Χορευτό-Ζαγορά-Παναγία Ράσοβα-Πουρί (κυκλική)

Η παραλία Παρίσαινα με το αρχοντικό Πάντου. Στο βάθος το Χορευτό.

Απόσταση: 16,7 χλμ.  

Χρόνος: 8 ώρες (με στάσεις)

Υψόμετρο: από 0 μ. (Χορευτό) έως 700 μ. (μέγιστο)

Συνολική ανάβαση/κατάβαση: 906 μ.

Σήμανση: κόκκινα σημάδια, πινακίδες

Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (Σωτήρα, Ράσοβα, Πουρί, Χορευτό)

Αρχή/τέλος: παραλία Χορευτού, στη στροφή του δρόμου προς Ζαγορά

Κατεβάστε ίχνος GPS:  από το Wikiloc 

                                          LINK TO ENGLISH PAGE

  

Powered by Wikiloc

     Αυτή είναι μια αρκετά μεγάλη κυκλική πορεία που ενώνει Ζαγορά και Πουρί με ορεινή και παραθαλάσσια διαδρομή, στην οποία μπορούμε να θαυμάσουμε έστω από μακριά τον μεγάλο καταρράκτη στον Μεγαλόβραχο, εφόσον η πορεία μας πραγματοποιηθεί την άνοιξη που κατεβάζει αρκετό νερό. Αντιθέτως, το καλοκαίρι το νερό στερεύει.

    Ξεκινώντας από την παραλία του Χορευτού, βαδίζουμε αρχικά στην άσφαλτο που αφήνει την παραλία και ανηφορίζει προς τη Ζαγορά. Αμέσως όμως την αφήνουμε προς τα δεξιά, παίρνοντας τον τσιμεντόδρομο προς το ξενοδοχείο ''Αιγεύς''. Ο δρόμος έχει πλακόστρωτη λωρίδα στη μέση και πρόκειται για τσιμεντοστρωμένο καλντερίμι, το οποίο ανηφορίζει έντονα. Το τσιμεντάρισμα σταματά παραπάνω και αποκαλύπτονται  οι πέτρες του καλντεριμιού. Κατολισθήσεις του εδάφους και ένα πεσμένο δέντρο μας δυσκολεύουν κάπως, ωστόσο καταφέρνουμε να περάσουμε και βγαίνουμε σε χωματόδρομο. 

Στο καλντερίμι Χορευτό-Σωτήρα, σαν σε ζούγκλα

    Εδώ υπάρχουν δύο επιλογές για τη συνέχεια: Στην πρώτη (που ακολουθεί το ίχνος της καταγραφής της πορείας μας εδώ), πάμε δεξιά στο δρόμο και σε πενήντα μέτρα σε διχάλα αριστερά ανηφορικά. Μέσα στο δρόμο κάπου διακρίνονται στοιχεία καλντεριμιού. Ο δρόμος ανηφορίζει με ελιγμούς και φθάνουμε σε διασταύρωση, όπου πάμε δεξιά. Μετά από πενήντα μέτρα, φεύγει άλλος δρόμος αριστερά και τον ακολουθούμε ανηφορίζοντας. Πάλι διακρίνουμε στοιχεία καλντεριμιού μέσα στο δρόμο, ο οποίος περνά δίπλα από ένα κτήμα, βαδίζουμε για λίγο σε ίσιωμα, και μετά από λίγη ανηφόρα σε τσιμενταρισμένο δρόμο-καλντερίμι συναντούμε τσιμενταύλακα. Εδώ ενώνεται η πορεία μας με το μονοπάτι της δεύτερης επιλογής, που έχει σήμανση με τετράγωνα πινακιδάκια και κόκκινα σημάδια. Δεξιά επάνω το καλντερίμι αποκαλύπτεται ξανά, φαρδύ και καθαρό και το ακολουθούμε. Λίγο παραπάνω όμως ξαναγίνεται τσιμενταρισμένος δρόμος. 

Το Χορευτό από ψηλά

     Συνεχίζοντας, περνάμε από παλιό πέτρινο σπίτι, παραπάνω ένα μεγαλύτερο που τώρα ανακαινίζεται, κατόπιν ο δρόμος κάνει στροφή δεξιά και εκατόν πενήντα μέτρα μετά τη στροφή (προσοχή στα σημάδια), πάμε αριστερά σε στενό δρόμο και αμέσως δεξιά σε μονοπάτι, το οποίο μας ξαναβάζει στο καλντερίμι που είναι λίγο παραπάνω,  ανηφορίζοντας σε δάσος αγριοκαστανιάς. Παραπάνω συναντούμε αγροτικό δρόμο πάνω σε στροφή του και αμέσως ξαναμπαίνουμε στο καλντερίμι. Το κομμάτι αυτό έχει υποστεί ζημιά από καθιζήσεις του εδάφους και χρειάζεται προσοχή. Επίσης χρειάζεται ευλυγισία για να ξεπεράσουμε το εμπόδιο ορισμένων πεσμένων δέντρων, που οι καλόμοιροι αρμόδιοι, όποιοι κι αν είναι αυτοί, έχουν αφήσει άκοπα πάνω στο καλντερίμι.

