Xoρευτό-Αη Γιάννης

Παραλία Αγίων Σαράντα

Απόσταση: 7,6 χλμ.
Διάρκεια: 3-3,5 ώρες
Υψόμετρο: από 0 μ. (Χορευτό)  έως 193 μ. (μέγιστο)
Συνολική ανάβαση/κατάβαση:  420 μ.
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, στρόγγυλα πινακιδάκια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: Παναγία Φανερωμένη
Κατεβάστε ίχνος GPS:   από το Wikiloc   από το Everytrail

       
                Η διαδρομή αυτή ενώνει τις δύο μεγάλες τουριστικές παραλίες του Ανατολικού Πηλίου, περνώντας και από τρεις ακόμα παραλίες που βρίσκονται στο ενδιάμεσο (Άγιοι Σαράντα, Μπάνικας, Πλάκα). Ωστόσο, δεν είναι εντελώς παραθαλάσσια, αφού φθάνει σε υψόμετρο έως και 193 μέτρων από τη θάλασσα. Το μονοπάτι είναι ανοικτό και σηματοδοτημένο, μπορεί να έχει όμως και κάποια προβλήματα από βλάστηση σε ορισμένα σημεία. Συνιστάται λοιπόν να φορούμε μακριά παντελόνια και να έχουμε μαζί μας ένα κλαδευτήρι για να καθαρίζουμε στο δρόμο μας. Επίσης, πρέπει να έχουμε αυξημένη προσοχή στα κόκκινα σημάδια για να μη χάσουμε κάποιες διασταυρώσεις (ιδανικά, να έχουμε το ίχνος σε GPS).

Άγιοι Σαράντα

             Ξεκινώντας από το κάμπινγκ στο νότιο άκρο της παραλίας του Χορευτού, βαδίζουμε αρχικά στην άσφαλτο που ανηφορίζει. Εδώ το κανονικό παλιό μονοπάτι ακολουθούσε τον χωματόδρομο που φεύγει αριστερά και περνούσε αμέσως κάτω από το κτήμα, στο οποίο τερματίζει ο δρόμος. Το μονοπάτι εκεί έχει όμως καταρρεύσει στα βράχια και είμαστε αναγκασμένοι να περάσουμε παράνομα μέσα από το φράχτη της ιδιοκτησίας. Δυστυχώς ο Δήμος δεν έχει μπορέσει ως τώρα να δώσει λύση στο πρόβλημα. Για να αποφύγουμε αυτήν τη δυσάρεστη δυσκολία λοιπόν, συνεχίζουμε στην άσφαλτο ανηφορικά και στην τρίτη δεξιά στροφή που κάνει, πάμε ευθεία προς τον ξενώνα ''Έναστρον''. Περνούμε δεξιά από τον ξενώνα και συνεχίζουμε ευθεία σε μονοπάτι. Βγαίνουμε σε στενό χωματόδρομο, όπου πάμε για λίγα μέτρα αριστερά και μετά δεξιά, περνώντας αμέσως κάτω από ένα καλύβι που αφήνουμε αριστερά μας. Μετά το καλύβι το μονοπάτι γίνεται σαφές και κατηφορίζει, βγαίνοντας στην άσφαλτο που πάει στην παραλία των Αγίων Σαράντα.

Άγιοι Σαράντα

           Κατεβαίνουμε λοιπόν στη μεγάλη παραλία των Αγίων Σαράντα και τη διασχίζουμε κατά μήκος. Φθάνοντας στην ταβέρνα δίπλα στο βράχο με το άγαλμα, αφήνουμε την παραλία και ανηφορίζουμε σε χωματόδρομο. Σε λίγο έρχεται από αριστερά δρόμος και ενώνεται στην πορεία μας. Mετά από επτακόσια μέτρα και ενώ ο δρόμος έχει κατεύθυνση δυτική, φθάνουμε σε διασταύρωση όπου πάμε αριστερά κατηφορικά σε στενό δρόμο που κατευθύνεται νότια.

Μπάνικας

             Κατηφορίζουμε έντονα σε δύσβατο δρόμο και φθάνοντας σε απότομη δεξιά στροφή του δρόμου, συνεχίζουμε ευθεία στο καθαρισμένο μακρυρραχιώτικο καλντερίμι, το μόνο κομμάτι που απέμεινε άθικτο από την παλιά διαδρομή Μακρυρράχη-Μπάνικας (προσοχή στα σημάδια) και βγαίνουμε κάτω στην κροκαλωτή παραλία του Μπάνικα, στην οποία καταλήγει το Μέγα Ρέμα.

Σπίτι στο Μπάνικα

        Περνούμε το ρέμα από πέτρα σε πέτρα και στην άλλη πλευρά της παραλίας, την ανηλιώτικη, έχουμε δίπλα στη θάλασσα ένα ερειπωμένο σπίτι και πίσω του ένα άλλο ανακαινισμένο. Στην νότια άκρη υπάρχει ένα τρίτο καλύβι-εξοχικό (ημιτελές το 2019 που περάσαμε). 

