Άγιος Βλάσιος - Άγιος Λαυρέντιος (κυκλική)

Άγιος Βλάσιος

Απόσταση: 10,5 χλμ.
Διάρκεια: 4 ώρες με στάσεις (καθαρός χρόνος πορείας 3 ώρες)
Υψόμετρο: από 281 μ. (Άγιος Βλάσιος) σε 615 μ. (μονή Αγ. Λαυρεντίου)
Συνολική ανάβαση/κατάβαση: 504 μ.
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, μερικές πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (Αγιος Βλάσιος, Άγιος Λαυρέντιος, ξωκλήσι Αι Γιάννη)

Αρχή/τέλος: πλατεία Αγίου Βλασίου κάτω από την εκκλησία 
Κατεβάστε ίχνος GPS:   από το Wikiloc  

LINK TO THE ENGLISH VERSION

Powered by http://

      Ανάμεσα στον Άγιο Βλάσιο και Άγιο Λαυρέντιο βρίσκεται η μεγάλη και κατάφυτη ρεματιά της Κουφάλας. Υπάρχουν δύο διαδρομές με καλντερίμι-μονοπάτι που συνδέουν τα δύο χωριά διασχίζοντας τη ρεματιά, η χαμηλότερη που περνά από το ξωκλήσι της Αγίας Ειρήνης και η ψηλότερη που περνά από τον Αη Γιάννη. Εδώ συνδυάζουμε τις δύο διαδρομές  σε μια κυκλική πορεία με επιστροφή. Φυσικά, μπορεί κανείς να περπατήσει μόνο στη μια κατεύθυνση, οπότε θα χρειαστεί το μισό περίπου χρόνο (2 ώρες με στάσεις). Υπάρχει συγκοινωνία με λεωφορείο και στα δύο χωριά (τα δρομολόγια στο www.ktelvolou.gr). 

 Ξεκινούμε από την εκκλησία του Αγίου Βλασίου (η παλαιότερη ονομασία του χωριού ήταν Καραμπάσι) και κατεβαίνουμε στη διπλανή κάτω πλατεία. Από κεί παίρνουμε το ανηφορικό καλντερίμι με βόρεια κατεύθυνση και στη διασταύρωση καλντεριμιών πάμε αριστερά. Το καλντερίμι σύντομα γίνεται τσιμεντόδρομος και περνούμε από βρύση με χρονολογία 2003. Εδώ υπάρχει διασταύρωση με ανηφορικό τσιμεντόδρομο δεξιά, απ`όπου έρχεται η άλλη (υψηλότερη) διαδρομή από τον Αη Γιάννη.

Κοιτάζοντας προς τον  Παγασητικό

          Εμείς προχωρούμε ευθεία στο δρόμο μας προς βορράν, παίρνουμε τον ανηφορικό φαρδύ δρόμο και φθάνουμε στο νεκροταφείο. Από κει συνεχίζουμε στον τσιμεντόδρομο που ανηφορίζει λίγο ακόμα και μετά έχουμε διχάλα, όπου πάμε αριστερά (υπάρχει αυτοσχέδια πινακίδα προς Αγία Ειρήνη). Πιο πέρα έχουμε νέα διχάλα με πινακίδα, όπου πάλι πάμε αριστερά. Ο δρόμος τερματίζει στο εκκλησάκι της Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου, δίπλα στο ρέμα. 

Αγία Ειρήνη

              Περνούμε το ρέμα της Κουφάλας από τσιμεντένιο γεφύρι και βαδίζουμε πλέον σε μονοπάτι με τμήματα καλντεριμιού, ανηφορίζοντας ομαλά στην πλαγιά. Βγαίνουμε σε χωματόδρομο και βαδίζουμε ευθεία μέχρι που φθάνουμε στην άσφαλτο και βαδίζουμε σε αυτήν ανηφορίζοντας.  Λίγα μέτρα πιο πάνω, εκεί που η άσφαλτος κάνει απότομη στροφή αριστερά, βρίσκουμε στο εξωτερικό της στροφής ένα έντονα ανηφορικό μονοπάτι, που μας φέρνει στο ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία.

