Δράκεια - Άγιος Λαυρέντιος

Δράκεια

LINK TO ENGLISH PAGE

Απόσταση: 3,5 χλμ.
Διάρκεια: 1 ώρα
Υψόμετρο: από 480 μ. (Δράκεια) σε 560 μ. (Άγιος Λαυρέντιος)
Συνολική ανάβαση: 125 μ.  Συνολική κατάβαση: 57 μ.
Σήμανση: κόκκινα σημάδια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: όχι
Κατεβάστε ίχνος GPS:  από το Wikiloc   από το Everytrail

             Aυτός είναι ένας ευχάριστος περίπατος μιας ώρας που γίνεται κυρίως σε αγροτικό δρόμο μέσα σε δάσος. Στη Δράκεια φτάνουμε περπατώντας από Πορταριά, Χάνια και μέσω Ανεμούτσας από Βόλο ή Αγριά. Από τον Άγιο Λαυρέντιο μπορούμε να συνεχίσουμε βαδίζοντας προς Αγριά, Άγιο Βλάσιο, Άγιο Γεώργιο, Χάνια και Κισσό.

           Ξεκινώντας από την κάτω πλατεία της Δράκειας, παίρνουμε το φαρδύ καλντερίμι που ανηφορίζει δίπλα στη βρύση. Μόλις συναντούμε την άσφαλτο, το καλντερίμι κάνει δεξιά στροφή και συνεχίζει να ανηφορίζει δεξιά από το κοινοτικό γραφείο. Ανηφορίζοντας συνεχώς, βγαίνουμε σε τσιμεντόδρομο, τον οποίο θα ακολουθήσουμε προς τα δεξιά (ανατολικά). Στο σημείο αυτό, είμαστε αμέσως κάτω από την δεύτερη (άνω) πλατεία του χωριού με την εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, την οποία αξίζει να επισκεφθούμε ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια.

Δράκεια

          Βαδίζοντας στον τσιμεντόδρομο βγαίνουμε από το χωριό και φθάνουμε στο εκκλησάκι της Αγίας Τριάδος. Από κάτω είναι γήπεδο ποδοσφαίρου. Εδώ στρίβουμε αριστερά και ανηφορίζουμε σε χωματόδρομο, μέχρι που βγαίνουμε στην άσφαλτο Δράκειας-Χανίων. Κατηφορίζουμε στην άσφαλτο, που παρακάτω κάνει απότομη δεξιά στροφή. Λίγο μετά τη στροφή αυτή παίρνουμε χωματόδρομο στα αριστερά, και μετά από εκατό μέτρα περνάμε ένα ρέμα. Βαδίζοντας στην αριστερή πλευρά της ρεματιάς, έχουμε θαυμάσια θέα προς τη Δράκεια απέναντι.

Η Δράκεια από τον χωματόδρομο

        Μετά από κάμποση πορεία συναντούμε διχάλα, όπου παίρνουμε τον αριστερό δρόμο που ανηφορίζει. Σε λίγα μέτρα ο δρόμος περνά αυλάκι νερού και στη δεξιά του πλευρά διατηρείται λίγο καλντερίμι. Κατόπιν σε διασταύρωση τριών χωματόδρομων παίρνουμε τον μεσαίο που ανηφορίζει. Από πάνω μας αριστερά είναι η πλατεία Χατζίνη, ένα μπαλκόνι με υπέροχη θέα στον ορίζοντα.

Πλατεία Χατζίνη

       Από εδώ βαδίζουμε πλέον σε καλντερίμι και συναντούμε τα πρώτα σπίτια του Αγίου Λαυρεντίου. Ακολουθώντας ευθεία ομαλά το καλντερίμι, φθάνουμε μετά από λίγο στην επάνω πλευρά της πλατείας.

Πλατεία Αγίου Λαυρεντίου

Άγιος Λαυρέντιος-Κισσός

Φθινόπωρο στο δάσος οξιάς κοντά στα Τρία Ρέματα

Απόσταση: 14,4 χλμ.
Διάρκεια: 6,5 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 4.55΄)
Υψόμετρο: από 570 μ. (Αγ. Λαυρέντιος) σε 1330 μ. (μέγιστο) σε 530 μ. (Κισσός)
Συνολική ανάβαση: 860 μ.  Συνολική κατάβαση: 880 μ.
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (Κρύα Βρύση)
Κατεβάστε ίχνος GPS:   από το Wikiloc   από το Everytrail

       Αυτή η χορταστική εξάωρη διαδρομή μέσα στο δάσος καστανιάς και οξιάς, συνδέει τον Άγιο Λαυρέντιο με τον Κισσό, περνώντας από τις τοποθεσίες Μοναστηράκι και Τρία Ρέματα. Και στα δύο χωριά  θα βρούμε εστιατόρια και ξενώνες που είναι ανοικτά όλο το χρόνο.

