Άγιος Λαυρέντιος-Κισσός

Φθινόπωρο στο δάσος οξιάς κοντά στα Τρία Ρέματα

Απόσταση: 14,4 χλμ.
Διάρκεια: 6,5 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 4.55΄)
Υψόμετρο: από 570 μ. (Αγ. Λαυρέντιος) σε 1330 μ. (μέγιστο) σε 530 μ. (Κισσός)
Συνολική ανάβαση: 860 μ.  Συνολική κατάβαση: 880 μ.
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (Κρύα Βρύση)
Κατεβάστε ίχνος GPS:   από το Wikiloc   από το Everytrail

       Αυτή η χορταστική εξάωρη διαδρομή μέσα στο δάσος καστανιάς και οξιάς, συνδέει τον Άγιο Λαυρέντιο με τον Κισσό, περνώντας από τις τοποθεσίες Μοναστηράκι και Τρία Ρέματα. Και στα δύο χωριά  θα βρούμε εστιατόρια και ξενώνες που είναι ανοικτά όλο το χρόνο.

     Ξεκινώντας από την πλατεία του Αγίου Λαυρεντίου, αμέσως έχουμε στην κάτω γωνία μνημειακή νεοκλασική μαρμάρινη βρύση και δίπλα της ανηφορίζει καλντερίμι, το οποίο ακολουθούμε. Παραπάνω φθάνουμε σε άλλη βρύση χωρίς νερό, απ` όπου φεύγει αριστερά τσιμεντόδρομος (προσοχή). Εμείς όμως συνεχίζουμε στο ανηφορικό καλντερίμι από δεξιά, που μας φέρνει στο μοναστήρι του Αγίου Λαυρεντίου, το οποίο έδωσε και το όνομά του στο χωριό. Είναι από τα παλαιότερα του Πηλίου και χτίστηκε το 1378 από τον αγιορείτη μοναχό Όσιο Λαυρέντιο, πάνω σε θεμέλια ακόμη παλαιότερου κτίσματος (ίσως των αρχών του 11ου αιώνος) βενεδικτίνων μοναχών από το Αμάλφι της Ιταλίας. Σήμερα είναι γυναικείο με τρεις μοναχές και γιορτάζει στις 10 Μαΐου.

Μονή Αγίου Λαυρεντίου (καθολικό)

          Αφού επισκεφθούμε το ιστορικό μοναστήρι, βγαίνουμε στον ασφαλτόδρομο στην επάνω πλευρά της μονής και ανηφορίζουμε. Σε διασταύρωση πάμε δεξιά στην πινακίδα προς ''Αγριόλευκες'' και λίγο παραπάνω υπάρχει νέα πινακίδα αριστερά, που μας βάζει στο καλντερίμι στην επάνω πλευρά του δρόμου και ανηφορίζουμε μέσα σε καστανωτό. Ακολουθώντας τα κόκκινα σημάδια, συναντούμε κάμποσες φορές τον χωματόδρομο ανηφορίζοντας και τον διασχίζουμε ή τον ακολουθούμε για λίγα μέτρα προς τα επάνω, μέχρι να ξαναβρούμε τη συνέχεια του μονοπατιού.

           Πιο ψηλά, φθάνουμε σε εκκλησάκι, το οποίο χτίστηκε στη μνήμη των τεσσάρων αεροπόρων  που σκοτώθηκαν το 2004, όταν δύο F-16 κατέπεσαν στο Γολγοθά. Εδώ διασχίζουμε για τελευταία φορά το δρόμο (ο οποίος συνεχίζει προς Χάνια) και πλέον μπαίνουμε στο δάσος οξιάς με γενική  κατεύθυνση ανατολική. Περνούμε από την πηγή της Κρύας Βρύσης δίπλα σε παγκάκι (το νερό τρέχει από σωλήνα λίγα μέτρα κάτω από το μονοπάτι) και πιο πάνω φθάνουμε σε διασταύρωση μονοπατιών με πινακίδες. Εδώ πάμε δεξιά (προσοχή, αγνοούμε ένα μονοπάτι με μπλε σημάδια), ακολουθώντας κατεύθυνση νοτιοανατολική προς Σχιτζουράβλι και σε λίγο φθάνουμε στον αυχένα στην τοποθεσία Μοναστηράκι, όπου υπάρχει νέα διασταύρωση καθώς συναντούμε στενό χωματόδρομο.       

