Μακρινίτσα-Πορταριά (κυκλική)

Θέα από το μονοπάτι. Σε πρώτο πλάνο η Πορταριά

LINK TO ENGLISH PAGE

Απόσταση: 8,8 χλμ.
Διάρκεια: 4,5 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας 3.20')
Υψόμετρο: μέγιστο 888 μ., ελάχιστο 394 μ. (Σταγιάτες)
Συνολική ανάβαση/κατάβαση: 635 μ.
Αρχή/τέλος: Μακρινίτσα (στροφή λεωφορείων) ή Πορταριά (βρύση Αδάμαινα) ή Σταγιάτες (πλατεία)
Σήμανση: διάφορες πινακίδες, κόκκινα σημάδια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (Μακρινίτσα, Σταγιάτες, πηγή Μάνα)
Κατεβάστε ίχνος GPS (gpx): από το Wikiloc

Powered by Wikiloc

 TEΛEYTAIA ΕΝΗΜΕΡΩΣΗ 11/2023: ΜΕΤΑ ΤΙΣ ΠΛΗΜΜΥΡΕΣ  ΤΟΥ ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 2023 Η ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΙΝΑΙ ΑΔΙΑΒΑΤΗ.

 

        Mετά την ανεύρεση και τον καθαρισμό εν έτει 2018 ενός νέου μονοπατιού, που συνδέει την πηγή Μάνα της Πορταριάς με την Αγία Παρασκευή Μακρινίτσας περνώντας το Μέγα ρέμα ψηλότερα από την άσφαλτο, μας δίνεται πλέον η δυνατότητα να κάνουμε μια κυκλική πορεία μεταξύ Μακρινίτσας και Πορταριάς αποφεύγοντας κατά το δυνατόν την άσφαλτο. Το νέο μονοπάτι έχει έναν μικρό βαθμό δυσκολίας και θα πρέπει να αποφεύγεται μετά από δυνατές βροχές και όταν λιώνουν τα χιόνια, οπότε το ρέμα κατεβάζει αρκετό νερό και μπορεί να είναι σχεδόν αδιάβατο (ενώ συνήθως τον περισσότερο  καιρό είναι στεγνό).

Μέγα ρέμα 

        Η έναρξη της πορείας μπορεί να γίνει είτε από τη Μακρινίτσα (στροφή λεωφορείων), είτε από την Πορταριά (βρύση Αδάμαινα), είτε ακόμα από τις Σταγιάτες (πλατεία). Eμείς εδώ προτιμήσαμε την έναρξη από Μακρινίτσα.

Μακρινίτσα

         Από το πλάτωμα λοιπόν όπου κάνουν στροφή τα λεωφορεία στην είσοδο της Μακρινίτσας, κατηφορίζουμε για λίγα μέτρα σε δρόμο που πάει προς τον ξενώνα ασυνόδευτων προσφύγων (Πρεβαντόριο) και αμέσως βρίσκουμε αριστερά το καλντερίμι που κατηφορίζει με ελιγμούς. Η θέα προς τα κάτω από ορισμένα σημεία είναι φανταστική. Τελικά περνούμε το Μέγα ρέμα από ξύλινο γεφυράκι, που κατασκεύασε ο δραστήριος σύλλογος Αποδράση των Σταγιατών σε ένα πολύ ωραίο, κατάφυτο σημείο με τρεχούμενα νερά.
        Σε λίγο το μονοπάτι βγαίνει πάνω σε στροφή χωματόδρομου και βαδίζουμε ευθεία στον δρόμο, ο οποίος μας φέρνει στην εκκλησία των Σταγιατών και στην πλατεία που βρίσκεται δίπλα.

Πλατεία Σταγιατών

            Από την παλιά βρύση της πλατείας των Σταγιατών, διασχίζουμε την άσφαλτο και συνεχίζουμε ευθεία σε λιθόστρωτο ανηφορίζοντας ανάμεσα στα σπίτια του χωριού. Αφήνουμε δεξιά μας το μπαλκόνι του Πλατανάκου και πιο πάνω το καλντερίμι μετατρέπεται σε τσιμεντόδρομο. Μετά από λίγα μέτρα τον αφήνουμε λοξά προς τα δεξιά και μπαίνουμε σε μονοπάτι που εναλλάσσεται με χωματόδρομο, ανηφορίζοντας συνεχώς. Τελικά βγαίνουμε στην κύρια άσφαλτο Πορταριάς-Μακρινίτσας, αμέσως κάτω από το νεκροταφείο. Βαδίζουμε στην άσφαλτο για τετρακόσια μέτρα προς τα δεξιά (προς την Πορταριά).

