Δευτέρα 23 Φεβρουαρίου 2015

Bόλος - Ανεμούτσα - Αγριά

Απόσταση: 11,6 χλμ.
Διάρκεια: 3,5 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 3.10')
Υψόμετρο: από 20 μ. (αρχή) σε 394 μ. (μέγιστο) σε 0 μ. (Αγριά)
Συνολική ανάβαση: 503 μ. Συνολική κατάβαση: 506 μ.
Σήμανση: κόκκινα σημάδια
Πάσιμο νερό στη διαδρομή: όχι
Κατεάστε ίχνος GPS:  από το Wikiloc   από το Everytrail 


     
           Η διαδρομή αυτή γίνεται ως επί το πλείστον σε χωματόδρομο, αλλά περνά από αρκετά ενδιαφέροντα σημεία. Η αρχή είναι στο Εθνικό Στάδιο Βόλου. Δίπλα από τους Προσκόπους ανηφορίζει μονοπάτι στο λόφο της Γορίτσας μέσα σε δάσος από πεύκα. Ανηφορίζοντας  διασχίζουμε δύο φορές την άσφαλτο, στην οποία βγαίνουμε τελικά λοξά και φθάνουμε στην εκκλησία της Παναγίας Γορίτσας, πάνω από το εργοστάσιο τσιμέντου της ΑΓΕΤ Ηρακλής. Η θέα από την κορυφή του λόφου είναι εκπληκτική. Στη γύρω περιοχή βρίσκονται τα ερείπια ελληνιστικής πόλης του 4ου αιώνος π.Χ. που εγκαταλείφθηκε λίγα χρόνια μετά την ίδρυσή της και δεν ξέρουμε ούτε το όνομά της.
Θέα του Βόλου από τη Γορίτσα
      Ανατολικά από την εκκλησία αφήνουμε το δρόμο και κατηφορίζουμε σε μονοπάτι, το οποίο παρακάτω βγαίνει σε χωματόδρομο στον οποίο βαδίζουμε προς τα βορειοανατολικά, περνώντας κάτω από τα ερείπια ενός προμαχώνα της αρχαίας οχύρωσης. Λίγο πιο πέρα, ο δρόμος φράζεται από κλειδωμένη πόρτα και περνούμε μέσα από άνοιγμα που υπάρχει. Εκεί όπου ο δρόμος φαίνεται να στρίβει δεξιά, πάμε ευθεία σε μονοπάτι και σύντομα ξαναβγαίνουμε σε δρόμο. Κινούμαστε στο ανώτερο όριο του παλιού νταμαριού του εργοστασίου τσιμέντων που έχει δενδροφυτευθεί. Από το τέρμα του δρόμου συνεχίζουμε ευθεία για λίγο σε μονοπάτι και μετά πάλι σε δρόμο. Στη διασταύρωση παίρνουμε τον δεξιότερο τσιμεντόδρομο που ανηφορίζει προς τα νοτιοανατολικά. Σε νέα διασταύρωση πάμε ευθεία.
Πάνω από το εργοστάσιο τσιμέντου
