Απόσταση: 15,1 χλμ.
Διάρκεια: περίπου 7 ώρες (καθαρός χρόνος πορείας: 5,5 ώρες)
Υψόμετρο: από 100 μ. (Κανάλια) σε 695 μ. (μέγιστο)
Σήμανση: κόκκινα σημάδια, πινακίδες
Πόσιμο νερό στη διαδρομή: όχι
Powered by Wikiloc
Κατεβάστε ίχνος GPS: Η διαδρομή στο Wikiloc
Με αυτήν την αρκετά μεγάλη κυκλική διαδρομή με βάση το χωριό των Καναλίων, μας δίνεται η ευκαιρία να επισκεφθούμε το σπηλαιοβάραθρο Δρακοπήγαδο. Ξεκινώντας από την πλατεία, ανηφορίζουμε αρχικά προς βορράν στο μονοπάτι-καλντερίμι προς Κεραμίδι. Όταν συναντήσουμε την άσφαλτο, παίρνουμε κατεύθυνση ανατολική μέχρι να συναντήσουμε την διαδρομή Κανάλια-Βένετο, την οποία και ακολουθούμε στη συνέχεια για να επιστρέψουμε πίσω στα Κανάλια. Η κατάλληλη εποχή για την πορεία αυτή είναι νωρίς την άνοιξη και αργά το φθινόπωρο, όταν ο ήλιος δεν καίει πολύ, καθώς βαδίζουμε κυρίως σε πετρώδες έδαφος με πουρνάρια και λιγοστή σκιά.
Με αυτήν την αρκετά μεγάλη κυκλική διαδρομή με βάση το χωριό των Καναλίων, μας δίνεται η ευκαιρία να επισκεφθούμε το σπηλαιοβάραθρο Δρακοπήγαδο. Ξεκινώντας από την πλατεία, ανηφορίζουμε αρχικά προς βορράν στο μονοπάτι-καλντερίμι προς Κεραμίδι. Όταν συναντήσουμε την άσφαλτο, παίρνουμε κατεύθυνση ανατολική μέχρι να συναντήσουμε την διαδρομή Κανάλια-Βένετο, την οποία και ακολουθούμε στη συνέχεια για να επιστρέψουμε πίσω στα Κανάλια. Η κατάλληλη εποχή για την πορεία αυτή είναι νωρίς την άνοιξη και αργά το φθινόπωρο, όταν ο ήλιος δεν καίει πολύ, καθώς βαδίζουμε κυρίως σε πετρώδες έδαφος με πουρνάρια και λιγοστή σκιά.
Αρχίζοντας λοιπόν από την πλατεία των Καναλίων, υπάρχουν δύο εναλλακτικές διαδρομές που μπορούμε να ακολουθήσουμε. Στην πρώτη, ανηφορίζουμε ευθεία δεξιά από την πλατεία σε δρόμο, ο οποίος στα τελευταία σπίτια του χωριού τερματίζει και συνεχίζει φαρδύ μονοπάτι, που μας φέρνει στην υπόγεια δεξαμενή του υδραγωγείου του χωριού. Εκεί περνούμε από πρόχειρο άνοιγμα στο συρματόπλεγμα της περίφραξης, λίγο δεξιότερα από την κλειδωμένη πόρτα, και βρίσκουμε το μονοπάτι απέναντι από την αριστερή (δυτική) γωνία της περίφραξης.
 |
| Kανάλια |
Η άλλη εναλλακτική διαδρομή, την οποία ακολουθήσαμε εδώ, βαδίζει στο δρόμο αριστερά από την πλατεία, ξεκινώντας από το τέρμα των λεωφορείων. Σε διασταύρωση πάμε αριστερά και κινούμαστε ομαλά προς τα δυτικά μέσα στο χωριό για να έρθουμε στη βρύση Χατζηδήμη. Από εδώ θα περνούσαν οι αγωγιάτες με τα ζώα τους που κατέβαιναν από το Κεραμίδι, για να συνεχίσουν προς το Βόλο. Η επιγραφή στη βρύση αναφέρει χρονολογία 1870.
