Απόσταση: 12,4 χλμ.
Διάρκεια: 5 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 3.50')
Υψόμετρο: από 100 μ. (Κανάλια) σε 705 μ. σε 320 μ. (πλατεία Κεραμιδίου)
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, κάποιες πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (Άνω Κανάλια)
Kατεβάστε ίχνος GPS: Η διαδρομή στο Wikiloc Η διαδρομή στο Εverytrail
Η διαδρομή αυτή, με καλντερίμι σε μεγάλο μέρος της, ήταν η κύρια οδός επικοινωνίας του Κεραμιδίου με την περιοχή της Κάρλας και το Βόλο έως τις αρχές της δεκαετίας του `60, όταν ανοίχθηκε ο αμαξιτός δρόμος. Είναι καταλληλότερο να περπατηθεί άνοιξη ή φθινόπωρο, καθώς δεν προσφέρει σκιά. Για την επιστροφή μας μπορούμε να πάρουμε το λεωφορείο του ΚΤΕΛ ή το ταξί του χωριού (τηλ. 6977893576).
Η διαδρομή αυτή, με καλντερίμι σε μεγάλο μέρος της, ήταν η κύρια οδός επικοινωνίας του Κεραμιδίου με την περιοχή της Κάρλας και το Βόλο έως τις αρχές της δεκαετίας του `60, όταν ανοίχθηκε ο αμαξιτός δρόμος. Είναι καταλληλότερο να περπατηθεί άνοιξη ή φθινόπωρο, καθώς δεν προσφέρει σκιά. Για την επιστροφή μας μπορούμε να πάρουμε το λεωφορείο του ΚΤΕΛ ή το ταξί του χωριού (τηλ. 6977893576).
Υπάρχουν δύο εναλλακτικές διαδρομές για να αρχίσουμε την πορεία μας από τα Κανάλια. Στην πρώτη, που ακολουθήσαμε εδώ, βαδίζουμε στο δρόμο που ανηφορίζει δεξιά από την πλατεία του χωριού. Αφήνουμε δεξιά μας την οδό Καράβα και περνούμε από τσιμεντένιο γεφυράκι. Από το τέρμα του δρόμου συνεχίζει ευθεία στενό δρομάκι-μονοπάτι που ανηφορίζοντας μας φέρνει στη δεξαμενή του υδραγωγείου. Περνούμε με δυσκολία από πρόχειρο άνοιγμα της περίφραξης δεξιά από την κλειδωμένη πόρτα. Μπροστά στην περίφραξη περνά αγροτικός δρόμος, όπου πάμε λίγα μέτρα προς τα αριστερά (δυτικά) και, ακριβώς στη γωνία της περίφραξης, βρίσκουμε απέναντι το μονοπάτι με τα κόκκινα σημάδια που ανηφορίζει ευθεία ανάμεσα σε θαμνώδη βλάστηση.
Στην άλλη εναλλακτική διαδρομή, παίρνουμε το δρόμο αριστερά από την πλατεία, από το τέρμα των λεωφορείων. Σε διασταύρωση πάμε αριστερά και κινούμαστε προς τα δυτικά μέσα στο χωριό για να έρθουμε στη βρύση Χατζηδήμη. Από εδώ θα περνούσαν οι αγωγιάτες με τα ζώα τους που κατέβαιναν από το Κεραμίδι, για να συνεχίσουν προς το Βόλο. Η επιγραφή στη βρύση αναφέρει χρονολογία 1870. Στη συνέχεια, ο δρόμος ανηφορίζει για λίγα μέτρα στην ίδια δυτική κατεύθυνση και αμέσως πάμε δεξιά σε χορταριασμένο μονοπάτι και ανηφορίζουμε. Περνάμε δίπλα από ένα μαντρί που το αφήνουμε δεξιά μας και μπαίνουμε σε χωματόδρομο. Μετά από τη δεξιά στροφή που κάνει ο δρόμος λίγα μέτρα παραπάνω, παρατηρώντας τα κόκκινα σημάδια, τον αφήνουμε και βρίσκουμε το φαρδύ μονοπάτι, που ανηφορίζει προς βορράν και σε λίγο ενώνεται με το άλλο μονοπάτι που έρχεται από το υδραγωγείο από δεξιά.
Βρύση Χατζηδήμη |
Στην άλλη εναλλακτική διαδρομή, παίρνουμε το δρόμο αριστερά από την πλατεία, από το τέρμα των λεωφορείων. Σε διασταύρωση πάμε αριστερά και κινούμαστε προς τα δυτικά μέσα στο χωριό για να έρθουμε στη βρύση Χατζηδήμη. Από εδώ θα περνούσαν οι αγωγιάτες με τα ζώα τους που κατέβαιναν από το Κεραμίδι, για να συνεχίσουν προς το Βόλο. Η επιγραφή στη βρύση αναφέρει χρονολογία 1870. Στη συνέχεια, ο δρόμος ανηφορίζει για λίγα μέτρα στην ίδια δυτική κατεύθυνση και αμέσως πάμε δεξιά σε χορταριασμένο μονοπάτι και ανηφορίζουμε. Περνάμε δίπλα από ένα μαντρί που το αφήνουμε δεξιά μας και μπαίνουμε σε χωματόδρομο. Μετά από τη δεξιά στροφή που κάνει ο δρόμος λίγα μέτρα παραπάνω, παρατηρώντας τα κόκκινα σημάδια, τον αφήνουμε και βρίσκουμε το φαρδύ μονοπάτι, που ανηφορίζει προς βορράν και σε λίγο ενώνεται με το άλλο μονοπάτι που έρχεται από το υδραγωγείο από δεξιά.
Κανάλια |
Ανηφορίζοντας, βρίσκουμε όλο και περισσότερα τμήματα καλντεριμιού. Αν κοιτάξουμε προς τα κάτω, βλέπουμε πανοραμικά τα Κανάλια και τη λίμνη Κάρλα. Τελικά συναντούμε την άσφαλτο Καναλίων-Κεραμιδίου, τη διασχίζουμε και συνεχίζουμε από την επάνω μεριά πάλι σε καλντερίμι. Λίγο παραπάνω, το μονοπάτι πλησιάζει λοξά την άσφαλτο αλλά έχει καταπλακωθεί από πέτρες και χρειάζεται προσοχή. Με λίγη δυσκολία βγαίνουμε στο δρόμο και τον ακολουθούμε. Το έδαφος είναι πετρώδες με αραιή βλάστηση και δεξιά μας αφήνουμε παλιό νταμάρι με πλάκες Καναλίων.
H Kάρλα από τα Άνω Κανάλια |
Μετά από πεντακόσια μέτρα περίπου, προσέχοντας στα αριστερά μας, βλέπουμε το καλντερίμι που διατηρείται για λίγα μέτρα και το ακολουθούμε, βαδίζοντας παράλληλα με την άσφαλτο λίγο αριστερότερα. Η περιοχή λέγεται Άνω Κανάλια, γιατί εδώ ήταν η παλιά θέση του χωριού που εγκαταλείφθηκε επί Τουρκοκρατίας και μεταφέρθηκε στο σημείο όπου είναι σήμερα. Σε λίγο έχουμε το μικρό ξωκλήσι του Αγίου Παντελεήμονος αριστερά μας, ένα ωραίο σημείο για μια στάση.
Λίγα μέτρα πιο πέρα συναντούμε στέγαστρο με βρύση που τρέχει νερό. Ξαναμπαίνουμε στην άσφαλτο για λίγα μέτρα περνώντας το ρεματάκι και αμέσως έχουμε αριστερά μας το ξωκλήσι της Μεταμορφώσεως. Από εδώ, λίγα μέτρα αριστερότερα από την άσφαλτο (προσοχή στα σημάδια), κατηφορίζει παράλληλα το μονοπάτι, σε έδαφος με κοκκινόχωμα και αραιές μεγάλες δρυς.
Αφού περάσουμε ένα ρεματάκι, το καλντερίμι-μονοπάτι ανηφορίζει ομαλά, διασχίζουμε την άσφαλτο, στην οποία σύντομα ξαναβγαίνουμε λοξά λίγο παραπάνω και βαδίζουμε για πενήντα μέτρα στο δρόμο. Κατόπιν, προσέχοντας τά κόκκινα σημάδια στα αριστερά, βρίσκουμε το μισοχαλασμένο καλντερίμι, που κάνει ένα ζικ-ζακ ανηφορίζοντας, διασχίζει την άσφαλτο, κάνει άλλον έναν ελιγμό από πάνω και ξαναβγαίνουμε πάλι στο δρόμο, στον οποίο και βαδίζουμε για πεντακόσια μέτρα. Στη συνέχεια βρίσκουμε πάλι το καλντερίμι-μονοπάτι με τα κόκκινα σημάδια λοξά αριστερά και βαδίζουμε παράλληλα με το δρόμο για λίγο διάστημα.
Λίγα μέτρα πιο πέρα συναντούμε στέγαστρο με βρύση που τρέχει νερό. Ξαναμπαίνουμε στην άσφαλτο για λίγα μέτρα περνώντας το ρεματάκι και αμέσως έχουμε αριστερά μας το ξωκλήσι της Μεταμορφώσεως. Από εδώ, λίγα μέτρα αριστερότερα από την άσφαλτο (προσοχή στα σημάδια), κατηφορίζει παράλληλα το μονοπάτι, σε έδαφος με κοκκινόχωμα και αραιές μεγάλες δρυς.