     Ξεκινώντας από την πλατεία του Αγίου Λαυρεντίου, αμέσως έχουμε στην κάτω γωνία μνημειακή νεοκλασική μαρμάρινη βρύση και δίπλα της ανηφορίζει καλντερίμι, το οποίο ακολουθούμε. Παραπάνω φθάνουμε σε άλλη βρύση χωρίς νερό, απ` όπου φεύγει αριστερά τσιμεντόδρομος (προσοχή). Εμείς όμως συνεχίζουμε στο ανηφορικό καλντερίμι από δεξιά, που μας φέρνει στο μοναστήρι του Αγίου Λαυρεντίου, το οποίο έδωσε και το όνομά του στο χωριό. Είναι από τα παλαιότερα του Πηλίου και χτίστηκε το 1378 από τον αγιορείτη μοναχό Όσιο Λαυρέντιο, πάνω σε θεμέλια ακόμη παλαιότερου κτίσματος (ίσως των αρχών του 11ου αιώνος) βενεδικτίνων μοναχών από το Αμάλφι της Ιταλίας. Σήμερα είναι γυναικείο με τρεις μοναχές και γιορτάζει στις 10 Μαΐου.

Μονή Αγίου Λαυρεντίου (καθολικό)

          Αφού επισκεφθούμε το ιστορικό μοναστήρι, βγαίνουμε στον ασφαλτόδρομο στην επάνω πλευρά της μονής και ανηφορίζουμε. Σε διασταύρωση πάμε δεξιά στην πινακίδα προς ''Αγριόλευκες'' και λίγο παραπάνω υπάρχει νέα πινακίδα αριστερά, που μας βάζει στο καλντερίμι στην επάνω πλευρά του δρόμου και ανηφορίζουμε μέσα σε καστανωτό. Ακολουθώντας τα κόκκινα σημάδια, συναντούμε κάμποσες φορές τον χωματόδρομο ανηφορίζοντας και τον διασχίζουμε ή τον ακολουθούμε για λίγα μέτρα προς τα επάνω, μέχρι να ξαναβρούμε τη συνέχεια του μονοπατιού.

           Πιο ψηλά, φθάνουμε σε εκκλησάκι, το οποίο χτίστηκε στη μνήμη των τεσσάρων αεροπόρων  που σκοτώθηκαν το 2004, όταν δύο F-16 κατέπεσαν στο Γολγοθά. Εδώ διασχίζουμε για τελευταία φορά το δρόμο (ο οποίος συνεχίζει προς Χάνια) και πλέον μπαίνουμε στο δάσος οξιάς με γενική  κατεύθυνση ανατολική. Περνούμε από την πηγή της Κρύας Βρύσης δίπλα σε παγκάκι (το νερό τρέχει από σωλήνα λίγα μέτρα κάτω από το μονοπάτι) και πιο πάνω φθάνουμε σε διασταύρωση μονοπατιών με πινακίδες. Εδώ πάμε δεξιά (προσοχή, αγνοούμε ένα μονοπάτι με μπλε σημάδια), ακολουθώντας κατεύθυνση νοτιοανατολική προς Σχιτζουράβλι και σε λίγο φθάνουμε στον αυχένα στην τοποθεσία Μοναστηράκι, όπου υπάρχει νέα διασταύρωση καθώς συναντούμε στενό χωματόδρομο.       

Δάσος με ψηλές οξιές πηγαίνοντας προς Τρία Ρέματα

        Εδώ ακολουθούμε το δρόμο προς τ` αριστερά (υπάρχει πινακίδα προς ''Κισσό''). Μετά από πενήντα μέτρα, προσέχοντας στην αριστερή πλευρά του δρόμου, βλέπουμε το πινακιδάκι και το κόκκινο σημάδι στο δέντρο να μας δείχνουν το μονοπάτι,  το οποίο κατηφορίζει μέσα στο δάσος οξιάς με κατεύθυνση βόρεια-βορειοανατολική. Στο δρόμο μας παρατηρούμε κάπου-κάπου παλιά σημάδια ανθρώπινης δραστηριότητας, όπως καρβουνόλακκους και λιθοσωρούς-πεζούλες. Το δάσος με τις πανύψηλες οξιές είναι παρθένο και μαγευτικό.
        Πιο κάτω, συναντούμε δασικό δρόμο και το μονοπάτι κατηφορίζει παράλληλα, εναλλάξ δεξιά και αριστερά του (προσοχή στα κόκκινα σημάδια), περνώντας και από ένα ρεματάκι με πηγή που τρέχει λίγο νερό.

      Ακολουθώντας τα σημάδια,  κατηφορίζουμε σε τμήματα δρόμου και μονοπατιού, μέχρι που  παρακάτω βγαίνουμε ξανά σε δρόμο, ο οποίος κατηφορίζοντας μας φέρνει να περάσουμε το μεγάλο Κισσώτικο ρέμα. Μεγάλα βράχια κομμένα απότομα στην κοίτη δημιουργούν ένα υποβλητικό θέαμα. Μόλις περάσουμε και το δεύτερο ρέμα που συμβάλλει εδώ, βρίσκουμε τη συνέχεια του μονοπατιού με τα κόκκινα σημάδια και το ακολουθούμε για λίγο ακόμα, μέχρι που μπαίνει σε χορταριασμένο ανηφορικό δρόμο και σε λίγο βγαίνουμε πάλι στον κύριο χωματόδρομο.