Δάσος με ψηλές οξιές πηγαίνοντας προς Τρία Ρέματα

        Εδώ ακολουθούμε το δρόμο προς τ` αριστερά (υπάρχει πινακίδα προς ''Κισσό''). Μετά από πενήντα μέτρα, προσέχοντας στην αριστερή πλευρά του δρόμου, βλέπουμε το πινακιδάκι και το κόκκινο σημάδι στο δέντρο να μας δείχνουν το μονοπάτι,  το οποίο κατηφορίζει μέσα στο δάσος οξιάς με κατεύθυνση βόρεια-βορειοανατολική. Στο δρόμο μας παρατηρούμε κάπου-κάπου παλιά σημάδια ανθρώπινης δραστηριότητας, όπως καρβουνόλακκους και λιθοσωρούς-πεζούλες. Το δάσος με τις πανύψηλες οξιές είναι παρθένο και μαγευτικό.
        Πιο κάτω, συναντούμε δασικό δρόμο και το μονοπάτι κατηφορίζει παράλληλα, εναλλάξ δεξιά και αριστερά του (προσοχή στα κόκκινα σημάδια), περνώντας και από ένα ρεματάκι με πηγή που τρέχει λίγο νερό.

      Ακολουθώντας τα σημάδια,  κατηφορίζουμε σε τμήματα δρόμου και μονοπατιού, μέχρι που  παρακάτω βγαίνουμε ξανά σε δρόμο, ο οποίος κατηφορίζοντας μας φέρνει να περάσουμε το μεγάλο Κισσώτικο ρέμα. Μεγάλα βράχια κομμένα απότομα στην κοίτη δημιουργούν ένα υποβλητικό θέαμα. Μόλις περάσουμε και το δεύτερο ρέμα που συμβάλλει εδώ, βρίσκουμε τη συνέχεια του μονοπατιού με τα κόκκινα σημάδια και το ακολουθούμε για λίγο ακόμα, μέχρι που μπαίνει σε χορταριασμένο ανηφορικό δρόμο και σε λίγο βγαίνουμε πάλι στον κύριο χωματόδρομο.

Πλησιάζοντας προς Κισσό. Στην απέναντι ράχη το Σκαμνί του Δράκου

        Από εδώ και πέρα, ο δρόμος πάει ομαλά, έχοντας βαδίσει γενικά πάνω στην πορεία του παλιού μονοπατιού μέσα σε δάσος καστανιάς. Στον ορίζοντα βλέπουμε την επιβλητική κατάφυτη πλαγιά που κατεβαίνει από την κορυφή Δραμάλα. Περνούμε από την τοποθεσία Χελιδονόπετρα και, πλησιάζοντας στον Κισσό, έχουμε δεξιά μας το ξωκλήσι του Προφήτη Ηλία.   

Προφήτης Ηλίας Κισσού

      Φθάνοντας στο χωριό, συναντούμε το καλντερίμι της διαδρομής Χάνια-Κισσός και το ακολουθούμε πλέον μέχρι να φθάσουμε στην πλατεία με την κεντρική εκκλησία της Αγίας Μαρίνας που κτίστηκε το 1745 μ.Χ. και κοσμείται από ένα περίτεχνο ηπειρώτικο τέμπλο και αγιογραφίες του ζωγράφου Παγώνη.

Πλατεία Κισσού

       Από τον Κισσό, μπορούμε να συνεχίσουμε βαδίζοντας προς Μούρεσι και προς την παραλία του Αι Γιάννη (όπου πάει και πούλμαν) ή τη Νταμούχαρη, ή ν` ανηφορίσουμε προς Χάνια (βλέπε τις αντίστοιχες διαδρομές).