Mακρινίτσα-Τρανό Ίσωμα (κυκλική)

Προφήτης Ηλίας Μακρινίτσας

Απόσταση: 7,7 χλμ

Διάρκεια: 3,5 ώρες

Σήμανση: κόκκινα σημάδια

Υψόμετρο: 620 μ. (Μακρινίτσα)- 1120 μ. (Τρανό Ίσωμα)

Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (Αγία Παρασκευή, Προφήτης Ηλίας)

H διαδρομή στο Everytrail    H διαδρομή στο Wikiloc      (κατεβάστε ίχνος GPS)

            Αυτή είναι μια κυκλική διαδρομή με αφετηρία και επιστροφή στη Μακρινίτσα. Για να πάει κανείς από τη Μακρινίτσα στο Τρανό Ίσωμα υπήρχαν δύο κύριες διαδρομές. Τη βορειότερη, μέσω Προφήτη Ηλία, προτιμούσαν όσοι συνέχιζαν προς το γεφύρι Καρυάς για να πάνε προς Αντοβίτο-Κοκκινόγεια, Λαγωνίκα-Πουρί ή μονή Σουρβιάς. Η νοτιότερη διαδρομή, μέσω Αγίας Παρασκευής, συνέχιζε βορειοανατολικά προς την πηγή Φλάμπουρο και από κει ανέβαινε στην κορυφή του Πουριανού Σταυρού (δείτε τη διαδρομή Μακρινίτσα-Πουριανός Σταυρός-Πουρί).

              Πρέπει επίσης να σημειώσω, ότι η περιγραφή της διαδρομής μέσω Προφήτη Ηλία από τον αείμνηστο Νίκο Χαρατσή στο βιβλίο του Οδηγός Πηλίου για Περιπατητές δεν είναι σωστή, καθώς αγνοεί το μονοπάτι και ακολουθεί τον αγροτικό δρόμο, κάνοντας κύκλο χωρίς να υπάρχει λόγος. Το ίδιο λάθος έγινε και από τη Νομαρχία το 1997 στη σήμανση της διαδρομής Μακρινίτσα-Πουρί.

Μακρινίτσα και Βόλος

           Θα πάμε λοιπόν στο Τρανό Ίσωμα μέσω Αγίας Παρασκευής και θα γυρίσουμε από τον Προφήτη Ηλία.
         Μόλις μπαίνουμε στο πάρκινγκ της Μπράνης στη Μακρινίτσα, εκεί όπου τερματίζει ο ασφαλτόδρομος από την Πορταριά,  βλέπουμε δεξιά μας να ανηφορίζει καλντερίμι. Σε ένα δέντρο είναι καρφωμένη πινακίδα με ένδειξη προς «Πουρί», φτιαγμένη, όπως και πολλές ακόμα, από τον άλλο πρόωρα χαμένο περιπατητή του Πηλίου, τον Δημήτρη Κότταλη. Μπορούμε να ξεκινήσουμε και από την κρήνη που υπάρχει στο πάρκινγκ. Το καλντερίμι ανηφορίζει ανάμεσα στα σπίτια του χωριού, περνά από ένα πεύκο με παγκάκι και από δύο κρήνες και βγαίνει σε στενό χωματόδρομο, που μας οδηγεί σε λίγα μέτρα στο παλιό μοναστήρι της Αγίας Παρασκευής.

Αγία Παρασκευή Μακρινίτσας

          Η ηρεμία και ομορφιά του χώρου δικαιολογεί μια στάση και αφού δροσιστούμε από την κρήνη, συνεχίζουμε για λίγο προς τα πάνω στο χωματόδρομο που κάνοντας στροφή δεξιά τερματίζει και μπαίνουμε αριστερά σε μονοπάτι που ανηφορίζει μέσα στο δάσος καστανιάς.

Δρόμος μέσα σε δάσος καστανιάς

     Διασχίζουμε έναν πρώτο αγροτικό δρόμο και λίγο παραπάνω βγαίνουμε σε άλλο δρόμο, στον οποίο βαδίζουμε για λίγο προς τα αριστερά και, προσέχοντας στη δεξιά πλευρά, ξαναμπαίνουμε στο μονοπάτι  που ανηφορίζει μέσα στο καστανωτό. Πιο πάνω βαδίζουμε παράλληλα με αυλάκι νερού, βλέποντας και άλλη πινακίδα του Κότταλη προς ''Πουρί'' και τελικά, περνώντας δίπλα από δεξαμενή, μπαίνουμε σε στενό χωματόδρομο κτήματος, o οποίος σε λίγα μέτρα  βγαίνει στον κύριο  χωματόδρομο που έρχεται από Μακρινίτσα. Βρισκόμαστε στη βορειοανατολική μεριά του Τρανού Ισώματος. Από κάποιο σημείο μπροστά μας στο βάθος φαίνεται ο θόλος του ραντάρ στην κορυφή Πουριανός Σταυρός, ενώ αριστερά φαίνεται από άλλο σημείο και η λίμνη Κάρλα. Ως εδώ χρειαστήκαμε περίπου 1.45΄ για 3,9 χιλιόμετρα ανηφορικής πορείας.

