Βένετο-Παλιόκαστρο Βενέτου-Σπηλιές-Ταρσανάς (κυκλική)

 LINK TO ENGLISH PAGE

Απόσταση: 15,9 χλμ.
Διάρκεια: 7 ώρες (με στάσεις)
Υψόμετρο: από 240 μ. (Βένετο) σε 534 μ. (μέγιστο) σε 0 μ. (ταρσανάς)
Συνολική ανάβαση/κατάβαση: 877 μ.
Σήμανση: πινακίδες, κόκκινα σημάδια, γαλάζια σημάδια (βλέπε κείμενο)
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: μονή Φλαμουρίου (μισή ώρα πήγαινε-έλα)
Κατεβάστε ίχνος GPS: από το Wikiloc

Powered by Wikiloc

         Αυτή είναι μια επτάωρη κυκλική διαδρομή στα άγρια μέρη του Βορείου Πηλίου με αφετηρία το Βένετο, με την οποία επισκεπτόμαστε το Παλιόκαστρο του Βενέτου και τον ερειπωμένο ταρσανά της μονής Φλαμουρίου. Μπορούμε να επισκεφθούμε επίσης και το μοναστήρι, με επιπλέον μισή ώρα πορείας (πήγαινε-έλα). Υπάρχει δυνατότητα διαμονής στο Βένετο (Apartments Veneto).

          Ξεκινώντας από την πλατεία του Βενέτου, ανεβαίνουμε τα σκαλοπάτια και βγαίνουμε στον τσιμεντόδρομο στον οποίο βαδίζουμε αριστερά ανηφορικά με κατεύθυνση ανατολικά. Περνούμε από την εκκλησία του Αγίου Νικολάου και από μια βρύση, βγαίνουμε από το χωριό και συνεχίζουμε ευθεία ακολουθώντας την πινακίδα προς ''Πετρομέλισσο''. 

           Σε λίγο βλέπουμε στη δεξιά πλευρά του δρόμου πολλές ταμπέλες που σηματοδοτούν το μονοπάτι-καλντερίμι προς τη μονή Φλαμουρίου. Το ακολουθούμε με κατεύθυνση γενικά νότια, βοηθούμενοι από τα κόκκινα σημάδια και από μερικές πινακίδες.

           Κινούμαστε ομαλά σε ίσιωμα, με εναλλαγές δάσους αραδιάς και πετρώδους εδάφους. Συχνά βαδίζουμε μέσα σε πραγματικό τούνελ από βλάστηση. Διασχίζουμε ένα δρόμο που ανοίχθηκε πρόσφατα και συνεχίζουμε στο μονοπάτι, το οποίο σε λίγο αρχίζει να κατηφορίζει προς μια μεγάλη άγρια ρεματιά, το Κακόρεμα, η κατάληξη της οποίας στη θάλασσα είναι η παραλία Πετρομέλισσο. Κατηφορίζοντας, περνάμε από ερειπωμένο πετρόκτιστο καλύβι δίπλα στο μονοπάτι. 

Κατεβαίνοντας στο Κακόρεμα

        Αφού περάσουμε τη ρεματιά, ανηφορίζουμε συνεχώς στη δασωμένη πλαγιά, μέχρι που φθάνουμε σε ανοικτό βραχώδες πλάτωμα πάνω στη ράχη, στην τοποθεσία Πετριάλο. Στο σημείο αυτό έρχεται και ασαφές μονοπάτι, χωρίς σημάδια, ακολουθώντας τη ράχη από τη θάλασσα.  Εδώ  θα κάνουμε  μια στάση, και κατόπιν συνεχίζουμε στο μονοπάτι με τα κόκκινα σημάδια, που κατευθύνεται ομαλά σχεδόν ευθεία προς τη ρεματιά του μοναστηριού. Λίγο πριν κατεβούμε στην κοίτη, αφήνουμε ανηφορικό μονοπάτι δεξιά. Περνούμε  το ρέμα και, βαδίζοντας για λίγο ευθεία, συναντούμε διασταύρωση με πινακίδες.