         Εδώ υπάρχει και δρόμος, τον οποίο ακολουθούμε για λίγο και αμέσως σε διασταύρωση πάμε αριστερά, περνώντας λίγο πάνω από το καλύβι και μπαίνοντας σε κτήμα. Σε διασταυρώσεις που βρίσκουμε, πάμε συνεχώς ανηφορικά, χωρίς να απομακρυνόμαστε πολύ από τη θάλασσα. Στην επάνω άκρη του κτήματος βλέπουμε παλιό χαλασμένο τσιμενταύλακα, τον οποίο ακολουθούμε για λίγα μέτρα και αμέσως βρίσκουμε το μονοπάτι που ανηφορίζει απότομα μέσα στο δάσος-ζούγκλα.      

Δάσος-ζούγκλα πάνω από τον Μπάνικα

 Η βλάστηση σε κάποια σημεία μπορεί να μας ενοχλεί και χρειάζεται να φοράμε μακριά παντελόνια για ν` αποφύγουμε τις γρατζουνιές. Βγαίνουμε σε ελαιώνα και ανηφορίζουμε ευθεία, βαδίζοντας σε δρόμο πλέον, για να φθάσουμε στο ξωκλήσι του Αγίου Χαραλάμπους.

Άγιος Χαράλαμπος Ανηλίου

            Εκατόν πενήντα μέτρα πιο πέρα, πάνω σε δεξιά ανηφορική στροφή του δρόμου (προσοχή) τον αφήνουμε προς τα αριστερά και βρίσκουμε μονοπάτι μέσα σε πυκνή βλάστηση. Χρειάζεται πολλή προσοχή γιατί η είσοδος του μονοπατιού δε φαίνεται καλά. Κατηφορίζουμε βρίσκοντας κάποια στοιχεία καλντεριμιού, περνούμε ένα ρεματάκι και βγαίνουμε σε άλλο δρόμο, που ακολουθούμε προς τα αριστερά. Μετά από εκατό μέτρα, πάνω σε αριστερή κατηφορική στροφή του δρόμου (προσοχή) ξαναβρίσκουμε το μονοπάτι-καλντερίμι στα δεξιά. Κατηφορίζοντας συνεχώς, βγαίνουμε τελικά πάλι σε  διασταύρωση χωματόδρομου.

Κατεβαίνοντας στο μονοπάτι προς Φανερωμένη

         Εδώ αξίζει να κάνουμε μια μικρή παράκαμψη παίρνοντας τον κατηφορικό δρόμο προς το ξωκλήσι της Παναγίας Φανερωμένης, που απέχει δέκα λεπτά από το σημείο αυτό. Χτισμένο σε θαλασσόβραχο λίγα μέτρα πάνω από τα κύματα του Αιγαίου, το ξωκλήσι της Φανερωμένης είναι ένα πολύτιμο στολίδι στον παράδεισο του Πηλίου, ένα μέρος για ήσυχη περισυλλογή και απόλαυση ανάμεσα στα βράχια και τη θάλασσα, ένα ποίημα. Δίπλα στο ξωκλήσι υπάρχει πηγούλα που βγάζει λίγο δροσερό νερό από το βράχο.

Παναγία Φανερωμένη

        Ξανανεβαίνοντας πίσω στη διασταύρωση του δρόμου, βαδίζουμε τώρα προς τα νότια (αριστερά όπως ανεβαίνουμε) και μετά από πεντακόσια μέτρα φθάνουμε στην περίφραξη του ξενοδοχείου Eden. Εδώ παίρνουμε το δρομάκι αριστερά που κατηφορίζει προς τη θάλασσα και σε λίγο γίνεται καλντερίμι. Σε κάποια σημεία διατηρείται το παλιό λιθόστρωτο και σε άλλα είναι ξαναφτιαγμένο, αλλά δυστυχώς όχι με τον σωστότερο τρόπο (οι επίπεδες πλάκες που χρησιμοποίησαν μπορεί να γλιστράνε αν είναι βρεγμένες και θέλουν προσοχή). Περνούμε από ένα κιόσκι με πεσμένο στύλο φωτισμού και σύντομα φθάνουμε κάτω στη θαυμάσια παραλία Πλάκα, η οποία, όπως και ο Μπάνικας, ανήκε στο Ανήλιο.

Η Πλάκα το καλοκαίρι

       Καθώς δεν πηγαίνει αυτοκίνητο εκεί, διατηρεί μια αίσθηση ατόφια. Παλαιότερα ήταν ερημική, αλλά τώρα το μπαρ του ξενοδοχείου Eden με τις ενοικιαζόμενες ξαπλώστρες δίνει ζωντάνια το καλοκαίρι, με αντίτιμο όμως τη δυνατή νεανική μουσική που παίζει από το πρωί μέχρι το βράδι (ευτυχώς, το συνεχές ντάπα-ντούπα δεν ακούγεται στην άλλη άκρη της παραλίας).

Η Πλάκα το χειμώνα

          Βαδίζουμε λοιπόν κατά μήκος της παραλίας προς το νότο, περνούμε πάνω από τα βραχάκια στην άκρη της και βγαίνουμε τέλος στον παραλιακό δρόμο του Αη-Γιάννη.