Πλησιάζοντας προς Κισσό. Στην απέναντι ράχη το Σκαμνί του Δράκου

        Από εδώ και πέρα, ο δρόμος πάει ομαλά, έχοντας βαδίσει γενικά πάνω στην πορεία του παλιού μονοπατιού μέσα σε δάσος καστανιάς. Στον ορίζοντα βλέπουμε την επιβλητική κατάφυτη πλαγιά που κατεβαίνει από την κορυφή Δραμάλα. Περνούμε από την τοποθεσία Χελιδονόπετρα και, πλησιάζοντας στον Κισσό, έχουμε δεξιά μας το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία.   

Προφήτης Ηλίας Κισσού

      Φθάνοντας στο χωριό, συναντούμε το καλντερίμι της διαδρομής Χάνια-Κισσός και το ακολουθούμε πλέον μέχρι να φθάσουμε στην πλατεία με την κεντρική εκκλησία της Αγίας Μαρίνας που κτίστηκε το 1745 μ.Χ. και κοσμείται από ένα περίτεχνο ηπειρώτικο τέμπλο και αγιογραφίες του ζωγράφου Παγώνη.

Πλατεία Κισσού

       Από τον Κισσό, μπορούμε να συνεχίσουμε βαδίζοντας προς Μούρεσι και προς την παραλία του Αι Γιάννη (όπου πάει και πούλμαν) ή τη Νταμούχαρη, ή ν` ανηφορίσουμε προς Χάνια (βλέπε τις αντίστοιχες διαδρομές).

Άγιος Βλάσιος - Άγιος Λαυρέντιος (κυκλική)

Άγιος Βλάσιος

Απόσταση: 10,5 χλμ.
Διάρκεια: 4 ώρες με στάσεις (καθαρός χρόνος πορείας 3 ώρες)
Υψόμετρο: από 281 μ. (Άγιος Βλάσιος) σε 615 μ. (μονή Αγ. Λαυρεντίου)
Συνολική ανάβαση/κατάβαση: 504 μ.
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, μερικές πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (Αγιος Βλάσιος, Άγιος Λαυρέντιος, ξωκλήσι Αι Γιάννη)

Αρχή/τέλος: πλατεία Αγίου Βλασίου κάτω από την εκκλησία 
Κατεβάστε ίχνος GPS:   από το Wikiloc  

LINK TO THE ENGLISH VERSION

Powered by http://

      Ανάμεσα στον Άγιο Βλάσιο και Άγιο Λαυρέντιο βρίσκεται η μεγάλη και κατάφυτη ρεματιά της Κουφάλας. Υπάρχουν δύο διαδρομές με καλντερίμι-μονοπάτι που συνδέουν τα δύο χωριά διασχίζοντας τη ρεματιά, η χαμηλότερη που περνά από το ξωκλήσι της Αγίας Ειρήνης και η ψηλότερη που περνά από τον Αη Γιάννη. Εδώ συνδυάζουμε τις δύο διαδρομές  σε μια κυκλική πορεία με επιστροφή. Φυσικά, μπορεί κανείς να περπατήσει μόνο στη μια κατεύθυνση, οπότε θα χρειαστεί το μισό περίπου χρόνο (2 ώρες με στάσεις). Υπάρχει συγκοινωνία με λεωφορείο και στα δύο χωριά (τα δρομολόγια στο www.ktelvolou.gr). 

 Ξεκινούμε από την εκκλησία του Αγίου Βλασίου (η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καραμπάσι) και κατεβαίνουμε στη διπλανή κάτω πλατεία. Από κεί παίρνουμε το ανηφορικό καλντερίμι με βόρεια κατεύθυνση και στη διασταύρωση καλντεριμιών πάμε αριστερά. Το καλντερίμι σύντομα γίνεται τσιμεντόδρομος και περνούμε από βρύση με χρονολογία 2003. Εδώ υπάρχει διασταύρωση με ανηφορικό τσιμεντόδρομο δεξιά, απ`όπου έρχεται η άλλη (υψηλότερη) διαδρομή από τον Αη Γιάννη.

Κοιτάζοντας προς τον  Παγασητικό

          Εμείς προχωρούμε ευθεία στο δρόμο μας προς βορράν, παίρνουμε τον ανηφορικό φαρδύ δρόμο και φθάνουμε στο νεκροταφείο. Από κει συνεχίζουμε στον τσιμεντόδρομο που ανηφορίζει λίγο ακόμα και μετά έχουμε διχάλα, όπου πάμε αριστερά (υπάρχει αυτοσχέδια πινακίδα προς Αγία Ειρήνη). Πιο πέρα έχουμε νέα διχάλα με πινακίδα, όπου πάλι πάμε αριστερά. Ο δρόμος τερματίζει στο εκκλησάκι της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, δίπλα στο ρέμα. 

