Κατηγιώργης-Προμύρι-Ροδιά-Κατηγιώργης (κυκλική)

Προμύρι

 

Απόσταση: 18,2 χλμ.

Χρόνος: 7,5 ώρες με στάσεις

Υψόμετρο: από 0 μ. (Κατηγιώργης) σε 234 μ. (Προμύρι, πλατεία) σε 373 μ. (μέγιστο)

Συνολική ανάβαση/κατάβαση: 622 μ.

Σήμανση: κόκκινα σημάδια και στρογγυλά πινακιδάκια

Πόσιμο νερό στη διαδρομή: Προμύρι

Αρχή/τέλος: παραλία Κατηγιώργη

Κατεβάστε ίχνος GPS: από το Wikiloc

LINK TO ENGLISH PAGE

      

Powered by Wikiloc

        Στο βιβλίο του αείμνηστου Νίκου Χαρατσή ''Οδηγός Πηλίου για περιπατητές'', που εκδόθηκε το 1995, υπάρχει περιγραφή της διαδρομής Προμύρι-Ροδιάς, με την επισήμανση ότι ''η διαδρομή έχει εγκαταλειφθεί τελείως από πολλά χρόνια, και γι αυτό έχει κλείσει σε πολλά σημεία''. Μετά από ακόμα 28 χρόνια παντελούς εγκατάλειψης, φαντάζεται κανείς πόσο περισσότερο κλεισμένο ήταν το μονοπάτι-καλντερίμι σήμερα.

Το μονοπάτι πριν τον καθαρισμό

         Ωστόσο, τον χειμώνα του 2022 με εθελοντική εργασία και με πολλή υπομονή και επιμονή, κατορθώσαμε να το βρούμε και να το διανοίξουμε. Ετσι τώρα, αποκατεστημένο και σηματοδοτημένο, μπορεί  να χρησιμοποιηθεί είτε σε συνδυασμό με την  άλλη διαδρομή Προμύρι-Κατηγιώργης μέσω Λύρης ώστε να δημιουργηθεί μια κυκλική πορεία, όπως κάναμε εδώ, είτε να το περπατήσουμε μόνο του σε διάσχιση (Προμύρι-Ροδιά-Βρωμονέρι-Κατηγιώργης, μια απόσταση δέκα χιλιομέτρων). Στην τελευταία περίπτωση, πρέπει να έχουμε κανονίσει πώς θα επιστρέψουμε στο Προμύρι και μια λύση είναι να πάρουμε το λεωφορείο του ΚΤΕΛ που κάνει τη διαδρομή από Κατηγιώργη προς Προμύρι-Βόλο κάθε μέρα στις 15.15' το μεσημέρι.

Προμύρι

        Στην κυκλική πορεία που κάναμε εδώ, ανηφορίσαμε αρχικά από τον Κατηγιώργη στο Προμύρι μέσω Λύρης και επιστρέψαμε από το νέο μονοπάτι μέσω Ροδιάς-Βρωμονερίου. 

Η παραλία του Κατηγιώργη τον Μάιο

        Ξεκινώντας λοιπον από την παραλία του Κατηγιώργη, ανηφορίζουμε στον κύριο δρόμο. Σε εκατό μέτρα, καθώς ο δρόμος στρίβει, εμείς πάμε ευθεία σε στενό ανηφορικό τσιμεντόδρομο, που μάλλον ήταν καλντερίμι παλιότερα. Πιο πάνω διασχίζουμε την άσφαλτο λοξά προς τα δεξιά και συνεχίζουμε σε χωματόδρομο μέσα σε πευκοδάσος. Σε διασταύρωση πάμε δεξιά, προσέχοντας για τα κόκκινα σημάδια.  Εδώ το κομμάτι αυτό του δρόμου μοιάζει εγκαταλελειμμένο. Η πορεία μας είναι γενικά βόρεια-βορειοδυτική. Πιο πέρα, βαδίζοντας σε χωματόδρομο, μετά από μια περίφραξη που έχουμε στα δεξιά μας, αφήνουμε το  δρόμο προς τα δεξιά και βρίσκουμε μονοπάτι που κατεβαίνει και περνά ένα ρεματάκι.

         Ανηφορίζουμε μέσα σε ελαιώνα αφήνοντας δεξιά μας ένα στέγαστρο και φθάνουμε στη ράχη, όπου συνεχίζουμε ευθεία βόρεια, μπαίνοντας σε πευκώνα. Σε λίγο κατηφορίζουμε πάλι μέσα σε ελαιώνα με την ίδια βόρεια κατεύθυνση και περνούμε άλλο ρεματάκι.