       Ανηφορίζοντας έντονα στον τσιμεντόδρομο, περνάμε πάνω από το εργοστάσιο, το οποίο βλέπουμε πανοραμικά. Πιο πέρα βαδίζουμε ομαλά σε χωματόδρομο, στον οποίο διακρίνουμε κάπου κάπου τμήματα καλντεριμιού. Περνάμε από μια ποτίστρα δίπλα σε παλιά χτιστή στέρνα χωρίς νερό. Τελικά φθάνουμε σε διασταύρωση με πινακίδα. Ο κατηφορικός δρόμος δεξιά πηγαίνει προς Αγριά και συντομεύει τη διαδρομή κατά είκοσι λεπτά. Εδώ προτιμήσαμε να πάμε ευθεία για να φθάσουμε μέχρι το εξωκλήσι των Αγίων Ταξιαρχών λίγο πιο πάνω στην Ανεμούτσα (η βρύση εκεί δεν έχει νερό), απ' όπου ακολουθήσαμε το κατηφορικό μονοπάτι-καλντερίμι με τα κόκκινα σημάδια, που μας βγάζει παρακάτω σε μια στροφή του προαναφερθέντος δρόμου που πάει προς Αγριά. Ακολουθούμε το δρόμο για διακόσια μέτρα, μέχρι που φθάνουμε σε προσκυνητάρι διπλα σε κυπαρίσσι (προσοχή). Εδώ πάμε δεξιά ομαλά σε δρόμο ανάμεσα στα ελαιόδεντρα, περνάμε το ρέμα και αμέσως φθάνουμε στο εγκαταλελειμμένο μοναστηράκι των Ταξιαρχών. Το καθολικό είναι σε καλή κατάσταση μετά από ανακαίνιση που έχει γίνει, όμως τα υπόλοιπα κτίρια και κελλιά έχουν καταρρεύσει.
Moνή Ταξιαρχών Ανεμούτσας
          Αφήνουμε το παλιό μοναστηράκι ξανά στη μοναξιά και την ησυχία του και ακολουθούμε τα κόκκινα σημάδια, βαδίζοντας σε μονοπάτι που αρχίζει να κατηφορίζει στη δεξιά πλαγιά της ρεματιάς. Μπροστά μας βλέπουμε την Αγριά και τη θάλασσα. Το μονοπάτι έχει κάποια απότομα περάσματα που ίσως ενοχλήσουν άτομα με υψοφοβία, χωρίς όμως να δημιουργούν ουσιαστικό πρόβλημα.
Κατεβαίνοντας το μονοπάτι στη ρεματιά
        Παρακάτω από γιδόστρατα βγαίνουμε σε ελαιώνα, περνούμε το ρέμα και συναντούμε πάλι τον κύριο τσιμεντόδρομο. Σε διασταύρωση με καθρέπτη, όπου ο κύριος δρόμος στρίβει αριστερά, εμείς πάμε δεξιά σε στενότερο δρόμο. Έχοντας στα δεξιά μας το ρέμα, κατηφορίζουμε ομαλά. Περνούμε από τη βρύση του ''Γιάννη'' (χωρίς νερό) και παρακάτω έχουμε αριστερά μας το δημοτικό σχολείο. Στη συνέχεια βαδίζουμε στην οδό Πορφυρογένη και τελικά φθάνουμε στην παραλία της Αγριάς, δίπλα στο δημαρχείο και σε μικρή μαρμάρινη βρύση που υπάρχει εκεί.