Αγία Ειρήνη

              Περνούμε το ρέμα της Κουφάλας από τσιμεντένιο γεφύρι και βαδίζουμε πλέον σε μονοπάτι με τμήματα καλντεριμιού, ανηφορίζοντας ομαλά στην πλαγιά. Βγαίνουμε σε χωματόδρομο και βαδίζουμε ευθεία μέχρι που φθάνουμε στην άσφαλτο και βαδίζουμε σε αυτήν ανηφορίζοντας.  Λίγα μέτρα πιο πάνω, εκεί που η άσφαλτος κάνει απότομη στροφή αριστερά, βρίσκουμε στο εξωτερικό της στροφής ένα έντονα ανηφορικό μονοπάτι, που μας φέρνει στο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία.

Το μονοπάτι την άνοιξη

                Τώρα θα ακολουθήσουμε την αυθεντική διαδρομή ααπό τον Προφήτη Ηλία προς το χωριό, που καθαρίστηκε τα Χριστούγεννα του 2013. Ετσι, προχωρώντας ευθεία βγαίνουμε σε φαρδύ χωματόδρομο που κατηφορίζει. Σε εκατό μέτρα, βλέποντας τα κόκκινα σημάδια, παίρνουμε τον στενό χωματόδρομο δεξιά. Πηγαίνοντας ευθεία, ο δρόμος παρακάτω κάνει δεξιά στροφή, ενώ εμείς συνεχίζουμε ευθεία και μπαίνουμε σε μονοπάτι κατηφορικό, περνάμε από τα ερείπια παλιάς ασβεσταριάς και παρακάτω κινούμαστε σε βόρεια κατεύθυνση, σε καλντερίμι παράλληλο με την άσφαλτο, την οποία έχουμε από κάτω μας. Τελικά βγαίνουμε λοξά στην άσφαλτο, όπου βαδίζουμε για εκατό μέτρα και μετά (προσοχή!) πάμε λοξά αριστερά σε δρόμο, ο οποίος σε λίγο γίνεται καλντερίμι  και συναντούμε το κύριο καλντερίμι που έρχεται από Αγριά-Σερβανάτες και το ακολουθούμε μέχρι να φτάσουμε στην πλατεία του Αγίου Λαυρεντίου, ένα καλό μέρος για στάση και ένα καφέ ή αναψυκτικό, έχοντας κάνει περίπου δύο ώρες πορείας. 

        

Πλατεία Αγίου Λαυρεντίου

         Αμέσως μόλις αρχίζουμε να κατηφορίζουμε από την πλατεία του Αγίου Λαυρεντίου προς τα πίσω, έχουμε αριστερά μνημειακή μαρμάρινη βρύση και δίπλα της ανηφορίζει καλντερίμι, το οποίο ακολουθούμε. Παραπάνω φθάνουμε σε άλλη βρύση χωρίς νερό, όπου φεύγει αριστερά τσιμεντόδρομος (προσοχή). Εμείς όμως συνεχίζουμε στο ανηφορικό καλντερίμι από δεξιά, που αμέσως μας φέρνει στο μοναστήρι του Αγίου Λαυρεντίου, το οποίο έδωσε και το όνομά του στο χωριό. Είναι από τα παλαιότερα του Πηλίου, καθώς το καθολικό του χτίστηκε το 1378 από τον αγιορείτη μοναχό Όσιο Λαυρέντιο, πάνω σε θεμέλια ακόμη παλαιότερου κτίσματος (ίσως των αρχών του 11ου αιώνος) βενεδικτίνων μοναχών από το Αμάλφι της Ιταλίας. Σήμερα είναι γυναικείο με τρεις μοναχές και γιορτάζει στις 10 Μαΐου.

Μονή Αγίου Λαυρεντίου

         Στην επάνω πλευρά της μονής περνά ασφαλτόδρομος και βαδίζουμε σ` αυτόν κατηφορίζοντας.             Ενημέρωση 2021-23: στις τελευταίες επισκέψεις μας διαπιστώσαμε ότι το πέρασμα δίπλα στο μοναστήρι προς τα πάνω ήταν κλειστό με περίφραξη, κάνοντας αδύνατη την πρόσβαση από εκεί στην άσφαλτο. Ετσι, αν το μοναστήρι είναι κλειστό και δε μπορούμε να μπούμε μέσα στον περίβολο (έχει ωράριο 9-12 και 5-7), πρέπει να γυρίσουμε  για λίγο προς τα πίσω και να κάνουμε αριστερά κατεβαίνοντας και να βγούμε σε ομαλά ανηφορικό δρόμο, που θα μας βγάλει στην άσφαλτο λίγο πιο κάτω από το μοναστήρι, στην οποία θα βαδίσουμε κατηφορίζοντας.

       Παρακάτω, ο δρόμος κάνει φουρκέτα δεξιά. Στο σημείο αυτό πάνω στη στροφή βρίσκουμε το μονοπάτι, που κατηφορίζει ευθεία μέσα στη μεγάλη ρεματιά της Κουφάλας. Στην πορεία μας συναντούμε τμήματα καλντεριμιού, που ολοένα πυκνώνουν. Περνούμε το ρέμα από πέτρα σε πέτρα και φθάνουμε στο ξωκλήσι του Αι Γιάννη, δίπλα σε πηγή, το νερό της οποίας διοχετεύεται σε τσιμενταύλακα. Το μέρος αυτό προσφέρεται ιδιαίτερα για αναψυχή και είναι διαμορφωμένο κατάλληλα με πάγκους και υπαίθρια ψησταριά. 

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 7/1/2024: Μετά τις πλημμύρες του φθινοπώρου 2023, μια κατολίσθηση έχει κόψει το μονοπάτι μετά τον ΑηΓιάννη και πρέπει να κάνουμε παράκαμψη από την κάτω μεριά για να περάσουμε με αρκετή δυσκολία. Αναμένεται όμως να επισκευαστεί σύντομα, μέσα στο 2024.

Ο Αη Γιάννης στην Κουφάλα

                                                                                                                  Μετά τον Αη Γιάννη, βαδίζουμε δίπλα στο αυλάκι του νερού σε μονοπάτι. Εκεί που αρχίζει αγροτικός δρόμος, δεν τον ακολουθούμε (προσοχή) αλλά πάμε λοξά δεξιά σε μονοπάτι που ακολουθεί τον τσιμενταύλακα. Πιο κάτω, το μονοπάτι βγαίνει δίπλα σε πέτρινο καλύβι. Το καλύβι έχει στη βορινή του πλευρά σιδερένιο τροχό νερόμυλου.

Το καλύβι-νερόμυλος 

        Eδώ βαδίζουμε για πενήντα μέτρα στον αγροτικό δρόμο και μετά (προσοχή αριστερά στα σημάδια) βρίσκουμε τη συνέχεια του μονοπατιού, πάλι δίπλα στον τσιμενταύλακα. Παρακάτω βαδίζουμε σε καλντερίμι κατηφορίζοντας έντονα και ξαναβγαίνουμε στο δρόμο. Πάλι μετά από εκατό μέτρα, παρατηρώντας τα κόκκινα σημάδια επάνω αριστερά (προσοχή) ξαναβρίσκουμε το μονοπάτι-καλντερίμι.

Το μονοπάτι δίπλα στον τσιμενταύλακα

          Ξαναβγαίνουμε στο δρόμο, που καλύπτεται πια από τσιμέντο, περνά δίπλα από ένα εξοχικό σπίτι και τελικά βγαίνει στην άσφαλτο πάνω από τον Άγιο Βλάσιο, πάνω σε φουρκέτα. Κατηφορίζουμε για διακόσια μέτρα στην άσφαλτο και, προσέχοντας την πινακίδα με τα σημάδια στα δεξιά, βρίσκουμε μονοπάτι που κατηφορίζει και γίνεται καλντερίμι μπαίνοντας στο χωριό.

Θέα από τον Άγιο Βλάσιο

        

         Παρακάτω το καλντερίμι καλύπτεται με τσιμέντο και φθάνουμε στη διασταύρωση με τη βρύση που προανέφερα. Εδώ πάμε προς τα κάτω αριστερά και σύντομα επιστρέφουμε στην πλατεία του Αγίου Βλασίου.  

Άγιος Λαυρέντιος - Άγιος Γεώργιος

Άγιος Γεώργιος

Απόσταση: 5,9 χλμ.
Διάρκεια: 2 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 1.35΄)
Υψόμετρο: από 560 μ. (Άγιος Λαυρέντιος) σε 500 μ. (ελάχιστο) σε 630 μ. (Άγιος Γεώργιος)
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι 
Kατεβάστε ίχνος GPS:   Η διαδρομή στο Wikiloc    Η διαδρομή στο Everytrail

   

     Ξεκινώντας από την πλατεία του Αγίου Λαυρεντίου και κατηφορίζοντας, αμέσως έχουμε αριστερά μνημειακή νεοκλασική μαρμάρινη βρύση και δίπλα της ανηφορίζει καλντερίμι, το οποίο ακολουθούμε. Παραπάνω φθάνουμε σε άλλη βρύση χωρίς νερό, όπου φεύγει αριστερά τσιμεντόδρομος (προσοχή). Εμείς όμως συνεχίζουμε στο ανηφορικό καλντερίμι από δεξιά, που σύντομα μας φέρνει στο μοναστήρι του Αγίου Λαυρεντίου, το οποίο έδωσε και το όνομά του στο χωριό. Είναι από τα παλαιότερα του Πηλίου και χτίστηκε το 1378 από τον αγιορείτη μοναχό Όσιο Λαυρέντιο, πάνω σε θεμέλια ακόμη παλαιότερου κτίσματος (ίσως των αρχών του 11ου αιώνος) βενεδικτίνων μοναχών από το Αμάλφι της Ιταλίας. Σήμερα είναι γυναικείο με τρεις μοναχές και γιορτάζει στις 10 Μαΐου.

Μονή Αγίου Λαυρεντίου (καθολικό)

           Στην επάνω πλευρά της μονής περνά ασφαλτόδρομος και βαδίζουμε σ` αυτόν κατηφορίζοντας.

        Ενημέρωση 2021: στην τελευταία επίσκεψή μας διαπιστώσαμε ότι το πέρασμα δίπλα στο μοναστήρι προς τα πάνω ήταν κλειστό με περίφραξη, κάνοντας αδύνατη την πρόσβαση από εκεί στην άσφαλτο. Ετσι, αν το μοναστήρι είναι κλειστό (έχει ωράριο 9-12 και 5-7), πρέπει να γυρίσουμε για λίγο προς τα πίσω και να κάνουμε αριστερά σε πλακόστρωτο ομαλά ανηφορικό δρόμο που θα μας βγάλει στην άσφαλτο, όπου θα βαδίσουμε κατηφορίζοντας.

   Παρακάτω, ο ασφαλτόδρόμος κάνει φουρκέτα δεξιά. Στο σημείο αυτό πάνω στη στροφή βρίσκουμε το μονοπάτι, που κατηφορίζει μέσα στη μεγάλη ρεματιά της Κουφάλας. Στην πορεία μας συναντούμε τμήματα καλντεριμιού, που ολοένα πυκνώνουν. 

Καλντερίμι κοντά στον Αι Γιάννη στην Κουφάλα

       Περνούμε το ρέμα από πέτρα σε πέτρα και φθάνουμε στο ξωκλήσι του Αι Γιάννη, δίπλα σε πηγή, το νερό της οποίας διοχετεύεται σε τσιμενταύλακα. Το μέρος αυτό προσφέρεται ιδιαίτερα για αναψυχή το καλοκαίρι και είναι διαμορφωμένο κατάλληλα με πάγκους και υπαίθρια ψησταριά.

Ο Αι Γιάννης στην Κουφάλα

          Συνεχίζουμε βαδίζοντας πλέον σε χωματόδρομο και πιο πέρα έχουμε διασταύρωση, όπου ο δεξιός δρόμος κατηφορίζει προς Άγιο Βλάσιο. Εμείς παίρνουμε τον αριστερό κλάδο και ανηφορίζουμε ελαφρά. Σε λίγο έρχεται άλλος δρόμος από αριστερά και ενώνεται μαζί μας. Λίγο πιο πάνω στην πλαγιά βλέπουμε το μοναστήρι των Ταξιαρχών. Το μονοπάτι κανονικά περνούσε από το μοναστήρι και το βλέπουμε να συνεχίζει, αν προσέξουμε στον αριστερό όχθο του δρόμου στο τέλος της ανηφόρας. Είναι καταρχήν βατό και μπορούμε να το περπατήσουμε, αλλά φθάνοντας στο μοναστήρι γίνεται δύσβατο από χώματα που έχουν ρίξει εκεί. 

Μονή Ταξιαρχών (Αγίου Γεωργίου)

      Έτσι, προτιμούμε να συνεχίσουμε ομαλά στο δρόμο, ο οποίος βγαίνει σε στενό ασφαλτόδρομο που ακολουθούμε ανηφορίζοντας. Μετά από αριστερή στροφή της ασφάλτου, καθώς πλησιάζουμε στο μοναστήρι, πάμε δεξιά σε στενό χωματόδρομο που μας φέρνει αμέσως στο ανοιχτό θέατρο ΄΄Αλώνι΄΄. 

Θέατρο Αλώνι

      Βαδίζουμε λίγα μέτρα ακόμα προς τα ανατολικά και, έχοντας τσιμεντόδρομο αριστερά μας, προχωράμε ευθεία σε μονοπάτι μέσα από το άνοιγμα μιας περίφραξης. Περνούμε και δεύτερη περίφραξη και μετά το μονοπάτι κατεβαίνει σε τσιμεντόδρομο, καθώς συναντούμε τα πρώτα σπίτια του Αγίου Γεωργίου.

Φθάνοντας στον Άγιο Γεώργιο

         Από το τέρμα του δρόμου συνεχίζουμε σε μονοπάτι, το οποίο κατόπιν γίνεται καλντερίμι και κατεβαίνουμε στον κεντρικό δρόμο που διασχίζει το χωριό. Αμέσως περνούμε δίπλα από μια βρύση με μαρμάρινη κεφαλή λιονταριού. Βαδίζοντας πλέον στην άσφαλτο, η οποία κάλυψε το καλντερίμι που υπήρχε εδώ παλιότερα, περνούμε από την εκκλησία του Αγίου Γεωργίου και τέλος φθάνουμε στην πλατεία, δίπλα στο μουσείο έργων του γλύπτη Νικόλα.