Μέσα στον ελαιώνα

        Βγαίνουμε πάλι σε ελαιώνα και ανηφορίζουμε δίπλα στο όριό του με τη δασώδη βλάστηση, που την έχουμε αριστερά μας. Φθάνουμε πάλι στη ράχη, όπου υπάρχει διασταύρωση χωματόδρομων και πάμε ευθεία κατηφορικά. Λίγο πιο κάτω έχουμε διασταύρωση, όπου πάμε ευθεία.  Μπροστά μας είναι το κτήμα Λάσκου. Το μονοπάτι βρίσκεται στην αριστερή πλευρά του δρόμου. Μετά τον καθαρισμό του το 2018, είναι πάλι σήμερα (Μάιος 2022) μισοκλεισμένο από βλάστηση και θα χρειαστεί νέο καθαρισμό. Εν πάση περιπτώσει, το ακολουθούμε από δίπλα μέχρι να το δούμε να ξαναγίνεται βατό, οπότε μπαίνουμε και βαδίζουμε  σε αυτό. Πολύ σύντομα γίνεται καλντερίμι. 

Στο κτήμα Λάσκου

        Πιο πέρα βγαίνει σε χωματόδρομο, ο οποίος με τη σειρά του βγαίνει στην άσφαλτο, απέναντι από στέγαστρο στάσης  λεωφορείου.

        Βαδίζουμε στην άσφαλτο προς τα αριστερά και διασχίζουμε τον οικισμό της Λύρης. Στην έξοδο του οικισμού διασταυρωνόμαστε με ρέμα (Γερογιάννη). Εδώ στη δεξιά πλευρά του δρόμου υπάρχει μεταλλικό γεφύρι. Εμείς στρίβουμε αριστερά βαδίζοντας σε ασαφές μονοπάτι με κόκκινα σημάδια δίπλα στο ρέμα. Πιο πέρα διασχίζουμε το ρέμα και περνάμε στην αριστερή του όχθη. Οταν περάσαμε εμείς (Iούνιος 2019 και Μάιος 2022) το μονοπάτι είχε συντηρηθεί και δεν είχαμε πρόβλημα. Σε περίπτωση όμως που το τμήμα αυτό είναι ασυντήρητο και μισοκλεισμένο από βλάστηση, μπορούμε να βαδίσουμε μέσα στην κοίτη του ρέματος, το οποίο είναι συνήθως στεγνό, παρεκτός σε περίπτωση βροχής.

Στο ρέμα Γερογιάννη, κοντά στη Λύρη

         Τελειώνοντας το τμήμα αυτό του μονοπατιού, περνάμε στη δεξιά όχθη και βαδίζουμε παράλληλα με το ρέμα, μέσα σε ελαιώνα. Διασχίζουμε άλλες δυο-τρεις φορές το ρέμα, μέχρι που συναντούμε χωματόδρομο που και αυτός διασχίζει το ρέμα. Βαδίζουμε πλέον στο δρόμο αυτόν, στην δεξιά πλευρά του ρέματος. Σε λίγο, σε διχάλα δρόμων παίρνουμε τον αριστερό δρόμο, που πηγαίνει ομαλά δίπλα στην κοίτη. Καθώς ανηφορίζουμε, βλέπουμε τμήματα καλντεριμιού μέσα στο δρόμο. Πλησιάζοντας στο Προμύρι, γίνεται άσφαλτος και μετά λιθόστρωτο.

Ο ναός Κοιμήσεως της Θεοτόκου Προμυρίου

        Περνούμε πάνω από την κεντρική εκκλησία Κοιμήσεως της Θεοτόκου, χτισμένης το 1760. Λίγο πιο πάνω ακόμα βρίσκεται η πλατεία του χωριού, όπου σίγουρα θα κάνουμε μια μεγάλη στάση για καφέ ή αναψυκτικά. Ως εδώ έχουμε χρειαστεί περίπου τρεις ώρες πορείας από τον Κατηγιώργη.

Πλατεία Προμυρίου

        Παίρνουμε λοιπόν το δρόμο της επιστροφής, βαδίζοντας στο κεντρικό καλντερίμι προς την έξοδο του χωριού.  Μετά το βενζινάδικο υπάρχει στο πλάι του δρόμου ενημερωτική πινακίδα των Φίλων των Καλντεριμιών Νοτίου Πηλίου. Λίγα μέτρα μετά, φεύγει το μονοπάτι-καλντερίμι λοξά,  κατηφορίζοντας μέσα στη ρεματιά, πηγαίνοντας προς Πλατανιά και το ακολουθούμε. Σε λίγα λεπτά φθάνουμε σε διασταύρωση με στύλο (προσοχή!) όπου,  ενώ το καλντερίμι προς Πλατανιά συνεχίζει ευθεία, εμείς πάμε αριστερά, αλλάζοντας κατεύθυνση τώρα προς Ροδιά. Σε λίγα μέτρα έχουμε αριστερά μας παλιά βρύση χωρίς νερό.