Στη συνέχεια, ο δρόμος ανηφορίζει για λίγα μέτρα στην ίδια (δυτική) κατεύθυνση και αμέσως πάμε δεξιά σε χορταριασμένο μονοπάτι, υπερπηδούμε έναν χαμηλό ξύλινο φράκτη για τα ζώα και ανηφορίζουμε. Περνάμε δίπλα από ένα μαντρί που το έχουμε δεξιά μας και μπαίνουμε σε χωματόδρομο. Μετά από τη δεξιά στροφή που κάνει ο δρόμος λίγα μέτρα παραπάνω, παρατηρώντας τα κόκκινα σημάδια, τον αφήνουμε και βρίσκουμε το φαρδύ μονοπάτι, που ανηφορίζει προς βορράν και σε λίγο ενώνεται με το άλλο μονοπάτι που έρχεται από το υδραγωγείο από κάτω δεξιά.
Ανηφορίζοντας συνεχώς, περνάμε από μικρό προσκυνητάρι και αρχίζουμε να βρίσκουμε υπολείμματα καλντεριμιού, που ολοένα πληθαίνουν. Τελικά βγαίνουμε στην άσφαλτο. Εδώ απέναντι συνεχίζει το καλντερίμι προς Κεραμίδι, όμως εμείς βαδίζουμε στην άσφαλτο προς τα δεξιά και μετά από εκατό μέτρα φθάνουμε σε κλειστή αριστερή στροφή (φουρκέτα). Στο σημείο αυτό υπάρχει πινακίδα, ένα χτιστό παγκάκι και λίγα μέτρα λιθόστρωτου, που κατασκευάστηκαν με ένα πρόγραμμα ανάδειξης μονοπατιών του Βορείου Πηλίου το 2006. Η διαδρομή, σύμφωνα με το πρόγραμμα εκείνο, ερχόταν από Άνω Κερασιά και μετά ακολουθούσε την άσφαλτο, για να τερματίσει στο ξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής στα Άνω Κανάλια.
Βαδίζουμε λοιπόν στο λιθόστρωτο προς τα ανατολικά και συνεχίζουμε σε μονοπάτι, που μας βγάζει σε ξέφωτο με μαντρί και ένα πέτρινο καλύβι. Αγνοούμε κατηφορικό μονοπάτι δεξιά και συνεχίζουμε ισοϋψώς σε μονοπάτι από την επάνω (αριστερή) πλευρά του καλυβιού. Η διαδρομή μας περνά και από διάφορα άλλα ξέφωτα, όπου βόσκουν γελάδια. Κινούμαστε συνεχώς προς τα ανατολικά, ανάμεσα σε βλάστηση από ανεπτυγμένα πουρνάρια κυρίως, αλλά και μερικές εντυπωσιακότατες μεγάλες δρυς (βελανιδιές). Κοιτάζοντας προς τα κάτω, έχουμε θέα των Καναλίων και της λίμνης Κάρλας, ενώ ανατολικά στο βάθος φαίνονται οι κατάφυτες κορυφές Πουριανός Σταυρός (1624 μ.) και Πλιασίδι (1547 μ.).
Μετά από περίπου 5,8 χιλιόμετρα πορείας, φθάνουμε σε ένα ξέφωτο όπου υπάρχει η διασταύρωση για το Δρακοπήγαδο (κόκκινη μπογιά σε ένα βράχο).
Ενώ το κανονικό μονοπάτι συνεχίζει ευθεία, εμείς στρίβουμε δεξιά προς τα κάτω. Το κατηφορικό μονοπάτι σε δέκα λεπτά μας φέρνει στο εντυπωσιακό Δρακοπήγαδο, ένα μεγάλο κάθετο σπηλαιοβάραθρο με σταλακτίτες στα τοιχώματα. Το βάραθρο είναι διανοιγμένο σε μάρμαρο και τα βρόχινα νερά που το διάνοιξαν δημιούργησαν πρώτα δολίνη, η οποία συνεχώς βάθαινε και διευρυνόταν, φθάνοντας στο ορατό βάθος των 59 μέτρων. Το μέγιστο πλάτος του ανοίγματος είναι 17 μέτρα. Μόνο με σχοινί μπορεί κανείς να κατεβεί στον πυθμένα του σπηλαίου (προσοχή!).