     Τελικά βγαίνουμε σε στενό αγροτικό δρόμο δίπλα σε παχνί ζώων. Σε λίγα μέτρα συναντούμε φαρδύτερο ανηφορικό χωματόδρομο. Περνάμε δίπλα από το νεκροταφείο και αμέσως μετά φθάνουμε στην εκκλησία της Μεταμορφώσεως, που οι ντόπιοι τη λένε Σωτήρα, στην ομώνυμη συνοικία της Ζαγοράς. Η εκκλησία είναι χτισμένη το 1889 μετά την καταστροφή του παλαιού ναού, που χρονολογούνταν από το 1168, από καθιζήσεις και πυρκαϊά.

Μεταμόρφωση (Σωτήρα) Ζαγοράς

    Μπαίνουμε μέσα στον περίβολο της εκκλησίας, ανεβαίνουμε τα σκαλοπάτια και αριστερά μας υπάρχει βρύση με άφθονο δροσερό νερό, για να μας ξεδιψάσει μετά από την έντονα ανηφορική πορεία. Ανεβαίνουμε λίγα ακόμα σκαλοπάτια και μπαίνουμε σε ανηφορικό τσιμεντόδρομο με καλντερίμι στη μέση (οδός ΒΟΛΤΟΥ), που σε λίγο μας βγάζει στον κύριο δρόμο της Ζαγοράς, δίπλα στο πρώην ξενοδοχείο ''Ανάσα''. Εδώ πάμε αριστερά στην άσφαλτο  και μετά από λίγο την αφήνουμε λοξά προς τα δεξιά. Ανηφορίζουμε συνεχώς ανάμεσα στα σπίτια της συνοικίας της Σωτήρας με ζιγκ ζαγκ βαδίζοντας σε καλντερίμι, άλλοτε τσιμενταρισμένο και άλλοτε ατόφιο. Περνούμε κοντά σε μια παλιά χαρακτηριστική βρύση, την Πλατανόβρυση.

Πλατανόβρυση Ζαγοράς

    Βγαίνουμε από το χωριό και βαδίζουμε πλέον σε αγροτικό δρόμο, τσιμενταρισμένο ή χωμάτινο. Συνεχίζουμε να ανηφορίζουμε έχοντας γενική κατεύθυνση δυτική. Περπατώντας, φθάνουμε σε ένα σημείο απ` όπου βλέπουμε από μακριά τον καταρράκτη του Μεγαλόβραχου, τον μεγαλύτερο του Πηλίου, ένα εντυπωσιακό θέαμα, ιδίως αν η πορεία μας γίνεται την ανοιξη που λιώνουν τα χιόνια και κατεβαίνουν πολλά νερά. Το καλοκαίρι το νερό στερεύει. Πιο πέρα ο δρόμος περνά το ρέμα του Καλοκαιρινού (σε επίπεδο υψηλότερο από τον καταρράκτη) καθώς και άλλα δύο-τρία δευτερεύοντα ρέματα, που κι αυτά κατεβάζουν αρκετό νερό την άνοιξη, και στη συνέχεια κατηφορίζουμε, φθάνοντας στην εκκλησία της Παναγίας Ράσοβας. 

Παναγία Ράσοβα Ζαγοράς

    Αυτό είναι από τα πιο παλιά μοναστήρια του Πηλίου και συγκεκριμένα μέσα στα πέντε παλαιότερα του βουνού των Κενταύρων. Δημιουργήθηκε το 1250 περίπου, ίσως και πιο πριν. Στοιχεία για το μοναστήρι υπάρχουν από το 1270. Πρόκειται για ένα μεγάλο μοναστήρι της εποχής με κελιά γύρω-γύρω. Σήμερα διασώζεται μόνο η εκκλησία (το καθολικό), και αυτό όχι σε καλή κατάσταση. Έχουν χαλάσει και πολλές τοιχογραφίες.  Κατά καιρούς έγιναν προσπάθειες συντήρησης με αντιστηρίγματα και διάφορες επισκευές. Όσο για τα κελιά και λοιπά κτίσματα, αυτά από καιρό έχουν καταστραφεί και έχουν πέσει. Το μοναστήρι έχει εγκαταλειφθεί εδώ και πολλά χρόνια (ο τελευταίος μοναχός απεβίωσε  το 1885). Τελευταία, μετά από καταστροφές που προκάλεσαν λαθρανασκαφείς που έψαχναν για λίρες, παραμένει πάντοτε κλειδωμένο, εκτός από την ημέρα της γιορτής του στις 21 Νοεμβρίου (Εισόδια της Θεοτόκου).

