Tσαγκαράδα-Νταμούχαρη-Αι Γιάννης

Nταμούχαρη

Απόσταση: 4,3 χλμ.
Διάρκεια: 1.45΄ (καθαρός χρόνος πορείας 1.15΄)
Υψόμετρο: Από 480 μ. (Αγία Παρασκευή) σε 0 μ.
Σήμανση: πινακίδες, κόκκινα σημάδια
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: ναι (βρύση Αγίας Κυριακής, βρύση Βαϊνά, Νταμούχαρη)

 Kατεβάστε ίχνος GPS:  Η διαδρομή στο Wikiloc   H διαδρομή στο Everytrail

           Σε αυτήν τη διαδρομή, που είναι μια από τις κορυφαίες πορείες στο Πήλιο, κατηφορίζουμε σε καλντερίμι από την Αγία Παρασκευή Τσαγκαράδας στο λιμανάκι της Νταμούχαρης, μέσα σε ένα περιβάλλον μεγάλης φυσικής ομορφιάς, για να καταλήξουμε κατόπιν στη μεγάλη αμμουδερή παραλία Παπά Νερό στον Αι Γιάννη. Εδώ, όπως και στη Νταμούχαρη, μπορούμε να βουτήξουμε στη θάλασσα του Αιγαίου και να φάμε σε μία από τις ταβέρνες που υπάρχουν στην παραλία. Μπορούμε να επιστρέψουμε από τον Αι Γιάννη με λεωφορείο του ΚΤΕΛ (www.ktelvolou.gr) ή με ταξί (6944718863).

            Ξεκινώντας από τη διασταύρωση με την κύρια άσφαλτο της Τσαγκαράδας, στο ύψος της Αγίας Παρασκευής, κατηφορίζουμε αρχικά στον ασφαλτόδρομο. Μετά από εκατό μέτρα, ο δρόμος κάνει στροφή δεξιά και λίγο παρακάτω είναι η πλατεία της Αγίας Παρασκευής με τον περίφημο αιωνόβιο πλάτανο. Εμείς αφήνουμε το δρόμο πάνω στη στροφή, βλέποντας την πινακίδα προς Νταμούχαρη αριστερά και βρίσκουμε το καλντερίμι, που κατηφορίζει ευθεία βορειοανατολικά ανάμεσα στα σπίτια του χωριού.

         Διασχίζουμε δύο φορές την άσφαλτο και συνεχίζουμε σε καλντερίμι. Τη δεύτερη φορά είναι για λίγα μέτρα τσιμεντοστρωμένο, αλλά αποκαλύπτεται ξανά και μας φέρνει σε μνημειακή μαρμάρινη βρύση με κεφαλή λιονταριού. Η σκαλισμένη επιγραφή μας πληροφορεί ότι η βρύση κατασκευάστηκε το 1907 με δαπάνη του Δημητρίου Φοινικόπουλου.

Αγία Κυριακή

        Αμέσως μετά τη βρύση, το καλντερίμι κάνει έναν ελιγμό αριστερά αφήνοντας τσιμεντόδρομο στα δεξιά, και περνάει δίπλα από την εκκλησία της Αγίας Κυριακής. Η μικρή πλατεία με τον πλάτανο πάνω από την εκκλησία είναι άδεια και έρημη. Διασχίζουμε για τρίτη φορά την άσφαλτο και συνεχίζουμε σε εντυπωσιακό φαρδύ καλντερίμι, που κατηφορίζει με ελιγμούς μέσα σε δάσος καστανιάς, για να περάσει ένα ρέμα από τσιμεντένιο γεφυράκι. Εδώ, δίπλα στην κοίτη του ρέματος, υπάρχει η βρύση του Βαϊνά.
       Ανηφορίζοντας, φθάνουμε στη ράχη και μπαίνουμε λοξά σε στενό ασφαλτόδρομο. Σε λίγα μέτρα φθάνουμε στην τοποθεσία Βίγλα. Εδω υπάρχει μικρή πλατεία με ένα πλατάνι και μια βρυσούλα, απ` όπου αγναντεύουμε τη θάλασσα. Συνεχίζουμε για λίγα μέτρα ακόμα ευθεία σε χωματόδρομο και κατόπιν έχουμε διχάλα (προσοχή), όπου o δρόμος φεύγει δεξιά και το καλντερίμι πάει λοξά αριστερά, πλάι σε μια περίφραξη.