Κοντά στο Τρανό Ίσωμα, κοιτάζοντας νοτιοδυτικά

           Αφού φθάσαμε ως εδώ, μπορούμε να συνεχίσουμε, αν θέλουμε και έχουμε δυνάμεις, ως το Φλάμπουρο. Βαδίζουμε αριστερά για λίγα μέτρα στον κύριο χωματόδρομο και φθάνοντας σε διασταύρωση όπου υπάρχει τσιμενταύλακας, πάμε δεξιά σε δρόμο που ανηφορίζει ευθεία με κατεύθυνση βορειοανατολική. Την ίδια κατεύθυνση ακολουθεί και ο τσιμενταύλακας που έφερνε νερό από το Φλάμπουρο και λίγο πιο πάνω συναντούμε αναμνηστική πλάκα για την κατασκευή του το 1936-38.  Παραπάνω, το αυλάκι στρίβει δεξιά μπαίνοντας στο δάσος οξιάς, ενώ το μονοπάτι στο οποίο βαδίζουμε ακολουθεί παράλληλη πορεία λίγα μέτρα παρακάτω (αριστερότερα). Το μονοπάτι έχει τη ρεματιά της Καλιακούδας (Ξηριά) στα αριστερά του, ενώ από ένα σημείο πέρα στον ορίζοντα προς τη δύση φαίνεται πάλι η λίμνη Κάρλα.

Πηγαίνοντας προς Φλάμπουρο (μέσα Απριλίου)

...και το ίδιο μέρος στα τέλη Οκτωβρίου

       Τελικά το μονοπάτι μας βγαίνει λοξά σε δασικό δρόμο και μετά από λίγο φθάνουμε στην κοίτη του ρέματος, όπου βρίσκεται λίγο παραπάνω και η πηγή Φλάμπουρο, σε υψόμετρο γύρω στα 1300 μέτρα. Να σημειώσω εδώ ότι το ίχνος της καταγεγραμμένης πορείας σταματά λίγο πριν φθάσουμε στο δρόμο, αφού όταν έγινε η καταγραφή στα μέσα Απριλίου υπήρχε ακόμα αρκετό χιόνι.

Το μονοπάτι προς Φλάμπουρο (τέλη Οκτωβρίου)

           Επιστρέφουμε πίσω στο Τρανό Ίσωμα, έχοντας χρειαστεί άλλες 2 ώρες περίπου για το πήγαινε-έλα στο Φλάμπουρο, και τώρα ακολουθούμε τον κύριο χωματόδρομο κατηφορίζοντας προς βορράν. Ο δρόμος σύντομα παίρνει κατεύθυνση δυτική, έχοντας τον υπερυψωμένο τσιμενταύλακα αριστερά του και δεξιά στο προσκυνητάρι φεύγει ο δρόμος για το γεφύρι Καρυάς. Εμείς συνεχίζουμε ευθεία προς τα δυτικά και παρακάτω, εκεί όπου ο δρόμος μας κάνει δεξιά στροφή, φεύγουμε ευθεία σε στενότερο χωματόδρομο και αμέσως στα δεξιά βρίσκουμε το μονοπάτι που κατηφορίζει ομαλά νοτιοδυτικά.
        Βγαίνουμε σε κτήμα με μηλιές και βαδίζουμε στο αριστερό του όριο. Στην άκρη του κτήματος, στενός χωματόδρομος οδηγεί σε καλύβι που φαίνεται δεξιά. Περνούμε το σκεπασμένο αυλάκι (αριστερά μας βλέπουμε τσιμεντένια δεξαμενή) και βαδίζουμε παράλληλα δίπλα στο δρόμο με κατεύθυνση προς το καλύβι (προς τα δυτικά). Σε λίγο βρίσκουμε το μονοπάτι που κατηφορίζει λοξά αριστερά, πρόσφατα καθαρισμένο και σηματοδοτημένο και το ακολουθούμε.
         Κατηφορίζοντας συνέχεια, βγαίνουμε στην κρήνη δίπλα στο ξωκλήσι (παλιό μοναστήρι) του Προφήτη Ηλία σε υψόμετρο 960 μ. Εδώ αξίζει να κάνουμε μια στάση για να δροσιστούμε και να  επισκεφθούμε το φροντισμένο εκκλησάκι.

Στον Προφήτη Ηλία την άνοιξη

      Από τον Προφήτη Ηλία κατεβαίνουμε από στενό μονοπάτι στον κύριο χωματόδρομο που κατηφορίζει (το κανονικό καλντερίμι-μονοπάτι πηγαίνει λίγο δεξιότερα, πίσω από την εκκλησία, προς τα κυπαρίσσια-μπορούμε να πάμε και από εκεί). Ο δρόμος έχει στην αριστερή του πλευρά μια σειρά από κυπαρίσσια και αυλάκι νερού. Μετά τα κυπαρίσσια ο δρόμος κάνει στροφή δεξιά. Εκεί φεύγουμε ευθεία από την έξω μεριά της στροφής, σε κατηφορικό μονοπάτι με κατεύθυνση νοτιοδυτική. Παρακάτω συναντάμε πάλι το δρόμο, τον διασχίζουμε  λοξά και, καθώς ο δρόμος κάνει φουρκέτα δεξιά, ξαναβγαίνουμε σ` αυτόν και τον διασχίζουμε ξανά στο τελείωμα της στροφής. Εδώ το έδαφος  έχει αλλοιωθεί λίγο από τα μπάζα που έπεσαν κατά τη διάνοιξη του δρόμου. Ένα νεροφάγωμα φαίνεται δεξιά μας να συνεχίζει προς τα κάτω, αλλά εμείς πάμε λίγο αριστερότερα ακολουθώντας τα κόκκινα σημάδια και μετά από λίγα μέτρα βρίσκουμε το κανονικό μονοπάτι, που συνεχίζει να κατηφορίζει ομαλά νοτιοδυτικά πάνω στη ράχη.

Παρακάτω διασχίζουμε στενό χωματόδρομο, βρίσκουμε υπολείμματα και λίγα μέτρα καλντεριμιού και βγαίνουμε σε τσιμεντένιο κτίσμα (δεξαμενή νερού). Λίγα μέτρα πιο κάτω δεξιότερα περνά ο κύριος χωματόδρομος, στον οποίο κατεβαίνουμε. Αμέσως αριστερά μας υπάρχει προσκυνητάρι, σε σημείο με εκπληκτική θέα προς Βόλο και Παγασητικό. Από εδώ, εναλλακτικά, φεύγει για Μακρινίτσα και άλλο στενό μονοπάτι αριστερά, που σε λίγο στρίβει δεξιά, διασχίζει το δρόμο και ενώνεται παρακάτω με το κύριο καλντερίμι.

Θέα από το προσκυνητάρι

Ο δρόμος μας κάνει δεξιά στροφή και στο τελείωμά της φεύγουμε σε μονοπάτι που κάνει ένα ζιγκ ζαγκ και ξαναβγαίνει πάλι στο δρόμο από κάτω, ο οποίος από το σημείο αυτό και πέρα είναι πλέον τσιμενταρισμένος. Αμέσως φθάνουμε σε διασταύρωση όπου ένας δρόμος πάει αριστερά, περνώντας δίπλα από τη μονή του Αγίου Γερασίμου και τελικά βγαίνει στο πάρκινγκ της Μπράνης στη Μακρινίτσα. Εμείς όμως προτιμούμε να ακολουθήσουμε τον επίσης τσιμενταρισμένο στενό δρόμο προς τα δεξιά, που μας οδηγεί μετά από διακόσια μέτρα σε παλιά βρύση χωρίς νερό, με ένα μεγάλο πλατάνι μπροστά της.

Ο Βόλος από τη Μακρινίτσα

Λίγα μέτρα πιο κάτω έχουμε γαλήνιο μικρό κοιμητήριο στα δεξιά μας. Συνεχίζουμε πλέον σε ωραίο καλντερίμι που περνά δίπλα από άλλες δύο βρύσες και από το αρχοντικό Κοίλια και βγαίνουμε σε διασταύρωση καλντεριμιών, όπου πάμε δεξιά για να καταλήξουμε στην πλατεία της Μακρινίτσας, στην επάνω μεριά της εκκλησίας.