Aγριά-Άγιος Λαυρέντιος-Χάνια

Ο Παγασητικός από το καλντερίμι

Απόσταση: 15 χλμ.
Διάρκεια: 6 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 4.40΄)
Υψόμετρο: από 8 μ. (Αγριά) σε 1430 μ. (Γολγοθάς) σε 1300 μ.(καταφύγιο ΕΟΣ)
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (Άγιος Λαυρέντιος, Κρύα Βρύση)

  Kατεβάστε ίχνος GPS:   Η διαδρομή στο Wikiloc      Η διαδρομή στο Everytrail   

         Αυτή είναι μια απαιτητική αλλά και χορταστική ανάβαση, υψομετρικής διαφοράς 1400 μέτρων, που μας φέρνει από το επίπεδο της θάλασσας στο χιονοδρομικό κέντρο των Χανίων. Στο πρώτο μισό μέχρι τον Άγιο Λαυρέντιο βαδίζουμε κυρίως σε καλντερίμι και στο υπόλοιπο σε μονοπάτι σε δάσος καστανιάς και οξιάς.  Μπορούμε να επιστρέψουμε με λεωφορείο του ΚΤΕΛ από τα Χάνια στο Βόλο (www.ktelvolou.gr).

      Η αρχή είναι στο φανάρι στην έξοδο της Αγριάς προς Λεχώνια, μετά το ξενοδοχείο Valis. Στρίβουμε αριστερά, δίπλα στο ξενοδοχείο Barbara, και βαδίζουμε στον ασφαλτόδρομο (οδός Λάμπη). Στο τέρμα πάμε δεξιά σε στενό τσιμεντόδρομο και σε λίγο συναντούμε την οδό Αγίου Λαυρεντίου, όπου πάμε αριστερά  ανηφορίζοντας ελαφρά. Ακολουθούμε το δρόμο και μετά από 600 μέτρα περίπου (προσοχή), παρατηρώντας τα κόκκινα σημάδια, στρίβουμε δεξιά σε  στενό χωματόδρομο και βαδίζουμε έχοντας αριστερά μας περίφραξη και δεξιά μας ελαιώνα. Μετά από πενήντα μέτρα ακόμα, καθώς συναντάμε αβαθές ρεματάκι, πάμε αριστερά ανηφορικά στη γωνία της περίφραξης και σύντομα μπαίνουμε σε φαρδύ καθαρό καλντερίμι σε άριστη κατάσταση, το οποίο πορεύεται ανάμεσα σε δύο πεζούλες με ξερολιθιά.  Κατόπιν μπαίνουμε σε αγροτικό δρόμο που ακολουθούμε προς τα δεξιά (ανατολικά).

Η ρεματιά του Βρύχωνα

    Βαδίζουμε ανάμεσα σε ελαιοπερίβολα και τα λίγα σπίτια του συνοικισμού της Βροχιάς και συναντούμε την άσφαλτο που πάει προς Άγιο Λαυρέντιο πάνω σε κλειστή στροφή της, όπου υπάρχει και παρατημένη βρύση. Εκατό μέτρα πιο κάτω βρίσκεται το παλιό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου. Εμείς βαδίζουμε ανηφορικά στην άσφαλτο και περνούμε τη ρεματιά του Βρύχωνα από το γεφύρι του Κανταρτζή, πλάι στο ομώνυμο ερειπωμένο ελαιοτριβείο. Μετά από λίγα μέτρα ακόμη στην άσφαλτο, βρίσκουμε στα αριστερά μας το καλντερίμι και το ακολουθούμε ανηφορίζοντας σταθερά σε ελαιώνα.

Ανηφορίζοντας το εντυπωσιακό καλντερίμι προς Άγιο Λαυρέντιο

       Συναντούμε αγροτικούς δρόμους και περνούμε δίπλα από ένα σπίτι. Για ένα διάστημα στην πορεία μας συνυπάρχουν πυκνά κόκκινα σημάδια από τον ορειβατικό μαραθώνιο που διοργανώνει στο Πήλιο ο Νίκος Μαγγίτσης. Παραπάνω όμως, περνώντας από τον οικισμό Σερβανάτες, το καλντερίμι διασχίζει τσιμεντόδρομο, όπου τα σημάδια του μαραθωνίου στρίβουν αριστερά. Προσοχή, εδώ εμείς πάμε ευθεία συνεχίζοντας στο καλντερίμι. Διασχίζουμε δύο φορές την άσφαλτο λοξά προς τα αριστερά και παραπάνω  το καλντερίμι μπαίνει σε αγροτικό δρόμο για τριακόσια μέτρα και κατόπιν συνεχίζει ανηφορικά δεξιά. Περνούμε μικρό ρέμα από πέτρινο γεφυράκι και αρχίζουμε να συναντούμε τα πρώτα σπίτια  του Αγίου Λαυρεντίου.  Σε διασταυρώσεις καλντεριμιών διαλέγουμε την πιο φαρδιά και ανηφορική και, αφού  διασχίσουμε την άσφαλτο στο τέρμα των λεωφορείων, φθάνουμε λίγο παραπάνω στην πλατεία του χωριού σε υψόμετρο 568 μέτρων. Μέχρις εδώ χρειαστήκαμε περίπου δυόμιση ώρες για 6,9 χιλιόμετρα διαδρομής (με τις στάσεις).