    Αντιγράφω από το βιβλίο του Νίκου Διαμαντάκου ''Εκκλησίες και εξωκλήσια της Ζαγοράς'': ''Ο καθολικός ναός περιβαλλόταν από διώροφα κελλιά που απάρτιζαν ένα οικοδομικό συγκρότημα που έμοιαζε με φρούριο. Η μοναδική του είσοδος ήταν στην ανατολική πλευρά, στην πρόσοψη ορθογώνιας χτιστής προεξοχής. Εκλεινε με χοντρή ξύλινη πόρτα, που ασφάλιζε με καταρράκτη. Από πάνω ήταν σε καμπυλωτή εσοχή  η εικόνα των Εισοδίων της Θεοτόκου.Έπειτα έμπαινες σε μια στοά, που οδηγούσε στην αυλή. Κατά μήκος των τεσσάρων τοίχων από την εσωτερική πλευρά υπήρχε χαγιάτι, που στηριζόταν με χτιστές πέτρινες αψίδες. Το ισόγειο ήταν χωρισμένο σε στάβλους κι αποθήκες. Έίχε και δύο φούρνους. Στον οροφο ήταν τα κελιά των μοναχών, το αρχονταρίκι και οι ξενώνες. Στη βορειοδυτική γωνιά του ορόφου υπήρχε παρεκκλήσι των Αγίων Ασωμάτων για τις καθημερινές τελετουργίες.Το διάστημα μεταξύ του ναού και των κελιών ήταν στενό, έτσι που τα χαγιάτια λίγο απείχαν από τη σκεπή του ναού. Αυτό το κτιριακό συγκρότημα λαβώθηκε απ` τα χτυπήματα του χρόνου...Πρώτα έπεσε η βορινή πλευρά. Το 1955, τη μέρα της γιορτής του, το επισκέφθηκα και θυμάμαι ότι κρατούσε ακόμη η νότια και ανατολική πλευρά, με πολλά βέβαια ρήγματα απ` το μεγάλο σεισμό εκείνης της χρονιάς. Ανέβηκα με την παρέα μου τα τρεμάμενα σκαλιά, βηματίσαμε με προσοχή πάνω στα σάπια σανίδια του χαγιατιού και ήπιαμε καφέ στο γωνιακό ευρύχωρο οντά με τους φαρδιούς καναπέδες και το μεγάλο τζάκι. Η κατάσταση των κτισμάτων χειροτέρεψε με τον καταστρεπτικό σεισμό του Φλεβάρη της επόμενης χρονιάς. Χρόνο με το χρόνο, το μοναστήρι ερειπώθηκε τελείως. Για να αποφεχθούν ατυχήματα και να ευπρεπιστεί ο χώρος, το εκκλησιαστικό συμβούλιο της Μεταμόρφωσης αποφάσισε την κατεδάφιση με μπουλντόζα των υπολλειμμάτων των κελιών και τον καθαρισμό του χώρου από τα μπάζα. Έτσι έμεινε μόνο η εκκλησία για να θυμίζει την ύπαρξη μεγάλης μονής.'' 

    Αφήνουμε το παλιό μοναστήρι στην μοναξιά και την ησυχία του και κατηφορίζουμε λίγο ακόμα στον δρόμο. Διασταύρωση δεξιά με καλύβι οδηγεί με δύσβατο μονοπάτι στον περίφημο καταρράκτη Μεγαλόβραχο (δείτε τη διαδρομή Πουρί-Καταρράκτης Μεγαλόβραχος (κυκλική)  Μόλις φθάσουμε σε μεγάλο κέδρο αειστερά μας, στρίβουμε αριστερά και διασχίζουμε κτήμα με μηλιές. Στην άλλη άκρη του κτήματος ξαναμπαίνουμε σε δρόμο, ο οποίος μας φέρνει στην επάνω συνοικία του Πουρίου. Δεξιά μας βρίσκουμε στενό κατηφορικό καλντερίμι και βαδίζουμε σ` αυτό. Μας βγάζει στην είσοδο του χωριού, στον ασφαλτόδρομο. Εδώ υπάρχει και βρύση με νερό. Βαδίζουμε για λίγο στην άσφαλτο και σε λίγο φθάνουμε στο πάρκινγκ,  όπου καταλήγει ο ασφαλτόδρομος. Αριστερά μας είναι η ταβέρνα του Μάκη. 

Κατηφορίζοντας στο καλντερίμι

    Εδώ πάμε δεξιά κατηφορικά, σε τσιμεντόδρομο. Λίγο παρακάτω, στο ύψος του παλιού Δημοτικού σχολείου, ο δρόμος στρίβει δεξιά και το καλντερίμι αποκαλύπτεται σε άριστη κατάσταση αριστερά, κατηφορίζοντας έντονα. Παρακάτω βγαίνουμε λοξά σε στενό ασφαλτόδρομο δίπλα σε μεγάλο πλατάνι και δεξαμενή. Μετά από είκοσι μέτρα κατηφορικά στο δρόμο ξαναβρίσκουμε το καλντερίμι, το οποίο παρακάτω διασχίζει την άσφαλτο στην κάτω συνοικία του Πουρίου και συνεχίζει προς το νεκροταφείο. Αφού περάσουμε το νεκροταφείο και την εκκλησία, το καλντερίμι φεύγει αριστερά από το δρόμο που βαδίζουμε (προσοχή στα κόκκινα σημάδια).

Πουρί

    Κατηφορίζουμε άλλοτε σε μονοπάτι και άλλοτε σε καλντερίμι, στην αρχή σε δασωμένο μέρος και κατόπιν σε μακία βλάστηση, σε ένα γαλήνιο τοπίο έχοντας στον ορίζοντα το Αιγαίο. Τελικά μπαίνουμε σε αγροτικό δρόμο, που κατηφορίζει προς τα νοτιοανατολικά. Eδώ από κάτω (πηγαίνει μονοπάτι) βρίσκεται το πολύ όμορφο εκκλησάκι του Αη Γιάννη. Σε λίγο ο δρόμος μας, τσιμενταρισμένος στα τελευταία μέτρα, βγαίνει πάνω σε φουρκέτα ασφαλτόδρομου. Βαδίζουμε ευθεία στην άσφαλτο κατηφορίζοντας και πιο κάτω κάνει νέα φουρκέτα, με απότομη στροφή αριστερά προς την παραλία Ελίτσα, όπου εκεί υπάρχει και το γραφικό εξωκκλήσι Άγιοι Πάντες. Εμείς συνεχίζουμε ευθεία σε  χωματόδρομο. Περνάμε το ρέμα του Καλοκαιρινού από τσιμεντένιο γεφύρι, αφήνουμε διασταύρωση με χωματόδρομο δεξιά (που πάει προς Χορευτό) και περνώντας δίπλα στο ομώνυμο εκκλησάκι, φθάνουμε στην παραλία της Ανάληψης. Το εκκλησάκι είναι καινούριο, γιατί το ρέμα έκανε μεγάλη πλημμύρα στο πρόσφατο παρελθόν και παρέσυρε το παλιό ξωκλήσι, εξαφανίζοντάς το τελείως.

Παραλία Ανάληψη

    Βαδίζουμε λοιπόν στην κροκαλωτή παραλία, περνούμε μπροστά από μια ταβέρνα (''Πλυμάρι'') και φθάνοντας στο τελευταίο σπίτι, ανεβαίνουμε λίγα σκαλοπάτια και συνεχίζουμε σε μονοπάτι, που ανηφορίζει με ελιγμούς (υπάρχει και άλλο μονοπάτι πιο δύσβατο λίγα μέτρα πιο πέρα αλλά προτιμούμε το πρώτο). Λίγο πιο πάνω, έχουμε δεξιά μας ένα εξοχικό σπίτι. Συνεχίζουμε ανηφορικά και βρίσκουμε μονοπάτι με κόκκινα σημάδια, που σε λίγα μέτρα μας φέρνει στο ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου, κάτω από τη σκιά των δέντρων.

Άγιος Νικόλαος

        Από εδώ κατηφορίζουμε σε στενό τσιμεντόδρομο και μετά περνούμε ανάμεσα από περιφράξεις, μέχρι που συναντούμε το αυθεντικό μονοπάτι. Εδώ συνέβη πριν κάποια χρόνια κατολίσθηση του εδάφους που εξαφάνισε το μονοπάτι, και έτσι είμαστε αναγκασμένοι να κάνουμε την παράκαμψη από το ξωκλήσι του Αγίου Νικολάου. Περνούμε δίπλα από ένα πέτρινο σπίτι και κατόπιν το μονοπάτι φαρδαίνει και κινούμαστε λίγο πάνω από τη θάλασσα, σε μια διαδρομή μεγάλης ομορφιάς, που δε θέλεις να τελειώσει.

    Περνούμε πάνω από την παραλία ''Τούρκου'' ή ''Τουρκοπηγή'' και αρχίζουμε να συναντούμε τμήματα καλντεριμιού, που ολοένα πυκνώνουν. Σε ένα σημείο υπάρχει προσκυνητάρι χτισμένο στην άκρη του βράχου. Μας είπανε (μαρτυρία Αδάμ Γάκη) ότι χτίστηκε από κάποιον Ζαγοριανό, ονόματι Ρούσσης, ο οποίος βρήκε μια εικόνα μέσα στη θάλασσα.

Το προσκυνητάρι ανάμεσα Τουρκοπηγή-Παρίσαινα

            Σε λίγο, αφού περάσουμε δίπλα από το θαυμάσιο ανακαινισμένο αρχοντικό Πάντου (από εκεί και το Πάντειο πανεπιστήμιο), το καλντερίμι μας κατεβάζει στη μεγάλη αμμουδερή παραλία της Παρίσαινας. Παραλίες, αυτή και η Τούρκου με ''χίπικο'' άρωμα, με ελεύθερη κατασκήνωση και γυμνισμό από νεαρούς και όχι μόνο.

Παραλία Παρίσαινα

    Βαδίζουμε κατά μήκος της παραλίας (στη μέση της περίπου θα βρούμε και βρύση) και στην άλλη άκρη βρίσκουμε πάλι μονοπάτι-καλντερίμι, που περνά τα βραχάκια και μετά γίνεται δρόμος, που μας φέρνει στην βόρεια άκρη της μεγάλης τουριστικής παραλίας του Χορευτού, στη στροφή της ασφάλτου απ` όπου ξεκίνησε η πορεία μας.

