Νιάου (Αφέτες) - Νεοχώρι

Απόσταση: 6,1 χλμ.
Διάρκεια: 2 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 1.45΄)
Υψόμετρο: από 235 μ. (πλατεία Νιάου) σε 470 μ. (πλατεία Νεοχωρίου)
Συνολική ανάβαση: 281 μ.  Συνολική κατάβαση: 52 μ.
Σήμανση: στρόγγυλα πινακιδάκια, κόκκινα σημάδια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: όχι
Aρχή: πλατεία Νιάου (Αφετών)
Τέλος: πλατεία Νεοχωρίου
Κατεβάστε ίχνος GPS:  από το Wikiloc 

Powered by Wikiloc

          Eδώ βαδίζουμε στα ίχνη του καλντεριμιού που ένωνε τα δύο χωριά, αρκετό από το οποίο διατηρείται ακόμη.  Η διαδρομή καθαρίστηκε και σηματοδοτήθηκε το 2014-15 από το σύλλογο Φίλων των Καλντεριμιών Νοτίου Πηλίου και τον ΕΟΣ Βόλου. Ένα κομμάτι μετά το Δέλτα Αργαλαστής έχει γίνει άσφαλτος, στην οποία βαδίζουμε αναγκαστικά για μισό χιλιόμετρο περίπου (βλέπε παρακάτω). Το ομορφότερο σημείο βρίσκεται κοντά στο Νεοχώρι, όπου περνάμε από ένα παλιό πέτρινο γεφύρι. Από την άλλη πλευρά κοντά στη Νιάου απολαμβάνουμε πολύ όμορφη θέα προς τον Παγασητικό. Το Νεοχώρι συνδέεται επίσης πεζοπορικά με τη Συκή και τις Μηλιές, ενώ από τη Νιάου μπορούμε να πάμε στην Άφησσο.  Και στα δύο χωριά λειτουργούν εστιατόρια στην πλατεία (στο Νεοχώρι όλο το χρόνο, ενώ στη Νιάου τα Σαββατοκύριακα του χειμώνα και συνεχώς το καλοκαίρι). Για τα δρομολόγια των λεωφορείων δείτε στο www.ktelvolou.gr

        Η πορεία μας ξεκινά από την πλατεία της Νιάου. Το σλαβικό αυτό τοπωνύμιο που σημαίνει ''μαντρί'', ήταν το όνομα του χωριού από τις απαρχές του έως το 1955, οπότε αποφασίστηκε να μετονομαστεί σε Αφέται. Όμως η απόφαση αυτή είναι μάλλον ατυχής, αφού το αρχαίο λιμάνι των Αφετών δεν έχει καμία σχέση με την περιοχή και τοποθετείται πιθανώς στο σημερινό Πλατανιά. Οι Νιαώτες θα έπρεπε, κατά τη γνώμη μου, να ζητήσουν την επαναφορά της αυθεντικής ονομασίας του χωριού τους, που ακόμα χρησιμοποιείται έτσι κι αλλιώς, όπως έκαναν και πέτυχαν οι Προπαντιώτες το 2014. Θεωρώ ότι δε μας ωφελεί να φοράμε τον φερετζέ των αρχαίων ονομάτων, αλλοιώνοντας έτσι τις μνήμες του τόπου μας.

Άποψη της Νιάου 

         Από την πλατεία λοιπόν και την εκκλησία του Τιμίου Προδρόμου ανηφορίζει καλντερίμι, που σε λίγα μέτρα συναντά τσιμεντόδρομο, στον οποίο βαδίζουμε προς τα δεξιά (ανατολικά) ανηφορίζοντας ελαφρά. Σε διασταυρώσεις πάμε ευθεία ακολουθώντας τα σημάδια, περνούμε κάτω από τη βρύση ''Κατέρω'' και αφού περάσουμε ένα ρέμα με μιαν άλλη βρύση (χωρίς νερό), βλέπουμε αριστερά μας με σημάδια και πινακιδάκια ανηφορικό φαρδύ μονοπάτι, το οποίο λίγο παραπάνω γίνεται καλντερίμι και μετά χαλάει πάλι. Βγαίνουμε σε στενό ασφαλτόδρομο που έχει κόψει το καλντερίμι και βαδίζουμε λίγα μέτρα προς τα δεξιά για να ξαναβρούμε τη συνέχεια.

Ανεβαίνοντας το καθαρισμένο καλντερίμι προς Αμπέλια

        Ανηφορίζουμε στη δεξιά πλαγιά ενός ρέματος, έχοντας μεγάλο εξοχικό σπίτι αριστερά μας. Το καλντερίμι βρίσκεται σε καλή κατάσταση,  καθώς έχει κατασκευαστεί στις αρχές της δεκαετίας του `50. Περνούμε το ρέμα λίγο ψηλότερα και βγαίνουμε απέναντι σε στενό αγροτικό δρόμο, στον οποίο βαδίζουμε. Δεξιά μας έχουμε κτήματα και αμπέλια. Βγαίνουμε στην άσφαλτο, όπου πάμε δεξιά και σε δέκα μέτρα παίρνουμε στενό δρόμο που κατηφορίζει ομαλά λίγο δεξιότερα, παράλληλα με την άσφαλτο. Πενήντα μέτρα πιο δεξιά υπάρχει μεγάλο οίκημα.
        Σε λίγο ξαναβρίσκουμε το καλντερίμι, άλλοτε εμφανές και άλλοτε χαλασμένο ή καλυμμένο με χώμα. Πηγαίνουμε ομαλά ευθεία και πιο πέρα διασχίζουμε λοξά την άσφαλτο και συνεχίζουμε από την άλλη πλευρά. Πέρα μπροστά μας βλέπουμε τις ταμπέλες της διασταύρωσης (Δέλτα) Αργαλαστής και κατευθυνόμαστε προς τα εκεί.
       Διασχίζουμε έναν αγροτικό δρόμο και τελικά ανηφορίζουμε και βγαίνουμε στην άσφαλτο που περνά πάνω δεξιά. Σε πενήντα μέτρα φθάνουμε στη στάση λεωφορείου στο Δέλτα. Εδώ παίρνουμε τον παλιό δρόμο που διατηρείται ακόμα, αριστερά από την φαρδιά τωρινή άσφαλτο. Σε κάποιο σημείο αν προσέξουμε θα διακρίνουμε ίχνη του παλιού καλντεριμιού.  Ο δρόμος τελικά ξαναβγαίνει στην κύρια άσφαλτο. Εδώ, για να αποφύγουμε ένα σημαντικό κομμάτι ασφαλτόδρομου, παίρνουμε το χωματόδρομο που φεύγει μετά από είκοσι μέτρα στα δεξιά και που θα μας βγάλει πάλι στην άσφαλτο, στο ύψος του οινοποιείου Αγριγιάννη. Κανονικά πάντως, το παλιό καλντερίμι πήγαινε όπως πάει τώρα η άσφαλτος.

Το καλντερίμι στο πευκοδάσος

        Μετά το οινοποιείο Αγριγιάννη βαδίζουμε αναγκαστικά για πεντακόσια μέτρα στην άσφαλτο προς βορράν και κατόπιν, βλέποντας την πινακίδα, παίρνουμε δεξιά στενό χωματόδρομο που κατηφορίζει. Σε είκοσι μέτρα τον αφήνουμε προς τ` αριστερά και βαδίζουμε σε μονοπάτι, το οποίο σύντομα αρχίζει να εμφανίζει στοιχεία καλντεριμιού, κατηφορίζοντας μέσα σε πευκοδάσος. Όσο κατεβαίνουμε, τόσο πιο φανερό γίνεται το καλντερίμι. Περνούμε μια νεροσυρμή, μπαίνουμε σε δρόμο και σε λίγο φθάνουμε σε ρέμα, όπου βρίσκεται το παλιό πέτρινο γεφύρι του Τοπάλη. Σύμφωνα με χαραγμένη επιγραφή στο ανατολικό κλειδί του (στην κορυφαία πέτρα του τόξου), χτίστηκε το 1895 με δαπάνη του Κωνσταντίνου Τοπάλη, ενός βολιώτη δικηγόρου και πολιτικού, που διετέλεσε και υπουργός (πληροφορίες από το βιβλίο του Νίκου Χαρατσή ''Πέτρινα τοξωτά γεφύρια στο Πήλιο'').

Το γεφύρι του Τοπάλη στο Νεοχώρι

           Αφού απολαύσουμε τη γαλήνη και την ομορφιά του τοπίου, αφήνουμε το παλιό γεφύρι στην ησυχία του  και ανηφορίζουμε σε καλντερίμι προς το νεκροταφείο. Στη συνέχεια γίνεται τσιμεντόδρομος που βγαίνει σε διασταύρωση, όπου πάμε αριστερά και σε λίγο φθάνουμε σε μικρό πάρκινγκ. Ανεβαίνοντας τα σκαλοπάτια στα δεξιά, φθάνουμε αμέσως στην πλατεία του Νεοχωρίου.

Πλατεία Νεοχωρίου