Το μονοπάτι την άνοιξη

                Τώρα θα ακολουθήσουμε την αυθεντική διαδρομή ααπό τον Προφήτη Ηλία προς το χωριό, που καθαρίστηκε τα Χριστούγεννα του 2013. Ετσι, προχωρώντας ευθεία βγαίνουμε σε φαρδύ χωματόδρομο που κατηφορίζει. Σε εκατό μέτρα, βλέποντας τα κόκκινα σημάδια, παίρνουμε τον στενό χωματόδρομο δεξιά. Πηγαίνοντας ευθεία, ο δρόμος παρακάτω κάνει δεξιά στροφή, ενώ εμείς συνεχίζουμε ευθεία και μπαίνουμε σε μονοπάτι κατηφορικό, περνάμε από τα ερείπια παλιάς ασβεσταριάς και παρακάτω κινούμαστε σε βόρεια κατεύθυνση, σε καλντερίμι παράλληλο με την άσφαλτο, την οποία έχουμε από κάτω μας. Τελικά βγαίνουμε λοξά στην άσφαλτο, όπου βαδίζουμε για εκατό μέτρα και μετά (προσοχή!) πάμε λοξά αριστερά σε δρόμο, ο οποίος σε λίγο γίνεται καλντερίμι  και συναντούμε το κύριο καλντερίμι που έρχεται από Αγριά-Σερβανάτες και το ακολουθούμε μέχρι να φτάσουμε στην πλατεία του Αγίου Λαυρεντίου, ένα καλό μέρος για στάση και ένα καφέ ή αναψυκτικό, έχοντας κάνει περίπου δύο ώρες πορείας. 

        

Πλατεία Αγίου Λαυρεντίου

         Αμέσως μόλις αρχίζουμε να κατηφορίζουμε από την πλατεία του Αγίου Λαυρεντίου προς τα πίσω, έχουμε αριστερά μνημειακή μαρμάρινη βρύση και δίπλα της ανηφορίζει καλντερίμι, το οποίο ακολουθούμε. Παραπάνω φθάνουμε σε άλλη βρύση χωρίς νερό, όπου φεύγει αριστερά τσιμεντόδρομος (προσοχή). Εμείς όμως συνεχίζουμε στο ανηφορικό καλντερίμι από δεξιά, που αμέσως μας φέρνει στο μοναστήρι του Αγίου Λαυρεντίου, το οποίο έδωσε και το όνομά του στο χωριό. Είναι από τα παλαιότερα του Πηλίου, καθώς το καθολικό του χτίστηκε το 1378 από τον αγιορείτη μοναχό Όσιο Λαυρέντιο, πάνω σε θεμέλια ακόμη παλαιότερου κτίσματος (ίσως των αρχών του 11ου αιώνος) βενεδικτίνων μοναχών από το Αμάλφι της Ιταλίας. Σήμερα είναι γυναικείο με τρεις μοναχές και γιορτάζει στις 10 Μαΐου.

Μονή Αγίου Λαυρεντίου

         Στην επάνω πλευρά της μονής περνά ασφαλτόδρομος και βαδίζουμε σ` αυτόν κατηφορίζοντας.             Ενημέρωση 2021-23: στις τελευταίες επισκέψεις μας διαπιστώσαμε ότι το πέρασμα δίπλα στο μοναστήρι προς τα πάνω ήταν κλειστό με περίφραξη, κάνοντας αδύνατη την πρόσβαση από εκεί στην άσφαλτο. Ετσι, αν το μοναστήρι είναι κλειστό και δε μπορούμε να μπούμε μέσα στον περίβολο (έχει ωράριο 9-12 και 5-7), πρέπει να γυρίσουμε  για λίγο προς τα πίσω και να κάνουμε αριστερά κατεβαίνοντας και να βγούμε σε ομαλά ανηφορικό δρόμο, που θα μας βγάλει στην άσφαλτο λίγο πιο κάτω από το μοναστήρι, στην οποία θα βαδίσουμε κατηφορίζοντας.

