Χάνια-Ανήλιο-Αη Γιάννης

Η παραλία Πλάκα στον Αη Γιάννη

Απόσταση: 12,1 χλμ.
Διάρκεια: 4,5 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 3,5 ώρες)
Υψόμετρο: από 1170 μ. (Χάνια) σε 0 μ. (Αη Γιάννης)
Συνολική ανάβαση: 31 μ.  Συνολική κατάβαση: 1170 μ.
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, λίγες πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: Ανήλιο
Kατεβάστε ίχνος GPS:   από το Wikiloc   από το Everytrail

          Το Ανήλιο έχει το δικό του μονοπάτι προς τα Χάνια, το οποίο περνά από τα ''Ψηλά Κοτρώνια'', από τη βόρεια πλαγιά της κορυφής Αγριγίδι. Ευτυχώς, διατηρείται ακόμα μεγάλο μέρος του μέσα στο δάσος οξιάς και καστανιάς. Φθάνουμε από τα Χάνια στο χωριό σε τρεις ώρες περίπου, και κατόπιν συνεχίζουμε να κατηφορίζουμε για μια ώρα ακόμα σε ωραίο καλντερίμι προς τη θαυμάσια παραλία Πλάκα του Αη Γιάννη, που ήταν το βασικό επίνειο του χωριού (το άλλο ήταν ο Μπάνικας).  Από κεί μπορούμε να επιστρέψουμε με το απογευματινό λεωφορείο στις 17.30΄ (καλοκαιρινά δρομολόγια, ελέγξτε στο www.ktelvolou.gr). Στον Αη Γιάννη υπάρχουν ξενοδοχεία και ταβέρνες ανοικτά όλο το χρόνο, όπως επίσης και στο Ανήλιο τη θερινή περίοδο.

      Από τα Χάνια ανηφορίζουμε για το χιονοδρομικό κέντρο και στο δεύτερο πάρκινγκ στρίβουμε αριστερά προς Κισσό. Η αρχή της πορείας μας βρίσκεται στη βάση των λιφτ. Λίγα μέτρα κάτω από το δρόμο, στην άκρη του πλατώματος, φεύγει το μονοπάτι με πινακίδα για Κισσό. Στην αρχή είναι λίγο δύσβατο από τα χώματα, μετά όμως είναι φαρδύ και ομαλό και έχει και λίγο καλντερίμι. Πηγαίνουμε παράλληλα με την άσφαλτο και σε λίγο ξαναβγαίνουμε και βαδίζουμε σ` αυτήν, αγνοώντας το μονοπάτι προς Κισσό δεξιά. Στα εκατό μέτρα, φεύγει λοξά αριστερά από την άσφαλτο ένας χωματόδρομος με κίτρινη πινακίδα προς ''Ανήλιο'' και τον ακολουθούμε. Μετά από ένα χιλιόμετρο περίπου, βρίσκουμε δεξιά μας με τα κόκκινα σημάδια ένα τμήμα του μονοπατιού, το οποίο παρακάτω ξαναβγαίνει στο δρόμο. Μετά από ακόμα εκατό μέτρα, πάμε λοξά δεξιά σε δευτερεύοντα δρόμο και αμέσως αριστερά μπαίνουμε στο μονοπάτι, που κατηφορίζει μέσα στο πυκνό δάσος οξιάς. Λίγο πιο πέρα βλέπουμε από κάτω μας μια μεγάλη ανοικτή στέρνα.

Μονοπάτι στο δάσος οξιάς

         Κατηφορίζοντας προς τα βορειοανατολικά, πιο πέρα βγαίνουμε στο δρόμο πάνω σε διασταύρωση και ακολουθούμε το στενότερο αριστερό κλάδο. Αυτός μας οδηγεί σε πλάτωμα που λέγεται ''Στάλος''. Εδώ αφήνουμε το δρόμο βλέποντας τα σημάδια, πάμε μέσα στο πλάτωμα και βρίσκουμε απέναντι τη συνέχεια του μονοπατιού. Η κατεύθυνση είναι σταθερά βορειοανατολική.

  Βαδίζουμε για αρκετό διάστημα σχεδόν ισοϋψώς, βρίσκουμε και λίγο καλντερίμι, μέχρι που φτάνουμε στην τοποθεσία ''Ψηλά Κοτρώνια'' σε υψόμετρο 950 μέτρων. Εδώ το μονοπάτι αρχίζει πλέον να κατηφορίζει. Στην πορεία μας συναντούμε το δρόμο και βαδίζουμε κατά διαστήματα σ` αυτόν μέχρι να ξαναβρούμε διαδοχικά τη συνέχεια του μονοπατιού προσέχοντας τα κόκκινα σημάδια.

Η Μακρυρράχη, όπως φαίνεται από το δρόμο που βαδίζουμε

         Παρακάτω βαδίζοντας στο δρόμο έχουμε αριστερά ένα καλύβι-αποθήκη σε κτήμα με μηλιές (προσοχή). Εδώ, βλέποντας το κόκκινο βέλος, κατηφορίζουμε το δρόμο μέσα στο κτήμα και στην κάτω άκρη του κτήματος βρίσκουμε το καλντερίμι, που συνεχίζει να κατηφορίζει μέσα σε καστανιές. Λίγο πιο κάτω όμως, το καλντερίμι-μονοπάτι φθάνοντας σε ένα ρεματάκι χάνεται στην άλλη όχθη μέσα σε άγρια βλάστηση με αγκάθια και είναι αδιάβατο. Έτσι αναγκαστικά, λίγα μέτρα πριν φτάσουμε στο αδιέξοδο, κάνουμε μια παράκαμψη προς τα δεξιά, ακολουθώντας τα κόκκινα σημάδια (προσοχή). Πάμε δεξιά, μπαίνουμε σε ένα τυφλό αγροτικό δρόμο και μετά ακολουθούμε τον τσιμεντόδρομο κατηφορικά.

Θέα της Μακρυρράχης κατεβαίνοντας 

       Συνεχίζουμε στο δρόμο που παρακάτω πάει ομαλά, αποφεύγοντας ένα άλλο δύσβατο τμήμα του παλιού μονοπατιού. Τελικά κατεβαίνουμε κάτω στην κύρια άσφαλτο δίπλα στο τελευταίο σπίτι του χωριού, στην οποία βαδίζουμε προς τα δεξιά. Λίγο μετά το βενζινάδικο, προσέχοντας αριστερά μας βρίσκουμε εύκολα το φαρδύ καλντερίμι που μας κατεβάζει στην πλατεία του Ανηλίου, όπου δεσπόζει η εκκλησία του Αγίου Αθανασίου, χτισμένη το 1728. Μέχρις εδώ, χρειαστήκαμε περίπου τρεις ώρες πορείας από τη βάση των λιφτ.

Πλατεία Ανηλίου

        Κάτω από την πλατεία περνά ασφαλτόδρομος και τον ακολουθούμε, διασχίζοντας το χωριό με κατεύθυνση προς τη θάλασσα. Έχοντας πλέον βγει από το χωριό, αμέσως μετά από μια διασταύρωση με ανηφορικό ασφαλτόδρομο δεξιά, πάμε λοξά δεξιά σε στενό τσιμεντόδρομο που οδηγεί στο νεκροταφείο (προσοχή στα σημάδια). Ένας χωματόδρομος συνεχίζει δεξιά από  το νεκροταφείο προς τα κάτω και αμέσως μετά βλέπουμε το καλντερίμι αριστερά να κατηφορίζει μέσα στο δάσος.

Κατηφορίζοντας στο καλντερίμι προς Πλάκα

     Το καλντερίμι κόβεται από δρόμους και ξαναβρίσκουμε τη συνέχειά του σχετικά εύκολα, προσέχοντας και τα σημάδια. Τελικά βγαίνουμε και βαδίζουμε στην άσφαλτο. Παρακάτω υπάρχει διασταύρωση, όπου πάμε αριστερά κατηφορίζοντας και περνάμε από το ξενοδοχείο Εden. 

       Aμέσως μετά την είσοδο του Εden, υπάρχει πινακίδα. Ο δρόμος ευθεία πηγαίνει προς ''Παναγία Φανερωμένη'', απ` όπου συνεχίζει μονοπάτι προς Άγιο Χαράλαμπο και Μπάνικα. Εμείς παίρνουμε το στενό που κατηφορίζει δεξιά προς ''Πλάκα'' και σε λίγα μέτρα γίνεται καλντερίμι. Σε κάποια σημεία διατηρείται το παλιό λιθόστρωτο και σε άλλα είναι ξαναφτιαγμένο, αλλά δυστυχώς όχι με το σωστότερο τρόπο (οι επίπεδες πλάκες που χρησιμοποίησαν μπορεί να γλιστρούν αν είναι βρεγμένες και θέλουν προσοχή). Περνούμε από ένα κιόσκι με πεσμένο στύλο φωτισμού και βγαίνουμε κάτω στην αμμουδιά. Καθώς δεν πηγαίνει αυτοκίνητο εκεί, διατηρεί μια αίσθηση ατόφια, μαγευτική. Η Πλάκα παλιότερα ήταν ερημική, αλλά τώρα το μπαρ του ξενοδοχείου με τις ενοικιαζόμενες ξαπλώστρες δίνει ζωντάνια το καλοκαίρι, με αντίτιμο όμως ότι παίζει νεανική μουσική στη διαπασών από το πρωί ως το βράδι (ευτυχώς, το συνεχές ντάπα-ντούπα δεν ακούγεται στις άκρες της παραλίας).

Βαδίζοντας στην Πλάκα

         Βαδίζοντας λίγο ακόμα κατά μήκος της παραλίας προς το νότο,  περνούμε τα βραχάκια και βγαίνουμε στον τουριστικό παραλιακό οικισμό του Αη Γιάννη.

ΥΓ. Ευχαριστούμε τον Ανηλιώτη Ρήγα Θερσίτη, που μας έδειξε το μονοπάτι.