Xάνια - Ανατολικό Καταφύγιο - Μυλοπόταμος

Θέα από τον Καθρέφτη

Απόσταση: 19,7 χλμ.
Διάρκεια: 7,5 ώρες με στάσεις
Υψόμετρο: από 1300 μ. σε 1430 μ. (μέγιστο) σε 0 μ.
Συνολική αναβαση: 340 μ. Συνολική κατάβαση: 1325 μ.
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: Ανατολικό Καταφύγιο, Ξουρίχτι
Κατεβάστε ίχνος GPS: από το Wikiloc   από το Εverytrail

           Αυτή είναι μια μεγάλη διάσχιση, που μας φέρνει από το χιονοδρομικό κέντρο των Χανίων στην παραλία του Μυλοποτάμου στο Αιγαίο, περνώντας από το Ανατολικό Καταφύγιο και από το Ξουρίχτι. Καθώς το μεγαλύτερο μέρος της πορείας γίνεται μέσα σε σκιερό δάσος οξιάς, είναι κατάλληλη και για το καλοκαίρι. Στον Μυλοπόταμο μπορούμε να γευματίσουμε στην ταβέρνα που λειτουργεί από το Πάσχα μέχρι τα τέλη Σεπτεμβρίου. Θα πρέπει πάντως να έχουμε φροντίσει για την επιστροφή μας, αφού στην παραλία δεν πηγαίνει συγκοινωνία.

            Η αφετηρία μας είναι στο καταφύγιο του ΕΟΣ Βόλου στο χιονοδρομικό κέντρο των Χανίων. Αριστερά από το κτίριο του καταφυγίου συνεχίζει ανηφορικός χωματόδρομος, ο οποίος τερματίζει στην φαρδιά πίστα σκι ''Πανόραμα''. Διασχίζουμε την πίστα και στην άλλη πλευρά λίγο ψηλότερα βρίσκουμε το μονοπάτι που συνεχίζει ομαλά ανατολικά μέσα στο δάσος. Στο σημείο αυτό έχουμε και μια άλλη επιλογή, να ανεβούμε μέχρι το κολονάκι της κορυφής ''Αγριόλευκες'' (1470 μ.) βαδίζοντας στην πίστα, και από εκεί συνεχίζει στενό κατηφορικό μονοπάτι που ενώνεται με το κύριο μονοπάτι που προανέφερα.

Κορυφή Αγριόλευκες (1470 μ.)

           Βαδίζοντας λοιπόν στο καθαρό και σηματοδοτημένο μονοπάτι, πιο πέρα ανηφορίζουμε  προς το ξέφωτο του Γολγοθά σε υψόμετρο 1430 μ.  Στην κορυφή αυτή έπεσαν πριν λίγα χρόνια δύο πολεμικά αεροσκάφη F-16 με αποτέλεσμα να σκοτωθούν τέσσερις αεροπόροι, και αν ψάξουμε λίγο τριγύρω θα βρούμε μεταλλικά κομμάτια από τα συντρίμμια.

        Από το Γολγοθά το μονοπάτι μας κατηφορίζει προς τα νοτιοανατολικά. Προσπερνούμε διασταύρωση στα δεξιά που πηγαίνει προς Άγιο Λαυρέντιο και μια δεύτερη προς Άγιο Γεώργιο και φθάνουμε σε στενό δασικό δρόμο. Η περιοχή λέγεται Μοναστηράκι και έχει υψόμετρο 1275 μ.

Πηγαίνοντας προς Μοναστηράκι

           Εδώ στο Μοναστηράκι έχουμε πάλι δύο επιλογές. Η μία είναι να συνεχίσουμε ευθεία απέναντι στο μονοπάτι που πηγαίνει στην κορυφή Σχιτζουράβλι (1450 μ.) και συνεχίζοντας ανατολικά προς Δραμάλα, βρίσκουμε μονοπάτι που πάει δεξιά κατηφορικά και παρακάτω συναντούμε δρόμο στον οποίο βαδίζουμε προς τα αριστερά (ανατολικά). 

            Η άλλη επιλογή, πιο σύντομη, την οποία ακολουθήσαμε σε αυτήν την καταγραφή, είναι να μην ανηφορίσουμε προς την κορυφή, αλλά να πάρουμε ομαλά το δρόμο προς τα δεξιά. Σε λίγο, προσέχοντας στην αριστερή πλευρά του δρόμου, βλέπουμε ταμπέλα προς ''Ανατολικό Καταφύγιο'' και ένα στενό μονοπάτι να ανηφορίζει λοξά με κόκκινα σημάδια και το ακολουθούμε.

Στο μονοπάτι προς Ανατολικό Καταφύγιο

             Βγαίνουμε σε ξέφωτη περιοχή με φτέρες που λέγεται ''Καθρέφτης'', απ`όπου έχουμε θαυμάσια θέα προς το νότο και τη θάλασσα του Παγασητικού. Τελικά μπαίνουμε σε δρόμο και αμέσως ξαναμπαίνουμε στο δάσος, συναντώντας και το μονοπάτι της εναλλακτικής διαδρομής που προανέφερα. Εδώ ήταν παλιότερα το μαντρί του Κουτσή. Συνεχίζουμε πλέον στο δρόμο και πιο πέρα έχουμε διασταύρωση, όπου πάμε δεξιά κατηφορικά (αριστερά ανηφορίζει δρόμος προς Μέγα Ίσωμα-Τσαγκαράδα και Μούρεσι). Σε δεκαπέντε λεπτά, συναντούμε το Ανατολικό Καταφύγιο στην αριστερή μεριά του δρόμου. Αυτό είναι ένα μικρό καταφύγιο ανάγκης σε υψόμετρο 1160 μέτρων, που κατασκευάστηκε το 1997 με το πρόγραμμα ανάδειξης των μονοπατιών του Πηλίου και συντηρείται με τη φροντίδα του συλλόγου ''Κένταυρος'' του Αγίου Γεωργίου. Είναι πάντα ανοικτό και προσφέρεται για διανυκτέρευση. Εδώ μπορούμε να έρθουμε και ξεκινώντας από τον Άγιο Γεώργιο (βλέπε τη διαδρομή Άγιος Γεώργιος-Μούρεσι).

Ανατολικό Καταφύγιο

                Από το καταφύγιο συνεχίζει μονοπάτι προς τα ανατολικά, πάντοτε μέσα σε δάσος οξιάς. Αυτό πιο πέρα μπαίνει λοξά σε δρόμο, που ακολουθούμε για λίγο και μετά τον αφήνουμε βλέποντας τα σημάδια προς τα δεξιά κατηφορικά. Παρακάτω συναντούμε άλλον δρόμο, στον οποίο βαδίζουμε προς τα ανατολικά. Εδώ έχουμε συναντήσει τη διαδρομή Άγιος Γεώργιος-Κουρβέντελη-Τσαγκαράδα. Βρισκόμαστε στην τοποθεσία ''Κουρβέντελη'', πάνω από τη Βυζίτσα.

             Προσέχοντας στα αριστερά του δρόμου για τα κόκκινα σημάδια, σε λίγο βρίσκουμε τη συνέχεια του μονοπατιού, το οποίο μετά από ένα διάστημα ξαναμπαίνει σε κατηφορικό δρόμο και περνάμε δίπλα από κιόσκι και μια στέρνα. Σε λίγο φεύγουμε αριστερά από το δρόμο βλέποντας σημάδια και πινακίδες και συνεχίζουμε σε μονοπάτι. Περνούμε το Μηλιώτικο ρέμα και βρίσκουμε κομμάτια καλντεριμιού μέσα στο υπέροχο δάσος οξιάς. Από κάποια σημεία βλέπουμε πολύ ωραία μακρινή θέα του Παγασητικού.

             Μετά από αρκετή πορεία σε μονοπάτι τόσο ωραίο που δε θέλεις  να τελειώσει, βγαίνουμε λοξά σε δασικό δρόμο, δίπλα σε κιόσκι, και βαδίζουμε σε αυτόν κατηφορίζοντας. Ο δρόμος αυτός έρχεται από το Ξουρίχτι. Μετά από διακόσια μέτρα, βλέπουμε λοξά δεξιά το μονοπάτι προς Ξουρίχτι και το ακολουθούμε. Παρακάτω βγαίνουμε σε δρόμο στην επάνω άκρη από ένα κτήμα με καστανιές. Βαδίζουμε για λίγα μέτρα στο δρόμο και μετά κατηφορίζουμε λοξά δεξιά διασχίζοντας το κτήμα, σε μονοπάτι που δεν είναι σαφές (υπάρχουν κάποια κόκκινα σημάδια). Διασχίζουμε τον κύριο χωματόδρομο, συνεχίζουμε με τις ίδιες συνθήκες και τον ξανασυναντούμε πιο κάτω. Εδώ υπάρχει διασταύρωση όπου παίρνουμε τον στενότερο δρόμο δεξιά  και αμέσως βρίσκουμε αριστερά το μονοπάτι μέσα σε δάσος αγριοκαστανιάς. Βγαίνουμε πάλι στο δρόμο και σε είκοσι μέτρα πάμε πάλι σε στενό δρόμο δεξιά. Ξαναβρίσκουμε το μονοπάτι αριστερά όπως κατεβαίνουμε και πιο κάτω ξαναβγαίνουμε στον κύριο χωματόδρομο, στον οποίο βαδίζουμε για λίγο. Φτάνοντας σε διασταύρωση όπου δεξιά πάει για το εξωκλήσι του Αγίου Αχιλλείου, εμείς κατηφορίζουμε στην αριστερή μεριά του δρόμου ακολουθώντας τα κόκκινα σημάδια.

           Παρακάτω έχουμε αριστερά μας δεξαμενή του υδραγωγείου. Στην κάτω γωνία της δεξαμενής (προσοχή στα σημάδια) μπαίνουμε σε αγροτικό δρόμο. Λίγο πιο πέρα, ξαναβρίσκουμε αριστερά το καλντερίμι που κάνει ένα-δυο ελιγμούς, μετά πάει ευθεία σαν μονοπάτι και μετά μπαίνει ευθεία σε δρόμο. Κατηφορίζοντας λίγο ακόμα, βλέπουμε πινακίδα σε δεξιά στροφή του δρόμου. Εδώ βρισκόμαστε κοντά στο εκκλησάκι του Αγίου Δημητρίου και συναντούμε τις διαδρομές Μηλιές-Τσαγκαράδα και Μηλιές-Ξουρίχτι-Μυλοπόταμος. Στην πινακίδα αυτή πάμε αριστερά βρίσκοντας το καλντερίμι και μετά από τριάντα μέτρα έχουμε διασταύρωση με πινακίδα, όπου ευθεία συνεχίζει το καλντερίμι προς Τσαγκαράδα. Εμείς εδώ παίρνουμε το φαρδύ μονοπάτι δεξιά προς Ξουρίχτι. 

            Αφήνουμε δεξιά μας μια δεξαμενή νερού και κατηφορίζουμε ευθεία σε πυκνή βλάστηση (που χρειάζεται καθάρισμα) περνώντας δίπλα σε ένα σπίτι που είναι δεξιά μας. Το καλντερίμι βγαίνει σε τσιμεντόδρομο που διασχίζει το χωριό και σε λίγο φθάνουμε στη μικρή πλατεία με τη βρύση. Μικρό χωριό και φτωχό ήταν πάντα το Ξουρίχτι, χτισμένο σε τόπο πετρώδη και άγονο. Όμως η θέα από πολλά σημεία του χωριού προς τις απότομες πλαγιές που καταλήγουν στο Αιγαίο είναι εκπληκτική.

Ξουρίχτι

          Συνεχίζουμε στο δρόμο και, λίγο παρακάτω, προτιμούμε να πάρουμε το καλντερίμι λοξά αριστερά από την εκκλησία, κατηφορίζοντας παράλληλα με το δρόμο. Βγαίνουμε πάλι στο δρόμο στο τελείωμα μιας στροφής που κάνει, τον διασχίζουμε λοξά και συνεχίζουμε στην ίδια κατεύθυνση σε πλακόστρωτο, που περνά από την εκκλησία των Αγίων Πάντων, με ευρεία θέα προς το νότο. Κατηφορίζουμε έντονα στη συνέχεια σε τσιμεντόδρομο, αφήνουμε δεξιά μας μια βίλα και σε αριστερή στροφή που κάνει ο δρόμος πάμε ευθεία μπαίνοντας στο μονοπάτι, που έχει κατά τόπους στοιχεία καλντεριμιού.

Το μονοπάτι μετά τους Αγίους Πάντες

        Βγαίνουμε στον κύριο δρόμο, όπου πάμε δεξιά για λίγο και μετά παίρνουμε τον κατηφορικό ασφαλτόδρομο, με πινακίδα προς ξενοδοχείο ''Φάρος''. Το παλιό μονοπάτι πήγαινε παράλληλα, λίγα  μέτρα πιο δεξιά, όμως με τη διαπλάτυνση του δρόμου έχει τώρα αποκοπεί. Ο δρόμος κάνει δεξιά στροφή και εκατό μέτρα πιο κάτω πάμε αριστερά, σε στενό δρόμο που περνά μέσα από ένα νταμάρι. Στο τέρμα του ξαναβρίσκουμε τη συνέχεια του μονοπατιού. Εδώ η είσοδος του μονοπατιού είναι απότομη και χρειάζεται να σκαφτούν δυο-τρία σκαλοπάτια στο χώμα για να διευκολύνουν την κάθοδο. Κατεβαίνουμε έχοντας αριστερά μας τη ρεματιά του Μυλοποτάμου, μάλιστα σε ένα σημείο περνάμε λίγα μέτρα μακριά από το γκρεμό, που φέρνει δέος αν σταθούμε στην άκρη του. Δεξιά στο βάθος φαίνεται το μοναστήρι της Λαμπηδώνας.

Κατεβαίνοντας προς το Μυλοπόταμο

           Περνάμε πάνω από εγκαταλελειμμένους ελαιώνες και συναντάμε και λίγο καλντερίμι. Τελικά βγαίνουμε στο πρόσφατα χτισμένο ιδιωτικό εκκλησάκι του Αγίου Νικολάου (το έχτισε ο Αχιλλέας Λεωνίδας, ιδιοκτήτης του ξενοδοχείου Φάρος) και  κατηφορίζουμε πλέον σε δρόμο. Αν τυχόν θέλουμε να πάμε προς τις παραλίες Λημνιώνα και Λαμπινούς θα πάρουμε προς την αντίθετη κατεύθυνση (ανηφορικά) το δρόμο και μετά σε διασταύρωση αριστερά.

          Λίγο παρακάτω, εκεί που ο δρόμος κάνει δεξιά στροφή πηγαίνοντας προς το ξενοδοχείο, εμείς παίρνουμε το σηματοδοτημένο μονοπάτι αριστερά και βγαίνουμε κάτω στη ρεματιά, την οποία περνούμε από ξύλινο γεφυράκι. Ανηφορίζουμε είτε από το παλιό καλντερίμι είτε από τα τσιμεντένια σκαλοπάτια που είναι λίγο πιο πέρα (στο εκκλησάκι) και βγαίνουμε αμέσως κάτω από την ταβέρνα. Τα σκαλοπάτια, που -σύμφωνα με την αναμνηστική επιγραφή- κατασκευάστηκαν από το 751 Τάγμα Μηχανικού το 1961, μας φέρνουν εν τέλει κάτω στην εκπληκτική παραλία του Μυλοποτάμου, στην οποία μόλις βουτήξουμε, ξεχνούμε αμέσως οποιαδήποτε κούραση ή δυσκολία είχαμε για να φτάσουμε ως εδώ.

Παραλία Μυλοποτάμου