Λαύκος-Μονή Αγίου Σπυρίδωνος-Προμύρι

Προμύρι

LINK TO ENGLISH PAGE

Απόσταση: 7,8 χλμ.
Διάρκεια: 2,5 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 2.15')
Υψόμετρο: από 310 μ. (Λαύκος) σε 230 μ. (Προμύρι)
Συνολική ανάβαση: 176 μ.  Συνολική κατάβαση: 260 μ.
Σήμανση: στρογγυλά πινακιδάκια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: όχι
Κατεβάστε ίχνος GPS (gpx): από το Wikiloc

Powered by Wikiloc

        Aυτή δεν είναι η συντομότερη διαδρομή για να πάει κανείς από το Λαύκο στο Προμύρι, σίγουρα όμως είναι η ομορφότερη και συνιστάται.

           Από την πλατεία του Λαύκου βαδίζουμε στο καλντερίμι προς νότον και περνούμε από το φούρνο. Στη διχάλα όπου δεξιά πάει προς το νεκροταφείο πάμε αριστερά και σε λίγο σε νέα διασταύρωση, όπου μπροστά μας βλέπουμε το σχολείο, πάμε κάθετα αριστερά και κατεβαίνουμε στην άσφαλτο. Αμέσως μπροστά μας υπάρχει διασταύρωση της ασφάλτου, όπου πάμε αριστερά προς Προμύρι. Σε διακόσια μέτρα, βλέποντας μπροστά μας τον υποσταθμό της ΔΕΗ, αφήνουμε την άσφαλτο λοξά προς τα δεξιά και βρίσκουμε το καλντερίμι προς Πλατανιά. Ανηφορίζουμε στον λόφο απολαμβάνοντας εξαίρετη θέα προς τον Παγασητικό.

Θέα προς τον Παγασητικό

           Διασχίζουμε λοξά τον χωματόδρομο που πάει προς την παραλία Μικρό και, κατηφορίζοντας, ξαναβγαίνουμε σ` αυτόν. Μετά από εκατό μέτρα (προσοχή!), τον αφήνουμε και παμε λοξά αριστερά σε στενό αγροτικό δρόμο. Μετά από διακόσια μέτρα, σε διασταύρωση πάμε δεξιά. Ο δρόμος φτάνει σε ένα αμπέλι όπου τερματίζει, και συνεχίζουμε σε μονοπάτι μέσα σε δρυοδάσος. Σε λίγο βγαίνουμε σε φαρδύ χωματόδρομο (ο οποίος πηγαίνει προς Άγιο Σπυρίδωνα), τον διασχίζουμε και συνεχίζουμε σε μονοπάτι, το οποίο πιο πέρα έχει τμήματα καλντεριμιού και κατηφορίζει δίπλα σε μια βαθύσκιωτη ρεματιά.

         Τελικά βγαίνουμε σε στενό αγροτικό δρόμο, όπου πάμε αριστερά ανηφορίζοντας για λίγα μέτρα, για να συναντήσουμε τον φαρδύτερο δρόμο αμέσως πάνω από το μοναστήρι του Αγίου Σπυρίδωνος Προμυρίου.

Φθάνοντας στο μοναστήρι

          Άγνωστο πότε και από ποιόν χτίστηκε αρχικά, πάντως καταστράφηκε ολοσχερώς από τους Τούρκους το 1823 και ανακαινίστηκε το 1834. Μέσα στον εικοστό αιώνα ερήμωσε, ενώ από τη δεκαετία του 1980 επαναλειτουργεί ως γυναικείο. Σήμερα (2018) έχει τρεις μοναχές.

Μονή Αγίου Σπυρίδωνος

            Φεύγοντας από το μοναστήρι δεν συνεχίζουμε στον κύριο δρόμο, αλλά παίρνουμε το στενό χωματόδρομο που κατηφορίζει δίπλα από την είσοδο. Ακολουθούμε ευθεία την περίφραξη και παρακάτω βρίσκουμε ωραίο μονοπάτι με στοιχεία καλντεριμιού, που κατηφορίζει και μας φέρνει να περάσουμε μια κατάφυτη ρεματιά. Ανηφορίζουμε στην απέναντι όχθη και μετά βαδίζουμε σε ομαλό μονοπάτι που μετά γίνεται αγροτικός δρόμος και περνάμε δίπλα από ένα καλύβι.  Στην πρώτη διασταύρωση πάμε αριστερά ανηφορικά και σε λίγο έχουμε νέα διασταύρωση, όπου πάμε επίσης αριστερά και τώρα κατηφορίζουμε το δρόμο δίπλα σε μάντρα με αγκαθωτό σύρμα. 

Η βρύση στη Ράντη (χωρίς νερό)

             Τελειώνοντας η περίφραξη, σε λίγα μέτρα βρίσκουμε μονοπάτι που κατηφορίζει λίγο απότομα και αμέσως συναντούμε το φαρδύ καλντερίμι της διαδρομής Προμύρι-Πλατανιάς, στην τοποθεσία Ράντη. Το ακολουθούμε ανηφορίζοντας ομαλά προς βορράν και περνούμε από πέτρινη βρύση που βρίσκεται δεξιά μας. Σε λίγο βγαίνουμε  σε χωματόδρομο, αφήνουμε αριστερά μας το εξωκλήσι της Αγίας Σοφίας και λίγο παραπάνω ξαναβρίσκουμε το μονοπάτι δεξιά. Ανηφορίζοντας, βγαίνουμε ξανά στον χωματόδρομο, τον οποίο διασχίζουμε ακολουθώντας τη σηματοδότηση και συνεχίζουμε σε καλό καλντερίμι.

         Πιο πάνω διασχίζουμε ένα πλάτωμα, βγαίνουμε στην άσφαλτο που πάει προς Πλατανιά και τη διασχίζουμε. Ο φαρδύς χωματόδρομος δεξιά πάει προς Ροδιά. Εμείς παίρνουμε τον στενότερο δρόμο προς τα αριστερά (προς βορράν), ο οποίος πιο πέρα ξαναγίνεται καλντερίμι και ακολουθούμε ευθεία την πορεία μιας ρεματιάς. 

Βαδίζοντας στην κατάφυτη ρεματιά

          Μετά από κάμποση πορεία στο κατάφυτο καλντερίμι και αφού έχουμε αφήσει διασταύρωση με μονοπάτι δεξιά (αυτό πηγαίνει στην παλιά βρύση στο Καναλάκι και μετά προς Ροδιά), ανηφορίζουμε και βγαίνουμε στην άσφαλτο στην είσοδο του Προμυρίου. Το ίχνος της καταγραφής τερματίζει στην πλατεία στο κέντρο του χωριού.

Σπίτια στο Προμύρι

Μακρινίτσα-Πουριανός Σταυρός-Δυτικό Καταφύγιο (κυκλική)

Το ρέμα στο Φλάμπουρο 

Απόσταση: 21,1 χλμ.
Διάρκεια: 9 ώρες
Υψόμετρο: από 620 μ. (Μακρινίτσα) σε 1560 μ. (μέγιστο)
Συνολική ανάβαση: 1066 μ.  Συνολική κατάβαση: 1075 μ.
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (Aγία Παρασκευή, Κρύο Νερό)
Κατεβάστε ίχνος GPS: από το Wikiloc

Powered by Wikiloc

           Υπάρχουν πλέον  τέσσερις εναλλακτικές διαδρομές για να ανηφορίσει κανείς από Μακρινίτσα προς το βουνό και να συνεχίσει προς το Πουρί ή, εφ` όσον το επιθυμεί, να ξαναγυρίσει στη Μακρινίτσα. Κατά σειρά από την δυτικότερη προς την ανατολικότερη, αυτές είναι: από Λαγωνίκα, από Γλυστρί-Δυτικό Καταφύγιο, από  Καψάλες και από Φλάμπουρο-Πουριανό Σταυρό.

       Εδώ παρουσιάζεται μια μεγάλη κυκλική πορεία, που συνδυάζει την δεύτερη και τέταρτη διαδρομή:  Ανηφορίζουμε από τη Μακρινίτσα  μέχρι τα όρια των στρατιωτικών ραντάρ στον Πουριανό Σταυρό  και επιστρέφουμε πίσω από Δυτικό Καταφύγιο-Γλυστρί-Γεφύρι Καρυάς. Το μεγαλύτερο μέρος της πορείας γίνεται σε δάσος οξιάς. Μια άλλη παρόμοια κυκλική διαδρομή από Μακρινίτσα προς Καψάλες-Δυτικό Καταφύγιο και επιστροφή από Λαγωνίκα υπάρχει εδώ.

         Μόλις φθάνουμε στο πάρκινγκ της Μπράνης στη Μακρινίτσα, εκεί όπου τερματίζει ο ασφαλτόδρομος,  βλέπουμε δεξιά μας να ανηφορίζει καλντερίμι. Σε ένα δέντρο είναι καρφωμένη πινακίδα με ένδειξη προς «Πουρί», φτιαγμένη, όπως και πολλές άλλες ακόμα, από τον πρόωρα χαμένο περιπατητή-εργάτη του Πηλίου, τον Δημήτρη Κότταλη. Μπορούμε να ξεκινήσουμε και από την κρήνη που υπάρχει στο πάρκινγκ. Το καλντερίμι ανηφορίζει ανάμεσα στα σπίτια του χωριού, περνά από ένα πεύκο με παγκάκι και από δύο κρήνες και βγαίνει σε στενό χωματόδρομο, που μας οδηγεί σε λίγα μέτρα στο παλιό μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής. 

Αγία Παρασκευή Μακρινίτσας

               Η ηρεμία και ομορφιά του χώρου επιβάλλει μια στάση και, αφού εφοδιαστούμε με νερό από την κρήνη, συνεχίζουμε για λίγο προς τα πάνω στο χωματόδρομο. Μετά από δεξιά στροφή του, βρίσκουμε το μονοπάτι στα αριστερά. Σε λίγο βγαίνουμε σε άλλον χωματόδρομο, ο οποίος σε λίγα μέτρα στρίβει και αυτός δεξιά,  τερματίζει και μπαίνουμε σε μονοπάτι-καλντερίμι, που ανηφορίζει μέσα σε ρουμάνι (δάσος καστανιάς).

       Διασχίζουμε έναν πρώτο αγροτικό δρόμο και λίγο παραπάνω βγαίνουμε σε άλλο δρόμο, στον οποίο βαδίζουμε για λίγο προς τα αριστερά και, προσέχοντας στη δεξιά πλευρά, ξαναμπαίνουμε στο μονοπάτι  που ανηφορίζει στο καστανωτό. Πιο πάνω βαδίζουμε παράλληλα με αυλάκι νερού βλέποντας και άλλη πινακίδα προς ''Πουρί''. Τελικά, περνώντας πλάι από δεξαμενή, μπαίνουμε σε χωματόδρομο κτήματος, o οποίος σε λίγα μέτρα  βγαίνει στον κύριο  δρόμο που έρχεται από τη Μακρινίτσα. Πάμε για λίγα μέτρα αριστερά και βρισκόμαστε σε διασταύρωση δίπλα σε τσιμενταύλακα (προσοχή!). Στο σημείο αυτό ένας δρόμος πάει βόρεια κατηφορικά προς Προφήτη Ηλία-Μακρινίτσα, αλλά επίσης και προς γεφύρι Καρυάς-Δυτικό καταφύγιο.

Θέα προς τα δυτικά. Στο βάθος η λίμνη Κάρλα

          Εμείς στη διασταύρωση αυτή ακολουθούμε τον ανηφορικό δρόμο με κατεύθυνση βορειοανατολική προς Φλάμπουρο, παράλληλα με τον τσιμενταύλακα. Είμαστε στην περιοχή Τρανό Ίσωμα, όπου υπάρχουν κτήματα με μηλιές. Πιο πάνω βλέπουμε αριστερά μας μαρμάρινη πλάκα από το 1938, σε ανάμνηση της κατασκευής του τσιμενταύλακα που κατέβαζε το νερό από το Φλάμπουρο.  Σε λίγο, ο τσιμενταύλακας στρίβει δεξιά και μπαίνει μέσα στο δάσος οξιάς. Λίγα μέτρα πιο πέρα, μπαίνουμε κι εμείς δεξιά στο μονοπάτι που έχει κόκκινα σημάδια, όπως σε όλη τη διαδρομή.

           Από ένα σημείο έχουμε θαυμάσια μακρινή θέα της λίμνης Κάρλας προς τα δυτικά. Η πορεία μας είναι για λίγο ανατολική, μετά περνάμε ένα ρέμα και συνεχίζουμε βορειοανατολικά σε ωραίο μονοπάτι μέσα στις οξιές. Βγαίνουμε τελικά σε δρόμο, ο οποίος μας φέρνει σύντομα στην κοίτη του μεγάλου ρέματος της Καλιακούδας (Ξηριά).

Στο Φλάμπουρο

       Καθώς βαδίζουμε μέσα στην ομαλή και φαρδιά κοίτη, μετά από τετρακόσια μέτρα περίπου ο τσιμενταύλακας έρχεται από δεξιά  μας και πάει αριστερά στην πηγή Φλάμπουρο, όπου τερματίζει (ή μάλλον, αρχίζει). Ακριβώς στο σημείο τερματισμού του βρίσκουμε τη συνέχεια του μονοπατιού, το οποίο ανηφορίζει με ελιγμούς στην πετρώδη πλαγιά.
        Βαδίζοντας  πάνω στη ράχη και ανηφορίζοντας συνεχώς, βγαίνουμε πιο πάνω σε ανοιχτό μέρος με θαυμάσια θέα προς ανατολή και νότο. Αριστερά μας ανατολικά είναι η κορυφή Κοτρώνι (1550 μ.) και πιο πέρα στο νότο οι κορυφές Αηδονάκι (1537 μ.) με τον πύργο του ΟΤΕ, Πλιασίδι (1547 μ.) με τις κεραίες, Κόκκινη Ράχη και Ράχη Γύφτου (1340 μ.). Εδώ αξίζει οπωσδήποτε να κάνουμε μια στάση, επιβεβλημένη έτσι κι αλλιώς μετά από τόσην ανηφόρα.

Οι κορυφές Αηδονάκι (αριστερά με τον πύργο του ΟΤΕ, 1537 μ.) και Πλιασίδι (1547 μ.)

        Ανηφορίζουμε λίγα μέτρα ακόμα από ασαφές μονοπάτι και βγαίνουμε σε εγκαταλελειμμένο δρόμο, όπου πάμε δεξιά. Σε λίγα μέτρα βγαίνουμε λοξά σε φαρδύτερο χωματόδρομο, στον οποίον και βαδίζουμε προς τα αριστερά. Προσοχή, αν πάμε δεξιά (προς την άσφαλτο) θα μπούμε στη στρατιωτική περιοχή και, εφ`όσον δεν έχουμε προηγουμένως πάρει άδεια από την Αεροπορία, κινδυνεύουμε να συλληφθούμε και να ταλαιπωρηθούμε. 

            Βαδίζοντας λοιπόν στον χωματόδρομο (αγνοούμε δρόμο που ανηφορίζει προς τα ραντάρ),  σε τρία χιλιόμετρα περίπου φθάνουμε στο Δυτικό Καταφύγιο. Πεντακόσια μέτρα πριν φθάσουμε στο Καταφύγιο, έρχεται από αριστερά το μονοπάτι από Γεφύρι Καρυάς-Καψάλες. Επίσης λίγα μέτρα πριν το καταφύγιο, βλέπουμε δεξιά μονοπάτι με ταμπέλα, που κατηφορίζει προς το Πουρί (το αγνοούμε). Το Δυτικό Καταφύγιο (ανάγκης) είναι κτισμένο σε υψόμετρο περίπου 1400 μέτρων στο διάσελο ανάμεσα Πουριανό Σταυρό  και Λαγωνίκα, είναι πάντα ανοικτό και παραμένει σε σχετικά καλή κατάσταση, παρ`ότι δεν υπάρχει κάποιος φορέας να το φροντίζει. Διαθέτει τζάκι και πάγκους όπου μπορούν να κοιμηθούν λίγα άτομα, όχι όμως νερό.

Δυτικό Καταφύγιο

              Φεύγοντας από το καταφύγιο, βαδίζουμε για λίγο ακόμα στο δρόμο και μετά βρίσκουμε αριστερά το μονοπάτι που κατηφορίζει ανάμεσα στις χαμηλές οξιές προς Γλυστρί. Πιο κάτω βγαίνει πάλι για λίγα μέτρα σε δρόμο και μετά συνεχίζει αριστερά. Kατηφορίζουμε με κατεύθυνση νοτιοδυτική, έχοντας δεξιά μας το Ελατόρεμα. Το χειμώνα, όταν τα φύλλα της οξιάς πέφτουν, τα λίγα έλατα (μοναδικά στο Πήλιο) που φυτρώνουν εκεί δίνουν τη μόνη πράσινη πινελιά στο γκρίζο τοπίο. 

Τα έλατα στο Ελατόρεμα (αρχές Δεκεμβρίου)

         Παρακάτω περνούμε ξύλινο γεφυράκι και αμέσως μπαίνουμε σε δασικό χωματόδρομο, ο οποίος τερματίζει εκεί. Τον ακολουθούμε ευθεία και περνούμε από την περιοχή Κρύο Νερό (εδώ υπάρχει πηγή νερού) και από το πέτρινο γεφύρι της Καρυάς.

Το γεφύρι της Καρυάς, χτισμένο το 1934

        Στη συνέχεια φθάνουμε στο Τρανό Ίσωμα, σε διασταύρωση όπου υπάρχει προσκυνητάρι. Εδώ συνεχίζουμε ευθεία στην ίδια κατεύθυνση. Παρακάτω, πάνω σε δεξιά στροφή του δρόμου, τον αφήνουμε και πάμε ευθεία μπροστά σε στενότερο δρόμο, και αμέσως βρίσκουμε τη συνέχεια του παλιού μονοπατιού λοξά δεξιά.  
           Βγαίνουμε σε κτήμα με μηλιές (του Β. Σαρακατσάνου) και βαδίζουμε στο αριστερό του όριο. Στην άκρη του κτήματος, στενός χωματόδρομος οδηγεί σε καλύβι που φαίνεται δεξιά. Περνούμε το σκεπασμένο αυλάκι (αριστερά μας βλέπουμε τσιμεντένια δεξαμενή) και βαδίζουμε παράλληλα δίπλα στο δρόμο, με κατεύθυνση προς το καλύβι (προς τα δυτικά). Σε λίγα μέτρα βρίσκουμε το μονοπάτι που κατηφορίζει λοξά αριστερά (καθαρίστηκε τον Απρίλιο 2019) και το ακολουθούμε.

Προφήτης Ηλίας Μακρινίτσας

         Κατηφορίζοντας συνέχεια, βγαίνουμε στην κρήνη δίπλα στο ξωκλήσι (παλιό μοναστήρι) του Προφήτη Ηλία σε υψόμετρο 960 μ. Εδώ αξίζει να κάνουμε μια στάση για να δροσιστούμε και να  επισκεφθούμε το φροντισμένο εκκλησάκι. Επιστρέφοντας πίσω στη βρύση, ακολουθώντας τα κόκκινα σημάδια παίρνουμε το μονοπάτι-καλντερίμι που συνεχίζει απέναντι από τη βρύση και κατηφορίζει προς τα κυπαρίσσια). Βγαίνουμε σε δρόμο που έχει στην αριστερή του πλευρά μια σειρά από κυπαρίσσια και αυλάκι νερού. Μετά τα κυπαρίσσια ο δρόμος κάνει στροφή δεξιά. Εκεί φεύγουμε ευθεία από την έξω μεριά της στροφής, σε κατηφορικό μονοπάτι με κατεύθυνση νοτιοδυτική. Παρακάτω συναντάμε πάλι το δρόμο, τον διασχίζουμε  λοξά και, καθώς ο δρόμος κάνει φουρκέτα, τον διασχίζουμε ξανά στο τελείωμα της στροφής. Εδώ το έδαφος  έχει αλλοιωθεί λίγο από τα μπάζα που έπεσαν κατά τη διάνοιξη του δρόμου. Ένα νεροφάγωμα φαίνεται δεξιά μας να συνεχίζει προς τα κάτω, αλλά εμείς πάμε λίγο αριστερότερα ακολουθώντας τα κόκκινα σημάδια και μετά από λίγα μέτρα βρίσκουμε το κανονικό μονοπάτι, που συνεχίζει να κατηφορίζει ομαλά νοτιοδυτικά πάνω στη ράχη.

Θέα κατεβαίνοντας προς τη Μακρινίτσα

Παρακάτω διασχίζουμε στενό χωματόδρομο, βρίσκουμε υπολείμματα και λίγα μέτρα καλντεριμιού και βγαίνουμε σε τσιμεντένιο κτίσμα του υδραγωγείου (δεξαμενή νερού). Λίγα μέτρα πιο κάτω περνά ο κύριος χωματόδρομος, στον οποίο κατεβαίνουμε. Αριστερά μας υπάρχει προσκυνητάρι, σε σημείο με εκπληκτική θέα προς Βόλο και Παγασητικό. Αμέσως μετά, ο δρόμος κάνει στροφή δεξιά. Στην έξω μεριά της στροφής βρίσκουμε πάλι το μονοπάτι που κόβει δρόμο. Παρακάτω υπάρχει διασταύρωση τσιμεντόδρομων. Αν πάμε δεξιά, ο δρόμος θα μας βγάλει στο νεκροταφείο και μετά συνεχίζει ευθεία καλντερίμι προς την πλατεία. Για να αποφύγουμε τον τσιμεντόδρομο, προτιμούμε να πάμε  αριστερά και αμέσως κάτω δεξιά σε μονοπάτι που κατηφορίζει, γίνεται καλντερίμι και μας βγάζει επίσης στην πλατεία.

Χάνια - Αηδονάκι (κυκλική)

Ο Όλυμπος από το Αηδονάκι

Απόσταση: 8,2 χλμ.
Χρόνος: 3,5 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 3 ώρες)
Υψόμετρο: από 1200 μ. σε 1537 μ.
Συνολική ανάβαση/κατάβαση: 372 μ.
Σήμανση: κόκκινα σημάδια σε άσπρο φόντο ή απλά
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: όχι
Κατεβάστε ίχνος GPS:  από το Wikiloc

Powered by Wikiloc

           Αυτή η κυκλική διαδρομή χρησιμοποιεί δυο τμήματα μονοπατιού που δημιουργήθηκαν για τις ανάγκες του αγώνα ορεινού τρεξίματος UTP.  Ένα άλλο κομμάτι μονοπατιού αμέσως πριν την κορυφή χρειάζεται αυξημένη προσοχή, γιατί χρησιμοποιείται ως πίστα ποδηλάτων downhill και είναι πιθανό να εμφανιστούν ξαφνικά μπροστά μας ποδηλάτες που το κατεβαίνουν με ταχύτητα.

          Όλη η διαδρομή γίνεται μέσα σε πυκνό δάσος οξιάς.

         Η αρχή της πορείας είναι στο πάρκινγκ του πρώην ξενοδοχείου ''Πηλέας'', λίγα μέτρα πάνω από τον κύριο δρόμο των Χανίων. Μπροστά μας κοιτώντας προς βορράν  βλέπουμε δύο παράλληλους χωματόδρομους και ξεκινούμε να βαδίζουμε στον αριστερό, που πάει προς το Γαλανόρεμα (από αυτόν θα επιστρέψουμε στο τέλος). Αμέσως όμως τον αφήνουμε προς τα αριστερά, βλέποντας μπροστά μας το γήπεδο ποδοσφαίρου, και αμέσως βρίσκουμε δεξιά ανηφορικά το μονοπάτι, που έχει κόκκινα σημάδια σε άσπρο φόντο. Aυτή είναι η χαρακτηριστική σήμανση του UTP, ενός αγώνα ορεινού τρεξίματος 80 χιλιομέτρων που γίνεται στο Πήλιο.

             Ακολουθούμε το στενό και κάπως δύσβατο μονοπάτι, τραβερσάροντας την πλαγιά μέσα σε πυκνό δάσος οξιάς και βγαίνουμε τελικά σε ασφαλτοστρωμένο δρόμο πάνω σε στροφή του. Ο δρόμος αυτός πηγαίνει προς Πλιασίδι-Αηδονάκι και προς τις εγκαταστάσεις της Πολεμικής Αεροπορίας στον Πουριανό Σταυρό. Μετά από εξακόσια μέτρα ανηφορικά στην άσφαλτο, την αφήνουμε προς τα δεξιά και βαδίζουμε σε ευθύ ανηφορικό χωματόδρομο. Στην πορεία μας τώρα βλέπουμε απλά κόκκινα σημάδια. Από το τέρμα του δρόμου κάνουμε αριστερά επάνω σε έντονα ανηφορικό μονοπάτι, που χρησιμοποιείται σαν πίστα ποδηλάτων downhill και έχει και κάποιες ξύλινες κατασκευές για άλματα. Εδώ χρειάζεται αυξημένη προσοχή και εγρήγορση, για να αντιληφθούμε ποδηλάτες που ενδεχομένως να κατεβαίνουν με ταχύτητα, ώστε να παραμερίσουμε εγκαίρως για να μην υπάρξει κάποιο ατύχημα.

Στο Αηδονάκι

            Το μονοπάτι ανηφορίζοντας συνεχώς μας φέρνει στην κορυφή Αηδονάκι, σε υψόμετρο 1537 μέτρα. Στην κορυφή δεσπόζει ο πύργος του ΟΤΕ και υπάρχουν διάφορες κεραίες τηλεπικοινωνίας. Κοντά μας προς τα δυτικά έχουμε την κορυφή Πλιασίδι (1547 μ.) και δίπλα της βορινά τη Ράχη Γύφτου (1340 μ.) και την λίγο ψηλότερη Κόκκινη Ράχη. Κοιτώντας προς βορράν έχουμε το Κοτρώνι (1550 μ.), πίσω του τον Πουριανό Σταυρό (1624 μ., η ψηλότερη κορυφή του Πηλίου) με τα στρατιωτικά ραντάρ και στο βάθος ο Όλυμπος στέκει επιβλητικός.

Κατεβαίνοντας στο χιονισμένο μονοπάτι

          Αρχίζοντας τώρα να επιστρέφουμε προς τα πίσω από το ίδιο, μετά από πενήντα μέτρα έχουμε  μονοπάτι με τα γνώριμα κόκκινα σημάδια σε άσπρο φόντο να φεύγει αριστερά και το ακολουθούμε, κατηφορίζοντας αρκετά απότομα με κατεύθυνση βόρεια-βορειοδυτική. Εν τέλει φθάνουμε κάτω στο Γαλανόρεμα. Η αρχή του ρέματος αυτού βρίσκεται ανάμεσα Πλιασίδι και Αηδονάκι και η εκβολή του στο Χορευτό.

Γαλανόρεμα

        Εδώ τερματίζει ένας δασικός δρόμος, τον οποίον πλέον ακολουθούμε συνεχώς και ο οποίος μετά από περίπου τρία χιλιόμετρα μας φέρνει ομαλά πίσω στο πάρκινγκ του Πηλέα, απ` όπου άρχισε η πορεία μας.

Άνω Λεχώνια-Παλιόκαστρο-Άγιος Βλάσιος (Καραμπάσι) (κυκλική)

Παλιόκαστρο

LINK TO ENGLISH PAGE

Απόσταση: 3,4 χλμ. / 6,5 χλμ. (με επιστροφή)
Χρόνος: 1.15' / 2.15' (με επιστροφή)
Υψόμετρο: από 85 μ. (διασταύρωση Άνω Λεχωνίων) σε 305 μ. (πλατεία Αγίου Βλασίου)
Συνολική ανάβαση: 283 μ.  Συνολική κατάβαση: 30 μ.
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, διάφορες πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (Παλιόκαστρο)
Κατεβάστε ίχνος GPS (gpx): από το Wikiloc

Powered by Wikiloc

             Στην περιοχή του Παλιόκαστρου υπάρχουν ερείπια μεσαιωνικού κάστρου, καθώς και τα ερείπια ενός μιναρέ από την εποχή της Τουρκοκρατίας. Ανηφορίζουμε από τα Άνω Λεχώνια ως το Παλιόκαστρο βαδίζοντας σε αγροτικό δρόμο και μονοπάτι, και ακολούθως με καλντερίμι φθάνουμε στον Άγιο Βλάσιο. Από τον Άγιο Βλάσιο μπορούμε να συνεχίσουμε προς τον Άγιο Λαυρέντιο (δύο διαδρομές), τον Άγιο Γεώργιο ή να επιστρέψουμε πίσω στα Άνω Λεχώνια από το καλντερίμι του Αγίου Γεωργίου  κάνοντας κυκλική διαδρομή (δείτε στο τέλος).

                Η πορεία μας ξεκινά από την κεντρική διασταύρωση στα Άνω Λεχώνια, όπου υπάρχει στάση του αστικού λεωφορείου 5. Αν πάμε με ΙΧ, μπορούμε να το αφήσουμε στο πάρκινγκ του σταθμού του τρένου (ή της πλατείας).

Σταθμός τραίνου Άνω Λεχωνίων

            Ανηφορίζουμε στην άσφαλτο και σε εκατό μέτρα πάμε λοξά δεξιά (οδός Κωνσταντίνου και Ελένης) για να φθάσουμε στην πλατεία, όπου αριστερά μας είναι η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου. Ανεβαίνουμε τα σκαλοπάτια και διασχίζουμε την άσφαλτο. Συνεχίζουμε να ανηφορίζουμε ευθεία, βαδίζοντας για λίγα μέτρα σε πλακόστρωτο και μετά σε στενό ασφαλτόδρομο (προφανώς πρώην καλντερίμι).

Θέα προς τη θάλασσα

             Λίγο πιο πάνω ξαναδιασχίζουμε την άσφαλτο (στο ρεύμα για Βόλο) και αμέσως βρισκόμαστε σε διασταύρωση, όπου υπάρχει δέντρο και καθρέφτης. Εδώ πάμε αριστερά προς ''Κοιμητήριο'', βλέποντας τη μπλε πινακίδα. Βαδίζουμε ομαλά σε στενό ασφαλτόδρομο και σε τριακόσια μέτρα περίπου, εκεί όπου ο δρόμος κάνει αριστερή στροφή κατηφορίζοντας, τον αφήνουμε και συνεχίζουμε ευθεία προς βορράν δίπλα σε μαντρότοιχο, στη βάση του οποίου υπάρχει τσιμεντένιο αυλάκι. Το μονοπάτι κινείται ομαλά ανάμεσα σε ελαιώνες, μετά περνά ένα ρεματάκι και ανηφορίζει πιο έντονα και τέλος μπαίνει σε αγροτικό δρόμο, ο οποίος συνεχίζει να ανηφορίζει. Δεξιά μας στην πλαγιά βλέπουμε ερείπια οχυρωματικού πύργου. Σε διασταύρωση χωματόδρομων πάμε δεξιά.

Ερείπια πύργου στο λόφο του Παλιόκαστρου

             Πιο πέρα ο δρόμος αρχίζει να κατηφορίζει και συναντούμε τσιμεντόδρομο, όπου πάμε επίσης δεξιά. Σε λίγο φτάνουμε στην εκκλησία των Δώδεκα Αποστόλων, ένα κατάλληλο σημείο για στάση. Εδώ κοντά προς τα αριστερά είναι και τα ερείπια του Τούρκικου μιναρέ.

Ο,τι απέμεινε από τον μιναρέ στο Παλιόκαστρο

        Ο στενός ασφαλτοστρωμένος δρόμος κατηφορίζοντας μας φέρνει στη μικρή πλατεία του οικισμού του Παλιόκαστρου, που όμως είναι άδεια και έρημη από κόσμο. Τουλάχιστον η βρύση τρέχει άφθονο καλό νερό. Λίγο παρακάτω βγαίνουμε στην άσφαλτο.  Αν προσέξουμε στα δεξιά μας, θα δούμε το παλιό πέτρινο τοξωτό γεφύρι να περιμένει στωικά να καθαριστεί και να συντηρηθεί από τους αρμοδίους. Αριστερά πιο πάνω είναι ένα εστιατόριο (''Πέστροφες'').

Ο Άγιος Βλάσιος, όπως φαίνεται από το Παλιόκαστρο

            Περνούμε το ρέμα της Κουφάλας βαδίζοντας αναγκαστικά στην άσφαλτο, και λίγα μέτρα πιο πάνω βλέπουμε το καλντερίμι που ανηφορίζει αριστερά προς Άγιο Βλάσιο. Παραπάνω βγαίνουμε από τσιμεντένια σκαλοπάτια σε ασφαλτόδρομο, όπου βαδίζουμε για λίγα μέτρα και ξαναμπαίνουμε στο καλντερίμι δεξιά (εδώ αγνοούμε τις πινακίδες που λανθασμένα μας υποδεικνύουν να συνεχίσουμε στην άσφαλτο). Ανηφορίζοντας συνεχώς, φθάνουμε τελικά στη μικρή κάτω πλατεία του Αγίου Βλασίου, όπου λειτουργεί και εστιατόριο,  σε μια ώρα και ένα τέταρτο περίπου.

          Αν τώρα θέλουμε να επιστρέψουμε  στα Άνω Λεχώνια κάνοντας κυκλική διαδρομή, περνούμε από την εκκλησία  και βαδίζουμε στην άσφαλτο προς την έξοδο του χωριού. Περνούμε από το φαρμακείο και, εκεί όπου ο δρόμος κάνει αριστερή στροφή, τον αφήνουμε προς τα δεξιά και κατηφορίζουμε σε καλντερίμι. Μπορούμε και να ακολουθήσουμε την κύρια άσφαλτο αν θέλουμε, όμως είναι προτιμότερο να την αποφύγουμε έτσι. Το καλντερίμι παρακάτω βγαίνει σε στενό ασφαλτόδρομο που ακολουθούμε προς τα αριστερά. Σε λίγο διασχίζουμε λοξά την κύρια άσφαλτο και απέναντι συνεχίζουμε ανηφορικά σε δρόμο-καλντερίμι. Σε λίγα μέτρα συναντούμε το καλντερίμι που πάει για Άγιο Γεώργιο και το ακολουθούμε προς τα κάτω. Περνούμε δίπλα από το εκκλησάκι του Αγίου Αχιλλείου και μετά βγαίνουμε στην κύρια άσφαλτο, που κάνει δεξιά στροφή κατηφορίζοντας. Στην κορυφή της στροφής, βλέποντας το στρόγγυλο πινακιδάκι σε κολώνα της ΔΕΗ, ακολουθούμε αριστερά τον τσιμεντόδρομο  που κατηφορίζει. Παρακάτω το τσιμεντάρισμα σταματάει και αποκαλύπτεται το καλντερίμι.

Το τσιμεντένιο γεφυράκι

        Περνούμε το ρέμα από τσιμεντένιο γεφυράκι, βαδίζουμε για εκατό μέτρα στην κύρια άσφαλτο και φτάνοντας στο προσκυνητάρι δεξιά παίρνουμε  τον τσιμεντόδρομο, που αμέσως αρχίζει να κατηφορίζει, για να μας βγάλει ευθεία πίσω στην πλατεία των Άνω Λεχωνίων και στην αρχή της πορείας μας, σε συνολικό χρόνο περίπου 2 ώρες και 15 λεπτά για μια απόσταση 6,5 χλμ.

Η κυκλική διαδρομή