Το μονοπάτι στο ρέμα της Μάνας

      Φθάνοντας στη βρύση της Αδάμαινας και σε μια καφετέρια που υπάρχει εκεί δίπλα, αφήνουμε την άσφαλτο και μπαίνουμε σε μονοπάτι που ανηφορίζει ακολουθώντας το ρέμα που υπάρχει εδώ, το ρέμα της Μάνας, το οποίο τον περισσότερο καιρό έχει τρεχούμενα νερά. Ξύλινα γεφυράκια διευκολύνουν την πορεία μας, καθώς διασχίζουμε κάμποσες φορές το ρέμα σε ένα ονειρικό φυσικό περιβάλλον. Μόνον οι Κένταυροι λείπουν για να ολοκληρωθεί το σκηνικό και τους συμπληρώνουμε με τη φαντασία μας. Σε είκοσι λεπτά φθάνουμε στο κτίριο υδρομάστευσης της πηγής Μάνας, όπου υπάρχει μικρό πλάτωμα με μια βρύση.

Στην πηγή Μάνα

           Συνεχίζουμε σε ανηφορικό μονοπάτι που έχει σκέτα κόκκινα σημάδια (προσοχή να μην γίνει σύγχυση με τα συνυπάρχοντα σημάδια ενός αγώνα ορεινου τρεξίματος (UPT), που είναι κόκκινα σε άσπρο φόντο -αυτά στρίβουν αντίθετα κατηφορικά). Παραπάνω διασχίζουμε ένα μαντρί αφήνοντας αριστερά μας ένα τροχόσπιτο που υπάρχει αφημένο εκεί και βγαίνουμε σε δρόμο, τον οποίο ακολουθούμε ανηφορίζοντας συνεχώς. Αγνοούμε τις πινακίδες προς ''Ξενώνες Πορταριάς''. Μετά από επτακόσια μέτρα φθάνουμε σε διασταύρωση δρόμων, όπου πάμε αριστερά, πάντοτε ανηφορικά (υπάρχει πινακιδάκι). Σε τριακόσια μέτρα, καθώς ο δρόμος στρίβει δεξιά, τον αφήνουμε και πάμε ευθεία. Περνούμε ένα μικρό ρεματάκι και βαδίζουμε τώρα περίπου ισοϋψώς, σε στενό μονοπάτι σε βραχώδη γενικά περιοχή με χαμηλή βλάστηση.

Πλησιάζοντας στο ''Μέγα ρέμα''

           Φθάνουμε στην κοίτη από το ''Μέγα ρέμα'' και το περνούμε εύκολα αν είναι στεγνό, με δυσκολία όμως αν κατεβάζει μεγάλη ποσότητα  νερού. Από την άλλη όχθη το μονοπάτι είναι φαρδύτερο και πιο ομαλό, μετά δε τον πρόσφατο καθαρισμό του δεν παρουσιάζει καμία δυσκολία.

           Σε ένα σημείο του μάλιστα υπάρχει ένα φυσικό μπαλκόνι με εκπληκτική θέα από ψηλά προς Πορταριά, Μακρινίτσα, Βόλο και Παγασητικό κόλπο.

Θέα προς Πορταριά

           

   Σε λίγο το μονοπάτι χάνεται καθώς βγαίνουμε σε μικρό πλάτωμα, που παλιότερα, όπως μας είπε ο ιδιοκτήτης, ήταν αμπέλι. Εδώ το μονοπάτι πορεύεται κανονικά στην αριστερή άκρη του πλατώματος και παρακάτω ενώνεται με το καλντερίμι της Αγίας Παρασκευής. Όμως είναι αδιάβατο από βλάστηση προς το παρόν, και έτσι ακολουθούμε μια παράκαμψη: κατεβαίνουμε στο επόμενο πλάτωμα από κάτω και πάμε δεξιά, μπαίνοντας μέσα σε δάσος με βελανιδιές σε μονοπάτι-γιδόστρατα. Τελικά κατεβαίνουμε σε αγροτικό δρόμο, ο οποίος μετά από εκατό μέτρα συναντά καλντερίμι που έρχεται από κάτω. Eκατό μέτρα παραπάνω είναι το μοναστηράκι της Αγίας Παρασκευής, το οποίο μπορούμε αν θέλουμε να επισκεφθούμε.

Αγία Παρασκευή Μακρινίτσας

          Ακολουθώντας το καλντερίμι κατηφορικά βγαίνουμε στο πάρκινγκ της Μπράνης στη Μακρινίτσα (στο τέλος της ασφάλτου) και, κατηφορίζοντας στην άσφαλτο για λίγα λεπτά ακόμα, φθάνουμε τέλος στο πλάτωμα της στροφής των λεωφορείων στην είσοδο της Μακρινίτσας, απ` όπου ξεκίνησε η πορεία μας.

ΥΓ. Ευχαριστούμε τον Κώστα Τσαντό που μας έδειξε το νέο μονοπάτι και τους εθελοντές που βοήθησαν στον καθαρισμό του.