Μακρινίτσα-Καψάλες-Δυτικό Καταφύγιο-Λαγωνίκα (κυκλική)

Ελατόρεμα

LINK TO ENGLISH PAGE

Απόσταση: 20,4 χλμ.
Χρόνος: 9 ώρες
Υψόμετρο: από 630 μ. (Μακρινίτσα) σε 1434 μ. (μέγιστο)
Συνολική ανάβαση/κατάβαση: 1130 μ.
Αρχή/τέλος: Πάρκινγκ Μακρινίτσας (Μπράνη)
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (Αγία Παρασκευή, Ελατόρεμα, Κρύο Νερό)
Κατεβάστε ίχνος GPS: από το Wikiloc

Powered by Wikiloc

           Το μονοπάτι που ανηφορίζει στη ράχη Καψάλες από το γεφύρι Καρυάς προς τον Πουριανό Σταυρό ερευνήθηκε, καθαρίστηκε και σηματοδοτήθηκε το 2017-18. Τώρα, υπάρχουν πλέον διαθέσιμες τέσσερις παράλληλες διαδρομές για να πάει κανείς από τη Μακρινίτσα στην κορυφή του βουνού και μετά να συνεχίσει προς Πουρί. Κατά σειρά από τη δυτικότερη προς την ανατολικότερη είναι: από Λαγωνίκα, από Γλυστρί, από Καψάλες (η διαδρομή που ακολουθήσαμε εδώ) και από Φλάμπουρο-Πουριανό Σταυρό. 

       Στη συγκεκριμένη κυκλική πορεία εδώ, συνδυάσαμε την πρώτη με την τρίτη διαδρομή: ανεβήκαμε από Καψάλες προς το Δυτικό Καταφύγιο και επιστρέψαμε πίσω από τη Λαγωνίκα, μέσω ενός συνδετηρίου μονοπατιού που ενώνει το Δυτικό Καταφύγιο με τη Λαγωνίκα. Η άνοδος από Μακρινίτσα αλλά και η κάθοδος έγινε από Αγία Παρασκευή, καθώς το μονοπάτι του Προφήτη Ηλία, που ήτανε παλιά ο κύριος δρόμος από τη Μακρινίτσα προς το βουνό και θα θέλαμε να το χρησιμοποιήσουμε για την κάθοδο, ήταν τότε μισοκλεισμένο από βλάστηση (καθαρίστηκε εκ νέου τον Απρίλιο 2019). Επίσης, μια άλλη παρόμοια κυκλική πορεία η οποία συνδυάζει την δεύτερη με την τέταρτη διαδρομή υπάρχει εδώ. Φυσικά μπορούμε να κάνουμε όποιον συνδυασμό θέλουμε.

Το μονοπάτι σε χάρτη του 1938

        Φθάνοντας στο πάρκινγκ της Μπράνης στη Μακρινίτσα, όπου τερματίζει η άσφαλτος, βλέπουμε δεξιά μας να ανηφορίζει καλντερίμι. Σε ένα δέντρο είναι καρφωμένη πινακίδα με ένδειξη «Πουρί», φτιαγμένη, όπως και πολλές ακόμα, από τον πρόωρα χαμένο περιπατητή και εραστή του Πηλίου, τον Δημήτρη Κότταλη. Μπορούμε να ξεκινήσουμε και από την βρύση που υπάρχει στο πάρκινγκ. Το καλντερίμι ανηφορίζει ανάμεσα στα σπίτια του χωριού, περνά από ένα πεύκο με παγκάκι και από δύο κρήνες και βγαίνει σε στενό χωματόδρομο, που μας οδηγεί σε λίγα μέτρα στο παλιό μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής, το οποίο ανακαινίζεται τα τελευταία χρόνια χάρη στις φροντίδες του πατέρα Ακάκιου.

