δάσος. Κατηφορίζουμε παρακάτω σε πετρώδες έδαφος, μέχρις ότου βγαίνουμε σε χωματόδρομο και πάμε δεξιά. Στο μαντρί σε εκατό μέτρα πάμε αριστερά και βαδίζοντας σε χωματόδρομο ευθεία βόρεια, βγαίνουμε από τον ελαιώνα στην άσφαλτο, 1,5 χλμ μετά τα Κουκουλέικα (πηγαίνοντας προς Τρίκερι).