Αφού περάσουμε ένα ρεματάκι, το καλντερίμι-μονοπάτι ανηφορίζει ομαλά, διασχίζουμε την άσφαλτο, στην οποία σύντομα ξαναβγαίνουμε λοξά λίγο παραπάνω και βαδίζουμε για πενήντα μέτρα στο δρόμο. Κατόπιν, προσέχοντας τά κόκκινα σημάδια στα αριστερά, βρίσκουμε το μισοχαλασμένο καλντερίμι, που κάνει ένα ζικ-ζακ ανηφορίζοντας, διασχίζει την άσφαλτο, κάνει άλλον έναν ελιγμό από πάνω και ξαναβγαίνουμε πάλι στο δρόμο, στον οποίο και βαδίζουμε για πεντακόσια μέτρα. Στη συνέχεια βρίσκουμε πάλι το καλντερίμι-μονοπάτι με τα κόκκινα σημάδια λοξά αριστερά και βαδίζουμε παράλληλα με το δρόμο για λίγο διάστημα.
Ξαναβγαίνοντας στο δρόμο, σε λίγα μέτρα συναντούμε στα δεξιά μεγάλη ανοικτή στέρνα και πλάι της ένα κιόσκι. Αριστερά από τη στέρνα ανηφορίζουμε σε στενό πλακοστρωμένο μονοπάτι, μέχρι που φθάνουμε στον αυχένα, όπου είναι και το υψηλότερο σημείο της διαδρομής (705 μ.). Από εδώ πλέον ακολουθούμε το καλντερίμι, που κατηφορίζει για αρκετό διάστημα στη δεξιά πλαγιά μιας ρεματιάς. Προσοχή χρειάζεται στις πολλές κινούμενες πέτρες που βρίσκονται στο δρόμο μας.
Παρακάτω, περνούμε από μακρόστενη λάκκα, που έχει ένα γκρεμισμένο καλύβι και ένα κιόσκι. Συνεχίζοντας να κατηφορίζουμε, διασχίζουμε ένα ρεματάκι και βαδίζουμε πλάι του δεξιά, μέχρι που βγαίνουμε σε αγροτικό δρόμο. Εδώ συναντούμε τη διαδρομή Κεραμίδι-Βένετο. Ακολουθούμε για λίγο ευθεία το δρόμο προς βορράν και, εκεί που κάνει αριστερή στροφή, πάμε ευθεία κατηφορίζοντας προς μια λάκκα που είναι μπροστά μας (εδώ το ίχνος της καταγραφής λανθασμένα ακολουθεί το δρόμο κάνοντας κύκλο, το λάθος θα διορθωθεί σε μελλοντική νέα καταγραφή).
Παρακάτω, περνούμε από μακρόστενη λάκκα, που έχει ένα γκρεμισμένο καλύβι και ένα κιόσκι. Συνεχίζοντας να κατηφορίζουμε, διασχίζουμε ένα ρεματάκι και βαδίζουμε πλάι του δεξιά, μέχρι που βγαίνουμε σε αγροτικό δρόμο. Εδώ συναντούμε τη διαδρομή Κεραμίδι-Βένετο. Ακολουθούμε για λίγο ευθεία το δρόμο προς βορράν και, εκεί που κάνει αριστερή στροφή, πάμε ευθεία κατηφορίζοντας προς μια λάκκα που είναι μπροστά μας (εδώ το ίχνος της καταγραφής λανθασμένα ακολουθεί το δρόμο κάνοντας κύκλο, το λάθος θα διορθωθεί σε μελλοντική νέα καταγραφή).
Ξαναβγαίνουμε στο δρόμο για λίγο και εκεί που κάνει στροφή αριστερά βρίσκουμε πάλι ευθεία το καλντερίμι, περνώντας πλάι από ένα μαντρί. Κατηφορίζουμε ομαλά προς μια ρεματιά, την περνούμε και ανηφορίζοντας βγαίνουμε στην άσφαλτο. Στην άλλη πλευρά υπάρχει μαντρί και μικρός νερόλακκος (σουβάλα) για να πίνουν τα ζώα. Αριστερά από τη σουβάλα βρίσκουμε το καλντερίμι που κατηφορίζει, μέχρι που κόβεται απότομα από τη διάνοιξη του δρόμου. Βαδίζοντας σε μονοπάτι αριστερά, περνούμε ένα ρεματάκι και κατηφορίζουμε σε χωματόδρομο που μας βγάζει αμέσως στην άσφαλτο στην είσοδο του Κεραμιδίου, στο γεφυράκι πάνω στη στροφή. Από το τέρμα του δρόμου κατηφορίζουμε σε πλακόστρωτο για να φθάσουμε στην πλατεία.
Πλατεία Κεραμιδίου |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου