Παλιόκαστρο Βενέτου-Σπηλιές-ταρσανάς Αγίου Νικολάου (κυκλική)

Παλιόκαστρο Βενέτου

Απόσταση: 11,5 χλμ.
Διάρκεια: 6 ώρες (με στάσεις)
Υψόμετρο: από 141 μ. (αφετηρία) σε 534 μ. (μέγιστο) σε 0 μ. (Άγιος Νικόλαος)
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, γαλάζια σημάδια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: όχι

Η διαδρομή στο Wikiloc   H  διαδρομή στο Everytrail   (κατεβάστε ίχνος GPS)

       Με αυτήν την κυκλική διαδρομή, μας δίνεται η ευκαιρία να επισκεφθούμε και να γνωρίσουμε το  Παλιόκαστρο του Βενέτου και τον ερειπωμένο ταρσανά-επίνειο της μονής Φλαμουρίου στη θέση Άγιος Νικόλαος.  Η προσέγγιση μπορεί να γίνει είτε από το Βένετο, είτε από τη μονή Φλαμουρίου. Προτιμήσαμε την πρώτη εκδοχή, για να αποφύγουμε την κουραστική ανάβαση 780 μέτρων που θα έπρεπε να κάνουμε στο τέλος της πορείας μας, αν αυτή ξεκινούσε από το Φλαμούρι.

        Από το Βένετο λοιπόν,  ακολουθούμε τον χωματόδρομο προς την παραλία Πετρομέλισσο. Ο δρόμος αυτός βαδίζει  γενικά πάνω στο ίχνος της διαδρομής Βένετο-Πουρί. Προσπερνάμε στα δεξιά την διασταύρωση με το μονοπάτι για τη μονή Φλαμουρίου, και καθώς ο δρόμος παρακάτω κατηφορίζει προς τη θάλασσα, στο δεύτερο μαντρί  που θα συναντήσουμε δίπλα στο δρόμο δεξιά, βλέπουμε πινακίδα που μας βάζει στο καλντερίμι. Από εδώ αρχίζει το ίχνος της καταγραφής της πορείας μας. Το καλντερίμι περνά το Κακόρεμα και ανηφορίζει στην αντικρινή ράχη, όπου διασταυρώνεται με μονοπάτι (χωρίς σήμανση), το οποίο βαδίζει κατά μήκος της ράχης.  Το μονοπάτι αυτό προς τα κάτω βγαίνει στη θάλασσα, όπου υπάρχει γωνία τοίχου ερειπωμένης αποθήκης, ενώ προς τα πάνω συναντά τη διαδρομή Βένετο-Φλαμούρι στη θέση Πετριάλο.

       Εμείς συνεχίζουμε στο κύριο καλντερίμι-μονοπάτι με τα κόκκινα σημάδια, το οποίο περνά μικρότερο ρέμα, βαδίζει για λίγο παράλληλα με την κοίτη του ρέματος προς τα επάνω, ξαναπερνά στη δεξιά όχθη και μετά διασχίζει πάλι το ρέμα και ανηφορίζει στην αριστερή όχθη. Βγαίνοντας επάνω, το καλντερίμι σταματά και συνεχίζουμε σε μονοπάτι σε πετρώδες έδαφος, που οδηγεί στο μαντρί του Βασιλείου. Λίγο πριν φθάσουμε στο μαντρί, αριστερά φεύγει ασαφές μονοπάτι προς τα κάτω πηγαίνοντας προς Άγιο Νικόλαο. Από αυτό θα επιστρέψουμε στο τέλος της πορείας μας.

          Λίγο δεξιότερα από το μαντρί, το καλντερίμι  συνεχίζει κατηφορίζοντας την πλαγιά προς Πουρί, όμως εμείς ανηφορίζουμε προς τη μονή Φλαμουρίου, ακολουθώντας νότια-νοτιοδυτική πορεία σε ασαφές αρχικά μονοπάτι με κόκκινα σημάδια, το οποίο σε λίγο ξεκαθαρίζει καλύτερα  και περνούμε στην αριστερή πλαγιά μιας ρεματιάς. Φθάνοντας κοντά στην κοίτη, συναντούμε την διαδρομή Φλαμούρι-Βένετο.  Δεξιά φεύγει το μονοπάτι προς Βένετο περνώντας το ρέμα, ενώ εμείς πάμε αριστερά προς Φλαμούρι και αρχίζουμε να ανηφορίζουμε στην πλαγιά σε καλντερίμι με συνεχή ζιγκ-ζαγκ. Φθάνοντας επάνω στη ράχη, συναντούμε κίτρινη πινακίδα με ένδειξη αριστερά προς Κορομπλιά.

To μονοπάτι στη Βαθουλωμένη

            Εδώ πλέον αφήνουμε την κύρια διαδρομή, που συνεχίζει να ανηφορίζει ευθεία προς το μοναστήρι, και πηγαίνουμε αριστερά σε στενότερο μονοπάτι, που κατεβαίνει στη βραχώδη πλαγιά προς τη ρεματιά της Βαθουλωμένης. Περνούμε το ρέμα και ανηφορίζουμε στην απέναντι πλαγιά, ακολουθώντας τα κόκκινα σημάδια. Βγαίνοντας από το δάσος στο οποίο βαδίζαμε για λίγο, κινούμαστε σε πιο αραιή βλάστηση με κατεύθυνση αρχικά ανατολική. Εκεί όπου τα κόκκινα σημάδια παίρνουν νότια κατεύθυνση προς τα δεξιά και ανηφορίζουν στη βραχώδη ράχη προς την Κάτω Κορομηλιά και το μνημείο του Αλφόνς (προσοχή), εμείς παρατηρώντας αριστερά,  βλέπουμε  γαλάζια σημάδια και τα ακολουθούμε. Κατηφορίζουμε ελαφρά προς βορράν για λίγα μέτρα και αμέσως κάνουμε λίγο δεξιότερα βορειοανατολικά και βγαίνουμε σε λάκκα, που έχει και ένα γκρεμισμένο καλύβι. Η περιοχή εδώ λέγεται Λογγαράκια. 

       Αφού διασχίσουμε τη λάκκα, το μονοπάτι ξαναμπαίνει στο δάσος, κατηφορίζοντας προς το βορρά. Βγαίνοντας από το δάσος, βαδίζουμε για λίγο σε αυχένα και σύντομα φθάνουμε κάτω από το Παλιόκαστρο. Το γαλάζιο βέλος στο βράχο μας οδηγεί να αφήσουμε το μονοπάτι και να ανεβούμε λοξά αριστερά στη ράχη.  Αμέσως συναντούμε τη νότια άκρη του τείχους, που είναι κατασκευασμένο από ξερολιθιά, έχει ύψος και φάρδος μέχρι και δύο μέτρα και εκτείνεται για αρκετό διάστημα πάνω στην ομώνυμη ράχη σε σχήμα μακρόστενου τραπεζίου. Είναι άγνωστο το πότε και από ποιούς κατασκευάστηκε, ακόμα και τι σκοπό εξυπηρετούσε ένα τέτοιο περιτείχισμα σε αυτήν την έρημη και ακατοίκητη περιοχή. Οι ιστορικές πηγές δεν αναφέρουν τίποτα. Ο Κώστας Λιάπης, στο βιβλίο του Τα Παλιόκαστρα του Πηλίου (Βόλος 2010), όπου έχει συγκεντρώσει τους κόπους πολύχρονης εξαντλητικής έρευνας πάνω στο θέμα, κάνει την υπόθεση ότι πιθανόν να κτίστηκε την ύστερη βυζαντινή περίοδο περί τον 14ο αιώνα, για να προστατέψει τους εγκατεστημένους πρόχειρα εκεί νομάδες κτηνοτρόφους και τα κοπάδια τους από τους ληστοπειρατές, που αφθονούσαν τότε στο Αιγαίο.

Κοιτάζοντας τη θάλασσα από το Παλιόκαστρο

 

             Αφήνουμε το μυστηριώδες Παλιόκαστρο στην ήρεμη σιωπή του και ξαναγυρίζουμε πίσω στο σημείο όπου αφήσαμε το μονοπάτι. Εδώ, αντί να συνεχίσουμε βόρεια όπως φαίνεται αυτό να πηγαίνει, πάμε ανατολικά-νοτιοανατολικά στην πλαγιά μπαίνοντας στο δάσος και βρίσκουμε άλλο μονοπάτι που κατηφορίζει, περνά ένα ρέμα και αμέσως αλλάζει κατεύθυνση προς τα βορειοανατολικά, βαδίζοντας στη δεξιά όχθη του ρέματος. Παρακάτω το μονοπάτι γίνεται ασαφές καθώς είμαστε πάνω στη ράχη Βαμβακίτσες. Βοηθούμενοι όμως από τα γαλάζια σημάδια, και συνεχίζοντας να κατηφορίζουμε προς τα βορειοανατολικά ακολουθώντας τη ράχη στην δεξιά της άκρη, το ξαναβρίσκουμε σαφέστερο παρακάτω, καθώς κάνει στροφή προς τα νοτιοανατολικά κατηφορίζοντας συνεχώς. Τελικά βγαίνουμε στο κύριο μονοπάτι Βένετο-Πουρί, σε μικρή απόσταση από τη θάλασσα. Η γύρω περιοχή λέγεται Σπηλιές (οι αρχαίοι Ιπνοί).

 Σπηλιές

           Παίρνουμε λοιπόν κατεύθυνση βορειοδυτικά προς το Βένετο και σε λίγο βρίσκουμε διασταύρωση, όπου το κύριο μονοπάτι με κόκκινα σημάδια αριστερά πηγαίνει προς το μαντρί του Βασιλείου. Εμείς όμως ακολουθούμε τα γαλάζια σημάδια προς τα δεξιά και πλησιάζουμε πολύ κοντά στη θάλασσα. Βλέπουμε κάποιες από τις θαλασσοσπηλιές στην αφιλόξενη βραχώδη ακτή, όπου τσακίστηκε ο στόλος του Ξέρξη το 480 π.Χ. και, αφού βρούμε και λίγα μέτρα καλντεριμιού, φθάνουμε σε στενή βραχώδη παραλία με ερείπια κτισμάτων. Εδώ ήταν η σκάλα-μετόχι της μονής Φλαμουρίου (Ταρσανάς) και υπήρχε κατοικία, αποθήκη, στέρνα βρόχινου νερού και εκκλησάκι του Αη Νικόλα.  Σήμερα, πέρα από τα ερείπια, υπάρχει μόνο ένα προσκυνητάρι δίπλα σε δεντράκι πάνω στο βράχο, που το βρήκαμε αναμμένο όταν περάσαμε από εκεί.

Ο ερειπωμένος Ταρσανάς (Άγιος Νικόλαος)

        Από το προσκυνητάρι συνεχίζουμε σε μονοπάτι, που ανηφορίζοντας μας βγάζει κοντά στο μαντρί του Βασιλείου και συναντούμε πάλι το κύριο  μονοπάτι. Ακολουθώντας το προς τα δεξιά, ξαναγυρίζουμε πίσω στο σημείο απ` όπου αρχίσαμε την πορεία μας.