Για να συνεχίσουμε όμως την πορεία μας προς τη σουβάλα Μανώλη, επιστρέφουμε από το Δρακοπήγαδο πίσω στη διασταύρωση και συνεχίζουμε στο μονοπάτι προς τα ανατολικά με τις ίδιες συνθήκες. Σε λίγο, αρχίζουμε πλέον να ανηφορίζουμε σταθερά σε πετρώδες έδαφος, ακολουθώντας πάντοτε τα κόκκινα σημάδια, για να φθάσουμε σε εγκαταλελειμμένο μαντρί σε υψόμετρο 695 μέτρων, το οποίο είναι και το υψηλότερο σημείο της διαδρομής. Συνεχίζουμε προς τα ανατολικά κατηφορίζοντας ελαφρά και φθάνουμε σε μεγάλο νερόλακκο (σουβάλα) δίπλα σε χωματόδρομο (λάκκα Μανώλη).
Εδώ συναντούμε τη διαδρομή Κανάλια-Βένετο. Αν βαδίσουμε στο δρόμο προς τα αριστερά (ανατολικά) μπορούμε να συνεχίσουμε προς Βένετο ή και προς Άνω Κερασιά. Εμείς επιλέγουμε να πάμε κατηφορικά δεξιά (δυτικά). Παρακάτω, μέσα στο δρόμο διακρίνουμε τριάντα μέτρα καλντερίμι. Κατεβαίνοντας, έχουμε εντυπωσιακή θέα της Κάρλας μπροστά μας.
Σε λίγο φεύγουμε δεξιά από το δρόμο, βλέποντας την πινακίδα και τα σημάδια. Ξαναβγαίνουμε σε εγκαταλελειμμένο δρόμο που κατηφορίζει και φθάνουμε σε ξέφωτο (παλιό χωράφι), όπου τερματίζει ο δρόμος. Συνεχίζουμε στο σηματοδοτημένο μονοπάτι, βρίσκοντας και τμήματα καλντεριμιού. Δεξιά μας έχουμε μεγάλη ρεματιά. Περνάμε από παλιό εγκαταλελειμμένο μαντρί και πιο κάτω φθάνοντας σε ξέφωτο, μπαίνουμε σε δρόμο, τον οποίο ακολουθούμε πλέον με κατεύθυνση δυτική. Αφήνουμε δεξιά μας νερόλακκο (σουβάλα) και παρακάτω το μετόχι Αγίου Νικολάου που ανήκει στη μονή Φλαμουρίου.
Τελικά, ο χωματόδρομος βγαίνει στην άσφαλτο Κάτω Κερασιάς-Καναλίων, δίπλα σε παλιά ασβεσταριά. Ακολουθούμε την άσφαλτο προς τα δεξιά για να επιστρέψουμε στην πλατεία των Καναλίων, που απέχει οκτακόσια μέτρα περίπου από το σημείο αυτό.
 |
| Βρύση Χατζηδήμη |
 |
| Κανάλια και λίμνη Κάρλα |
Ανηφορίζοντας συνεχώς, περνάμε από μικρό προσκυνητάρι και αρχίζουμε να βρίσκουμε υπολείμματα καλντεριμιού, που ολοένα πληθαίνουν. Τελικά βγαίνουμε στην άσφαλτο. Εδώ απέναντι συνεχίζει το καλντερίμι προς Κεραμίδι, όμως εμείς βαδίζουμε στην άσφαλτο προς τα δεξιά και μετά από εκατό μέτρα φθάνουμε σε κλειστή αριστερή στροφή (φουρκέτα). Στο σημείο αυτό υπάρχει πινακίδα, ένα χτιστό παγκάκι και λίγα μέτρα λιθόστρωτου, που κατασκευάστηκαν με ένα πρόγραμμα ανάδειξης μονοπατιών του Βορείου Πηλίου το 2006. Η διαδρομή, σύμφωνα με το πρόγραμμα εκείνο, ερχόταν από Άνω Κερασιά και μετά ακολουθούσε την άσφαλτο, για να τερματίσει στο ξωκλήσι της Αγίας Παρασκευής στα Άνω Κανάλια.