       Παρακάτω, ο δρόμος κάνει φουρκέτα δεξιά. Στο σημείο αυτό πάνω στη στροφή βρίσκουμε το μονοπάτι, που κατηφορίζει ευθεία μέσα στη μεγάλη ρεματιά της Κουφάλας. Στην πορεία μας συναντούμε τμήματα καλντεριμιού, που ολοένα πυκνώνουν. Περνούμε το ρέμα από πέτρα σε πέτρα και φθάνουμε στο ξωκλήσι του Αι Γιάννη, δίπλα σε πηγή, το νερό της οποίας διοχετεύεται σε τσιμενταύλακα. Το μέρος αυτό προσφέρεται ιδιαίτερα για αναψυχή και είναι διαμορφωμένο κατάλληλα με πάγκους και υπαίθρια ψησταριά. 

ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 7/1/2024: Μετά τις πλημμύρες του φθινοπώρου 2023, μια κατολίσθηση έχει κόψει το μονοπάτι μετά τον ΑηΓιάννη και πρέπει να κάνουμε παράκαμψη από την κάτω μεριά για να περάσουμε με αρκετή δυσκολία. Αναμένεται όμως να επισκευαστεί σύντομα, μέσα στο 2024.

Ο Αη Γιάννης στην Κουφάλα

                                                                                                                  Μετά τον Αη Γιάννη, βαδίζουμε δίπλα στο αυλάκι του νερού σε μονοπάτι. Εκεί που αρχίζει αγροτικός δρόμος, δεν τον ακολουθούμε (προσοχή) αλλά πάμε λοξά δεξιά σε μονοπάτι που ακολουθεί τον τσιμενταύλακα. Πιο κάτω, το μονοπάτι βγαίνει δίπλα σε πέτρινο καλύβι. Το καλύβι έχει στη βορινή του πλευρά σιδερένιο τροχό νερόμυλου.

Το καλύβι-νερόμυλος 

        Eδώ βαδίζουμε για πενήντα μέτρα στον αγροτικό δρόμο και μετά (προσοχή αριστερά στα σημάδια) βρίσκουμε τη συνέχεια του μονοπατιού, πάλι δίπλα στον τσιμενταύλακα. Παρακάτω βαδίζουμε σε καλντερίμι κατηφορίζοντας έντονα και ξαναβγαίνουμε στο δρόμο. Πάλι μετά από εκατό μέτρα, παρατηρώντας τα κόκκινα σημάδια επάνω αριστερά (προσοχή) ξαναβρίσκουμε το μονοπάτι-καλντερίμι.

Το μονοπάτι δίπλα στον τσιμενταύλακα

          Ξαναβγαίνουμε στο δρόμο, που καλύπτεται πια από τσιμέντο, περνά δίπλα από ένα εξοχικό σπίτι και τελικά βγαίνει στην άσφαλτο πάνω από τον Άγιο Βλάσιο, πάνω σε φουρκέτα. Κατηφορίζουμε για διακόσια μέτρα στην άσφαλτο και, προσέχοντας την πινακίδα με τα σημάδια στα δεξιά, βρίσκουμε μονοπάτι που κατηφορίζει και γίνεται καλντερίμι μπαίνοντας στο χωριό.

Θέα από τον Άγιο Βλάσιο

        

         Παρακάτω το καλντερίμι καλύπτεται με τσιμέντο και φθάνουμε στη διασταύρωση με τη βρύση που προανέφερα. Εδώ πάμε προς τα κάτω αριστερά και σύντομα επιστρέφουμε στην πλατεία του Αγίου Βλασίου.