Χορευτό

Μακρινίτσα-Πλιασίδι-Ζαγορά

Κατεβαίνοντας προς τη Ζαγορά

Απόσταση: 18,5 χλμ.

Χρόνος: 8 ώρες με τις στάσεις

Υψόμετρο: από 620 μ. (Μακρινίτσα) σε 1480 μ. (μέγιστο) σε 510 μ. (Ζαγορά)

Συνολική ανάβαση: 1075 μ.  Συνολική κατάβαση: 950 μ.

Σήμανση: κόκκινα σημάδια, κάποιες πινακίδες

Πόσιμο νερό στη διαδρομή: Αγία Παρασκευή Μακρινίτσας

Αρχή: Μπράνη Μακρινίτσας (τέλος του ασφαλτόδρομου) 

Τέλος: πλατεία Αγίου Γεωργίου Ζαγοράς

Ελέγχθηκε: Νοέμβριος 2021

Κατεβάστε ίχνος GPS:  από το Wikiloc    

    

Powered by Wikiloc

     Στο βιβλίο του ''Ιστορία της επαρχίας Βόλου και Αγιάς'', που εκδόθηκε το 1960, ο Ζαγοριανός ιστορικός και λόγιος Γιάννης Κορδάτος γράφει στην σελίδα 366 (sic): ''Υπήρχε όμως και άλλος δρόμος (εννοεί για την επικοινωνία της Ζαγοράς με το Βόλο), από πολύ ψηλότερα. Ανέβαινε από τα κορδατέικα, περνούσε το ''μεσακό Κοτρώνι'', έφτανε στις ''σχιζόπετρες'', έστριβε δυτικά, προσπερνούσε του ''Μαχαιρά τη Βρύση'' και από την κορυφή του Πηλίου ''Πλιεσίδι'' κατέβαινε στη Μακρινίτσα''.

       Η παρούσα διαδρομή προέκυψε από την έρευνα που κάναμε για ν` ανευρεθεί και ν` αποκατασταθεί κατά το δυνατόν αυτός ο παλιός μουλαρόδρομος.

    Η πορεία μας ξεκινά από τη Μπράνη της Μακρινίτσας (το πάρκινγκ στο τέρμα του ασφαλτόδρομου), όπου υπάρχει χειροποίητη πινακίδα προς ''Πουρί' καρφωμένη σε δέντρο. Μπορούμε να ξεκινήσουμε και από τη βρύση που υπάρχει στο πάρκινγκ. Ανηφορίζουμε ανάμεσα από τα σπίτια του χωριού με γενική κατεύθυνση βορειοανατολική. Στην πορεία μας έχουμε και κόκκινα σημάδια σε λευκό φόντο, που ανήκουν σε έναν αγώνα ορεινού τρεξίματος (UPT, Ultra Pelion Trail).

Ανεβαίνοντας από Μακρινίτσα

           Λίγο πάνω από το χωριό είναι το παλιό μοναστηράκι της Αγίας Παρασκευής, όπου μπορούμε να κάνουμε μια στάση για να γεμίσουμε και τα μπουκάλια μας με νερό, καθώς δεν θα συναντήσουμε άλλη βρύση στη διαδρομή. 

        Συνεχίζουμε να ανηφορίζουμε σε μονοπάτι-καλντερίμι μέσα σε δάσος καστανιάς. Πιο πάνω περνούμε από το νεότευκτο εξωκκλήσι του Αγίου Αυγουστίνου, άλλο ένα μέρος κατάλληλο για μια στάση. Εδώ βρισκόμαστε στην τοποθεσία ''Τρανό Ίσωμα''.

Αγιος Αυγουστίνος

        Μπαίνουμε σε χωματόδρομο και στη συνέχεια φθάνουμε σε διασταύρωση με πινακίδα, όπου πάμε ευθεία βορειοανατολικά προς ''Φλάμπουρο''. Εκατό μέτρα μετά, υπάρχει νέα διασταύρωση, όπου πάμε δεξιά προς ''Πλιασίδι'' (προσοχή!). Tην ίδια πορεία ακολουθούν και τα ασπροκόκκινα σημάδια του αγώνα.

        Ο δρόμος ανηφορίζει έντονα με γενική κατεύθυνση ανατολική. Αριστερά μας έχουμε το ύψωμα ''Ράχη Γύφτου'' (1340 μ.). Περνούμε από το κτήμα Τζανόπουλου, όπου υπάρχει καλύβι. Αριστερά μας αφήνουμε τετράγωνο κτίσμα, μάλλον δεξαμενή νερού. Αμέσως μετά το κτήμα o δρόμος κάνει ελαφρά στροφή αριστερά κατηφορίζοντας και πάει προς Φλάμπουρο. Στο σημείο αυτό τον αφήνουμε και πάμε ευθεία ανατολικά ανηφορίζοντας σε μονοπάτι, το οποίο τελικά μας βγάζει στην άσφαλτο που πάει προς τα ραντάρ. Είμαστε κοντά στην κορυφή Πλιασίδι (1547 μ.) που βρίσκεται δεξιά μας, η οποία ομως δεν είναι επισκέψιμη.