 |
| Το λιθόστρωτο στη στροφή του δρόμου |
Βαδίζουμε λοιπόν στο λιθόστρωτο προς τα ανατολικά και συνεχίζουμε σε μονοπάτι, που μας βγάζει σε ξέφωτο με μαντρί και ένα πέτρινο καλύβι. Αγνοούμε κατηφορικό μονοπάτι δεξιά και συνεχίζουμε ισοϋψώς σε μονοπάτι από την επάνω (αριστερή) πλευρά του καλυβιού. Η διαδρομή μας περνά και από διάφορα άλλα ξέφωτα, όπου βόσκουν γελάδια. Κινούμαστε συνεχώς προς τα ανατολικά, ανάμεσα σε βλάστηση από ανεπτυγμένα πουρνάρια κυρίως, αλλά και μερικές εντυπωσιακότατες μεγάλες δρυς (βελανιδιές). Κοιτάζοντας προς τα κάτω, έχουμε θέα των Καναλίων και της λίμνης Κάρλας, ενώ ανατολικά στο βάθος φαίνονται οι κατάφυτες κορυφές Πουριανός Σταυρός (1624 μ.) και Πλιασίδι (1547 μ.).
 |
| Στο βάθος ανατολικά ο Πουριανός Σταυρός |
Μετά από περίπου 5,8 χιλιόμετρα πορείας, φθάνουμε σε ένα ξέφωτο όπου υπάρχει η διασταύρωση για το Δρακοπήγαδο (κόκκινη μπογιά σε ένα βράχο).
Ενώ το κανονικό μονοπάτι συνεχίζει ευθεία, εμείς στρίβουμε δεξιά προς τα κάτω. Το κατηφορικό μονοπάτι σε δέκα λεπτά μας φέρνει στο εντυπωσιακό Δρακοπήγαδο, ένα μεγάλο κάθετο σπηλαιοβάραθρο με σταλακτίτες στα τοιχώματα. Το βάραθρο είναι διανοιγμένο σε μάρμαρο και τα βρόχινα νερά που το διάνοιξαν δημιούργησαν πρώτα δολίνη, η οποία συνεχώς βάθαινε και διευρυνόταν, φθάνοντας στο ορατό βάθος των 59 μέτρων. Το μέγιστο πλάτος του ανοίγματος είναι 17 μέτρα. Μόνο με σχοινί μπορεί κανείς να κατεβεί στον πυθμένα του σπηλαίου (προσοχή!).
 |
| Δρακοπήγαδο |
Σύμφωνα
με την τοπική παράδοση, το πηγάδι ανοίχτηκε από το πάτημα Του
Δράκου, καθώς αυτός στηρίχτηκε με δύναμη στο ένα του πόδι για να πηδήσει στο απέναντι βουνό, που απέχει μερικά χιλιόμετρα. Επειδή το
πάτημα του άλλου ποδιού του Δράκου ήταν ελαφρότερο, αντί για πηγάδι
άνοιξε ένα οριζόντιο σπήλαιο που βρίσκεται σε εκείνη την περιοχή.