Δευτέρα 16 Φεβρουαρίου 2015

Νιάου (Αφέτες) - Νεοχώρι

Απόσταση: 6,1 χλμ.
Διάρκεια: 2 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 1.45΄)
Υψόμετρο: από 235 μ. (πλατεία Νιάου) σε 470 μ. (πλατεία Νεοχωρίου)
Συνολική ανάβαση: 281 μ.  Συνολική κατάβαση: 52 μ.
Σήμανση: στρόγγυλα πινακιδάκια, κόκκινα σημάδια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: όχι
Aρχή: πλατεία Νιάου (Αφετών)
Τέλος: πλατεία Νεοχωρίου
Κατεβάστε ίχνος GPS:  από το Wikiloc 


Powered by Wikiloc

          Eδώ βαδίζουμε στα ίχνη του καλντεριμιού που ένωνε τα δύο χωριά, αρκετό από το οποίο διατηρείται ακόμη.  Η διαδρομή καθαρίστηκε και σηματοδοτήθηκε το 2014-15 από το σύλλογο Φίλων των Καλντεριμιών Νοτίου Πηλίου και τον ΕΟΣ Βόλου. Ένα κομμάτι μετά το Δέλτα Αργαλαστής έχει γίνει άσφαλτος, στην οποία βαδίζουμε αναγκαστικά για μισό χιλιόμετρο περίπου (βλέπε παρακάτω). Το ομορφότερο σημείο βρίσκεται κοντά στο Νεοχώρι, όπου περνάμε από ένα παλιό πέτρινο γεφύρι. Από την άλλη πλευρά κοντά στη Νιάου απολαμβάνουμε πολύ όμορφη θέα προς τον Παγασητικό. Το Νεοχώρι συνδέεται επίσης πεζοπορικά με τη Συκή και τις Μηλιές, ενώ από τη Νιάου μπορούμε να πάμε στην Άφησσο.  Και στα δύο χωριά λειτουργούν εστιατόρια στην πλατεία (στο Νεοχώρι όλο το χρόνο, ενώ στη Νιάου τα Σαββατοκύριακα του χειμώνα και συνεχώς το καλοκαίρι). Για τα δρομολόγια των λεωφορείων δείτε στο www.ktelvolou.gr
        Η πορεία μας ξεκινά από την πλατεία της Νιάου. Το σλαβικό αυτό τοπωνύμιο που σημαίνει ''μαντρί'', ήταν το όνομα του χωριού από τις απαρχές του έως το 1955, οπότε αποφασίστηκε να μετονομαστεί σε Αφέται. Όμως η απόφαση αυτή είναι μάλλον ατυχής, αφού το αρχαίο λιμάνι των Αφετών δεν έχει καμία σχέση με την περιοχή και τοποθετείται πιθανώς στο σημερινό Πλατανιά. Οι Νιαώτες θα έπρεπε, κατά τη γνώμη μου, να ζητήσουν την επαναφορά της αυθεντικής ονομασίας του χωριού τους, που ακόμα χρησιμοποιείται έτσι κι αλλιώς, όπως έκαναν και πέτυχαν οι Προπαντιώτες το 2014. Θεωρώ ότι δε μας ωφελεί να φοράμε τον φερετζέ των αρχαίων ονομάτων, αλλοιώνοντας έτσι τις μνήμες του τόπου μας.
Άποψη της Νιάου 
         Από την πλατεία λοιπόν και την εκκλησία του Τιμίου Προδρόμου ανηφορίζει καλντερίμι, που σε λίγα μέτρα συναντά τσιμεντόδρομο, στον οποίο βαδίζουμε προς τα δεξιά (ανατολικά) ανηφορίζοντας ελαφρά. Σε διασταυρώσεις πάμε ευθεία ακολουθώντας τα σημάδια, περνούμε κάτω από τη βρύση ''Κατέρω'' και αφού περάσουμε ένα ρέμα με μιαν άλλη βρύση (χωρίς νερό), βλέπουμε αριστερά μας με σημάδια και πινακιδάκια ανηφορικό φαρδύ μονοπάτι, το οποίο λίγο παραπάνω γίνεται καλντερίμι και μετά χαλάει πάλι. Βγαίνουμε σε στενό ασφαλτόδρομο που έχει κόψει το καλντερίμι και βαδίζουμε λίγα μέτρα προς τα δεξιά για να ξαναβρούμε τη συνέχεια.
Ανεβαίνοντας το καθαρισμένο καλντερίμι προς Αμπέλια