         Εδώ αφήνουμε πλέον τα κόκκινα σημάδια σε λευκό φόντο, τα οποία στρίβουν δεξιά στην άσφαλτο (προσοχή). Εμείς στρίβουμε αντίθετα, αριστερά και βαδίζουμε στην άσφαλτο για περίπου 2,3 χιλιόμετρα, πηγαίνοντας προς τα ραντάρ. Στη δεύτερη διασταύρωση με χωματόδρομο δεξιά που θα συναντήσουμε, αφήνουμε την άσφαλτο και παίρνουμε το δρόμο αυτό, κατηφορίζοντας προς τα  βορειοανατολικά μέσα στο δάσος οξιάς. Περνούμε από μεγάλο βράχο, που οι ντόπιοι ονομάζουν ''Μαχαιρά''. Από κάποια σημεία έχουμε πολύ ωραία θέα προς νότον, βλέποντας τρεις μεγάλες δασωμένες ράχες να κατηφορίζουν προς τη θάλασσα η μια πίσω από την άλλη. 

         Αρκετά πιο κάτω, σε υψόμετρο 1180 μέτρων, καθώς διασταυρωνόμαστε λοξά με άλλον χωματόδρομο (ο οποίος έρχεται από την άσφαλτο λίγο κάτω από τα Χάνια), φθάνουμε σε μικρό καταφύγιο που έχει την επιγραφή ''Θηροφυλάκιο Πυροφυλάκιο''. Την ημέρα που περάσαμε (7/11/21) γίνονταν εργασίες ανακαίνισης από μια ομάδα κυνηγών. 

        Βαδίζουμε στο δρόμο για διακόσια μέτρα και πάμε δεξιά σε διασταύρωση (ευθεία πάει προς Ξεφόρτι και Αγία Μαρίνα). Η περιοχη εδώ λέγεται ''Σχιζόπετρα''.  Κατεβαίνοντας, βρίσκουμε διαδοχικά τμήματα μονοπατιού που εναλλάσσονται με τμήματα δρόμου και χρειάζεται προσοχή για τα κόκκινα σημάδια. Πιο κάτω διασχίζουμε κτήμα προς τα αριστερά (καθώς το μονοπάτι στην κάτω άκρη του κτήματος είναι πολύ ακαθάριστο), και βγαίνουμε πάλι σε δρόμο. Από εδώ και κάτω βαδίζουμε συνεχώς σε δρόμο, ο οποίος παρακάτω είναι τσιμεντοστρωμένος, ανάμεσα σε κτήματα με κερασιές και μηλιές. Από ένα σημείο έχουμε ωραία θέα προς το ξωκλήσι Άγιος Άθωνας, χτισμένο σε ένα ύψωμα πάνω από τη Ζαγορά. 

Άγιος Άθωνας Ζαγοράς

         Λίγο βορειότερα βλεπουμε άλλο ύψωμα με κεραίες στην κορυφή του, που στον χάρτη αναφέρεται ως ''Λευκό Κοτρώνι'' (732 μ.).

        Κατηφορίζοντας τον τσιμεντόδρομο και προσέχοντας για τα κόκκινα σημάδια στις διασταυρώσεις, περνάμε από το εκκλησάκι της Αγίας Μαγδαληνής. Παρακάτω βρίσκουμε καλντερίμι καθώς κατεβαίνουμε δίπλα σε περίφραξη σπιτιού. Συνεχίζουμε σε τσιμενταρισμένο καλντερίμι, το οποίο παρακάτω μέσα στο χωριό αποκαλύπτεται ξανά και μας οδηγεί ευθεία στην κεντρική πλατεία του Αγίου Γεωργίου.

Πλατεία Αγίου Γεωργίου Ζαγοράς

Xάνια - Ζαγορά

Καλντερίμι στο δάσος οξιάς

Απόσταση: 9,5 χλμ.
Διάρκεια: 3,5 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 2.50')
Υψόμετρο: από 1218 μ. (Χάνια) σε 477 μ. (Ζαγορά)
Συνολική ανάβαση: 108 μ. Συνολική κατάβαση: 818 μ.
Σήμανση: πινακίδες, κόκκινα σημάδια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (βρύση στην άσφαλτο προς Ζαγορά)
Κατεβάστε ίχνος GPS:   από το Wikiloc    από το Everytrail

         Aυτή ήταν η βασική οδός επικοινωνίας της Ζαγοράς με το Βόλο έως τη δεκαετία του 1930, όταν διανοίχθηκε ο αμαξιτός δρόμος. Παλιά ήταν ολόκληρη με καλντερίμι (το υπόλοιπο μέχρι το Βόλο βρίσκεται στη διαδρομή Άλλη Μεριά (Βόλος)-Χάνια). Έχει τρία μέρη: στο πρώτο, κατηφορίζουμε από τα Χάνια σε ωραίο καλντερίμι μέσα σε δάσος οξιάς, μέχρι να φθάσουμε στον Προφήτη Ηλία (1,5 ώρα). Το δεύτερο μέρος διατηρεί αρκετό καλντερίμι, που κατηφορίζει πλέον ανάμεσα σε κτήματα με μηλιές, μέχρι να φθάσουμε στη γέφυρα στον ασφαλτόδρομο (1 ώρα). Στο τρίτο μέρος βαδίζουμε αναγκαστικά στην άσφαλτο για μία ώρα μέχρι τη Ζαγορά, καθώς έχει περάσει ακριβώς πάνω στην πορεία του παλιού καλντεριμιού.