Στο σημείο αυτό, έχουμε την επιλογή να συντομέψουμε τη διαδρομή επιστρέφοντας στα Κανάλια από την Παλιά Βρύση, μειώνοντας το μήκος της πορείας κατά 6,5 χιλιόμετρα περίπου. Στην περίπτωση αυτή, από το Δρακοπήγαδο συνεχίζουμε σε φαρδύ μονοπάτι προς τα δυτικά που πηγαίνει προς ένα ξέφωτο που βλέπουμε στη ράχη μπροστά μας. Από εκεί παίρνουμε κατηφορικό μονοπάτι προς τα νοτιοδυτικά, το οποίο παρακάτω μας βγάζει σε δρόμο. Λίγα μέτρα πιο κάτω έχουμε τη συνέχεια του μονοπατιού λοξά δεξιά μας καθώς κατηφορίζουμε. Τελικά ξαναβγαίνουμε στο δρόμο, ο οποίος κάνει διχάλα (και οι δύο δρόμοι βγάζουν στα Κανάλια). Προτιμήσαμε να πάρουμε τον επάνω δρόμο από τη διχάλα, που μας φέρνει στην Παλιά Βρύση στην ανατολική άκρη του χωριού των Καναλίων και μετά στην πλατεία. Η σύντομη διαδρομή φαίνεται στον παρακάτω σύνδεσμο:
 |
| Σταλακτίτες στο Δρακοπήγαδο |
Στο σημείο αυτό, έχουμε την επιλογή να συντομέψουμε τη διαδρομή επιστρέφοντας στα Κανάλια από την Παλιά Βρύση, μειώνοντας το μήκος της πορείας κατά 6,5 χιλιόμετρα περίπου. Στην περίπτωση αυτή, από το Δρακοπήγαδο συνεχίζουμε σε φαρδύ μονοπάτι προς τα δυτικά που πηγαίνει προς ένα ξέφωτο που βλέπουμε στη ράχη μπροστά μας. Από εκεί παίρνουμε κατηφορικό μονοπάτι προς τα νοτιοδυτικά, το οποίο παρακάτω μας βγάζει σε δρόμο. Λίγα μέτρα πιο κάτω έχουμε τη συνέχεια του μονοπατιού λοξά δεξιά μας καθώς κατηφορίζουμε. Τελικά ξαναβγαίνουμε στο δρόμο, ο οποίος κάνει διχάλα (και οι δύο δρόμοι βγάζουν στα Κανάλια). Προτιμήσαμε να πάρουμε τον επάνω δρόμο από τη διχάλα, που μας φέρνει στην Παλιά Βρύση στην ανατολική άκρη του χωριού των Καναλίων και μετά στην πλατεία. Η σύντομη διαδρομή φαίνεται στον παρακάτω σύνδεσμο:
Powered by Wikiloc
 |
| H σουβάλα Μανώλη στη διαδρομή Κανάλια-Βένετο |
Εδώ συναντούμε τη διαδρομή Κανάλια-Βένετο. Αν βαδίσουμε στο δρόμο προς τα αριστερά (ανατολικά) μπορούμε να συνεχίσουμε προς Βένετο ή και προς Άνω Κερασιά. Εμείς επιλέγουμε να πάμε κατηφορικά δεξιά (δυτικά). Παρακάτω, μέσα στο δρόμο διακρίνουμε τριάντα μέτρα καλντερίμι. Κατεβαίνοντας, έχουμε εντυπωσιακή θέα της Κάρλας μπροστά μας.
 |
| Kατηφορίζοντας προς τα Κανάλια |
Σε λίγο φεύγουμε δεξιά από το δρόμο, βλέποντας την πινακίδα και τα σημάδια. Ξαναβγαίνουμε σε εγκαταλελειμμένο δρόμο που κατηφορίζει και φθάνουμε σε ξέφωτο (παλιό χωράφι), όπου τερματίζει ο δρόμος. Συνεχίζουμε στο σηματοδοτημένο μονοπάτι, βρίσκοντας και τμήματα καλντεριμιού. Δεξιά μας έχουμε μεγάλη ρεματιά. Περνάμε από παλιό εγκαταλελειμμένο μαντρί και πιο κάτω φθάνοντας σε ξέφωτο, μπαίνουμε σε δρόμο, τον οποίο ακολουθούμε πλέον με κατεύθυνση δυτική. Αφήνουμε δεξιά μας νερόλακκο (σουβάλα) και παρακάτω το μετόχι Αγίου Νικολάου που ανήκει στη μονή Φλαμουρίου.
Τελικά, ο χωματόδρομος βγαίνει στην άσφαλτο Κάτω Κερασιάς-Καναλίων, δίπλα σε παλιά ασβεσταριά. Ακολουθούμε την άσφαλτο προς τα δεξιά για να επιστρέψουμε στην πλατεία των Καναλίων, που απέχει οκτακόσια μέτρα περίπου από το σημείο αυτό.
 |
| Mεγάλη βελανιδιά (δρυς) στην περιοχή Λαμπίτσα |
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου