Καλά Νερά-Βυζίτσα-Σταθμός Μηλεών (κυκλική)

Θέα προς τις Μηλιές

Απόσταση: 13,3 χλμ.
Χρόνος: καθαρός χρόνος πορείας 4.45', με τις στάσεις περίπου 6 ώρες
Υψόμετρο: από 0 μ. (Καλά Νερά) ως 520 μ. (μέγιστο-Πλατεία Βυζίτσας)
Συνολική ανάβαση/κατάβαση: 694 μ.
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι
Αρχή/Τέλος: παραλία Καλών Νερών στη στροφή των λεωφορείων
Κατεβάστε ίχνος GPS: από το Wikiloc

Powered by Wikiloc

             Σε αυτήν την όμορφη κυκλική διαδρομή, ανηφορίζουμε από την παραλία των Καλών Νερών μέχρι την πλατεία της Βυζίτσας. Στη συνέχεια κατεβαίνουμε στο σταθμό τραίνου Μηλεών και επιστρέφουμε στα Καλά Νερά από το καλντερίμι των Μηλεών. Στην πορεία μας αξίζει να επισκεφθούμε και να θαυμάσουμε διάφορα αξιοθέατα, όπως ο καταρράκτης Καταφίδι, η μονή Ιωάννου Προδρόμου Βυζίτσας, η σιδερένια γέφυρα του τραίνου κοντά στον σταθμό, το εκκλησάκι των Ταξιαρχών και η σπηλιά ''του Κενταύρου Χείρωνα''.

             H αρχή της πορείας μας είναι στην παραλία των Καλών Νερών, στην πινακίδα της  στροφής των λεωφορείων. Βαδίζουμε ευθεία στον ασφαλτοστρωμένο δρόμο, μέχρι που συναντούμε την κύρια άσφαλτο. Τη διασχίζουμε λοξά προς τα δεξιά (προσοχή στα αυτοκίνητα!) και βλέπουμε την πινακίδα προς Βυζίτσα βιδωμένη σε στύλο της ΔΕΗ. Αμέσως δεξιά είναι ένα σπίτι. Βαδίζουμε λοιπόν δίπλα στο σπίτι και ανηφορίζουμε πλέον σε μονοπάτι μέσα σε ελαιώνα, το οποίο σε λίγο γίνεται καλντερίμι.

       Ανηφορίζοντας, συναντούμε τα σπίτια του οικισμού ''Αργυραίικα'', όπου πολλοί Βυζιώτες ξεχειμώνιαζαν. Διασχίζουμε με πέτρινο γεφυράκι τις γραμμές του τραίνου και περνούμε και από ένα εγκαταλελειμμένο ελαιοτριβείο (''γαλιάγρια'' στην πηλιορείτικη διάλεκτο).

Θέα προς τον Παγασητικό

             Παραπάνω έχουμε αριστερά μας μια ανοικτή δεξαμενή νερού σε χωματόδρομο και αμέσως ξαναβρίσκουμε το καλντερίμι, που στενεύει από βλάστηση αλλά παραμένει βατό. Σε λίγο βγαίνουμε λοξά σε δρόμο, δίπλα στο μικρό εξωκκλήσι του Τιμίου Σταυρού. Μπροστά μας φαίνεται η Βυζίτσα, αριστερά λίγο οι Πινακάτες και δεξιότερα οι Μηλιές. Ανάμεσα σε μας και τη Βυζίτσα υπάρχει μεγάλο ρέμα, που θα πρέπει να περάσουμε.

Βυζίτσα

       Συνεχίζουμε λοιπόν κατηφορίζοντας στο δρόμο, ο οποίος παρακάτω γίνεται ασφαλτοστρωμένος. Σε κλειστή δεξιά στροφή του δρόμου, τον αφήνουμε και προχωράμε ευθεία σε στενό χωματόδρομο, που κατόπιν γίνεται πάλι καλντερίμι. Περνούμε το ρέμα από τσιμεντένιο γεφυράκι που πατά σε πετρόκτιστες βάσεις. Λίγο μετά το γεφύρι, προσέχοντας αριστερά μας βρίσκουμε στενό μονοπάτι που σε λίγα μέτρα μας φέρνει μπροστά στον εντυπωσιακό καταρράκτη ''Καταφίδι''. Εδώ είναι ένα πολύ όμορφο σημείο, ιδιαίτερα την άνοιξη που το ρέμα κατεβάζει πολλά νερά και σίγουρα θα σταθούμε αρκετή ώρα για να το απολαύσουμε. Το καλοκαίρι τα νερά στερεύουν, αλλά το σημείο παραμένει εντυπωσιακό.

Καταρράκτης Καταφίδι

          Ξαναγυρίζουμε στο φαρδύ, μαστορικά φτιαγμένο καλντερίμι και  ανηφορίζουμε. Λίγο παραπάνω, το καλντερίμι κλείνει από κατολίσθηση  και αναγκαστικά το αφήνουμε προς τα δεξιά και κάνουμε μια παράκαμψη από χωματόδρομο. Πιο πάνω φθάνουμε σε διασταύρωση, όπου το καλντερίμι συνεχίζει λοξά επάνω αριστερά, δίπλα σε μεγάλο προσκυνητάρι. Ανηφορίζοντας συνεχώς, περνάμε από την κεντρική εκκλησία της Ζωοδόχου Πηγής, διασχίζουμε την άσφαλτο και τέλος φθάνουμε στην γραφική πλατεία της Βυζίτσας σε υψόμετρο 520 μέτρων. Ως εδώ η απόσταση ήταν 5,3 χιλιόμετρα και ο χρόνος με τις στάσεις περίπου 2 ώρες 15'.

Πλατεία Βυζίτσας

Πηλιορείτικο αρχοντικό στη Βυζίτσα

           Κατηφορίζοντας τώρα προς τα πίσω στο φαρδύ καλντερίμι από την πλατεία, βαδίζουμε για εκατό μέτρα στην άσφαλτο προς τα αριστερά. Μόλις περάσουμε τον Συνεταιρισμό γυναικών ''Εσπερίδες'' (όπου μπορούμε να ψωνίσουμε τοπικά προϊόντα), βρίσκουμε δεξιά μας το καλντερίμι που οδηγεί στο παλιό μοναστήρι του Αγίου Ιωάννου Προδρόμου, όπου αξίζει να κάνουμε μια στάση για να μας ξεναγήσει η μοναχή που το φροντίζει. Βγαίνοντας από το μοναστήρι, κατηφορίζουμε λίγο απότομα σε μονοπάτι δίπλα στον τοίχο του μοναστηριού, και αμέσως συναντούμε από κάτω φαρδύ καλντερίμι. Αριστερά μας κατεβαίνοντας έχουμε παλιά σκεπαστή βρύση. Το καλντερίμι παρακάτω κόβεται από χωματόδρομο, στον οποίο βαδιζουμε προς τα αριστερά. 

           Σε λίγο, περνούμε κάτω από το νεκροταφείο της Βυζίτσας και βγαίνουμε σε άσφαλτο. Την διασχίζουμε και συνεχίζουμε απέναντι στο μονοπάτι, το οποίο γρήγορα μετατρέπεται σε ωραίο καλντερίμι. Δεξιά μας έχουμε τη μεγάλη μηλιώτικη ρεματιά. Βλέπουμε ψηλά το λευκό ξωκλήσι της υψώσεως Τιμίου Σταυρού και, αν προσέξουμε καλά, θα διακρίνουμε από κάτω του  χτισμένο σε μια εσοχή του απόκρημνου βράχου στην ορθοπλαγιά το μικρό εκκλησάκι των Ταξιαρχών.
           To καλντερίμι γίνεται ξανά μονοπάτι και παρακάτω υπάρχει διασταύρωση. Επιλέγουμε τον δεξιό κλάδο, έχοντας σκοπό να επισκεφθούμε την σιδερένια γέφυρα του τραίνου. Σε λίγο βγαίνουμε στις γραμμές του τραίνου και πάμε δεξιά. Μετά από πέντε λεπτά φθάνουμε στην περίφημη σιδερένια γέφυρα Ταξιάρχη, που κατασκευάστηκε στις αρχές του 1900 από τον Γερμανό μηχανικό Σνάιντερ υπό την επίβλεψη του αρχιμηχανικού Εβαρίστο ντε Κίρικο.