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 2022: Το καλντερίμι κάτω από τον Προφήτη Ηλία είναι σχεδόν κλεισμένο από βλάστηση σε κάποια κομμάτια του, με αποτέλεσμα να περνιέται με μεγάλη δυσκολία.

        Από τη Ζαγορά μπορούμε να συνεχίσουμε βαδίζοντας για μια ώρα και δεκαπέντε λεπτά ακόμη για να φθάσουμε κάτω στην τουριστική παραλία του Χορευτού και να βουτήξουμε στην πεντακάθαρη θάλασσα του Αιγαίου (βλέπε τη διαδρομή Ζαγορά-Χορευτό). Μπορούμε να επιστρέψουμε από Χορευτό στη Ζαγορά και από Ζαγορά στα Χάνια (και στο Βόλο) με το λεωφορείο του ΚΤΕΛ (www.ktelvolou.gr). Μια άλλη δυνατότητα, αν διαθέτουμε μέσο μεταφοράς (πούλμαν, ΙΧ ή βανάκι) είναι να μας παραλάβει μόλις φθάσουμε στον ασφαλτόδρομο και να μας πάει στη Ζαγορά ή στο Πουρί (για να συνεχίσουμε στη θαυμάσια διαδρομή Πουρί-Χορευτό), γλιτώνοντας έτσι την πορεία στην άσφαλτο, η οποία πάντως γίνεται μέσα σε ένα καταπράσινο και όμορφο περιβάλλον.

Καλντερίμι σε άριστη κατάσταση κοντά στα Χάνια

          Ξεκινούμε από το χάνι του Κοκκίνη (πρώην Θεοδώρου) στον κεντρικό δρόμο των Χανίων και, βλέποντας την πινακίδα, ανηφορίζουμε στην άσφαλτο που πάει στο ξενοδοχείο Πηλέας, το οποίο βρίσκεται λίγα μέτρα πιο πάνω. Από την άκρη του πάρκινγκ του Πηλέα φεύγει ένας χωματόδρομος ελαφρά ανηφορικός, ενώ παράλληλα δίπλα του στα δεξιά υπάρχει άλλος μη χρησιμοποιούμενος δρόμος.  Αυτόν τον δεύτερο ακολουθούμε, ο οποίος σε πενήντα μέτρα τερματίζει και αμέσως βρίσκουμε το καλντερίμι. Περνάμε ένα ρεματάκι και σε λίγο βγαίνουμε σε μικρό πλάτωμα, όπου έκαναν κάρβουνα. Εδώ έρχεται λοξά από αριστερά ένας χωματόδρομος. Στην άλλη άκρη του πλατώματος ξαναβρίσκουμε το καλντερίμι σε αρίστη κατάσταση, φαρδύ και καθαρό, να κατηφορίζει μέσα στο δάσος οξιάς. Στο βάθος βλέπουμε τις πίστες του σκι στις Αγριόλευκες.

Αγριόλευκες

                                                                         Κατεβαίνοντας, συναντούμε την άσφαλτο Ζαγοράς-Χανίων και τη διασχίζουμε για να ξαναβρούμε το καλντερίμι από την άλλη πλευρά. Αυτό θα γίνει δέκα φορές, καθώς οι κορδέλες του δρόμου κόβουν το καλντερίμι, και βρίσκουμε τη συνέχεια  απέναντι ή λίγο αριστερότερα. Τη δεκάτη φορά που θα συναντήσουμε την άσφαλτο, βαδίζουμε για λίγο προς τα αριστερά και βλέπουμε την είσοδο για το ήσυχο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία. Εδώ είναι κατάλληλο μέρος για μια στάση.  

Στον Προφήτη Ηλία

   
               Βαδίζουμε πέντε μέτρα ακόμα στην άσφαλτο και αμέσως βρίσκουμε τη συνέχεια του καλντεριμιού (ενημέρωση 2022: εδώ αρχίζουν και τα προβλήματα με τη βλάστηση, πρέπει οπωσδήποτε να φοράμε μακριά  παντελόνια και καλό είναι να έχουμε ένα εργαλείο κήπου μαζί μας). Από δώ και κάτω πορεύεται ανάμεσα σε κτήματα με μηλιές και θέλει αυξημένη προσοχή για να μη μπερδευτούμε σε ορισμένα σημεία. Διασχίζουμε έναν πρώτο αγροτικό δρόμο και παρακάτω μπαίνουμε σε άλλο στενό δρόμο, τον οποίο ακολουθούμε για λίγο (έχει πινακίδα). Λίγο πιο κάτω, στο σημείο όπου ο δρόμος πάει ν` ανηφορίσει ελαφρά, φεύγουμε λοξά αριστερά απ` το δρόμο στο χορταριασμένο καλντερίμι που δε φαίνεται καλά (προσοχή στα σημάδια).