Αγία Παρασκευή

         Η ηρεμία και ομορφιά του χώρου δικαιολογεί μια στάση και αφού δροσιστούμε από την κρήνη, συνεχίζουμε για λίγο προς τα πάνω στο χωματόδρομο. Μετά από δεξιά στροφή του, βρίσκουμε το μονοπάτι στα αριστερά. Σε λίγο βγαίνουμε σε άλλον χωματόδρομο, που σε λίγα μέτρα στρίβει και αυτός δεξιά,  τερματίζει και μπαίνουμε σε μονοπάτι-καλντερίμι, που ανηφορίζει μέσα σε πυκνό δάσος καστανιάς. Στην πορεία μας συναντούμε και κόκκινα σημάδια σε λευκό φόντο (προσοχή) που ανήκουν σε έναν αγώνα ορεινού τρεξίματος.

Ο Βόλος από ψηλά

      Διασχίζουμε έναν πρώτο αγροτικό δρόμο και λίγο παραπάνω βγαίνουμε σε άλλο δρόμο, στον οποίο βαδίζουμε για λίγο προς τα αριστερά και, προσέχοντας στη δεξιά πλευρά, ξαναμπαίνουμε στο μονοπάτι  που ανηφορίζει στο καστανωτό. Πιο πάνω βαδίζουμε παράλληλα με αυλάκι νερού. Τελικά, περνώντας πλάι από δεξαμενή, μπαίνουμε σε χωματόδρομο κτήματος, o οποίος σε λίγα μέτρα  βγαίνει στον κύριο  χωματόδρομο που έρχεται από τη Μακρινίτσα.
      Βρισκόμαστε πλέον στη βορειοανατολική μεριά του Τρανού Ισώματος. Μπροστά μας στο βάθος φάνηκε για λίγο ο θόλος του ραντάρ στην κορυφή Πουριανός Σταυρός (1624 μ.), ενώ αριστερά είδαμε στο βάθος και τη λίμνη Κάρλα. Στη διασταύρωση, όπου ευθεία βορειοανατολικά συνεχίζει για Φλάμπουρο (προσοχή στην πινακίδα!) εμείς πάμε αριστερά, κατηφορίζοντας προς βορράν, κατόπιν ο δρόμος στρίβει δυτικά και έχουμε υπερυψωμένο τσιμενταύλακα αριστερά μας. Αμέσως φθάνουμε σε διασταύρωση που έχει μεγάλο προσκυνητάρι. Εδώ πάμε δεξιά, σε χωματόδρομο που κατευθύνεται βόρεια-βορειοανατολικά, κατηφορίζοντας ελαφρά. Ο δρόμος αυτός, ο οποίος ανοίχθηκε σχεδόν ακριβώς πάνω στο μονοπάτι που υπήρχε παλιότερα (αν προσέξουμε, θα βρούμε δυο εναπομείναντα μικρά τμήματα στα αριστερά μας, το δεύτερο μάλιστα με λίγο καλντερίμι), μας οδηγεί στο τοξωτό πέτρινο γεφύρι της Καρυάς, που χτίστηκε το 1934 στη ρεματιά της Καλιακούδας (Ξηριά).

Γεφύρι Καρυάς

      Λίγα μέτρα μετά το γεφύρι, ανηφορίζει δεξιά στενότερος χωματόδρομος με φουρκέτες και τον ακολουθούμε. Περνούμε μια μεταλλική πόρτα, αφήνουμε ένα κτήμα και ανηφορίζουμε λίγο ακόμα, μέχρι που βρίσκουμε τη συνέχεια του μονοπατιού προσέχοντας στα  δεξιά μας. Έχει πυκνή σηματοδότηση με κόκκινα σημάδια και γενική κατεύθυνση βορειοανατολική, πάνω στη ράχη Καψάλες. Ανηφορίζοντας περνούμε από εγκαταλελειμμένο δρόμο ο οποίος έρχεται από το Φλάμπουρο, διασχίζουμε μερικά ξέφωτα και τέλος βγαίνουμε ψηλά στον χωματόδρομο, ο οποίος έρχεται από τα ραντάρ του Πουριανού Σταυρού. Τον ακολουθούμε προς τα αριστερά κατηφορικά και σύντομα φθάνουμε στο Δυτικό Καταφύγιο, σε υψόμετρο 1405 μέτρα. Αυτό είναι ένα μικρό καταφύγιο ανάγκης που μπορεί να χωρέσει 8-10 άτομα και είναι πάντα ανοικτό. Λίγα μέτρα πριν φθάσουμε στο Καταφύγιο, βλέπουμε να φεύγει δεξιά το μονοπάτι προς το Πουρί. 

Δυτικό Καταφύγιο

       Αφού κάνουμε στάση για ξεκούραση και για να φάμε κάτι, συνεχίζουμε στο δρόμο με γενική κατεύθυνση βόρεια. Πηγαίνουμε ευθεία, αφήνοντας αριστερά μας τη διασταύρωση με το μονοπάτι που έρχεται από το Γλυστρί (θα μπορούσαμε φυσικά, αν θέλαμε, να επιστρέφαμε από εκεί). Συνεχίζουμε να βαδίζουμε βόρεια στον εγκαταλελειμμένο δρόμο, ο οποίος σε λίγο τερματίζει. Λίγα μέτρα πριν το τέρμα του δρόμου, προσέχοντας αριστερά, βρίσκουμε το μονοπάτι με τα κόκκινα σημάδια που συνεχίζει να κατηφορίζει βόρεια-βορειοδυτικά  μέσα στο δάσος οξιάς. Πιο κάτω γίνεται βαθιά αυλακιά και διασταυρωνόμαστε κάθετα με άλλο μονοπάτι, που έρχεται από τη Λαγωνίκα και κατηφορίζει προς το Πουρί.

Θέα από τη Λαγωνίκα

       Εδώ πάμε ανηφορικά προς τα αριστερά. Φθάνοντας πολύ κοντά στην κορυφή Λαγωνίκα με υψόμετρο 1295 μ. (το κολωνάκι της κορυφής δεν φαίνεται καθώς είναι κρυμμένο από τις χαμηλές οξιές), αλλάζουμε κατεύθυνση προς τα νοτιοδυτικά και πλέον κατηφορίζουμε σταθερά, έχοντας αριστερά μας τον όγκο του Πουριανού Σταυρού και το Ελατόρεμα. Περνούμε από ένα πετρώδες κατηφορικό πλάτωμα, τη Χαμορίγανη, όπου δεξιά φεύγει μονοπάτι βόρεια προς Αντοβίτο και Μονή Σουρβιάς. Συνεχίζοντας εμείς κατηφορικά προς νότον διασχίζουμε έναν χωματόδρομο και τελικά φθάνουμε στην κοίτη από το Ελατόρεμα, όπου υπάρχει πηγή με υδρομάστευση και τρέχει νερό από μια σωλήνα. 

Ελατόρεμα

       Συνεχίζουμε στο μονοπάτι που ανηφορίζει ομαλά στην πλαγιά, μέχρι που βγαίνουμε στον χωματόδρομο και τον ακολουθούμε ευθεία με γενική κατεύθυνση νοτιοδυτική-νότια, περνώντας από το Κρύο Νερό, το γεφύρι Καρυάς και το Τρανό Ίσωμα. 

         Για να επιστρέψουμε από το Τρανό Ίσωμα πίσω στη Μακρινίτσα, ακολουθήσαμε τον χωματόδρομο κατηφορικά με κατεύθυνση προς Προφήτη Ηλία. Στη δεξιά στροφή του συνεχίσαμε ευθεία στο παλιό μονοπάτι. Φθάνοντας στο κτήμα Σαρακατσάνου πήραμε εναλλακτικά τον χωματόδρομο προς τα αριστερά (αντί για το μονοπάτι προς Προφήτη Ηλία που είναι εδώ λίγο δεξιότερα) και συναντήσαμε παρακάτω το μονοπάτι προς Αγία Παρασκευή και πίσω στη Μακρινίτσα.

Eπιστρέφοντας στη Μακρινίτσα

ΥΓ. Ευχαριστίες οφείλονται στους Αλέξανδρο Καγιά, Κλεάνθη Μιχαλόπουλο  και Ian Allright για τη βοήθειά τους στην έρευνα και καθαρισμό του μονοπατιού.