Κοιτάζοντας προς το βορρά

         Σε λίγο φθάνουμε σε ξύλινο κιόσκι. Αριστερά υπάρχει μπαλκονάκι με θαυμάσια θέα προς το βορρά μέχρι το Πουρί. Το καλντερίμι αρχίζει να κατηφορίζει πιο έντονα με ζικ ζακ (καγκιόλια) ανάμεσα σε θαμνώδη βλάστηση. Νιώθουμε το θαλασσινό αέρα καθώς πλησιάζουμε ολοένα και ακούμε μέσα στην ησυχία τα κύματα να σκάνε στις βραχώδεις ακτές. Όλες μας οι αισθήσεις  συμμετέχουν στη γιορτή.

Τα  Καγκιόλια

       Κατεβαίνοντας το καλντερίμι, βλέπουμε να φεύγει προς τα δεξιά ένα μονοπάτι, το οποίο πηγαίνει προς Κρυφό Σχολειό-Φακίστρα. Το καλντερίμι έχει προστατευτικό τοιχίο στο πλάι, γιατί η πλαγιά είναι πολύ απότομη. Τελικά φθάνουμε κάτω και περνούμε το Χαλόρεμα από ξύλινο γεφυράκι που πατά σε λιθόκτιστες βάσεις. Ωσάν για να δικαιολογήσει το όνομά του, το ρέμα έχει χαλάσει τον τσιμεντένιο διάδρομο όπου βαδίζουμε στην άλλη όχθη του.

Το γεφύρι στο Χαλόρεμα

      Αμέσως φθάνουμε στην κροκαλωτή παραλία της Νταμούχαρης, κάτω από τα ερείπια του αρχαίου κάστρου (για περισσότερες πληροφορίες, διαβάστε το βιβλίο του Κώστα Λιάπη ''Τα Παλιόκαστρα του Πηλίου'', Βόλος 2010).

Παραλία Νταμούχαρης

      Βαδίζοντας σε πλακόστρωτο, περνούμε αμέσως πάνω από το λιμανάκι, όπου το 2007 γυρίστηκαν σκηνές από την ταινία Mamma mia. Σε μια ταβέρνα μάλιστα, υπάρχουν φωτογραφίες της ιδιοκτήτριας με τη Μέριλ Στριπ.

Λιμανάκι Νταμούχαρης

     Συνεχίζουμε ανάμεσα από σπίτια και ξενώνες και, εκεί όπου το πλακόστρωτο γίνεται τσιμεντόδρομος, βλέπουμε αριστερά το καλντερίμι, το οποίο ανηφορίζει και μας φέρνει στην είσοδο της Νταμούχαρης, εκεί που τερματίζει η άσφαλτος. Βαδίζοντας τώρα στην άσφαλτο, μετά από τριακόσια μέτρα υπάρχει μια βρύση. Στο σημείο αυτό o δρόμος κάνει διχάλα και πάμε δεξιά. Μετά από εκατό μέτρα ακόμα, υπάρχει ξύλινο κιόσκι δίπλα στην άσφαλτο. Εδώ φεύγει τσιμεντόδρομος προς τον ξενώνα ''Κατερίνα'' και το καλντερίμι κατηφορίζει ακριβώς πλάι του από αριστερά. Λίγα μέτρα πιο κάτω, το καλντερίμι συνεχίζει αριστερά από την είσοδο της ''Κατερίνας'' και μας φέρνει σύντομα στη νότια άκρη της παραλίας Παπά Νερό.
       

 Παπά Νερό

         Για επίλογο, θα παραθέσουμε τα λόγια του αείμνηστου Νίκου Χαρατσή:  ''Καλότυχος αυτός που θα βαδίσει αυτό το καλντερίμι. Είναι πολλά τα ευχάριστα ξαφνιάσματα που θα αισθανθεί και είμαι σίγουρος πως τούτη η διαδρομή, όσο μακριά κι αν φύγει από το Πήλιο, θα μείνει άσβεστη θύμηση μέσα στην ψυχή του. Χαρά σ` αυτόν που  σφίγγει το ζωνάρι του κι αρχίζει να κατηφορίζει σε τούτα τα μέρη, που ταίρι τους δεν υπάρχει πουθενά''.