Στο Καναλάκι, το ''Μαγικό Δάσος''

         Βρισκόμαστε τώρα στην τοποθεσία ''Καναλάκι'', σε ένα εντυπωσιακό σκηνικό με βράχους, τρεχούμενα νερά στα ρέματα, μεγάλα πλατάνια που οι κορμοί τους παίρνουν περίεργα σχήματα, ένα μαγικό δάσος. Το παλιό μισοχαλασμένο καλντερίμι, αφού περάσει δύο ρεματάκια,  στη συνέχεια αρχίζει να ανηφορίζει με ελιγμούς. Εδώ διατηρείται σε καλή κατάσταση. 

        Βγαίνοντας από τη δασωμένη ρεματιά, συνεχίζουμε να ανηφορίζουμε σε χορταριασμένο παλιό δρόμο και σε λίγα μέτρα βλέπουμε το μονοπάτι στα αριστερά μας και το ακολουθούμε. Συνεχίζουμε στην ίδια κατεύθυνση στο δεξιό όριο ενός ελαιώνα και παραπάνω διασχίζουμε έναν χωματόδρομο. Εδώ η διάνοιξη του δρόμου έχει κάνει ένα σκαλοπάτι στο χώμα και μας υποχρεώνει να σκαρφαλώσουμε μισό μέτρο για να συνεχίσουμε ευθεία στο μονοπάτι-καλντερίμι. Ανηφορίζουμε παράλληλα με το δρόμο που είναι αριστερά μας, αλλά σε λίγο το μονοπάτι ενώνεται με αυτόν για ένα διάστημα, μέχρι που ξαναβρίσκουμε το μονοπάτι  αριστερά επάνω (ένας κούκος επισημαίνει το σημείο μαζί με κόκκινα σημάδια). Είμαστε στο Μαύρον Όρος, έναν λόφο (και όχι όρος) 422 μέτρων που βρίσκεται νότια από το Προμύρι. Εμείς στην πορεία μας φθάνουμε σε μέγιστο υψόμετρο 373 μέτρα. 

        Στο διάσελο περνά αγροτικός δρόμος και τον διασχίζουμε, δίπλα σε στύλο με πινακιδάκια. Από το σημείο αυτό έχουμε ωραία θέα προς το Αιγαίο και τη Σκιάθο.

Στο βάθος, η Σκιάθος

        To μονοπάτι κατηφορίζει πλέον συνεχώς προς τα νοτιοανατολικά. Περνούμε το ρέμα της Κρυόβρυσης με καλντερίμι και στη συνέχεια ανηφορίζουμε σε δασώδη περιοχή, μέχρι που φθάνουμε σε ελαιώνα.

Ρέμα Κρυόβρυσης

        Από εδώ και μπρος, μέχρι το Βρωμονέρι θα βαδίζουμε σε αγροτικούς δρόμους. Στο καλύβι που  συναντούμε πάμε δεξιά και σε νέα διασταύρωση πάμε επίσης δεξιά στον φαρδύτερο δρόμο. Βγαίνουμε σε νέα διασταύρωση όπου πάμε αριστερά στον φαρδύτερο δρόμο,  βλέποντας το στρόγγυλο πινακιδάκι στο δέντρο.  Πάλι σε νέα διασταύρωση πάμε αριστερά (δεξιά πάει στον οικισμό της Ροδιάς, εμείς περνάμε έξω από τον οικισμό). Σε λίγο έχουμε μπροστά μας το ξωκλήσι του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου, ένα καλό μέρος για μια στάση. 

Αγιος Ιωάννης ο Θεολόγος

        Συνεχίζουμε στον χωματόδρομο προς τα ανατολικά, μετά παίρνουμε την άσφαλτο για 500 μέτρα και κατόπιν ακολουθούμε την πινακίδα προς την παραλία Βρωμονέρι.

Βρωμονέρι

        Από το Βρωμονέρι συνεχίζει μονοπάτι παράλληλο με την ακτογραμμή. Διάφορες πινακίδες βοηθούν στον προσανατολισμό. Περνούμε στο ενδιάμεσο από την ερημική παραλία Βλαχόρεμα.

Βλαχόρεμα

     

Βλαχόρεμα

   Κατεβαίνουμε μέσα από την αυλή του ξενώνα ''Αύρα''και τελικά φθάνουμε στην παραλία του Κατηγιώργη και στα καφεστιατόρια που υπάρχουν εκεί. 

Κατηγιώργης