Η σιδερένια γέφυρα Ταξιάρχη

           Αξίζει ακόμα να επισκεφθούμε το εκκλησάκι των Ταξιαρχών επάνω στο βράχο. Έτσι, αμέσως μόλις περάσουμε τη γέφυρα, παίρνουμε στενό μονοπάτι που βρίσκουμε στα δεξιά μας.  Σε δύο διασταυρώσεις πάμε αριστερά ανηφορίζοντας (δεξιά η δεύτερη πάει προς Βυζίτσα) και ανεβαίνουμε σκαλοπάτια στο βράχο χτισμένα με ξερολιθιά. Ένας στενός διάδρομος σε μια εσοχή του βράχου (υπάρχει κουπαστή για περισσότερη ασφάλεια) μας οδηγεί σε λίγα λεπτά στο ξωκλήσι, που στέκει ήρεμο και σιωπηλό στην άκρη της απόκρημνης ορθοπλαγιάς, παρέα με τα πουλιά, περιμένοντας να ακούσει το σφύριγμα του τραίνου που περνά από κάτω.

Προς το ξωκλήσι των Ταξιαρχών

             Επιστρέφουμε πίσω ακολουθώντας τις γραμμές και φθάνουμε στον Σταθμό των Μηλεών, όπου τερματίζει το τραίνο. Συνεχίζουμε  στην άσφαλτο φεύγοντας από το σταθμό (αριστερά ανηφορίζει καλντερίμι προς την πλατεία των Μηλεών) και σε λίγο, δίπλα στη βρυσούλα, βρίσκουμε το καλντερίμι που κατηφορίζει προς τα Καλά Νερά, ανάμεσα στα σπίτια της συνοικίας Γυφτακαίικα. Καλοδιατηρημένο και καθαρό, κατηφορίζει με ελιγμούς και περνά το Μηλιώτικο ρέμα από τσιμεντένιο γεφυράκι. Στη συνέχεια βαδίζει ομαλά στην πλαγιά ανάμεσα από ελαιώνες. Σε ένα σημείο, μια πινακίδα μας οδηγεί σε μια μικρή παράκαμψη αριστερά για να επισκεφθούμε μια μεγάλη σπηλιά που λέγεται ''του Κενταύρου Χείρωνα''.

             Παρακάτω το καλντερίμι κόβεται από χωματόδρομο, στον οποίο βαδίζουμε προς τα δεξιά για εκατό μέτρα για να ξαναβρούμε τη συνέχεια λοξά στην αριστερή πλευρά του δρόμου. Παρακάτω το καλντερίμι τελειώνει οριστικά και βαδίζουμε πλέον σε αγροτικό δρόμο, που περνά από το νεκροταφείο των Καλών Νερών και μετά είναι τσιμεντοστρωμένος. Τελικά συναντούμε την κύρια άσφαλτο στο ύψος του ''Τσιτσιλιάνειου'' παλιού νοσοκομείου. Στη διασταύρωση υπάρχει ταμπέλα προς ''Αργυραίικα''. Βαδίζουμε για εκατό μέτρα πάνω στην κύρια άσφαλτο και μετά στρίβουμε αριστερά στον ασφαλτόδρομο, στο σημείο όπου έρχεται και το καλντερίμι από Βυζίτσα. Ο δρόμος μας βγάζει ευθεία κάτω στην παραλία των Καλών Νερών, στο σημείο όπου κάνουν στροφή τα λεωφορεία, απ` όπου ξεκίνησε η πορεία μας.

Kαλά Νερά