        Ανηφορίζουμε στη δεξιά πλαγιά ενός ρέματος, έχοντας μεγάλο εξοχικό σπίτι αριστερά μας. Το καλντερίμι βρίσκεται σε καλή κατάσταση,  καθώς έχει κατασκευαστεί στις αρχές της δεκαετίας του `50. Περνούμε το ρέμα λίγο ψηλότερα και βγαίνουμε απέναντι σε στενό αγροτικό δρόμο, στον οποίο βαδίζουμε. Δεξιά μας έχουμε κτήματα και αμπέλια. Βγαίνουμε στην άσφαλτο, όπου πάμε δεξιά και σε δέκα μέτρα παίρνουμε στενό δρόμο που κατηφορίζει ομαλά λίγο δεξιότερα, παράλληλα με την άσφαλτο. Πενήντα μέτρα πιο δεξιά υπάρχει μεγάλο οίκημα.
        Σε λίγο ξαναβρίσκουμε το καλντερίμι, άλλοτε εμφανές και άλλοτε χαλασμένο ή καλυμμένο με χώμα. Πηγαίνουμε ομαλά ευθεία και πιο πέρα διασχίζουμε λοξά την άσφαλτο και συνεχίζουμε από την άλλη πλευρά. Πέρα μπροστά μας βλέπουμε τις ταμπέλες της διασταύρωσης (Δέλτα) Αργαλαστής και κατευθυνόμαστε προς τα εκεί.
       Διασχίζουμε έναν αγροτικό δρόμο και τελικά ανηφορίζουμε και βγαίνουμε στην άσφαλτο που περνά πάνω δεξιά. Σε πενήντα μέτρα φθάνουμε στη στάση λεωφορείου στο Δέλτα. Εδώ παίρνουμε τον παλιό δρόμο που διατηρείται ακόμα, αριστερά από την φαρδιά τωρινή άσφαλτο. Σε κάποιο σημείο αν προσέξουμε θα διακρίνουμε ίχνη του παλιού καλντεριμιού.  Ο δρόμος τελικά ξαναβγαίνει στην κύρια άσφαλτο. Εδώ, για να αποφύγουμε ένα σημαντικό κομμάτι ασφαλτόδρομου, παίρνουμε το χωματόδρομο που φεύγει μετά από είκοσι μέτρα στα δεξιά και που θα μας βγάλει πάλι στην άσφαλτο, στο ύψος του οινοποιείου Αγριγιάννη. Κανονικά πάντως, το παλιό καλντερίμι πήγαινε όπως πάει τώρα η άσφαλτος.
Το καλντερίμι στο πευκοδάσος
        Μετά το οινοποιείο Αγριγιάννη βαδίζουμε αναγκαστικά για πεντακόσια μέτρα στην άσφαλτο προς βορράν και κατόπιν, βλέποντας την πινακίδα, παίρνουμε δεξιά στενό χωματόδρομο που κατηφορίζει. Σε είκοσι μέτρα τον αφήνουμε προς τ` αριστερά και βαδίζουμε σε μονοπάτι, το οποίο σύντομα αρχίζει να εμφανίζει στοιχεία καλντεριμιού, κατηφορίζοντας μέσα σε πευκοδάσος. Όσο κατεβαίνουμε, τόσο πιο φανερό γίνεται το καλντερίμι. Περνούμε μια νεροσυρμή, μπαίνουμε σε δρόμο και σε λίγο φθάνουμε σε ρέμα, όπου βρίσκεται το παλιό πέτρινο γεφύρι του Τοπάλη. Σύμφωνα με χαραγμένη επιγραφή στο ανατολικό κλειδί του (στην κορυφαία πέτρα του τόξου), χτίστηκε το 1895 με δαπάνη του Κωνσταντίνου Τοπάλη, ενός βολιώτη δικηγόρου και πολιτικού, που διετέλεσε και υπουργός (πληροφορίες από το βιβλίο του Νίκου Χαρατσή ''Πέτρινα τοξωτά γεφύρια στο Πήλιο'').
Το γεφύρι του Τοπάλη στο Νεοχώρι
           Αφού απολαύσουμε τη γαλήνη και την ομορφιά του τοπίου, αφήνουμε το παλιό γεφύρι στην ησυχία του  και ανηφορίζουμε σε καλντερίμι προς το νεκροταφείο. Στη συνέχεια γίνεται τσιμεντόδρομος που βγαίνει σε διασταύρωση, όπου πάμε αριστερά και σε λίγο φθάνουμε σε μικρό πάρκινγκ. Ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια στα δεξιά, φθάνουμε αμέσως στην πλατεία του Νεοχωρίου.
Πλατεία Νεοχωρίου

Κυριακή 8 Φεβρουαρίου 2015

Πλατανιάς - Μονή Αγίου Σπυρίδωνος (κυκλική)

Η μονή Αγίου Σπυρίδωνος Προμυρίου
Απόσταση: 10,1 χλμ.
Διάρκεια: 3,5 ώρες με στάσεις
Υψόμετρο: από 0 μ. σε 363 μ.
Συνολική ανάβαση/κατάβαση: 405 μ.
Σήμανση: στρόγγυλα πινακιδάκια, κόκκινα σημάδια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: Άγιος Νικόλαος
Κατεβάστε ίχνος GPS:   από το Wikiloc   από το Everytrail

Powered by Wikiloc

            Αυτή είναι μια όμορφη κυκλική διαδρομή με επίκεντρο τον Πλατανιά. Aνηφορίζουμε από την παραλία ακολουθώντας αρχικά την ανατολική διαδρομή προς Λαύκο, μετά παίρνουμε το δρόμο για το μοναστήρι του Αγίου Σπυρίδωνος και επιστρέφουμε από σύνδεση με το καλντερίμι Προμύρι-Πλατανιάς.
         Ξεκινώντας από την παραλία του Πλατανιά, βαδίζουμε αρχικά μέσα στην φαρδιά κοίτη του Χαλορέματος. Στο γηπεδάκι μπάσκετ στρίβουμε αριστερά και βαδίζουμε σε χωματόδρομο που ανηφορίζει προς τα δυτικά, έχοντας αριστερά μας ένα μικρό ρέμα. Πιο πάνω φθάνουμε σε διασταύρωση, όπου πάμε δεξιά παίρνοντας κατεύθυνση προς βορράν. Λίγο παραπάνω, ο δρόμος κάνει ένα S και περνούμε δίπλα σε πέτρινο καλύβι. Λίγα μέτρα μετά το καλύβι πάμε λοξά δεξιά, σε μονοπάτι που μπαίνει μέσα σε ελαιώνα. Παρατηρώντας τα κόκκινα σημάδια, διασχίζουμε τον ελαιώνα, συνεχίζουμε στο μονοπάτι και σύντομα κατηφορίζουμε και περνούμε το ρέμα του Πόρου. Το μονοπάτι εμφανίζει τμήματα καλντεριμιού, ανηφορίζει με ελιγμούς και μετά μπαίνουμε σε χωματόδρομο, που ευθεία επάνω μας φέρνει στο εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου του Νέου εξ Ανατολής. Στο γαλήνιο και σκιερό αυτό μέρος, που έχει και βρύση με νερό, θα κάνουμε οπωσδήποτε μια μικρή στάση.
Άγιος Νικόλαος ο Νέος εξ ανατολής (Λαύκου)
         Συνεχίζοντας μετά το ξωκλήσι, περνούμε δίπλα από ένα σπίτι και μετά ο δρόμος κάνει φουρκέτα αριστερά. Το μονοπάτι συνεχίζει ευθεία μπροστά μέσα στον ελαιώνα (εδώ είναι ασαφές και προτιμούμε να πάμε από το δρόμο).  Φθάνουμε σε διασταύρωση, όπου ξαναβρίσκουμε το μονοπάτι που ανηφορίζει ανάμεσα στους δύο δρόμους. Αυτό το κομμάτι, όπως και άλλα τμήματα της διαδρομής, ήταν προηγουμένως κλεισμένο από βλάστηση και καθαρίστηκε το χειμώνα του 2011 χάρη στη δράση των Φίλων των Καλντεριμιών Νοτίου Πηλίου και του Ορειβατικού συλλόγου Βόλου.
       Πιο πάνω ξαναβγαίνουμε στο δρόμο και μετά από εκατό μέτρα, προσέχοντας στα δεξιά για τα κόκκινα σημάδια, ξαναβρίσκουμε το μονοπάτι που ανηφορίζει. Περνάμε δίπλα από δεξαμενή νερού, που την αφήνουμε δεξιά μας, και μπαίνουμε στην άσφαλτο που έρχεται από την παραλία Μικρό. Δεξιά μας φεύγει πρώτα ένας στενός αγροτικός δρόμος και αμέσως μετά ένας φαρδύς κατηφορικός χωματόδρομος προς τη μονή Αγίου Σπυρίδωνος, τον οποίο και ακολουθούμε. Mετά από εκατό μέτρα περίπου βρίσκουμε το μονοπάτι στα δεξιά μας, το οποίο κατεβαίνει σε μια κατάφυτη ρεματιά. 
Τελικά βγαίνουμε σε χωματόδρομο, όπου πάμε ανηφορικά για λίγα μέτρα και σύντομα φτάνουμε στο μοναστήρι, που ανήκει στο Προμύρι. Κάηκε ολοσχερώς στην επανάσταση του 1821 και ξαναχτίστηκε το 1834. Σήμερα λειτουργεί ως γυναικείο. Είναι ανοικτό τις ώρες 8-12 και το απόγευμα από τις 16.00 μέχρι τη δύση του ηλίου, καθημερινά εκτός Παρασκευής. 
Μονή Αγίου Σπυρίδωνος