Χορταριασμένο καλντερίμι στο κτήμα με μηλιές

                Παρακάτω, το καλντερίμι στρίβει αριστερά, διασχίζει ένα κτήμα και φτάνουμε πάλι σε αγροτικό δρόμο. Τον διασχίζουμε βλέποντας τα σημάδια (προσοχή) και συνεχίζουμε σε καλντερίμι μέσα σε ωραίο δάσος καστανιάς. Δυστυχώς, το όμορφο αυτό κομμάτι τελειώνει σύντομα, καθώς βγαίνουμε σε τσιμενταρισμένο αγροτικό δρόμο, τον οποίο ακολουθούμε πλέον κατηφορίζοντας συνεχώς.

Κατηφορίζοντας μέσα στο δάσος καστανιάς

             Σε δύο διασταυρώσεις πάμε δεξιά και σε λίγο κατεβαίνουμε στην άσφαλτο, δίπλα στη γέφυρα που περνάει το μεγάλο ρέμα (Γαλανόρεμα). Εδώ, σύμφωνα με το Νίκο Χαρατσή, υπήρχε παλιά πέτρινο γεφύρι, το οποίο έχει από καιρό γκρεμιστεί.
           Από δω και πέρα, η άσφαλτος έχει καλύψει το καλντερίμι και έτσι είμαστε αναγκασμένοι να βαδίσουμε σ` αυτήν για μία ώρα περίπου, μέχρι να φθάσουμε στη Ζαγορά. Στην πορεία μας περνούμε από μια βρύση με τρεχούμενο νερό δίπλα στο δρόμο. Μπαίνοντας στη Ζαγορά, έχουμε τη βρύση ''Καμάρα'' αριστερά μας, απ` όπου ανηφορικός τσιμεντόδρομος-καλντερίμι οδηγεί προς την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής. Συνεχίζοντας στην άσφαλτο, συναντούμε σε λίγο δεξιά μας την εκκλησία της Αγίας Κυριακής, όπου αξίζει να κάνουμε μια στάση για ξεκούραση στην όμορφη πλατεία.

Η πλατεία Αγίας Κυριακής στη Ζαγορά

                Το ίχνος της πορείας μας τερματίζει στον κεντρικό δρόμο κοντά στην πλατεία του Αγίου Γεωργίου, στο σημείο όπου συναντάμε το καλντερίμι που κατηφορίζει για Χορευτό.

Ζαγορά - Χορευτό (κυκλική)

Χορευτό

Aπόσταση: 3,1 χλμ (με επιστροφή 6,2 χλμ)

Διάρκεια: καθαρός χρόνος πορείας 2 ώρες (με επιστροφή), με στάσεις περίπου 2,5 ώρες

Υψόμετρο: Από 472 μ. (Άγιος Γεώργιος Ζαγοράς) σε 0 μ. (Χορευτό)

Σήμανση: κόκκινα σημάδια, πινακίδες

Πόσιμο νερό στη διαδρομή: όχι

Κατεβάστε ίχνος GPS:   Η διαδρομή στο Wikiloc    H διαδρομή στο Everytrail

          Υπάρχουν δύο διαδρομές με καλντερίμι που ενώνουν τη Ζαγορά με το Χορευτό. Η πρώτη ξεκινά από την κεντρική εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και η δεύτερη από τη Μεταμόρφωση (Σωτήρα). Έτσι μπορεί κανείς, αν θέλει, να πάει από τη μία και να γυρίσει από την άλλη, κάνοντας έναν κύκλο. Αυτό κάναμε κι εμείς, κατεβαίνοντας στο Χορευτό από τον Άγιο Γεώργιο και επιστρέφοντας από τη Σωτήρα. Μπορούμε επίσης να κατεβούμε από τη Ζαγορά στο Χορευτό από την μία ή την άλλη διαδρομή (θα χρειαστούμε λίγο παραπάνω από μία ώρα) και μετά να επιστρέψουμε με το ΚΤΕΛ (www.ktelvolou.gr). Από το Χορευτό μπορούμε ακόμα να πάμε βόρεια παραλιακά προς Ανάληψη και Πουρί ή νότια προς Αι Γιάννη.   Επειδή υπάρχουν πολλές αναφορές ότι το μονοπάτι είναι ακαθάριστο από βλάστηση, με αποτέλεσμα οι περιπατητές να δυσκολεύονται να το ακολουθήσουν σε κάποια σημεία του, καλό είναι πριν ξεκινήσει κανείς να επικοινωνήσει με το δήμο Ζαγοράς (τηλ. 24263 50103), και να ρωτήσει αν το μονοπάτι είναι καθαρισμένο.