Πλατεία Αγίου Λαυρεντίου

     Μόλις αρχίσουμε να κατηφορίζουμε από την πλατεία προς τα πίσω, αμέσως αριστερά υπάρχει μνημειακή μαρμάρινη βρύση και δίπλα της ανηφορίζει καλντερίμι, το οποίο ακολουθούμε. Παραπάνω φθάνουμε σε άλλη βρύση χωρίς νερό, όπου τα κόκκινα σημάδια του μαραθωνίου στρίβουν αριστερά σε τσιμεντόδρομο (προσοχή). Εμείς όμως συνεχίζουμε στο ανηφορικό καλντερίμι από δεξιά, που αμέσως μας φέρνει στο μοναστήρι του Αγίου Λαυρεντίου, το οποίο έδωσε και το όνομά του στο χωριό. Είναι από τα παλαιότερα του Πηλίου και χτίστηκε το 1378 από τον αγιορείτη μοναχό Όσιο Λαυρέντιο, πάνω σε θεμέλια ακόμη παλαιότερου κτίσματος (ίσως των αρχών του 11ου αιώνος) βενεδικτίνων μοναχών από το Αμάλφι της Ιταλίας. Σήμερα είναι γυναικείο με τρεις μοναχές και γιορτάζει στις 10 Μαΐου.

Μονή Αγίου Λαυρεντίου

       Αφού επισκεφθούμε το ιστορικό μοναστήρι, συνεχίζουμε να ανηφορίζουμε αριστερά από τον περίβολο, βγαίνουμε στον ασφαλτόδρομο στην επάνω πλευρά της μονής δίπλα στις κατασκηνώσεις και σε λίγα μέτρα φθάνουμε σε διασταύρωση, όπου πάμε αριστερά. Λίγο παραπάνω, ο δρόμος κάνει απότομη δεξιά στροφή ανηφορίζοντας. Μπορούμε και να κόψουμε δρόμο από στενό μονοπάτι που περνά δίπλα από μια στέρνα και να ξαναβγούμε στον δρόμο από πάνω. Εδώ υπάρχει πινακίδα που δείχνει τη συνέχεια της διαδρομής προς Χάνια και ανηφορίζουμε μέσα σε καστανωτό. Ακολουθώντας τα κόκκινα σημάδια, συναντούμε αρκετές φορές τον χωματόδρομο ανηφορίζοντας και τον διασχίζουμε ή τον ακολουθούμε για λίγα μέτρα προς τα επάνω, μέχρι να ξαναβρούμε τη συνέχεια του μονοπατιού.

Θέα από το μονοπάτι προς τα ανατολικά, στο βάθος ο Άγιος Γεώργιος Νηλείας

       Φθάνουμε σε εκκλησάκι που χτίστηκε στη μνήμη των τεσσάρων αεροπόρων  που σκοτώθηκαν το 2006, όταν δύο F-16 κατέπεσαν στο Γολγοθά. Εδώ διασχίζουμε για τελευταία φορά το δρόμο (ο οποίος συνεχίζει προς Χάνια) και πλέον μπαίνουμε σε δάσος οξιάς με γενική  κατεύθυνση ανατολική. Περνούμε από την πηγή της Κρύας Βρύσης και πιο πάνω φθάνουμε σε διασταύρωση, όπου συναντούμε το μονοπάτι Χάνια-Σχιντζουράβλι. Εδώ πάμε αριστερά προς βορράν και ανηφορίζοντας για λίγο ακόμα, φθάνουμε στο ψηλότερο σημείο της διαδρομής μας, στο ξέφωτο του Γολγοθά σε υψόμετρο 1430 μέτρων.

Ανηφορίζοντας στο δάσος οξιάς

       Κατηφορίζοντας πλέον προς τα Χάνια, πάντοτε σε καθαρό σηματοδοτημένο μονοπάτι μέσα σε δάσος οξιάς, βρίσκουμε πιο πέρα διχάλα, όπου ο αριστερός κλάδος ανεβαίνει στην κορυφή Αγριόλευκες (1470 μ.) και από εκεί κατεβαίνει στο καταφύγιο, ενώ ο δεξιός την παρακάμπτει από τα ανατολικά, διασχίζει λοξά την πίστα του σκι και στη συνέχεια βαδίζουμε σε χωματόδρομο, που μας φέρνει και αυτός στο καταφύγιο του ΕΟΣ Βόλου. Από εδώ κατηφορίζοντας το δρόμο, φθάνουμε σε είκοσι λεπτά στον οικισμό των Χανίων με τα εστιατόρια και τους ξενώνες.

Θέα διασχίζοντας την πίστα Πανόραμα. Στο βάθος  η Ζαγορά.