        Εδώ αριστερά φεύγει μονοπάτι προς το παραλιακό επίνειο της μονής, τον ταρσανά Αγίου Νικολάου. Εμείς πάμε δεξιά προς μονή Φλαμουρίου και αρχίζουμε να ανηφορίζουμε με συνεχείς ελιγμούς (καγκιόλια), βρίσκοντας συχνά και τμήματα καλντεριμιού.

             Φθάνοντας επάνω στη ράχη, συναντούμε κίτρινη μεταλλική πινακίδα με ένδειξη αριστερά προς Κορομπλιά. Εδώ, αν θέλουμε να επισκεφθούμε  το μοναστήρι, που απέχει δεκαπέντε λεπτά δρόμο, θα πάμε ευθεία και μετά θα ξαναγυρίσουμε πίσω. Η μονή Φλαμουρίου ιδρύθηκε στο δεύτερο μισό του 16ου αιώνα και έχει τέσσερις μοναχούς, όντας από τα ελάχιστα ίσως μοναστήρια σήμερα που λειτουργούν κανονικά χωρίς άμεση πρόσβαση σε αμαξιτό δρόμο και χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ παραμένει και άβατο για τις γυναίκες. Είναι αφιερωμένη στη Μεταμόρφωση του Σωτήρος και γιορτάζει στις 6 Αυγούστου.

Η μονή Φλαμουρίου

           Από την κίτρινη πινακίδα λοιπόν, παίρνοντας κατεύθυνση προς ''Κορομπλιά'', κατηφορίζουμε το μονοπάτι στη βραχώδη πλαγιά προς τη ρεματιά της Βαθουλωμένης. Αυτή η ρεματιά βγαίνει στη θάλασσα στον Άγιο Νικόλαο. Περνούμε το ρέμα και ανηφορίζουμε στην απέναντι πλαγιά, ακολουθώντας τα κόκκινα σημάδια. Βγαίνοντας από το δάσος, μέσα στο οποίο βαδίζαμε για λίγο, κινούμαστε σε πιο αραιή βλάστηση με κατεύθυνση αρχικά ανατολική. Εκεί όπου τα κόκκινα σημάδια παίρνουν νότια κατεύθυνση προς τα δεξιά και ανηφορίζουν στη βραχώδη ράχη προς την Κάτω Κορομηλιά και το μνημείο του Αλφόνς (προσοχή), εμείς παρατηρώντας αριστερά,  βλέπουμε  γαλάζια σημάδια και τα ακολουθούμε. Κατηφορίζουμε ελαφρά προς βορράν για λίγα μέτρα και αμέσως κάνουμε λίγο δεξιότερα βορειοανατολικά και βγαίνουμε σε λάκκα, που έχει και ένα γκρεμισμένο καλύβι. Η περιοχή εδώ λέγεται Λογγαράκια. 

Γλιστροκουμαριά (Arbutus andrachne)

       Αφού διασχίσουμε τη λάκκα, το μονοπάτι ξαναμπαίνει στο δάσος, κατηφορίζοντας προς το βορρά. Βγαίνοντας από το δάσος, βαδίζουμε για λίγο σε αυχένα και σύντομα φθάνουμε κάτω από το Παλιόκαστρο. Το γαλάζιο βέλος στο βράχο μας οδηγεί να αφήσουμε το μονοπάτι και να ανεβούμε λοξά αριστερά στη ράχη.  Αμέσως συναντούμε τη νότια άκρη του τείχους, που είναι κατασκευασμένο από ξερολιθιά, έχει ύψος και φάρδος μέχρι και δύο μέτρα και εκτείνεται για αρκετό διάστημα πάνω στην ομώνυμη ράχη σε σχήμα μακρόστενου τραπεζίου. Είναι άγνωστο το πότε και από ποιούς κατασκευάστηκε, ακόμα και τι σκοπό εξυπηρετούσε ένα τέτοιο περιτείχισμα σε αυτήν την έρημη και ακατοίκητη περιοχή. Οι ιστορικές πηγές δεν αναφέρουν τίποτα. Ο Κώστας Λιάπης, στο βιβλίο του Τα Παλιόκαστρα του Πηλίου (Βόλος 2010), όπου έχει συγκεντρώσει τους καρπούς πολύχρονης εξαντλητικής έρευνας πάνω στο θέμα, κάνει την υπόθεση ότι πιθανόν να κτίστηκε την ύστερη βυζαντινή περίοδο περί τον 14ο αιώνα, για να προστατέψει τους εγκατεστημένους πρόχειρα εκεί νομάδες κτηνοτρόφους και τα κοπάδια τους από τους ληστοπειρατές, που αφθονούσαν τότε στο Αιγαίο.

Παλιόκαστρο Βενέτου

               Αφήνουμε το μυστηριώδες Παλιόκαστρο στην ήρεμη σιωπή του και ξαναγυρίζουμε πίσω στο σημείο όπου αφήσαμε το μονοπάτι. Εδώ, ακολουθώντας το βέλος προς ''Σπηλιές'', κατεβαίνουμε ανατολικά-νοτιοανατολικά στην πλαγιά μπαίνοντας σε δάσος και βρίσκουμε το μονοπάτι, που σε λίγο περνά ένα μικρό ρέμα και αμέσως αλλάζει κατεύθυνση προς τα βορειοανατολικά, βαδίζοντας στη δεξιά όχθη του ρέματος.

Βάζοντας γαλάζια σημάδια (από Παλιόκαστρο μέχρι Σπηλιές)

           Παρακάτω το μονοπάτι γίνεται ασαφές καθώς είμαστε πάνω στη ράχη Βαμβακίτσες. Βοηθούμενοι όμως από τα γαλάζια σημάδια, και συνεχίζοντας προς τα βορειοανατολικά ακολουθώντας τη ράχη κοντά στη δεξιά της άκρη, το ξαναβρίσκουμε σαφέστερο παρακάτω, καθώς κάνει στροφή προς τα νοτιοανατολικά κατηφορίζοντας συνεχώς. Τελικά βγαίνουμε στο κύριο μονοπάτι Ο2 Βένετο-Πουρί, σε μικρή απόσταση από τη θάλασσα. Η γύρω περιοχή λέγεται Σπηλιές (στην αρχαιότητα Ιπνοί).

Οι θαλασσοσπηλιές

        Παίρνουμε λοιπόν κατεύθυνση βορειοδυτικά (αριστερά) προς το Βένετο και σε λίγο βρίσκουμε διασταύρωση, όπου το μονοπάτι Ο2 που έχει  κόκκινα σημάδια πάει ευθεία αριστερά. Εμείς όμως, κάνοντας μια μικρή παράκαμψη, εδώ ακολουθούμε το άλλο μονοπάτι με τα γαλάζια σημάδια προς τα δεξιά και πλησιάζουμε πολύ κοντά στη θάλασσα. Βλέπουμε κάποιες από τις θαλασσοσπηλιές στην αφιλόξενη βραχώδη ακτή, όπου τσακίστηκε ο στόλος του Ξέρξη το 480 π.Χ. και, αφού βρούμε και λίγα μέτρα καλντεριμιού, φθάνουμε σε στενή βραχώδη παραλία με ερείπια κτισμάτων. 

Ο ταρσανάς σε φωτογραφία Στουρνάρα

        Εδώ ήταν η σκάλα-μετόχι της μονής Φλαμουρίου και υπήρχε κατοικία, αποθήκη, στέρνα βρόχινου νερού και εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου.  Σήμερα, πέρα από τα ερείπια, υπάρχει μόνο ένα προσκυνητάρι δίπλα σε δεντράκι φυτεμένο πάνω στο βράχο.

Στον Άγιο Νικόλαο

             Από το προσκυνητάρι συνεχίζουμε στο μονοπάτι, που, ανηφορίζοντας συνεχώς, μας βγάζει ξανά στο Ο2. Αριστερά μας στο σημείο αυτό βρισκόταν το (παρατημένο τώρα) μαντρί του Βασιλείου. Ακολουθούμε πλέον το Ο2 προς τα δεξιά (βόρεια), περνούμε από δύο ρεματιές (Χοντρηάμμο και Κακόρεμα) και συναντούμε τον χωματόδρομο που πηγαίνει στο Πετρομέλισσο. Τον ακολουθούμε ανηφορίζοντας (προς τα αριστερά), και σε περίπου μισή ώρα φθάνουμε πίσω στο Βένετο.