      Από το μοναστήρι δεν συνεχίζουμε στον κύριο δρόμο, αλλά παίρνουμε το στενό χωματόδρομο που κατηφορίζει δίπλα από την είσοδο. Ακολουθούμε ευθεία την περίφραξη και παρακάτω βρίσκουμε ωραίο μονοπάτι με στοιχεία καλντεριμιού, που κατηφορίζει και μας φέρνει να περάσουμε μια κατάφυτη ρεματιά. Ανηφορίζουμε στην απέναντι όχθη και μετά βαδίζουμε σε ομαλό μονοπάτι που μετά γίνεται αγροτικός δρόμος και περνάμε δίπλα από ένα καλύβι.  Κατηφορίζοντας συνεχώς, στην πρώτη και δεύτερη διασταύρωση δρόμων πάμε δεξιά και στην τρίτη αριστερά, ακολουθώντας τη σήμανση με τα στρόγγυλα πινακιδάκια. Τελικά συναντούμε το καλντερίμι που πηγαίνει από το Προμύρι στον Πλατανιά και το ακολουθούμε προς τα κάτω. Είναι καθαρό και καλά σηματοδοτημένο, όπως ολόκληρη η διαδρομή.  Βγαίνουμε για λίγο σε χωματόδρομο και το ξαναβρίσκουμε στα αριστερά. 
Το καλντερίμι Προμύρι-Πλατανιάς
      Το καλντερίμι τερματίζει πιο κάτω σε υδραγωγείο, σε σημείο όπου ενώνονται δύο ρέματα. Εδώ βαδίζουμε για λίγα μέτρα σε ανηφορικό δρόμο, έχοντας δεξιά μας την περίφραξη ενός σπιτιού. Στην επάνω γωνία της περίφραξης ξαναβρίσκουμε λίγο καλντερίμι, που κατηφορίζει και κατόπιν σταματά οριστικά και συνεχίζουμε σε μονοπάτι πλάι σε μια πεζούλα με ξερολιθιά. Περνούμε στην δεξιά πλευρά του ρέματος και συνεχίζουμε ανάμεσα σε ελαιόδεντρα.  Εδώ το μονοπάτι δεν είναι τόσο εμφανές, ωστόσο ακολουθούμε γενικά την πορεία του ρέματος προς τη θάλασσα (προς νότον),  βοηθούμενοι από τα πινακιδάκια και τα κόκκινα σημάδια. Παρακάτω περνούμε στην αριστερή πλευρά του ρέματος και βαδίζουμε σε χωματόδρομο. Λίγο πιο πέρα φθάνουμε αμέσως δίπλα στο ρέμα (προσοχή). Ευθεία μπροστά από το σημείο που βρισκόμαστε υπάρχει ιδιωτικό κτήμα. Ο δρόμος εδώ στρίβει αριστερά ανηφορίζοντας και συναντά αμέσως την  άσφαλτο, στο σημείο όπου υπάρχει πινακίδα ''Καλωσήρθατε στον Πλατανιά-Καλό Ταξίδι'' (δεν ακολουθούμε αυτή τη διαδρομή).
Bαδίζοντας μέσα στο Χαλόρεμα

      Εδώ μπαίνουμε και βαδίζουμε  μέσα στην κοίτη του ρέματος στα δεξιά μας και θα το ακολουθήσουμε ομαλά στο εξής, για να φθάσουμε τελικά μετά από επτακόσια μέτρα περίπου, πίσω στην όμορφη παραλία του Πλατανιά.